< Handelingen 8 >

1 Nog op diezelfde dag brak er een hevige vervolging tegen de kerk van Jerusalem los; en allen verspreidden zich over het land van Judea en Samaria, behalve de apostelen.
Савло подритярэлас кода, со умардэ Стэфанос. Кола вряматар ашыле тэ гонисарэн иерусалимско кхандири, и всаворэ роспрастаепэ пай Иудея и Самария. Качи апостолоря ашылепэ андо Иерусалимо.
2 Vrome mannen droegen Stéfanus ten grave, en bedreven zware rouw over hem.
Дэвлэкунэ мурша гаравдэ Стэфанос тай фартэ ровэнас пала лэстэ.
3 Ook Saul woedde tegen de Kerk; hij drong de huizen binnen, en sleepte mannen en vrouwen weg, om ze gevangen te zetten.
Ай Савло розмарэлас пэ котора и кхандири. Вов захукэлас андэ чера, выцырдэлас муршэн тай жувлян тай шолас андо баруно.
4 Zij, die zich hadden verspreid, trokken overal rond, om het woord te verkondigen.
Ай кола, савэ сас росшутэ, роспхэнэнас Радосаво Лав, каринг онэ тэ на жан.
5 Zo kwam ook Filippus in de stad Samaria, en preekte hun den Christus.
Филипо авиля андэ екх Самариятиро форо и ашыля тэ роспхэнэл котэ палав Христосо.
6 Eenparig luisterde het volk met grote aandacht naar wat Filippus sprak, daar ze de wonderen hoorden en zagen, die hij verrichtte.
Бут мануша мишто ашунэнас кода, со вов пхэнэлас. Онэ всаворэ сар екх ашунэнас лэс и дикхэнас шпэры, савэ вов терэлас.
7 Want van vele bezetenen gingen de onreine geesten luid schreeuwende uit; vele lammen en kreupelen werden genezen.
Колэсти со бутэндар манушэндар выжанас найжужэ духоря барэ цыпимаса, ай бут, савэ на пхирэнас пэрнэнца, и бангэ састярэнаспэ.
8 Zo heerste er in die stad grote vreugde.
И андо кодва форо сас бари лош.
9 Maar in die stad bevond zich een man, Simon genaamd, die reeds vroeger toverkunsten had verricht en het volk van Samaria in verbazing had gebracht; hij beweerde, iets heel bijzonders te zijn.
Андо кодва форо сас мануш, савэс акхарэнас Симоно. Вов майанглал драбатярэлас и калэса дивосарэлас манушэн андэ Самария. Вов выдэлас пэс палав варисаво баро мануш.
10 Allen, klein en groot, hingen hem aan, en zeiden: Hij is, wat men noemt, de grote kracht Gods.
Всаворэ мануша, и чёрорэ, и барвалэ, ашунэнас лэс дивоса и пхэнэнас: — Када исин бари зор Дэвлэстири.
11 Ze hingen hem aan, omdat hij hen reeds lange tijd door zijn toverkunsten in verbazing had gebracht.
И мишто ашунэнас лэс колэсти, со вов бут вряма дивосарэлас манушэн пэстирэ драбатиримаса.
12 Maar nu ze aan de prediking van Filippus geloofden over het koninkrijk Gods en over de naam van Jesus Christus, lieten mannen en vrouwen zich dopen.
Нэ кала онэ патяйле лэ Филипости, саво роспхэнэлас палав Тхагаримос Дэвлэско и алав Исусоско Христоско, бут мурша и жувля болдэпэ.
13 Ook Simon zelf geloofde, liet zich dopen, en sloot zich bij Filippus aan. Zo zag hij de tekenen en grote wonderen gebeuren; en hij stond stom van verbazing.
Симоно кадя ж патяйля и приля болдимос. Вов всавори вряма пхирэлас палав Филипо, диволаспэ шпэрэнди и барэ чюдонэнди.
14 Toen de apostelen te Jerusalem vernamen, dat Samaria het woord Gods had aangenomen, zonden ze Petrus en Johannes er heen.
Кала апостолоря андо Иерусалимо ашундэ пала кода, со андэ Самария прилинэ лав Дэвлэско, онэ бишалдэ лэндэ Пэтрос и Иоанос.
15 Zij kwamen af, en baden voor hen, dat ze den Heiligen Geest zouden ontvangen.
Онэ авиле и манглепэ Дэвлэс, кай кола, савэ обрисайле кав Дэл, тэ прилэн Свэнтонэс Духос,
16 Want deze was nog op niemand hunner neergedaald; ze waren alleen maar gedoopt in de naam van den Heer Jesus.
колэсти со инке ни пэр кастэ лэндар Духо на сжалас, онэ качи сас болдэ андо алав Раеско Исусоско.
17 Nu legden ze hun de handen op en ze ontvingen den Heiligen Geest.
Тунчи Пэтро и Иоано тховдэ пэр лэндэ и васта, и онэ прилинэ Свэнтонэ Духос.
18 Toen Simon zag, dat door de handoplegging der apostelen de Geest werd meegedeeld, bood hij hun geld aan
Кала Симоно дикхля, со Духо дэлпэ, кала апостолоря тховэн и васта, вов процырдя лэнди ловэ
19 en zeide: Geeft ook mij die macht, dat ieder, wien ik de handen opleg, den Heiligen Geest ontvangt.
тай пхэндя: — Дэнтэ и манди кацави зор, кай кодва, пэр кастэ мэ тхава и васта, тэ лэл Свэнтонэ Духос.
20 Maar Petrus sprak tot hem: Uw geld ga met u ten verderve, omdat ge gemeend hebt, de gave Gods voor geld te verkrijgen.
Нэ Пэтро пхэндя: — Мэк тиро руп хасавэла екхэтанэ туса, сар ту гындос, со тинэса даро Дэвлэско палай ловэ.
21 Ge kunt geen deel hieraan hebben; want uw hart is niet oprecht tegenover God.
Тутэ нинай кацаво право тэ терэс кадва рындо, колэсти кай о води тиро найчячюно англав Дэл.
22 Heb dus berouw over uw boosheid, en bid tot God, dat die toeleg van uw hart u vergeven mag worden;
Каисав андо кадва бэзэх и манг Раес, кай Вов тэ эртисарэл тути, со ту гындосас андо тиро води.
23 want ik zie u bitter als gal, en in de ongerechtigheid verstrikt
Мэ дикхав, со ту пхэрдярдо кэрконя завистяса и спхангло лэпунзэнца, саво исин найчячимос.
24 Simon antwoordde Bidt gij voor mij tot den Heer, dat niets van wat gij gezegd hebt, mij treffe.
Симоно пхэндя: — Мангэн пала мандэ Раес, кай манца тэ на терэлпэ нисо, со тумэ пхэндэ.
25 Nadat ze hun getuigenis hadden afgelegd, en het woord des Heren hadden verkondigd, keerden ze naar Jerusalem terug, terwijl ze nog in meerdere dorpen der Samaritanen het evangelie preekten.
Кала апостолоря пэрэашыле тэ допхэнэн и тэ роспхэнэн котэ лав Раеско, онэ жыле палпалэ андо Иерусалимо, ай пав дром роспхэнэнас Радосаво Лав андэ бут самаряниностирэ гава.
26 En een engel des Heren sprak tot Filippus: Sta op, en ga tegen de middag de weg op, die van Jerusalem naar Gaza loopt, en wel de woestijnweg
Ангело Раеско пхэндя Филипости: — Жа по юго, по дром, саво андярэл пай мал андав Иерусалимо андэ Газа.
27 Hij stond op, en ging. En zie, een man uit Ethiopië, een hooggeplaatst kamerdienaar en opperschatmeester van Kandake, de koningin der Ethiopiërs, was ter aanbidding naar Jerusalem gekomen.
Филипо вщиля и жыля. Андэ кодья ж вряма котэ сас эфиопско евнухо, рай Кандакияко, ла тхагарняко эфиопонэнго, саво дикхэлас палай всавори сартари. Вов авэлас тэ тэлёл Дэвлэсти андо Иерусалимо
28 Nu was hij op de terugreis, en zat op zijn wagen den profeet Isaias te lezen.
и икхатар рисавэлас черэ. Вов бэшэлас андэ пэско урдон и бинэлас лил лэ пророкоско Исаяско.
29 En de Geest sprak tot Filippus: Ga naast die wagen lopen.
Духо пхэндя Филипости: — Поджа кай кадва урдон и жа паша лэстэ.
30 Filippus ging er naar toe, hoorde hem den profeet Isaias lezen, en zeide: Begrijpt ge wel, wat ge leest?
Филипо поджыля кай урдон и ашундя, со котэ бинэлпэ лил пророкоско Исаяско: — Ту полэс кода, пала со бинэс? — пушля Филипо.
31 Hij antwoordde: Hoe zou ik het kunnen, zo niemand mij leiding geeft? Daarop nodigde hij Filippus uit, naast hem te komen zitten.
— Сар манди тэ полав, кала манди нико на подпхэнэла? — пхэндя евнухо и акхардя Филипос тэ зажал и тэ бэшэл лэса андо урдон.
32 De Schriftuurplaats, die hij las, was de volgende "Als een schaap wordt Hij ter slachtbank geleid; En als een lam, stom tegenover zijn scheerder, Doet ook Hij zijn mond niet open.
Ай бинэлас вов кадва тхан Пистросаримаско: «Сар бакро, Вов сас андярдо по зашынимос, и сар бакроро ашэл мулком англай кола, савэ стрижын лэс, кадя ж и Вов на отпхэрнавэлас Пэстирэ ушта.
33 In de vernedering wordt zijn vonnis voltrokken; Wie zal zijn geslacht vermelden? Zijn leven wordt weggenomen van de aarde."
Вов сас лажавардо, и Лэсти на динэ чячюно сындо. Ко роспхэнэла пала Лэско родо? Ай лэско жувимос залэлпэ пхувьятар».
34 Nu nam de kamerdienaar het woord, en zei tot Filippus: Ik bid u; van wien zegt de profeet dit? Van zichzelf, of van iemand anders?
Евнухо мангля Филипостар: — Пхэн манди, пала кастэ катэ пхэнэл пророко, пала пэстэ чи пала кастэ аврэстэ?
35 Toen begon Filippus te spreken, en te beginnen bij deze schriftuurplaats, verkondigde hij hem de blijde boodschap van Jesus.
Тунчи Филипо ля тэ роспхэнэл акалэ тханэстар Пистросаримастар и пхэндя лэсти Радосаво Лав палав Исусо.
36 En terwijl ze hun weg vervolgden, kwamen ze aan een water. Nu zeide de kamerdienaar: Daar is water; wat belet me, gedoopt te worden?
Онэ майдур традэнас и подтрадиле кав паи. — Дикх, акэ паи, — пхэндя о евнухо. — Со манди на дэл тэ прилав болдимос?
37 Filippus sprak: Als ge van ganser harte gelooft, dan kan het geschieden. Hij antwoordde: Ik geloof, dat Jesus Christus Gods Zoon is.
38 Hij gaf bevel, de wagen stil te houden, en beiden, Filippus en de kamerdienaar, daalden af in het water. En hij doopte hem.
Вов тэрдярдя о урдон, лэдуй онэ, Филипо и евнухо, зажыле андо паи, и Филипо болдя лэс.
39 Maar toen ze uit het water waren gestapt, voerde de Geest des Heren Filippus weg. De kamerdienaar zag hem niet meer; want vol vreugde reisde hij verder.
Ай кала онэ выжыле андав паи, Духо Раеско андярдя Филипос, и евнухо майбут лэс на дикхля. И лошаса лагля майдур пэстирэ дромэса.
40 Filippus echter werd te Asjdód aangetroffen; hij reisde alle steden af, om er het evangelie te prediken, totdat hij Cesarea bereikte.
Ай Филипо попэля андо форо Ашдодо. Вов роспхэнэлас Радосаво Лав пай всаворэ фороря, сар на авиля андэ Кесария.

< Handelingen 8 >