Handelingen 28

1 Toen we gered waren, vernamen we, dat het eiland Malta heette. De eilandbewoners bewezen ons een buitengewone menslievendheid;

ⲁ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲟⲩϫⲁⲓ ⲧⲟⲧⲉ ⲁⲛⲥⲟⲩⲛ ⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ϫⲉ ⲙⲓⲗⲏⲧⲏ ⲡⲉ ⲡⲉⲥⲣⲁⲛ

2 want ze namen ons allen op, en staken een vuur aan, omdat het regende en koud was.

ⲃ̅ⲛⲃⲁⲣⲃⲁⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓⲣⲉ ⲛⲁⲛ ⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲙⲙⲛⲧⲙⲁⲓⲣⲱⲙⲉ ⲁⲩϫⲉⲣⲟ ⲅⲁⲣ ⲛⲟⲩⲕⲱϩⲧ ⲁⲩϣⲟⲡⲛ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲡϫⲁϥ ⲉⲧⲛⲃⲟⲗ ⲙⲛ ⲡϩⲱⲟⲩ

3 Terwijl Paulus een hoop dor hout bijeenraapte en op het vuur wierp, schoot er door de hitte een adder uit, en beet zich vast aan zijn hand.

ⲅ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ϭⲗⲟⲩⲁϣⲏ ⲛϭⲗⲙ ⲁϥⲛⲟϫⲟⲩ ⲉⲡⲕⲱϩⲧ ⲁⲩϩⲃⲱ ⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲙⲙⲉ ⲁⲥⲙⲁϩ ⲣⲱⲥ ⲛⲧⲉϥϭⲓϫ

4 Toen de inlanders het dier aan zijn hand zagen hangen, zeiden ze tot elkander: Die man is zeker een moordenaar; want zelfs na zijn redding uit zee, laat de Gerechtigheid hem niet in leven.

ⲇ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲃⲁⲣⲃⲁⲣⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲉϥⲁϣⲉ ⲛⲥⲁ ⲧⲉϥϭⲓϫ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ϫⲉ ⲡⲁⲛⲧⲱⲥ ⲡⲉⲓⲣⲱⲙⲉ ⲟⲩⲣⲉϥϩⲱⲧⲃ ⲡⲉ ϫⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲟⲩϫⲁⲓ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲁⲗⲁⲥⲥⲁ ⲙⲡⲉ ⲡⲉϥⲙⲡϣⲁ ⲕⲁⲁϥ ⲉⲱⲛϩ

5 Maar hij schudde het dier van zich af in het vuur, en ondervond er hoegenaamd geen letsel van.

ⲉ̅ⲛⲧⲟϥ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲉϥⲛⲟⲩϩⲉ ⲙⲡⲉⲑⲏⲣⲓⲟⲛ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲡⲕⲱϩⲧ ⲙⲡϥⲙⲕⲁϩ ⲗⲁⲁⲩ

6 Zij verwachtten, dat hij zou opzwellen of plotseling dood zou vallen; maar toen ze na lang wachten zagen, dat hem niets deerde, kwamen ze tot andere gedachten, en zeiden, dat hij een god was.

ⲋ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲉⲩϭⲱϣⲧ ⲛⲥⲱϥ ⲡⲉ ϩⲱⲥ ⲉϥⲛⲁϣⲱϩⲃ ⲏ ⲛϥϩⲉ ⲉϩⲣⲁⲓ ϩⲛ ⲟⲩϣⲥⲛⲉ ⲛϥⲙⲟⲩ ⲉⲩⲉⲓⲟⲣⲙ ⲇⲉ ⲛⲥⲱϥ ⲛⲟⲩⲛⲟϭ ⲛⲕⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲉⲩⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲙⲡⲉⲗⲁⲁⲩ ⲙⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲧⲁϩⲟϥ ⲁⲩⲕⲧⲟⲟⲩ ⲡⲉϫⲁⲩ ϫⲉ ⲟⲩⲛⲟⲩⲧⲉ ⲡⲉ

7 In de nabijheid was een landgoed gelegen, dat aan den bevelhebber van het eiland behoorde, die Públius heette. Deze nam ons welwillend op, en verleende ons gastvrijheid, drie dagen lang.

ⲍ̅ⲛⲉⲩⲛ ϩⲉⲛϭⲟⲟⲙ ⲇⲉ ⲡⲉ ⲙⲡⲕⲱⲧⲉ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲉⲛⲁⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ⲉⲡⲉϥⲣⲁⲛ ⲡⲉⲡⲟⲩⲡⲗⲓⲟⲥ ⲡⲁⲓ ⲁϥϣⲟⲡⲛ ⲉⲣⲟϥ ⲛϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁϥⲣⲟⲩⲛⲟϭ ⲉⲣⲟⲛ ⲙⲙⲛⲧⲙⲁⲓϣⲙⲙⲟ

8 Juist lag toen de vader van Públius met koorts en buikloop te bed. Paulus ging naar hem toe, sprak een gebed, legde hem de handen op, en genas hem.

ⲏ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉⲡⲉⲓⲱⲧ ⲙⲡⲟⲩⲡⲗⲓⲟⲥ ϩⲙⲟⲙ ⲁⲩⲱ ⲛϥϣⲱⲛⲉ ⲉϩⲏⲧϥ ⲛϥⲛⲕⲟⲧⲕ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲁϥⲃⲱⲕ ⲉϩⲟⲩⲛ ϣⲁⲣⲟϥ ⲁϥϣⲗⲏⲗ ⲁϥⲧⲁⲗⲉ ⲧⲟⲟⲧϥ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉϫⲱϥ ⲁϥⲧⲁⲗϭⲟϥ

9 Nu kwamen ook de overige zieken van het eiland, en werden genezen.

ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲁⲓ ⲇⲉ ϣⲱⲡⲉ ⲡⲕⲉⲥⲉⲉⲡⲉ ⲉⲧϩⲛ ⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ⲉⲧϣⲟⲟⲡ ϩⲛ ϩⲉⲛϣⲱⲛⲉ ⲁⲩϯⲡⲉⲩⲟⲩⲟⲓ ⲉⲣⲟϥ ⲁϥⲣⲡⲁϩⲣⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ

10 Ze bewezen ons grote eer, en bij onze afvaart voorzagen ze ons van alles wat we behoefden.

ⲓ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲁⲩⲉⲓⲛⲉ ⲛⲁⲛ ⲛϩⲉⲛⲛⲟϭ ⲛⲧⲁⲓⲟ ⲛⲧⲉⲣⲛⲛⲟⲩ ⲇⲉ ⲉⲕⲱ ⲉⲃⲟⲗ ⲁⲛⲧⲁⲗⲟ ⲙⲡⲉⲧⲛⲣⲭⲣⲓⲁ ⲛⲁϥ

11 Drie maanden later gingen we aan boord van een alexandrijns schip, dat op het eiland overwinterd had, en de Dioskuren als kenteken droeg.

ⲓ̅ⲁ̅ⲙⲛⲛⲥⲁ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛⲉⲃⲟⲧ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ϩⲓⲟⲩϫⲟⲓ ⲛⲧⲉⲣⲁⲕⲟⲧⲉ ⲉⲁϥⲙⲟⲟⲛⲉ ⲉⲧⲛⲏⲥⲟⲥ ⲉⲣⲉⲟⲩⲙⲁⲉⲓⲛ ⲙⲙⲟϥ ⲛⲇⲓⲟⲥⲕⲟⲣⲟⲥ

12 We gingen te Syracuse aan wal, en bleven er drie dagen lang.

ⲓ̅ⲃ̅ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲉⲣⲛⲙⲟⲟⲛⲉ ⲉⲥⲩⲣⲁⲕⲟⲩⲥⲁ ⲁⲛⲣϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲙⲙⲁⲩ

13 Vandaar zetten we koers langs de kust, en kwamen te Régium aan. ‘s Anderendaags kregen we zuidenwind, en een dag later bereikten we Putéoli.

ⲓ̅ⲅ̅ⲉⲃⲟⲗ ⲇⲉ ϩⲙ ⲡⲙⲁ ⲉⲧⲙⲙⲁⲩ ⲁⲛⲥϭⲏⲣ ⲁⲛⲕⲁⲧⲁⲛⲧⲁ ⲉϩⲣⲏⲅⲓⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲙⲛⲛⲥⲁ ⲟⲩϩⲟⲟⲩ ⲛⲧⲉⲣⲉⲟⲩⲧⲟⲩⲣⲏⲥ ⲛⲓϥⲉ ⲁⲛⲉⲓ ⲙⲡⲉⲛⲥⲛⲁⲩ ⲉⲡⲟⲛⲧⲓⲟⲗⲟⲥ

14 Hier troffen we broeders aan, die ons verzochten, zeven dagen bij hen te blijven. Zo trokken we naar Rome op.

ⲓ̅ⲇ̅ⲁⲛϩⲉ ⲉϩⲉⲛⲥⲛⲏⲩ ⲙⲙⲁⲩ ⲁⲩⲥⲉⲡⲥⲱⲡⲛ ⲉϭⲱ ϩⲁⲧⲏⲩ ⲛⲥⲁϣϥ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁⲩⲱ ⲧⲁⲓ ⲧⲉ ⲑⲉ ⲛⲧⲁⲛⲃⲱⲕ ⲉϩⲣⲱⲙⲏ

15 Ook vandaar kwamen de broeders, die van ons hadden gehoord, ons tegemoet tot Appii Forum en Tres Tabernae. Toen Paulus hen zag, dankte hij God en vatte moed.

ⲓ̅ⲉ̅ⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲙⲙⲁⲩ ⲉⲧⲃⲏⲧⲛ ⲁⲩⲉⲓ ⲉⲃⲟⲗ ⲛϣⲟⲙⲧⲉ ⲙⲙⲟⲛⲏ ϣⲁⲡⲡⲓⲟⲥ ⲫⲟⲣⲟⲥ ⲉⲧⲱⲙⲛⲧ ⲉⲣⲟⲛ ⲛⲧⲉⲣⲉⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲛⲁⲩ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲁϥⲧⲱⲕ ⲛϩⲏⲧ ⲁⲩⲱ ⲁϥⲉⲩⲭⲁⲣⲓⲥⲧⲓ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ

16 Toen we te Rome waren gekomen, werd aan Paulus toegestaan, een eigen woning te betrekken, met den soldaat, die hem moest bewaken.

ⲓ̅ⲋ̅ⲛⲧⲉⲣⲛⲃⲱⲕ ⲇⲉ ⲉϩⲟⲩⲛ ⲉϩⲣⲱⲙⲏ ⲁⲡϩⲉⲕⲁⲧⲟⲛⲧⲁⲣⲭⲟⲥ ϯⲛⲉⲧⲙⲏⲣ ⲉⲧⲟⲟⲧϥ ⲙⲡⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲙⲙⲁⲧⲟⲓ ⲁϥⲕⲁ ⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲉⲧⲣⲉϥϭⲱ ϩⲁⲣⲓϩⲁⲣⲟϥ ⲙⲛ ⲡⲙⲁⲧⲟⲓ ⲉⲧϩⲁⲣⲉϩ ⲉⲣⲟϥ

17 Drie dagen later liet hij de voornaamsten der Joden ontbieden; en toen ze bijeen waren, sprak hij hen toe: Mannen broeders, ofschoon ik niets heb misdaan tegen het volk of tegen de gewoonten der vaderen, ben ik toch in Jerusalem gevangen genomen, en in de handen der Romeinen overgeleverd.

ⲓ̅ⲍ̅ⲁⲥϣⲱⲡⲉ ⲇⲉ ⲙⲛⲛⲥⲁ ϣⲟⲙⲛⲧ ⲛϩⲟⲟⲩ ⲁϥⲙⲟⲩⲧⲉ ⲉⲛⲁⲣⲭⲱⲛ ⲛⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲡⲉϫⲁϥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ⲛⲣⲱⲙⲉ ⲛⲁⲥⲛⲏⲩ ⲁⲛⲟⲕ ⲛⲧⲁⲓϯ ⲁⲛ ⲟⲩⲃⲉ ⲡⲗⲁⲟⲥ ⲏ ⲡⲥⲱⲛⲧ ⲛⲛⲉⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲁⲩϯ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲓⲙⲏⲣ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ⲑⲓⲗⲏⲙ ⲉϩⲣⲁⲓ ⲉⲛϭⲓϫ ⲛⲛⲉϩⲣⲱⲙⲁⲓⲟⲥ

18 Die hebben me dan ook verhoord, en wilden me in vrijheid stellen, omdat ik niets had misdreven, waar de doodstraf op staat.

ⲓ̅ⲏ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲇⲉ ⲛⲧⲉⲣⲟⲩⲁⲛⲁⲕⲣⲓⲛⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲁⲩⲟⲩⲱϣ ⲉⲕⲁⲁⲧ ⲉⲃⲟⲗ ⲉⲧⲃⲉ ϫⲉ ⲙⲡⲟⲩϩⲉ ⲉⲗⲁⲁⲩ ⲛⲁⲓⲧⲓⲁ ⲙⲙⲟⲩϩⲣⲁⲓ ⲛϩⲏⲧ

19 Maar omdat de Joden zich bleven verzetten, was ik genoodzaakt, mij op Caesar te beroepen; dus volstrekt niet, omdat ik mijn volk van iets wil beschuldigen

ⲓ̅ⲑ̅ⲛⲧⲉⲣⲉⲛⲓⲟⲩⲇⲁⲓ ⲇⲉ ϯ ⲟⲩⲃⲏⲓ ⲁⲩⲁⲛⲁⲅⲕⲁⲍⲉ ⲙⲙⲟⲓ ⲉⲧⲣⲁⲉⲡⲓⲕⲁⲗⲉⲓ ⲙⲡⲣⲣⲟ ϩⲱⲥ ⲉⲓⲛⲁⲕⲁⲧⲏⲅⲟⲣⲓ ⲁⲛ ⲙⲡⲁϩⲉⲑⲛⲟⲥ

20 Ziedaar, waarom ik u heb ontboden, om u te zien, en te zeggen: Waarachtig, het is om Israëls Verwachting, dat ik deze keten draag.

ⲕ̅ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲉⲓⲉⲧⲓⲁ ϭⲉ ⲁⲓⲥⲉⲡⲥ ⲧⲏⲩⲧⲛ ⲉⲛⲁⲩ ⲉⲣⲱⲧⲛ ⲁⲩⲱ ⲉϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲏⲧⲛ ⲉⲓⲙⲏⲣ ⲅⲁⲣ ⲛⲧⲉⲓϩⲁⲗⲩⲥⲓⲥ ⲉⲧⲃⲉ ⲑⲉⲗⲡⲓⲥ ⲙⲡⲓⲏⲗ

21 Ze zeiden tot hem: Wij hebben over u geen brieven uit Judea ontvangen; ook is er geen van de broeders gekomen, die iets verkeerds over u heeft bericht of gezegd.

ⲕ̅ⲁ̅ⲛⲧⲟⲟⲩ ϭⲉ ⲡⲉϫⲁⲩ ⲛⲁϥ ϫⲉ ⲁⲛⲟⲛ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲡⲛϫⲓⲥϩⲁⲓ ⲉⲧⲃⲏⲏⲧⲕ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲛ ϯⲟⲩⲇⲁⲓⲁ ⲟⲩⲇⲉ ⲙⲡⲉⲟⲩⲁ ⲛⲛⲉⲥⲛⲏⲩ ⲉⲓ ⲛϥⲧⲁⲙⲟⲛ ⲛϥϫⲱ ⲛⲟⲩⲡⲉⲑⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲏⲧⲕ

22 We achten het dus billijk, van u te vernemen, wat uw denkbeelden zijn. Want van die sekte is ons slechts bekend, dat ze overal tegenspraak ontmoet.

ⲕ̅ⲃ̅ⲧⲛⲁⲝⲓⲟⲩ ⲇⲉ ⲙⲙⲟⲕ ⲉⲧⲣⲉⲛⲥⲱⲧⲙ ⲉⲛⲉⲧⲕⲙⲉⲉⲩⲉ ⲉⲣⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲧⲉⲓϩⲁⲓⲣⲉⲥⲓⲥ ⲅⲁⲣ ⲁⲩⲧⲁⲙⲟⲛ ϫⲉ ⲥⲉⲁⲛⲧⲓⲗⲉⲅⲉ ϩⲓⲱⲱⲥ ϩⲙ ⲙⲁ ⲛⲓⲙ

23 Ze bepaalden hem dus een dag, en kwamen toen in grote getale bijeen in zijn woning. En van, s morgens vroeg tot ‘s avonds laat gaf hij hun uitleg, getuigde hun van het koninkrijk Gods, en leverde hun het bewijs over Jesus uit de Wet van Moses en uit de Profeten.

ⲕ̅ⲅ̅ⲁⲩⲧⲁⲥⲥⲉ ⲇⲉ ⲛⲁϥ ⲉⲩϩⲟⲟⲩ ⲁⲩⲉⲓ ϣⲁⲣⲟϥ ⲛϭⲓ ⲟⲩⲙⲏⲏϣⲉ ⲉⲡⲙⲁ ⲉⲧϥⲛϩⲏⲧϥ ⲁⲩⲱ ⲁϥϣⲁϫⲉ ⲛⲙⲙⲁⲩ ⲉϥⲣⲙⲛⲧⲣⲉ ⲛⲧⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲉϥⲡⲓⲑⲉ ⲙⲙⲟⲟⲩ ⲉⲧⲃⲉ ⲓⲥ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲙ ⲡⲛⲟⲙⲟⲥ ⲙⲙⲱⲩⲥⲏⲥ ⲙⲛ ⲛⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ ϫⲓⲛ ϩⲧⲟⲟⲩⲉ ϣⲁⲣⲟⲩϩⲉ

24 Sommigen geloofden wat hij zeide, anderen echter geloofden het niet.

ⲕ̅ⲇ̅ϩⲟⲓⲛⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲡⲓⲑⲉ ⲉⲛⲉⲧϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲟⲩ ϩⲉⲛⲕⲟⲟⲩⲉ ⲇⲉ ⲁⲩⲣⲁⲧⲛⲁϩⲧⲉ

25 Onder elkander onenig gingen ze uiteen. Toen sprak Paulus dit éne woord: Terecht heeft de Heilige Geest door den profeet Isaias tot onze vaderen gesproken

ⲕ̅ⲉ̅ⲁⲩⲉⲓ ⲇⲉ ⲉⲃⲟⲗ ⲛⲥⲉⲧⲏⲧ ⲁⲛ ⲛϩⲏⲧ ⲙⲛ ⲛⲉⲩⲉⲣⲏⲩ ⲉⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ϫⲱ ⲛⲁⲩ ⲛⲟⲩϣⲁϫⲉ ⲛⲟⲩⲱⲧ ϫⲉ ⲕⲁⲗⲱⲥ ⲁⲡⲉⲡⲛⲁ ⲉⲧⲟⲩⲁⲁⲃ ϣⲁϫⲉ ⲙⲛ ⲛⲉⲧⲛⲉⲓⲟⲧⲉ ⲉⲃⲟⲗ ϩⲓⲧⲛ ⲏⲥⲁⲓⲁⲥ ⲡⲉⲡⲣⲟⲫⲏⲧⲏⲥ

26 Ga tot dit volk en zeg: Met de oren zult ge horen, en niet verstaan; En scherp zult ge zien, en niet inzien.

ⲕ̅ⲋ̅ⲉϥϫⲱ ⲙⲙⲟⲥ ϫⲉ ⲃⲱⲕ ⲛⲛⲁϩⲣⲙ ⲡⲉⲓⲗⲁⲟⲥ ⲛⲅϫⲟⲟⲥ ⲛⲁⲩ ϫⲉ ϩⲛ ⲟⲩⲥⲱⲧⲙ ⲧⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲧⲙ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲙⲛⲟⲓ ⲁⲩⲱ ϩⲛ ⲟⲩⲛⲁⲩ ⲧⲉⲧⲛⲁⲛⲁⲩ ⲛⲧⲉⲧⲛⲧⲙⲉⲓⲱⲣϩ

27 Want verstokt is het hart van dit volk, En hun oren zijn hardhorig, En hun ogen gesloten; Opdat ze niet zouden zien met de ogen, En horen met de oren, En verstaan met het hart; Opdat zij zich niet zouden bekeren, En Ik hen zou genezen.

ⲕ̅ⲍ̅ⲁϥⲛϣⲟⲧ ⲅⲁⲣ ⲛϭⲓ ⲫⲏⲧ ⲙⲡⲉⲓⲗⲁⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϩⲣⲟϣ ⲉⲥⲱⲧⲙ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲙⲁⲁϫⲉ ⲁⲩⲱ ⲁⲩϣⲧⲁⲙ ⲛⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲙⲏⲡⲱⲥ ⲛⲥⲉⲛⲁⲩ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲃⲁⲗ ⲛⲥⲉⲥⲱⲧⲙ ϩⲛ ⲛⲉⲩⲙⲁⲁϫⲉ ⲛⲥⲉⲛⲟⲓ ϩⲙ ⲡⲉⲩϩⲏⲧ ⲛⲥⲉⲕⲟⲧⲟⲩ ⲧⲁⲧⲁⲗϭⲟⲟⲩ

28 Weet dan, dat dit heil van God tot de heidenen is gezonden; zij zullen luisteren.

ⲕ̅ⲏ̅ⲙⲁⲣⲉϥⲟⲩⲱⲛϩ ϭⲉ ⲛⲏⲧⲛ ⲉⲃⲟⲗ ϫⲉ ⲛⲧⲁⲩⲧⲛⲛⲟⲟⲩ ⲙⲡⲉⲓⲟⲩϫⲁⲓ ⲛⲧⲉ ⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲛⲛϩⲉⲑⲛⲟⲥ ⲁⲩⲱ ⲛⲧⲟⲟⲩ ⲛⲉⲧⲛⲁⲥⲱⲧⲙ

29 En terwijl hij dit zeide, gingen de Joden heen, en twistten heftig onder elkander.

ⲕ̅ⲑ̅omissio

30 Hij bleef twee volle jaren in het huis, dat hij gehuurd had, en ontving er allen, die hem bezochten.

ⲗ̅ⲁⲡⲁⲩⲗⲟⲥ ⲇⲉ ⲣⲣⲙⲡⲉ ⲥⲛⲧⲉ ⲧⲏⲣⲟⲩ ⲉϥⲟⲩⲏϩ ϩⲛ ⲟⲩⲙⲁ ⲉⲁϥⲙⲓⲥⲑⲟⲩ ⲙⲙⲟϥ ⲁⲩⲱ ⲛⲉϥϣⲱⲡⲉⲣⲟϥ ⲛⲟⲩⲟⲛ ⲛⲓⲙ ⲉⲧⲃⲏⲕ ⲛⲁϥ ⲉϩⲟⲩⲛ

31 Hij preekte het koninkrijk Gods, en leerde over den Heer Jesus Christus in alle vrijmoedigheid en ongehinderd.

ⲗ̅ⲁ̅ⲉϥⲕⲏⲣⲩⲥⲥⲉ ⲛⲧⲙⲛⲧⲉⲣⲟ ⲙⲡⲛⲟⲩⲧⲉ ⲁⲩⲱ ⲉϥϯ ⲥⲃⲱ ⲉⲧⲃⲉ ⲡϫⲟⲉⲓⲥ ⲓⲥ ⲡⲉⲭⲥ ϩⲙ ⲡⲁⲣⲣⲏⲥⲓⲁ ⲛⲓⲙ ⲁϫⲛ ϯⲥⲟ ⲛⲉⲡⲣⲁⲝⲓⲥ ⲛⲁⲡⲟⲥⲧⲟⲗⲟⲥ