Amos 7
1 Dit liet Jahweh, de Heer, mij schouwen. Zie, Hij joeg een sprinkhanenzwerm bijeen, juist toen het nagewas begon op te schieten; het was het nagewas na de snit voor den koning.
Ka Boeipa Yahovah loh he he kai n'tueng. Canghnong a moe cuek vaengah yuet a tawn ne. Te dongah manghai lotul phoeikah canghnong ni ne.
2 Maar toen ze het gewas op het land begonnen af te vreten, zeide ik: Ach Jahweh, mijn Heer; heb toch medelijden! Hoe zal Jakob blijven bestaan; het is toch zo klein!
Khohmuen kah baelhing caak ham a khah coeng. Te dongah, “Ka Boeipa Yahovah aw, khodawkngai mai, Jakob amah he noe oeh tih ulong a thoh eh?,” ka ti.
3 Toen kreeg Jahweh er spijt van. Het zal niet gebeuren, sprak Jahweh.
BOEIPA loh ko a hlawt dongah BOEIPA loh, “He he om mahpawh,” a ti.
4 Dit liet Jahweh, de Heer, mij nog schouwen. Zie, Hij liet een geweldige vuurgloed komen, die de onmetelijke oceaan verteerde, en het akkerland ging verslinden.
Ka Boeipa Yahovah loh he he kai m'hmuh sak. Ho hamla ka Boeipa Yahovah loh hmai neh a khue coeng ke. Tuidung puei te a yoop tih khoyo te a hlawp.
5 Ik zeide: Ach Jahweh, mijn Heer, houd toch op! Hoe zal Jakob blijven bestaan; het is toch zo klein!
Te vaengah, “Ka Boeipa Yahovah aw, paa mai laeh, Jakob amah he noe oeh tih ulong a thoh eh?,” ka ti.
6 Toen kreeg Jahweh er spijt van. Ook dit zal niet gebeuren, sprak Jahweh, de Heer.
He ham he BOEIPA loh ko a hlawt dongah ka Boeipa Yahovah loh, “Te khaw om mahpawh,” a ti.
7 Nog het volgende liet Jahweh mij schouwen. Zie, Jahweh stond op een muur, met een houweel in de hand.
He he kai n'tueng vaengah ka Boeipa tah vongtung soah mikrhael rhui neh pai tih a kut dongah mikrhael rhui om.
8 En Jahweh sprak tot mij: Wat ziet ge, Amos? Ik gaf ten antwoord: Een houweel. Toen sprak de Heer: Zie, Ik sla het houweel midden in Israël, mijn volk; Ik zal het niet langer meer sparen.
Te phoeiah BOEIPA loh kai taengah, “Amos nang balae na hmuh,” n'ti nah tih, “Mikrhael rhui,” ka ti nah. Te dongah ka Boeipa, “Ka pilnam Israel lakli ah mikrhael rhui ka khueh coeng ne. Anih te pah hamla ka koei voel mahpawh.
9 De offerhoogten van Isaak zullen worden verwoest, Israëls heiligdommen vernield; tegen het huis van Jeroboam verhef Ik Mij met het zwaard.
Isaak kah hmuensang te pong vetih Israel kah rhokso khaw khap uh ni. Jeroboam imkhui te cunghang neh ka pai thil ni,” a ti.
10 Toen liet Amas-ja, de priester van Betel, Jeroboam, den koning van Israël berichten: Amos zet in het huis van Israël een samenzwering tegen u op touw; het land zal niet bestand zijn tegen al zijn godsspraken.
Te vaengah Bethel khosoih Amaziah te Israel manghai Jeroboam taengla a tueih tih, “Israel im kah kotak ah Amos loh nang n'taeng thil. A ol boeih ueh ham khaw khohmuen loh a noeng moenih.
11 Want dit heeft Amos verkondigd: Jeroboam sterft door het zwaard, en Israël zal in ballingschap gaan, ver van zijn land!
Te dongah Amos loh, 'Jeroboam te cunghang dongah duek vetih Israel te a khohmuen dong lamloh a poelyoe rhoe a poelyoe ni, ' a ti,” a ti nah.
12 En tot Amos zelf sprak Amas-ja: Ziener, pak u weg, en vlucht in uw eigen belang naar het land van Juda; daar kunt ge de kost met profeteren verdienen.
Te vaengah Amaziah loh Amos te, “Khohmu Nang te Judah khohmuen la cet lamtah yong laeh. Buh pahoi ca lamtah hnap tonghma nawn.
13 Maar in Betel moogt ge niet meer profeteren; want dit is een koninklijk heiligdom en rijks-tempel.
Tedae Bethel te tonghma thil ham koep koei boeh. He he manghai rhokso neh ram kah im ni,” a ti nah.
14 Amos gaf Amas-ja ten antwoord: Ik ben profeet noch profetenleerling; ik ben maar een herder en vijgenkweker.
Te dongah Amos loh a doo tih Amaziah te, “Kai he tonghma moenih, kai he tonghma capa moenih. Kai he saeldawn ni, thaihae ni ka hloe.
15 Maar Jahweh heeft mij weggehaald achter de kudde, en Jahweh heeft mij gezegd: Ga profeteren tegen Israël, mijn volk!
Tedae BOEIPA loh kai he boiva hnuk lamloh n'loh. Te vaengah BOEIPA loh kai te, “Cet lamtah ka pilnam Israel taengah tonghma laeh,” a ti.
16 Nu dan, hoor het woord van Jahweh: Gij zegt: Ge moogt tegen Israël niet profeteren, Uw woorden tegen het huis van Isaak niet laten kletteren!
Te dongah, 'Israel taengah tonghma boel lamtah Isaak imkhui te saep boeh,’ na ti akhaw BOEIPA ol mah hnatun dae.
17 Daarom spreekt Jahweh: Uw vrouw zal in de stad zich veil moeten geven, Uw zonen en dochters zullen vallen door het zwaard, Uw akker zal met het meetsnoer worden verdeeld. Zelf zult ge sterven op onreine bodem, En Israël zal in ballingschap gaan, ver van zijn land!
Te dongah BOEIPA loh he ni a thui. Na yuu te khopuei khuiah cukhalh vetih na capa neh na canu te cunghang dongah cungku uh ni. Na khohmuen khaw rhuihet loh a boe ni. Namah khaw diklai ah rhalawt la na duek ni. Israel te a khohmuen dongah lamloh a poelyoe rhoe a poelyoe uh ni,” a ti nah.
