Deuteronomium 2
1 Daarna trokken wij weer de woestijn in, in de richting van de Rode Zee, zoals Jahweh het mij had gelast, en reisden lange tijd om het Seïr-gebergte heen.
To pacoengah Angraeng mah kai khaeah thuih ih lok baktih toengah, aicae loe amlaem o moe, tuipui kathim bang caehhaih loklam hoiah, praezaek ah a caeh o; aicae loe Seir mae taengah saning kasawk ah amhet o boeh.
2 Toen sprak Jahweh tot mij:
To naah Angraeng mah kai khaeah,
3 Gij hebt nu lang genoeg rond dit gebergte gezworven; wendt u nu naar het noorden.
Nangcae loe hae mae taengah saning kasawk ah nam het o boeh; vaihi angqoi oh loe, aluek bangah caeh oh.
4 Maar geef het volk dit bevel: Gij komt nu door het gebied van uw broeders, de zonen van Esau, die in Seïr wonen, en die bevreesd voor u zijn. Maar wacht u er wel voor,
Kaminawk khaeah, Seir mae ah, nangmacae ih nawkamya ah kaom, Esau ih caanawk ohhaih ahmuen hoiah na caeh o tih boeh; nihcae mah nangcae to zii o tih; toe acoehaih hoiah om oh;
5 de strijd met hen aan te binden, want Ik zal u zelfs geen voetbreed van zijn land geven, daar Ik het Seïr-gebergte als erfelijk bezit aan Esau heb geschonken.
nihcae to misa angthawk o thuih hmah; nihcae ih prae to nangcae han kang paek mak ai; na khok cawhhaih kakhawt ahmuen mataeng doeh kang paek o mak ai; Seir mae loe qawk ah toep hanah Esau khaeah ka paek boeh.
6 Het voedsel, dat ge nodig hebt, moet ge dus voor geld van hem kopen en zelfs geld geven voor het nodige water.
Caak hanah buh to nihcae khaeah phoisa hoiah ni na qan o ueloe, na caa o tih, tui doeh na qanh o pacoengah ni, na nae o tih, tiah thui paeh, tiah ang naa.
7 Waarachtig, Jahweh, uw God, heeft u gezegend bij al wat ge hebt ondernomen. Hij droeg zorg voor u bij uw tocht door deze grote woestijn. Jahweh, uw God, is veertig jaar lang met u geweest, en het heeft u aan niets ontbroken.
Na Angraeng Sithaw mah na ban toksakhaih nuiah tahamhoihaih ang paek o boeh; kakawk parai hae praezaek ah nam het o, tito anih mah panoek; saning quipalito thung nangcae khaeah na Angraeng Sithaw to oh pongah, angaihaih tidoeh na tawn o ai.
8 Zo trokken wij onze broeders, de zonen van Esau, die op het Seïr-gebergte wonen voorbij, over de weg van de Araba, langs Elat en Es-jon-Géber, en namen de richting van de steppe van Moab.
To pongah Seir mae ah kaom, aimacae nawkamya ah kaom Esau ih caanawk ohhaih ahmuen to a phak o, Elath hoi Ezion-Geber vangpui hoiah azawn ah caehhaih loklam ah a caeh o pacoengah, Moab praezaek caehhaih loklam hoiah a caeh o poe.
9 Toen sprak Jahweh tot mij: Gij moogt ook Moab niet bestrijden, en geen oorlog met hem beginnen; want Ik zal u niets van zijn land in eigendom geven, daar Ik Ar aan de zonen van Lot als erfelijk bezit heb geschonken.
To pacoengah Angraeng mah kai khaeah, Moab kaminawk to tavet o hmah; misatuk hanah palungphui o thui hmah; qawktoep hanah nihcae ih prae to kang paek o ai; Ar prae toep hanah, Lot khaeah ka paek boeh, tiah ang naa.
10 Vóór hen woonden daar de Emieten, een volk groot, talrijk en machtig als de Anakskinderen;
Canghnii ah Anak kaminawk baktiah kalen, kapop parai Emim kaminawk, to ahmuen ah khosak o;
11 ze werden als Refaïeten beschouwd, evenals de Anakskinderen, maar de Moabieten noemden hen Emieten.
nihcae loe Anak kaminawk baktiah, len o parai; Moab kaminawk mah loe nihcae to Emim, tiah kawk o.
12 In Seïr woonden vroeger de Chorieten, maar de zonen van Esau hadden hen verdreven en uitgeroeid, en woonden daar in hun plaats; dus juist zoals Israël met het land heeft gedaan, dat Jahweh hun in erfelijk bezit heeft gegeven.
Canghnii ah Horim kaminawk doeh Seir mae ah oh o toeng; toe Angraeng mah paek ih prae to qawk ah toep hanah, Israel kaminawk mah sak o ih baktih toengah, Esau ih caanawk mah doeh to kaminawk to haek o moe, nihcae ohhaih ahmuen ah khosak o.
13 Op dus, en steekt de beek Zéred over! En zo zijn wij de beek Zéred overgetrokken.
Angraeng mah, Vaihi angthawk oh loe, Zered vacong ah caeh oh, tiah thuih. To pongah aicae loe Zered vacong hoiah a caeh o.
14 Intussen waren er acht en dertig jaren verlopen, sinds wij van Kadesj-Barnéa waren vertrokken en de beek Zéred waren overgestoken; lang genoeg om heel het geslacht van weerbare mannen in de legerplaats te doen sterven, zoals Jahweh het hun had gezworen;
Kadesh-Barnea ahmuen hoiah a tacawt o moe, Zered vacong phak karoek to, saning qui thum, tazetto akra. Angraeng mah nihcae khaeah lokkam ih baktih toengah, canghnii hoiah misatuh kaminawk loe, kaminawk ataihaih thung hoiah anghmat o boih.
15 bovendien was de hand van Jahweh op hen blijven drukken, om hen tot den laatsten man toe uit de legerplaats te verdelgen.
To kaminawk anghmaa boih ai karoek to, kaminawk salak hoiah nihcae to tamit boih hanah, Angraeng mah nihcae to ban phok thuih.
16 Toen nu alle weerbare mannen onder het volk tot den laatsten toe waren uitgestorven,
Kaminawk thung hoiah misatuh kaminawk to paduek moe, tamit boih pacoengah,
17 sprak Jahweh tot mij:
Angraeng mah kai khaeah,
18 Ge trekt nu Ar, het gebied van Moab, voorbij,
vaihniah Moab prae thung ih Ar ahmuen hoiah caeh oh,
19 en komt in de buurt van de Ammonieten. Ook hen moogt ge niet bestrijden, en geen oorlog met hen beginnen; want Ik zal niets van het land der Ammonieten u in eigendom geven, daar Ik het aan de zonen van Lot als erfelijk bezit heb geschonken.
Ammon kaminawk khaeah na phak o naah, nihcae to pahrue o hmah, raihaih doeh paek o hmah; Ammon kaminawk ih prae to nangcae han kang paek mak ai; to prae loe qawk ah toep o hanah Lot ih caanawk hanah ka paek boeh, tiah ang naa.
20 Ook dit rekende men tot het land der Refaïeten, daar er vroeger de Refaïeten hadden gewoond, die door de Ammonieten Zamzoemmieten werden genoemd.
To prae loe canghnii hoi haeah kaom, kalen parai kaminawk ih prae ah oh; toe Ammon kaminawk mah nihcae to Zamzummims, tiah kawk o.
21 Het was een volk groot, talrijk en machtig als de Anakskinderen. Maar Jahweh had het voor hen uitgeroeid, zodat zij het hadden verdreven, en daar in zijn plaats bleven wonen;
To kaminawk loe Anak kaminawk baktiah, len o parai, sang o moe, pop o parai; toe Angraeng mah nihcae to Ammon kaminawk hma ah anghmatsak boih; to pongah nihcae ohhaih ahmuen ah Esau caanawk khosak o.
22 dus juist zoals Hij voor de zonen van Esau had gedaan, die in Seïr wonen, en voor wie Hij de Chorieten had uitgeroeid, zodat zij ze hadden verdreven, en daar tot op de dag van heden in hun plaats bleven wonen;
Nihcae Seir ah oh o naah, Angraeng mah Esau ih caanawk hanah to tiah sak pae; nihcae hmaa ah Horim kaminawk to tamit pae boih; nihcae to haek boih pacoengah, nihcae ohhaih ahmuen to Esau ih caanawk mah vaihni ni khoek to khosak o haih.
23 en zoals ook de Kaftorieten, die uit Kaftor waren weggetrokken, de Awwieten, die de dorpen bewoonden tot Gaza toe, hadden uitgeroeid, en daar in hun plaats bleven wonen.
To baktih toengah, Hazerim hoi Azzah avang khoek to kaom, Avim kaminawk loe, Kaphtor vangpui hoiah tacawt o moe, Kaphtor kaminawk tamit boih pacoengah, nihcae ohhaih ahmuen ah khosak o.
24 Op, trekt verder, en steekt de beek Arnon over! Zie, Ik heb Sichon, den Amoriet, den koning van Chesjbon, en zijn land aan u overgeleverd; maak een begin met de verovering, en bind de strijd met hen aan.
Vaihi angthawk oh loe, Armon vapui hoiah caeh o poe ah; khenah, Amor acaeng, Heshbon siangpahrang Sihon hoi a prae loe na ban ah kang paek boeh; to pongah to ahmuen to toep oh loe, to siangpahrang to tuh oh.
25 Van nu af zal Ik schrik en ontzetting voor u gaan verspreiden bij de volken onder heel de hemel, die van angst voor u zullen beven en sidderen, als ze maar van u horen.
Vaihniah van tlim ih kaom prae kaminawk boih mah, nangcae to zit moe, ka tasoehsak han; nihcae mah nangcae kawng thaih o naah, mawn o ueloe, paroeai tasoeh o tih, tiah ang naa.
26 Toen zond ik uit de woestijn Kedemot gezanten naar Sichon, den koning van Chesjbon, met het vredelievend verzoek:
Kedemoth praezaek hoi Heshbon siangpahrang Sihon khaeah, laicaeh ka patoeh moe, angdaehhaih lok ka thuih pacoengah,
27 Ik zou door uw land willen trekken. Maar ik zal mij aan de wegen houden, zonder naar rechts of links af te wijken.
na prae thung hoiah na caehsak raeh, loklam ah ni ka caeh o poe han; banqoi bantang kang qoi o mak ai.
28 Verschaf me tegen betaling het voedsel, dat ik nodig heb, en geef me voor geld het nodige water. Laat mij er slechts doorheen,
Buh hoi tui to kai khaeah na zaw ah, phoisa hoiah ka qanh o pacoengah ni ka caak o moe, ka naek o han; khok hoiah ni ka caeh o han;
29 zoals de zonen van Esau, die te Seïr wonen, en de Moabieten in Ar mij dit hebben toegestaan, totdat ik de Jordaan overtrek naar het land, dat Jahweh, onze God, ons gaat schenken.
Angraeng mah paek ih prae to ka phak o thai hanah, Jordan vapui kang kaat o ai karoek to, Seir ah kaom kaminawk, Esau ih caanawk, Ar ah kaom kaminawk hoi Moab kaminawk mah ang caeh o sak baktih toengah, na caehsak raeh, tiah ka naa.
30 Maar Sichon, de koning van Chesjbon, wilde ons niet door zijn land laten trekken; want Jahweh, uw God, had zijn gemoed verstompt en zijn hart versteend, om hem in uw hand te leveren, zoals thans het geval is.
Toe Heshbon siangpahrang Sihon mah caehsak han koeh ai; vaihniah amtueng baktih toengah, nangcae ih Angraeng Sithaw mah Sihon siangpahrang to nangcae ban ah paek han koeh pongah, a poekhaih palungthin to amtaksak moe, palung thahsak.
31 Nu sprak Jahweh tot mij: Zie, Ik ga Sichon en zijn land aan u overleveren; begin de verovering, en neem zijn land in bezit.
Angraeng mah kai khaeah, Khenah, Sihon hoi a prae to nangcae ban ah kang paek amtong boeh; to prae to toep hanah, la amtong o lai ah, tiah ang naa.
32 En toen Sichon met al zijn volk naar Jáhas trok, om ons te bestrijden,
Sihon mah aicae tuk hanah, angmah ih misatuh kaminawk boih hoi nawnto, Jahaz vangpui ah angzoh o.
33 leverde Jahweh, onze God, hem aan ons over, en versloegen wij hem met zijn zonen en al zijn volk.
Aicae Angraeng Sithaw mah anih to aicae ban ah paek pongah, anih to a hum o, a capanawk hoi a misatuh kaminawk doeh a hum pae o boih.
34 Wij namen toen al zijn steden, sloegen iedere stad met mannen, vrouwen en kinderen met de ban, en lieten niemand ontkomen.
To naah anih ih vangpuinawk to a lak pae o, nongpa, nongpata, nawktanawk hoi a praenawk to maeto doeh anghmat ai ah a paro pae o boih;
35 Alleen het vee en de buit van de veroverde steden behielden we voor ons zelf.
toe maitawnawk hoi vangpui thung ih hmuenmaenawk khue ni aimacae hanah a lak o.
36 Van Aroër af, dat aan de rand van het Arnondal ligt, met de stad in het dal, was er tot aan Gilad geen vesting, die voor ons onneembaar was; Jahweh, onze God, leverde ze allen aan ons over.
Arnon vapui taengah kaom Aroer vangpui, vapui taengah kaom vangpuinawk hoi Gilead vangpui khoek to, a pazawk o thai ai ih vangpui maeto doeh om ai; aicae Angraeng Sithaw mah hmuennawk to aicae ban ah paek boih boeh;
37 Maar het land der Ammonieten, heel het randgebied van de beek Jabbok en de steden van het gebergte, hebt ge niet bestreden, juist zoals Jahweh, onze God, het geboden had.
toe aicae Angraeng Sithaw mah thuih ih lok baktih toengah, Ammon kaminawk ih prae, Jabbok vapui taengah kaom prae loe tetta doeh a la pae o ai.
