< Deuteronomium 29 >

1 Dit zijn de woorden van het Verbond, dat Jahweh Moses beval, met de Israëlieten te sluiten in het land van Moab, behalve het Verbond, dat Hij met hen op de Horeb gesloten had.
Pakaiyin Horeb molchunga akitepna thu anasei, Moab gamsunga Israel mite henga Mose adin a thupeh kitepna asemho chu hi chengse hi ahi.
2 Nu riep Moses heel Israël bijeen, en sprak tot hen: Zelf hebt gij alles gezien, wat Jahweh voor uw ogen in Egypte aan Farao, zijn dienaars en heel zijn land heeft gedaan:
Chuin Mose’n Israel mi chan chu akou khomsoh keiyin aheng uvah thu aseitan ahi. Egypt gamsunga naum laiyuva Pakaiyin Pharaoh chunga ipi abola chuleh asohte ahin, agamsung pumpi abolna jouse namit tah uvin na musoh tauve.
3 de grote rampen, de tekenen en machtige wonderen, die gij met eigen ogen hebt aanschouwd.
Nanghon melchihna leh Patepna tinchang tothoa, thil kidang tampi namit uva namu soh keiyu ahitai.
4 Maar Jahweh heeft u tot heden toe geen hart gegeven om te verstaan, geen ogen om te zien, geen oren om te horen.
Ahinlah Pakayin tuni chan in, nangho jouse hetkhen theina lungthim nape hihlai uve.
5 Ik heb u veertig jaren lang door de woestijn geleid; de kleren zijn niet aan uw lijf, de schoenen niet aan uw voeten versleten;
Keiman nangho gamthip noiya kum somli sungin kapui leuvin, natahsa chung uva ponsil kaijouse khat jeng cha jong aehpon, nakeng chut jeng ujong khat jeng cha asepon ahi.
6 ge hebt geen brood hoeven te eten en geen wijn of sterke drank hoeven te drinken, opdat gij zoudt weten, dat Ik, Jahweh, uw God ben!
Keima hi nangho jouse Pakai, Pathen kahi nahetdoh thei na diuvin, nanghon changlhah nane pouvin, twi jong nadon pouvin, khamna thei kiti jong nadonkha pouvin ahi.
7 En toen gij op deze plaats waart gekomen, en Sichon, de koning van Chesjbon, en Og, de koning van Basjan, tegen ons ten strijde waren getrokken, versloegen wij hen,
Ahinlah Hesbon lengpa Og chun kisatpi ding in eihin nailut tauvin ahileh, hikoma chun eihon jong amani chunga galjona chu inei tauve.
8 namen hun land in bezit, en gaven het als erfdeel aan de zonen van Ruben en Gad en aan de halve stam van Manasse.
Chuin hiche teni gam chu ilahpeh tauvin, Reuben in gouva alo ding in agam keh khatset chu ipeuvin ahi.
9 Onderhoudt dus zorgvuldig de woorden van dit Verbond, opdat ge voorspoed moogt hebben bij al wat ge doet.
Chuti ahijeh chun hiche kitepna thudola kisei thudol hohi, aboncha nabol sohhel thei nadiu vin ching thei un, chutin bolleu chun na khut a nathil bol jouseu nakhan tou thei diu ahi.
10 Heden staat gij allen voor het aanschijn van Jahweh, uw God: met uw hoofden en rechters, uw oudsten en leiders, met alle mannen van Israël,
Tunia hi nangho nabon chauva Pakai, Pathen angsunga nadin soh keidiu ahi. Nangma phungkhai sung cheh akon lamkai, upa ho chule nalah uva vaihom ho jaona Israel mi kitiphot thonlouva pang ding ahi.
11 met uw kinderen en vrouwen, met uw vreemdelingen, die in uw kamp vertoeven, van uw houthakker af tot uw waterdrager toe.
Numei chapang ho jouse, ngahmun a cheng khopem ho ahin, nathing poa pang ahin, natwi thala pang mi hi jongleh jao kimsoh kei ding ahi.
12 Thans treedt gij toe tot het Verbond van Jahweh, uw God, en tot het eedverdrag, dat Jahweh, uw God, met u sluit,
Nangman jong Pakai, Pathen kihahselna banga hitia chu nabol ding, tunin nangman Pakai, Pathen nangtoh asemna kitepna sunga hi nalut ding ahi.
13 om u heden tot zijn volk te verheffen en uw God te zijn, zoals Hij het u heeft beloofd en aan uw vaderen, aan Abraham, Isaäk en Jakob gezworen heeft.
Ajeh chu hitia nabol tengleh, Pakaiyin nangma nam khat dinga natun doh ding, nangma koma asei dohsa leh napu, napa Abraham, Isaac, Jacob henga athutep banga nangma Pathen jong ahi.
14 Maar niet met u alleen sluit Ik dit Verbond en dit eedverdrag,
Hiche kitepna hi keiman nangho toh keima kikah dinga bou kasem ahipoi.
15 maar zowel met hen, die thans met ons staan voor het aanschijn van Jahweh, onzen God, als met hen, die heden hier niet met ons zijn.
Tunin ilah uva jaolou hihen lang, Pakai, Pathen asunga umjouse dinga jong ki semdoh ahi.
16 Gij weet toch, hoe wij in het land van Egypte hebben vertoefd, en midden door de volken gezworven, waar gij doorheen zijt gekomen,
Egypt gamsunga ichenlai uva pat, namtin vaipi ijat hamkhat nahin pal galkai tauve, tihi na hesoh keiyun ahi.
17 hoe gij hun gruwelen hebt moeten aanschouwen, en hun schandgoden van hout en steen, van zilver en goud, die zij hadden.
Hiche muna chu namtin vaipi thilbol thet um tahtah thing leh song’a ki sem milim doi jouse ahin, dangka leh sanaa kisem, hitobanga milim doi ki semthu jouse abonchan na mittah uvin namusoh tauve.
18 Moge er heden onder u geen man en geen vrouw, geen geslacht en geen stam zijn, die zijn hart afwendt van Jahweh, onzen God, om de goden van die volken te gaan dienen, en moge er onder u geen wortel zijn, die gift en bitterheid doet ontspruiten.
Ajeh chu nalah uva pasal khat ham, numei khat ham, insung khat, namkhat chu alungthim ahei mang jenga hiche milimdoi ki semthu ho kinbola pang jeng thei ahi. Chule nalah uva kona thilse khat chu hung kondoh jeng thei ahin, thingga nehthei lou akha ahinsoh doh jeng ding ahi.
19 En wanneer iemand de woorden van dit eedverdrag hoort en zichzelf in stilte gelukkig durft prijzen en zegt: "Ik zal vrede genieten, hoewel ik wandel in de verstoktheid mijns harten!" en hij zo de oorzaak wordt, dat het besproeide met het dorstige wordt uitgerukt,
Mi khat touvin kitepna thu kisei doh chengse ahin jah doh a, ama leh ama kichoi sang nan nei ta henlang; alungthim sunga hiti hin sei jeng taleh, ka lungthim sunga louchal tah in thusei jong leng, ka thi lou ding ahi. Dangchah pet tah a twidon dinga aum laiya twijin alhoh banga, manthahna akibol doh teitei ding ahi.
20 dan zal Jahweh het hem nimmer willen vergeven; maar Jahweh’s toorn en ijverzucht zullen tegen zo iemand ontbranden, en al de vervloekingen, die in dit boek staan beschreven, zullen hem verpletteren. Jahweh zal zijn naam wegvagen onder de hemel,
Hitobanga chon mihem chu Pakaiyin ngaidam achan lou ding, hitia doumah bol mihem chunga chu Pakai lunghang ding; danthu lekhabua kisun gaosapna jouse amapa chunga chu hung lhung jeng ding, chuteng Pakaiyin hichepa min chu vannoiya asuh manga avela umkit talou ding ahi.
21 hem uit alle stammen van Israël afzonderen, om hem in het verderf te storten, naar alle vervloekingen van het Verbond, die in dit boek staan beschreven.
Danthu kisutna lekhabua kitepna chu leh gaosapna ki seidoh bang’a chu gaosapna achung’a lhung jeng ding, hi tia chon mihem chu Pakaiyin Israel mite lah akona apam paidoh jeng ding ahi.
22 En wanneer het toekomstige geslacht, uw zonen die na u opstaan, en de buitenlander, die uit een ver land is gekomen, de plagen van dit land zullen zien, en de ziekten, waarmee Jahweh het teistert, dan zullen ze zeggen:
Ahung khanglen ding khangdong ho, nama banuva hung kipatdoh ding nachateu ahin, hetphah lou gam'a kona hung kholjin mi jaona Pakaiyin agimsah nau, gentheina chung nung hi amittah uva ahin musah tenguleh ahet them diu ahitai.
23 Heel het land is zwavel en zout en een brandende puinhoop; niets kan er worden gezaaid, niets schiet er op en geen kruid kan er groeien; het is een verwoesting als van Sodoma en Gomorra, Adma en Seboïm, die Jahweh in zijn gramschap en woede ten onderste boven gekeerd heeft.
Gamsunga cheng jousen kat-song leh chilhang abah diu, muchi tuna lou mun jouse imacha keh talou ding, Sodom leh Gomorrah banga kile khup jenga, Admah leh Zeboiim banga Pakaiyin alunghan teng alekhup del tobang soh ding ahi.
24 En als al de volken zullen vragen: Waarom heeft Jahweh dit land zo behandeld, en waarom is deze grimmige toorn ontstoken?
Namtin in hitia asei ding, ipi jeh pen tah’a Pakaiyin hiche gamsung hi hitia hi abol jeng hitam? Ipi jeh’a hiti loma hi lunghang ahidem? tia asei diu, tija sohkei diu ahi.
25 Dan zal men antwoorden: "Omdat zij het Verbond van Jahweh, den God hunner vaderen, hebben verzaakt, dat Hij met hen had gesloten, toen Hij hen uit het land van Egypte leidde;
Chuteng leh mipin hitia hi asei diu, amaho hi Egypt gamsunga aum laiyuva apu, apate hou henga Pakaiyin athupeh angai lou jeh uva, hitobang hi achung'uva lhung ahi.
26 omdat zij vreemde goden hebben gevolgd en gediend, en goden hebben vereerd, die zij niet hadden gekend, en die Hij hun niet had gegeven:
Ajeh chu amahon pathen lim semthu kinbol len apang uvin, chibai aboh un, Pakaiyin abol diuva adeilou beh thil abol tauvin pathen limsem thu ahou un chule ahetkhah lou hel’u ahou tauvin ahileh, achung'uva hitobang thil khu lhung ahiye.
27 daarom is de toorn van Jahweh losgebarsten over dit land, en heeft Hij alle vervloekingen er over uitgestort, die in dit boek staan beschreven;
Hijeh achu gamsunga Pakai lunghanna hung lhung jenga, hiche danthu lekhabua kisun gaosapna jouse hi hung lhung jeng ahitai.
28 daarom heeft Jahweh ze in zijn toorn en gramschap en zijn grimmige woede weggerukt van hun grond, en ze weggeslingerd naar een ander land, waar ze heden nog zijn!"
Pakai, Pathen chu alunghang behseh jeng tan ahileh, hiche nam mite hi agam sunga kona apaidoh jenga, tulai din muna aum bang uva gamdangte khut’a apehdoh jeng ahi.
29 Wat verborgen is, ligt bij Jahweh, onzen God; maar wat geopenbaard is, blijft eeuwig voor ons en onze kinderen van kracht, opdat wij alle woorden van deze Wet onderhouden.
Thil jouse hi Pakai, Pathen a bou ahin, aki phongdoh jouse jong danthua kisei aumsa ho bou ahin, hichengse hi atonsot tonsot'a ichateu khang chana ding ahi.

< Deuteronomium 29 >