< Handelingen 27 >

1 Toen tot onze afvaart naar Italië besloten was, werd Paulus met enige andere gevangenen aan een honderdman van de keizerlijke legerafdeling toevertrouwd; zijn naam was Július.
ជលបថេនាស្មាកម៑ ឥតោលិយាទេឝំ ប្រតិ យាត្រាយាំ និឝ្ចិតាយាំ សត្យាំ តេ យូលិយនាម្នោ មហារាជស្យ សំឃាតាន្តគ៌តស្យ សេនាបតេះ សមីបេ បៅលំ តទន្យាន៑ កតិនយជនាំឝ្ច សមាប៌យន៑។
2 We gingen aan boord van een adramutteens schip, dat de kustplaatsen van Azië zou aandoen; en we lichtten het anker, toen ook de Macedóniër Aristarchus van Tessalonika zich bij ons had gevoegd.
វយម៑ អាទ្រាមុត្តីយំ បោតមេកម៑ អារុហ្យ អាឝិយាទេឝស្យ តដសមីបេន យាតុំ មតិំ ក្ឫត្វា លង្គរម៑ ឧត្ថាប្យ បោតម៑ អមោចយាម; មាកិទនិយាទេឝស្ថថិឞលនីកីនិវាស្យារិស្តាក៌្ហនាមា កឝ្ចិទ៑ ជនោៜស្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ អាសីត៑។
3 De volgende dag gingen we te Sidon aan land, en Július, die Paulus heel welwillend bejegende, stond hem toe, zijn vrienden te bezoeken, en zich door hen te laten verzorgen.
បរស្មិន៑ ទិវសេ ៜស្មាភិះ សីទោន្នគរេ បោតេ លាគិតេ តត្រ យូលិយះ សេនាបតិះ បៅលំ ប្រតិ សៅជន្យំ ប្រទត៌្ហ្យ សាន្ត្វនាត៌្ហំ ពន្ធុពាន្ធវាន៑ ឧបយាតុម៑ អនុជជ្ញៅ។
4 Toen we vandaar vertrokken waren, zeilden we langs Cyprus heen, omdat de wind ons tegen was.
តស្មាត៑ បោតេ មោចិតេ សតិ សម្មុខវាយោះ សម្ភវាទ៑ វយំ កុប្រោបទ្វីបស្យ តីរសមីបេន គតវន្តះ។
5 We staken de zee langs Cilicië en Pamfúlië over, en kwamen te Mura in Lúkië aan.
កិលិកិយាយាះ បាម្ផូលិយាយាឝ្ច សមុទ្រស្យ បារំ គត្វា លូកិយាទេឝាន្តគ៌តំ មុរានគរម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម។
6 Hier vond de honderdman een alexandrijns schip, dat naar Italië zeilde, en waarop hij ons overbracht.
តត្ស្ថានាទ៑ ឥតាលិយាទេឝំ គច្ឆតិ យះ សិកន្ទរិយានគរស្យ បោតស្តំ តត្រ ប្រាប្យ ឝតសេនាបតិស្តំ បោតម៑ អស្មាន៑ អារោហយត៑។
7 Na veel dagen langzaam varen kwamen we met moeite op de hoogte van Knidus; en daar de wind ongunstig bleef, stevenden we langs Kreta heen ter hoogte van Salmone,
តតះ បរំ ពហូនិ ទិនានិ ឝនៃះ ឝនៃះ រ្គត្វា ក្នីទបាឝ៌្វោបស្ថ្តិះ បូវ៌្វំ ប្រតិកូលេន បវនេន វយំ សល្មោន្យាះ សម្មុខម៑ ឧបស្ថាយ ក្រីត្យុបទ្វីបស្យ តីរសមីបេន គតវន្តះ។
8 zeilden met moeite langs de kusten, en kwamen aan een plaats, Goede Havens genaamd, in de nabijheid van de stad Lasea.
កឞ្ដេន តមុត្តីយ៌្យ លាសេយានគរស្យាធះ សុន្ទរនាមកំ ខាតម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម។
9 Daar er intussen veel tijd was verlopen, en de scheepvaart reeds onveilig werd, nu ook de vastentijd al voorbij was, waarschuwde Paulus hen,
ឥត្ថំ ពហុតិថះ កាលោ យាបិត ឧបវាសទិនញ្ចាតីតំ, តត្ការណាត៑ នៅវត៌្មនិ ភយង្ករេ សតិ បៅលោ វិនយេន កថិតវាន៑,
10 en sprak: Mannen, ik voorzie, dat de vaart zal geschieden met gevaar en grote schade, niet alleen voor de lading en het schip, maar ook voor ons leven.
ហេ មហេច្ឆា អហំ និឝ្ចយំ ជានាមិ យាត្រាយាមស្យាម៑ អស្មាកំ ក្លេឝា ពហូនាមបចយាឝ្ច ភវិឞ្យន្តិ, តេ កេវលំ បោតសាមគ្រ្យោរិតិ នហិ, កិន្ត្វស្មាកំ ប្រាណានាមបិ។
11 Maar de honderdman had meer vertrouwen op den stuurman en den schipper, dan op het zeggen van Paulus.
តទា ឝតសេនាបតិះ បៅលោក្តវាក្យតោបិ កណ៌ធារស្យ បោតវណិជឝ្ច វាក្យំ ពហុមំស្ត។
12 En daar de haven ook niet goed was gelegen, om er te overwinteren, vonden de meesten het beter, van daar weg te varen, om zo mogelijk Fenix te bereiken, een haven van Kreta, die naar het zuid- en noordwesten uitziet, en daar te overwinteren.
តត៑ ខាតំ ឝីតកាលេ វាសាហ៌ស្ថានំ ន តស្មាទ៑ អវាចីប្រតីចោទ៌ិឝោះ ក្រីត្យាះ ផៃនីកិយខាតំ យាតុំ យទិ ឝក្នុវន្តស្តហ៌ិ តត្រ ឝីតកាលំ យាបយិតុំ ប្រាយេណ សវ៌្វេ មន្ត្រយាមាសុះ។
13 Toen er nu een zachte zuidenwind opstak, meenden ze hun plan te kunnen volbrengen; ze lichtten het anker, en zeilden de kust van Kreta langs.
តតះ បរំ ទក្ឞិណវាយុ រ្មន្ទំ វហតីតិ វិលោក្យ និជាភិប្រាយស្យ សិទ្ធេះ សុយោគោ ភវតីតិ ពុទ្ធ្វា បោតំ មោចយិត្វា ក្រីត្យុបទ្វីបស្យ តីរសមីបេន ចលិតវន្តះ។
14 Maar al heel spoedig sloeg over het eiland een hevige stormwind neer, die Eurákulon wordt genoemd.
កិន្ត្វល្បក្ឞណាត៑ បរមេវ ឧរក្លុទោន្នាមា ប្រតិកូលះ ប្រចណ្ឌោ វាយុ រ្វហន៑ បោតេៜលគីត្
15 Met geweld werd het vaartuig meegesleurd, en kon geen koers meer houden we gaven het op, en lieten ons drijven.
តស្យាភិមុខំ គន្តុម៑ បោតស្យាឝក្តត្វាទ៑ វយំ វាយុនា ស្វយំ នីតាះ។
16 Onder beschutting van een klein eiland, Klauda genaamd, slaagden we er met moeite in, de sloep meester te worden,
អនន្តរំ ក្លៅទីនាម្ន ឧបទ្វីបស្យ កូលសមីបេន បោតំ គមយិត្វា ពហុនា កឞ្ដេន ក្ឞុទ្រនាវម៑ អរក្ឞាម។
17 en op te halen; men legde de noodkabels aan, en sloeg ze om het schip uit vrees op de Surtis te stoten, haalde men het takelwerk neer, en zwalkte zó hulpeloos rond.
តេ តាមារុហ្យ រជ្ជ្ចា បោតស្យាធោភាគម៑ អពធ្នន៑ តទនន្តរំ ចេត៑ បោតោ សៃកតេ លគតីតិ ភយាទ៑ វាតវសនាន្យមោចយន៑ តតះ បោតោ វាយុនា ចាលិតះ។
18 Geweldig bleef de storm ons beuken. De volgende dag wierp men de lading in zee,
កិន្តុ ក្រមឝោ វាយោះ ប្រពលត្វាត៑ បោតោ ទោលាយមានោៜភវត៑ បរស្មិន៑ ទិវសេ បោតស្ថានិ កតិបយានិ ទ្រវ្យាណិ តោយេ និក្ឞិប្តានិ។
19 en de derde dag uit eigen beweging ook het scheepstuig overboord.
ត្ឫតីយទិវសេ វយំ ស្វហស្តៃះ បោតសជ្ជនទ្រវ្យាណិ និក្ឞិប្តវន្តះ។
20 Meerdere dagen was er zon noch sterren te zien; en zo hevig woedde de storm, dat ons alle hoop op redding ontzonk.
តតោ ពហុទិនានិ យាវត៑ សូយ៌្យនក្ឞត្រាទីនិ សមាច្ឆន្នានិ តតោ ៜតីវ វាត្យាគមាទ៑ អស្មាកំ ប្រាណរក្ឞាយាះ កាបិ ប្រត្យាឝា នាតិឞ្ឋត៑។
21 Toen men reeds lang niet meer had gegeten, ging Paulus in hun midden staan, en sprak: Mannen, men had naar mij moeten luisteren, en niet van Kreta moeten vertrekken, en dit gevaar en deze schade moeten voorkomen.
ពហុទិនេឞុ លោកៃរនាហារេណ យាបិតេឞុ សវ៌្វេឞាំ សាក្ឞត៑ បៅលស្តិឞ្ឋន៑ អកថយត៑, ហេ មហេច្ឆាះ ក្រីត្យុបទ្វីបាត៑ បោតំ ន មោចយិតុម៑ អហំ បូវ៌្វំ យទ៑ អវទំ តទ្គ្រហណំ យុឞ្មាកម៑ ឧចិតម៑ អាសីត៑ តថា ក្ឫតេ យុឞ្មាកម៑ ឯឞា វិបទ៑ ឯឞោៜបចយឝ្ច នាឃដិឞ្យេតាម៑។
22 Maar nu raad ik u aan, goede moed te houden; niemand van u zal het leven verliezen, alleen het schip gaat verloren.
កិន្តុ សាម្ប្រតំ យុឞ្មាន៑ វិនីយ ព្រវីម្យហំ, យូយំ ន ក្ឞុភ្យត យុឞ្មាកម៑ ឯកស្យាបិ ប្រាណិនោ ហានិ រ្ន ភវិឞ្យតិ, កេវលស្យ បោតស្យ ហានិ រ្ភវិឞ្យតិ។
23 Want deze nacht verscheen mij een engel van den God, wien ik toebehoor en dien ik aanbid,
យតោ យស្យេឝ្វរស្យ លោកោៜហំ យញ្ចាហំ បរិចរាមិ តទីយ ឯកោ ទូតោ ហ្យោ រាត្រៅ មមាន្តិកេ តិឞ្ឋន៑ កថិតវាន៑,
24 en hij sprak tot mij: "Vrees niet, Paulus; ge moet voor Caesar verschijnen; daarom behoudt God om u allen, die met u op het schip zijn".
ហេ បៅល មា ភៃឞីះ កៃសរស្យ សម្មុខេ ត្វយោបស្ថាតវ្យំ; តវៃតាន៑ សង្គិនោ លោកាន៑ ឦឝ្វរស្តុភ្យំ ទត្តវាន៑។
25 Mannen, houdt dus goede moed; want dit vertrouwen heb ik op God, dat het gebeuren zal, zoals mij gezegd is.
អតឯវ ហេ មហេច្ឆា យូយំ ស្ថិរមនសោ ភវត មហ្យំ យា កថាកថិ សាវឝ្យំ ឃដិឞ្យតេ មមៃតាទ្ឫឝី វិឝ្វាស ឦឝ្វរេ វិទ្យតេ,
26 Maar we moeten schipbreuk lijden, ergens op een eiland.
កិន្តុ កស្យចិទ៑ ឧបទ្វីបស្យោបរិ បតិតវ្យម៑ អស្មាភិះ។
27 In de veertiende nacht, dat we rondzwalkten in de Adriatische Zee, meende het scheepsvolk tegen middernacht te bespeuren, dat men land begon te naderen.
តតះ បរម៑ អាទ្រិយាសមុទ្រេ បោតស្តថៃវ ទោលាយមានះ សន៑ ឥតស្តតោ គច្ឆន៑ ចតុទ៌ឝទិវសស្យ រាត្រេ រ្ទ្វិតីយប្រហរសមយេ កស្យចិត៑ ស្ថលស្យ សមីបមុបតិឞ្ឋតីតិ បោតីយលោកា អន្វមន្យន្ត។
28 Ze wierpen het dieplood uit, en peilden twintig vademen; wat verder wierpen ze het opnieuw, en peilden er vijftien.
តតស្តេ ជលំ បរិមាយ តត្រ វិំឝតិ រ្វ្យាមា ជលានីតិ ជ្ញាតវន្តះ។ កិញ្ចិទ្ទូរំ គត្វា បុនរបិ ជលំ បរិមិតវន្តះ។ តត្រ បញ្ចទឝ វ្យាមា ជលានិ ទ្ឫឞ្ដ្វា
29 Uit vrees, dat we ergens op klippen zouden stoten, wierpen ze van de achtersteven vier ankers uit, en wachtten in spanning de dageraad af.
ចេត៑ បាឞាណេ លគតីតិ ភយាត៑ បោតស្យ បឝ្ចាទ្ភាគតឝ្ចតុរោ លង្គរាន៑ និក្ឞិប្យ ទិវាករម៑ អបេក្ឞ្យ សវ៌្វេ ស្ថិតវន្តះ។
30 Maar toen het scheepsvolk van het schip wilde vluchten, en de sloep in zee liet onder voorwendsel, ook van de voorsteven ankers te willen uitbrengen,
កិន្តុ បោតីយលោកាះ បោតាគ្រភាគេ លង្គរនិក្ឞេបំ ឆលំ ក្ឫត្វា ជលធៅ ក្ឞុទ្រនាវម៑ អវរោហ្យ បលាយិតុម៑ អចេឞ្ដន្ត។
31 zei Paulus tot den honderdman en tot de soldaten: Als zij niet op het schip blijven, dan is er voor u geen redding.
តតះ បៅលះ សេនាបតយេ សៃន្យគណាយ ច កថិតវាន៑, ឯតេ យទិ បោតមធ្យេ ន តិឞ្ឋន្តិ តហ៌ិ យុឞ្មាកំ រក្ឞណំ ន ឝក្យំ។
32 Toen kapten de soldaten de touwen van de sloep, en lieten haar in zee vallen.
តទា សេនាគណោ រជ្ជូន៑ ឆិត្វា នាវំ ជលេ បតិតុម៑ អទទាត៑។
33 Tegen het aanbreken van de dag spoorde Paulus allen aan, iets te gebruiken, en sprak: Het is vandaag de veertiende dag, dat gij in gespannen verwachting zit, zonder te eten of iets te gebruiken.
ប្រភាតសមយេ បៅលះ សវ៌្វាន៑ ជនាន៑ ភោជនាត៌្ហំ ប្រាត៌្ហ្យ វ្យាហរត៑, អទ្យ ចតុទ៌ឝទិនានិ យាវទ៑ យូយម៑ អបេក្ឞមានា អនាហារាះ កាលម៑ អយាបយត កិមបិ នាភុំគ្ធំ។
34 Daarom raad ik u aan, wat voedsel te nemen; want dat is nodig voor uw behoud. Neen, geen haar van uw hoofd zal verloren gaan, van niemand van u.
អតោ វិនយេៜហំ ភក្ឞ្យំ ភុជ្យតាំ តតោ យុឞ្មាកំ មង្គលំ ភវិឞ្យតិ, យុឞ្មាកំ កស្យចិជ្ជនស្យ ឝិរសះ កេឝៃកោបិ ន នំក្ឞ្យតិ។
35 Toen hij dit had gezegd, nam hij brood, dankte God in het bijzijn van allen, brak het, en begon te eten.
ឥតិ វ្យាហ្ឫត្យ បៅលំ បូបំ គ្ឫហីត្វេឝ្វរំ ធន្យំ ភាឞមាណស្តំ ភំក្ត្វា ភោក្តុម៑ អារព្ធវាន៑។
36 Nu schepten allen moed, en ook zij begonnen te eten.
អនន្តរំ សវ៌្វេ ច សុស្ថិរាះ សន្តះ ខាទ្យានិ បប៌្យគ្ឫហ្លន៑។
37 Allen tezamen waren ze met twee honderd zes en zeventig mensen aan boord.
អស្មាកំ បោតេ ឞដ្សប្តត្យធិកឝតទ្វយលោកា អាសន៑។
38 Nadat ze waren verzadigd, wierpen ze de voorraad in zee, om het schip te ontlasten.
សវ៌្វេឞុ លោកេឞុ យថេឞ្ដំ ភុក្តវត្សុ បោតស្ថន៑ គោធូមាន៑ ជលធៅ និក្ឞិប្យ តៃះ បោតស្យ ភារោ លឃូក្ឫតះ។
39 Toen het dag was geworden, herkenden ze het land wel niet, maar bespeurden ze toch een bocht met een strand, en besloten, zo mogelijk daar het schip te doen stranden.
ទិនេ ជាតេៜបិ ស កោ ទេឝ ឥតិ តទា ន បយ៌្យចីយត; កិន្តុ តត្រ សមតដម៑ ឯកំ ខាតំ ទ្ឫឞ្ដ្វា យទិ ឝក្នុមស្តហ៌ិ វយំ តស្យាភ្យន្តរំ បោតំ គមយាម ឥតិ មតិំ ក្ឫត្វា តេ លង្គរាន៑ ឆិត្ត្វា ជលធៅ ត្យក្តវន្តះ។
40 Ze kapten de ankers, en wierpen die in zee; tegelijk maakten ze de banden der stuurriemen los, hesen de fok voor de wind, en hielden aan op het strand.
តថា កណ៌ពន្ធនំ មោចយិត្វា ប្រធានំ វាតវសនម៑ ឧត្តោល្យ តីរសមីបំ គតវន្តះ។
41 Maar ze stieten op een landtong, en leden er schipbreuk; de voorsteven raakte vast en bleef onbeweeglijk, doch de achtersteven sloeg door de branding uiteen.
កិន្តុ ទ្វយោះ សមុទ្រយោះ សង្គមស្ថានេ សៃកតោបរិ បោតេ និក្ឞិប្តេ ៜគ្រភាគេ ពាធិតេ បឝ្ចាទ្ភាគេ ប្រពលតរង្គោៜលគត៑ តេន បោតោ ភគ្នះ។
42 Nu wilden de soldaten de gevangenen doden, opdat er niemand zou wegzwemmen en ontsnappen.
តស្មាទ៑ ពន្ទយឝ្ចេទ៑ ពាហុភិស្តរន្តះ បលាយន្តេ ឥត្យាឝង្កយា សេនាគណស្តាន៑ ហន្តុម៑ អមន្ត្រយត៑;
43 Maar de honderdman, die Paulus wilde redden, belette hun plan. Hij beval, dat allen, die konden zwemmen, het eerst overboord zouden springen, en aan land zouden trachten te komen;
កិន្តុ ឝតសេនាបតិះ បៅលំ រក្ឞិតុំ ប្រយត្នំ ក្ឫត្វា តាន៑ តច្ចេឞ្ដាយា និវត៌្យ ឥត្យាទិឞ្ដវាន៑, យេ ពាហុតរណំ ជានន្តិ តេៜគ្រេ ប្រោល្លម្ប្យ សមុទ្រេ បតិត្វា ពាហុភិស្តីត៌្ត្វា កូលំ យាន្តុ។
44 na hen de overigen op planken en op de wrakken van het schip. En zó kwamen allen behouden aan land.
អបរម៑ អវឝិឞ្ដា ជនាះ កាឞ្ឋំ បោតីយំ ទ្រវ្យំ វា យេន យត៑ ប្រាប្យតេ តទវលម្ព្យ យាន្តុ; ឥត្ថំ សវ៌្វេ ភូមិំ ប្រាប្យ ប្រាណៃ រ្ជីវិតាះ។

< Handelingen 27 >