Exodus 11
1 Jahweh had tot Moses gezegd: Nog één plaag zal Ik over Farao en over Egypte brengen; dan zal hij u van hier laten gaan. En wanneer hij u eindelijk laat vertrekken, zal hij u zelfs met geweld verdrijven.
Anante Ra Anumzamo'a amange huno Mosesena asmi'ne, Nagra mago'ane Ferone Isipi vahe'enena knaza zami'na zamazeri haviza hugahue. Anama hutesugeno Fero'a tamatrenigeta kuma'afintira (kantri) atreta vugahaze. Tamage agra kazigazi huno tamahenatina vugahaze.
2 Zeg dus aan het volk, dat ze allen, mannen en vrouwen, van hun kennissen gouden en zilveren sieraden eisen.
Hagi maka Israeli vahetamina zmasamige'za, silvareti'ene golireti'ma tro'ma hu'nesaza zantaminkura tava'ozmire nemanisaza Isipi vahe'mokizmia, vemo'a vemofo antahigenkeno, a'mo'a, amofo antahigenkeno amitere hino.
3 Want reeds had Jahweh de Egyptenaren murw geslagen; bovendien was Moses een man van hoog aanzien in Egypte, zowel bij het hof van Farao als bij het volk.
Hagi Ra Anumzamo'a Isipi vahera zamarimpa zamazeri otige'za, Israeli vahetamina so'e zamavu'zamava hunezmantageno, Fero eri'za vahe'amo'zane Isipi vahe'mo'zanema ke'za antahi'zama hazana, Mosese'a ra vahe mani'ne hu'za Isipi mopafina antahimi'naze.
4 En Moses vervolgde: Zo spreekt Jahweh! Te middernacht zal Ik door Egypte trekken.
Higeno Mosese'a amanage huno Ferona asami'ne, Ra Anumzamo'a amanage hie, meni kenagera Nagra Isipi vahe'mofo mopafi nevu'na,
5 Dan zullen alle eerstgeborenen in het land van Egypte sterven, van den eerstgeborene van Farao af, die op zijn troon is gezeten, tot den eerstgeborene van de slavin, die achter de handmolen zit; en al het eerstgeborene van het vee bovendien.
maka Isipi vahe'mokizmi zmagonesa mofavre'mokizmia zamahe frigahue. Fero'ma kini trate'ma mani'nea ne'mofo agonesa ne' mofavrereti uramino, witima neganaza kazokzo eri'za a'nemokizmi agonesa ne' mofavreramimo'za fri vaganeresageno, anahukna huno maka zagagafamofo agonesa anenta'mozanena frigahaze.
6 Er zal een zo luid geschrei over heel Egypte weerklinken, als er nog nooit is geweest, en ook nooit meer zal zijn.
Anama hanigeno'a tusi'a zavi maka Isipi mopafina ategahaze. E'inahu zavira korapara ote'nazankna zavi ategahazanki'za, henkanena otegahaze.
7 Maar geen hond zal er tegen een van Israëls kinderen blaffen, tegen mens noch dier; opdat gij moogt weten, dat Jahweh onderscheid maakt tussen Egypte en Israël.
Hianagi Israeli vahepina magore huno agasasana omnenkeno, kramofo ageru'nazana omanesigeta, tamagra Isipi vahe'mota keta antahita hanazana Ra Anumzamo'a Israeli vahera knare huzmanteno, tagripintira zamazeri ruotage hie hutma hugahaze.
8 Dan zal heel dit hof hier naar mij toe komen, zich voor mij ter aarde werpen en zeggen: Ga heen met al het volk, dat u volgen wil. En dan zal ik gaan! Toen liep hij, ziedend van toorn, van Farao weg.
Hagi Feroga maka eri'za vahekamo'za e'za nagrite zmarena eme nere'za anage hugahaze, maka kagri kazigama mani'naza vahera zmavrenka vuo hanage'na, maka zmavere'na atirami'na vugahue, nehuno tusi arimpa nehegeno, Fero avugatira rukrahe huno Mosese'a atiramino vu'ne.
9 Want Jahweh had Moses en Aäron voorspeld: Farao zal niet naar u luisteren, opdat mijn wonderen in Egypte nog groter worden.
Ana higeno Ra Anumzamo'a anage huno Mosesena asmi'ne, Fero'a kagri kea ontahigahianki'na, mago'ene Isipi mopafina kaguva zantamina eri fore hugahue.
10 Moses en Aäron hadden al deze wonderen voor Farao verricht; maar Jahweh had het hart van Farao verhard, zodat hij de Israëlieten niet uit zijn land liet vertrekken.
Mosese'ene Aronikea maka kaguvazana Fero avuga eri fore hu'na'anagi, Ra Anumzamo'a Fero antahintahia eri hanavetigeno, Isipi mopafintira Israeli vahera zmatrege'za ovu'naze.
