Deuteronomium 9

1 Hoor, Israël! Thans trekt ge naar de overkant van de Jordaan, om volken te onderwerpen, die groter en sterker zijn dan gij, met steden groot en met muren tot de hemel;

Слыши, Израилю, ты преходиши Иордан днесь, внити еже наследити языки великия и крепчайшы паче вас, грады велики и ограждены до небесе,

2 om een groot en machtig volk te onderwerpen, de Anakskinderen, die ge kent, en van wie ge hebt horen zeggen: Wie houdt stand voor de Anakskinderen?

люди велики и многи и предолги, сыны Енаковы, яже ты веси, и ты слышал еси: кто противу станет сыном Енаковым?

3 Beseft dan heden, dat het Jahweh, uw God is, die als een verslindend vuur voor u uitgaat; Hij zal ze verdelgen en voor u vernederen, zodat gij ze spoedig zult kunnen verdrijven en vernietigen, zoals Jahweh het u heeft beloofd.

И увеси днесь, яко Господь Бог твой Сей предидет пред лицем твоим: огнь попаляяй есть: Сей потребит я, и Сей отвратит я от лица твоего, и потребит я вскоре, якоже рече тебе Господь.

4 Maar wanneer Jahweh, uw God, ze voor u heeft uitgedreven, meen dan niet bij uzelf: Om mijn gerechtigheid heeft Jahweh mij hierheen geleid en dit land in bezit laten nemen; want om de boosheid dezer volken drijft Jahweh ze voor u uit.

Не рцы в сердцы твоем, егда потребит Господь Бог твой языки сия пред лицем твоим, глаголя: правд ради моих введе мя Господь наследити землю благую сию:

5 Neen, niet om uw gerechtigheid en onberispelijk gedrag gaat ge hun land in bezit nemen; maar om de boosheid dezer volken drijft Jahweh, uw God, ze voor u uit, en ook om zijn woord gestand te doen, dat Jahweh aan uw vaderen, aan Abraham, Isaäk en Jakob heeft gezworen.

не ради правды твоея, ниже преподобия ради сердца твоего ты входиши наследити землю их, но нечестия ради и беззакония языков сих Господь от лица твоего потребит я, и да уставит завет, имже клятся Господь отцем вашым, Аврааму и Исааку и Иакову:

6 Begrijpt het dus goed, dat het niet om uw gerechtigheid is, dat Jahweh, uw God, u dit heerlijke land in bezit geeft; neen, want ge zijt een hardnekkig volk.

и да увеси днесь, яко не ради правды твоея Господь Бог твой дает тебе землю благую сию наследити: яко людие жестоковыйнии есте.

7 Denk er aan en vergeet het nooit, hoe gij Jahweh, uw God, in de woestijn hebt vergramd; hoe gij sinds de dag, dat gij uit Egypte zijt getrokken, totdat gij op deze plaats zijt gekomen, weerspannig zijt geweest tegen Jahweh.

Помни, не забуди, колико разгневасте Господа Бога своего в пустыни: от негоже дне изыдосте из земли Египетския, даже внидосте в место сие, не покаряющеся совершасте яже противу Господа:

8 Bij de Horeb hebt gij Jahweh zo hevig vergramd, dat Jahweh in zijn toorn u had willen verdelgen.

и в Хориве разгневасте Господа, и разгневася Господь на вы, потребити вас,

9 Ik had toen de berg beklommen, om de stenen tafelen, de tafelen van het Verbond, dat Jahweh met u had gesloten, in ontvangst te nemen, en was veertig dagen en veertig nachten op de berg gebleven, zonder brood te eten of water te drinken.

восходящу мне на гору, взяти скрижали каменныя, скрижали завета, яже завеща Господь к вам: и пребых в горе четыредесять дний и четыредесять нощей: хлеба не ядох и воды не пих.

10 En Jahweh had mij de twee stenen tafelen gegeven, die door Gods vinger waren beschreven, en waarop alle geboden stonden, die Jahweh op de berg midden uit het vuur u had gegeven, op de dag, dat Hij u bijeen had geroepen.

И даде ми Господь две скрижали каменны, написаны перстом Божиим, и на них бяху написана вся словеса, яже глагола Господь к вам в горе из среды огня в день собрания:

11 Toen Jahweh dan aan het einde van die veertig dagen en veertig nachten mij de twee stenen tafelen, de tafelen van het Verbond, had gegeven,

и бысть но четыредесяти днех и по четыредесяти нощех, даде ми Господь две скрижали каменны, скрижали завета,

12 sprak Hij tot mij: Sta op, ga snel van hier naar beneden, want uw volk, dat gij uit Egypte hebt geleid, is diep bedorven. Het heeft nu de weg al verlaten, die Ik het heb voorgeschreven, en zij hebben zich een gegoten beeld gemaakt.

и рече Господь ко мне: востани и сниди скоро отсюду, яко беззаконноваша людие твои, яже извел еси из земли Египетски: соступиша скоро с пути, егоже заповедал еси им, и сотвориша себе слияние.

13 En Jahweh vervolgde tot mij: Ik heb nu gemerkt, wat voor een volk het is, een hardnekkig volk.

И рече Господь ко мне: глаголах тебе единою и дважды, глаголя: видех люди сия, и се, людие жестоковыйнии суть:

14 Laat Mij begaan; Ik zal ze vernietigen en hun naam onder de hemel verdelgen, en van u een sterker en talrijker volk maken dan dit.

остави Мя, да потреблю Я, и погублю имя их под небесем, и сотворю тя в язык велик и крепок и мног паче сих.

15 Toen keerde ik om, en daalde af van de berg, die in vlammen stond, met de beide tafelen van het Verbond in mijn handen.

И возвратився снидох с горы, и гора горяше огнем: и две скрижали свидений во обою руку моею:

16 Ik moest het aanschouwen, dat gij hadt gezondigd tegen Jahweh, uw God, u een gegoten kalf hadt gemaakt, en al spoedig de weg hadt verlaten, die Jahweh u had voorgeschreven.

и видев, яко согрешисте пред Господем Богом вашим, и сотвористе себе телца слияна, и соступисте с пути скоро, егоже заповеда Господь вам творити,

17 Toen pakte ik de beide tafelen, slingerde ze uit mijn handen, smeet ze stuk voor uw ogen.

и взем обе скрижали, повергох я из руку моею и сокруших их пред вами.

18 Daarna wierp ik mij als de eerste maal veertig dagen en veertig nachten, zonder brood te eten of water te drinken, voor Jahweh neer, om heel uw zondig gedrag, en om het kwaad, dat ge in de ogen van Jahweh gedaan hadt, door Hem te tarten.

И молихся пред Господем второе, якоже и первое, четыредесять дний и четыредесять нощей, хлеба не ядох и воды не пих, всех ради грехов ваших, имиже согрешисте, творяще злое пред Господем Богом вашим, еже разгневати Его:

19 Want ik was bang voor de toorn en de gramschap van Jahweh, die zo hevig op u was verbolgen, dat Hij u wilde verdelgen. En ook ditmaal verhoorde mij Jahweh.

и боязнен бех гнева ради и ярости, яко разгневася Господь на вы, да потребит вас: и послуша мене Господь и в то время.

20 Ook op Aäron was Jahweh zo hevig vergramd, dat Hij ook hem wilde verdelgen; daarom bad ik toen ook voor Aäron.

И на Аарона разгневася Господь зело, еже погубити его: и молихся и за Аарона во время оно.

21 Het kalf, dat ge gemaakt hadt, en waarmee ge hadt gezondigd, nam ik weg, en verbrandde het in het vuur; ik sloeg het aan stukken en stampte het fijn, tot het tot stof was vergruizeld; toen wierp ik het stof in de beek, die van de berg stroomt.

И грех ваш, егоже сотвористе, телца, взях его и сожгох его на огни, и избих его и сотрох его зело, даже бысть дробен, и бысть яко прах, и изсыпах прах в водотечу сходящую с горы.

22 Ook te Tabera, te Massa en te Kibrot-Hattaäwa, hebt gij de toorn van Jahweh opgewekt.

И в Запалении, и во Искушении, и во гробех Похотения разгневасте Господа Бога вашего.

23 En toen Jahweh u uitzond van Kadesj-Barnéa en tot u sprak: "Trekt op, en neemt het land in bezit, dat Ik u heb gegeven", hebt gij u verzet tegen het bevel van Jahweh, uw God, niet in Hem geloofd en niet naar Hem willen luisteren.

И егда посла вас Господь от Кадис-Варни, глаголя: взыдите и наследите землю, юже Аз даю вам: и сопротивитися глаголголу Господа Бога вашего, и не веровасте Ему, и не послушасте гласа Его:

24 Gij zijt tegen Jahweh weerspannig geweest van de dag af, dat ik u ken.

и не покаряющеся бысте Господу от дне, в оньже познася вам.

25 Toen ik mij dus, zoals ik zeide, die veertig dagen en veertig nachten voor Jahweh had neergeworpen, omdat Jahweh gezegd had, dat Hij u wilde verdelgen,

И молихся пред Господем четыредесять дний и четыредесять нощей, в няже молихся: рече бо Господь погубити вас.

26 bad ik tot Jahweh en sprak: O Heer, Jahweh, verdelg uw volk en uw erfdeel toch niet, dat Gij door uw macht hebt bevrijd, en met sterke hand uit Egypte geleid.

И молихся Богу и рекох: Господи, Господи Царю богов, не погуби людий Твоих и наследия Твоего, еже избавил еси крепостию Твоею великою, яже извел еси из земли Египетския крепостию Твоею великою и рукою сильною и мышцею Твоею высокою:

27 Wees uw dienaren, Abraham, Isaäk en Jakob indachtig, en reken dit volk zijn halsstarrigheid, boosheid en zonde niet aan.

помяни Авраама и Исаака и Иакова, рабы Твоя, имже клялся еси Собою: не призирай на жестокость людий сих, и на нечестие их и на грехи их:

28 Laat het land, waaruit Gij ons hebt weggeleid, toch niet zeggen: "Omdat Jahweh niet machtig genoeg was, ze naar het land te brengen, dat Hij hun had beloofd, en omdat Hij hen haatte, heeft Hij ze weggevoerd, om ze in de woestijn te doen sterven".

да не когда рекут живущии на земли, отнюдуже извел еси нас, глаголюще: не могий Господь ввести их в землю, юже им обеща, и ненавидя их Господь, изведе погубити их в пустыни:

29 Zij zijn toch uw volk en uw erfdeel, dat Gij met uw geweldige kracht en uw gespierde arm hebt uitgeleid!

и сии людие Твои и жребий Твой, ихже извел еси из земли Египетския крепостию Твоею великою и мышцею Твоею высокою.