Handelingen 24
1 Vijf dagen later kwam de de hogepriester Ananias met enige oudsten, vergezeld van een advocaat, Tertullus genaamd, om Paulus bij den landvoogd aan te klagen.
បញ្ចភ្យោ ទិនេភ្យះ បរំ ហនានីយនាមា មហាយាជកោៜធិបតេះ សមក្ឞំ បៅលស្យ ប្រាតិកូល្យេន និវេទយិតុំ តត៌ុល្លនាមានំ កញ្ចន វក្តារំ ប្រាចីនជនាំឝ្ច សង្គិនះ ក្ឫត្វា កៃសរិយានគរម៑ អាគច្ឆត៑។
2 Toen deze vóórgeroepen was, begon Tertullus zijn aanklacht in deze vorm: Dat wij, dank zij u, volkomen vrede genieten, en dat door uw beleid veel verbeteringen voor dit volk tot stand zijn gekomen,
តតះ បៅលេ សមានីតេ សតិ តត៌ុល្លស្តស្យាបវាទកថាំ កថយិតុម៑ អារភត ហេ មហាមហិមផីលិក្ឞ ភវតោ វយម៑ អតិនិវ៌្វិឃ្នំ កាលំ យាបយាមោ ភវតះ បរិណាមទឝ៌ិតយា ឯតទ្ទេឝីយានាំ ពហូនិ មង្គលានិ ឃដិតានិ,
3 dat, edele Felix, erkennen we met grote dankbaarheid altijd en overal.
ឥតិ ហេតោ រ្វយមតិក្ឫតជ្ញាះ សន្តះ សវ៌្វត្រ សវ៌្វទា ភវតោ គុណាន៑ គាយមះ។
4 Maar om u niet te lang op te houden, bid ik u, met uw gewone welwillendheid een ogenblik naar ons te luisteren.
កិន្តុ ពហុភិះ កថាភិ រ្ភវន្តំ យេន ន វិរញ្ជយាមិ តស្មាទ៑ វិនយេ ភវាន៑ ពនុកម្ប្យ មទល្បកថាំ ឝ្ឫណោតុ។
5 We hebben namelijk bevonden, dat deze man een pest is; dat hij onrust stookt onder de Joden van heel de wereld; dat hij een voorman van de sekte der Nazareërs is;
ឯឞ មហាមារីស្វរូបោ នាសរតីយមតគ្រាហិសំឃាតស្យ មុខ្យោ ភូត្វា សវ៌្វទេឝេឞុ សវ៌្វេឞាំ យិហូទីយានាំ រាជទ្រោហាចរណប្រវ្ឫត្តិំ ជនយតីត្យស្មាភិ រ្និឝ្ចិតំ។
6 en dat hij zelfs heeft getracht, de tempel te ontwijden. We hebben hem dus gegrepen, en wilden hem oordelen naar onze Wet.
ស មន្ទិរមបិ អឝុចិ កត៌្តុំ ចេឞ្ដិតវាន៑; ឥតិ ការណាទ៑ វយម៑ ឯនំ ធ្ឫត្វា ស្វវ្យវស្ថានុសារេណ វិចារយិតុំ ប្រាវត៌្តាមហិ;
7 Maar de hoofdman Lúsias is tussenbeide gekomen, heeft hem met groot geweld aan onze handen ontrukt,
កិន្តុ លុឞិយះ សហស្រសេនាបតិរាគត្យ ពលាទ៑ អស្មាកំ ករេភ្យ ឯនំ គ្ឫហីត្វា
8 en zijn aanklagers gelast, voor u te verschijnen. Zo ge hem er naar vraagt, kunt ge zelf alles van hem te weten komen, waarvan wij dezen hier beschuldigen.
ឯតស្យាបវាទកាន៑ ភវតះ សមីបម៑ អាគន្តុម៑ អាជ្ញាបយត៑។ វយំ យស្មិន៑ តមបវាទាមោ ភវតា បទបវាទកថាយាំ វិចារិតាយាំ សត្យាំ សវ៌្វំ វ្ឫត្តាន្តំ វេទិតុំ ឝក្ឞ្យតេ។
9 De Joden vielen hem bij, en verzekerden, dat het inderdaad zó was.
តតោ យិហូទីយា អបិ ស្វីក្ឫត្យ កថិតវន្ត ឯឞា កថា ប្រមាណម៑។
10 Op een wenk van den landvoogd, dat Paulus mocht spreken, antwoordde hij aldus Daar ik weet, dat gij sedert vele jaren rechter zijt over dit volk, ga ik welgemoed mij verantwoorden.
អធិបតៅ កថាំ កថយិតុំ បៅលំ ប្រតីង្គិតំ ក្ឫតវតិ ស កថិតវាន៑ ភវាន៑ ពហូន៑ វត្សរាន៑ យាវទ៑ ឯតទ្ទេឝស្យ ឝាសនំ ករោតីតិ វិជ្ញាយ ប្រត្យុត្តរំ ទាតុម៑ អក្ឞោភោៜភវម៑។
11 Ge kunt u vergewissen, dat het niet meer dan twaalf dagen geleden is, dat ik naar Jerusalem ben gekomen, om te aanbidden.
អទ្យ កេវលំ ទ្វាទឝ ទិនានិ យាតានិ, អហម៑ អារាធនាំ កត៌្តុំ យិរូឝាលមនគរំ គតវាន៑ ឯឞា កថា ភវតា ជ្ញាតុំ ឝក្យតេ;
12 Ook heeft men mij met niemand zien redetwisten of een volksoploop zien verwekken, noch in de tempel, noch in de synagogen,
កិន្ត្វិភេ មាំ មធ្យេមន្ទិរំ កេនាបិ សហ វិតណ្ឌាំ កុវ៌្វន្តំ កុត្រាបិ ភជនភវនេ នគរេ វា លោកាន៑ កុប្រវ្ឫត្តិំ ជនយន្តុំ ន ទ្ឫឞ្ដវន្តះ។
13 noch in de stad. Ook kunnen ze u niet bewijzen, waarvan ze mij nu beschuldigen.
ឥទានីំ យស្មិន៑ យស្មិន៑ មាម៑ អបវទន្តេ តស្យ កិមបិ ប្រមាណំ ទាតុំ ន ឝក្នុវន្តិ។
14 Maar dit beken ik u wel: Ik dien den God onzer vaderen volgens de richting, die zij ketterij gelieven te noemen, ofschoon ik toch alles geloof, wat in de Wet en de Profeten geschreven staat.
កិន្តុ ភវិឞ្យទ្វាក្យគ្រន្ថេ វ្យវស្ថាគ្រន្ថេ ច យា យា កថា លិខិតាស្តេ តាសុ សវ៌្វាសុ វិឝ្វស្យ យន្មតម៑ ឥមេ វិធម៌្មំ ជានន្តិ តន្មតានុសារេណាហំ និជបិត្ឫបុរុឞាណាម៑ ឦឝ្វរម៑ អារាធយាមីត្យហំ ភវតះ សមក្ឞម៑ អង្គីករោមិ។
15 Op God heb ik de hoop gebouwd, die ze zelf ook delen, dat er een verrijzenis zal zijn van rechtvaardigen en onrechtvaardigen.
ធាម៌្មិកាណាម៑ អធាម៌្មិកាណាញ្ច ប្រមីតលោកានាមេវោត្ថានំ ភវិឞ្យតីតិ កថាមិមេ ស្វីកុវ៌្វន្តិ តថាហមបិ តស្មិន៑ ឦឝ្វរេ ប្រត្យាឝាំ ករោមិ;
16 En daarom doe ik mijn best, altijd een onbesmet geweten te hebben voor God en voor de mensen.
ឦឝ្វរស្យ មានវានាញ្ច សមីបេ យថា និទ៌ោឞោ ភវាមិ តទត៌្ហំ សតតំ យត្នវាន៑ អស្មិ។
17 Welnu, na een afwezigheid van meerdere jaren keerde ik terug, om aalmoezen aan mijn volk te brengen, en om offers op te dragen.
ពហុឞុ វត្សរេឞុ គតេឞុ ស្វទេឝីយលោកានាំ និមិត្តំ ទានីយទ្រវ្យាណិ នៃវេទ្យានិ ច សមាទាយ បុនរាគមនំ ក្ឫតវាន៑។
18 Terwijl ik me hiertoe aan het reinigen was, vonden enige Joden uit Azië mij in de tempel; dus zonder volksoploop en zonder rumoer.
តតោហំ ឝុចិ រ្ភូត្វា លោកានាំ សមាគមំ កលហំ វា ន ការិតវាន៑ តថាប្យាឝិយាទេឝីយាះ កិយន្តោ យិហុទីយលោកា មធ្យេមន្ទិរំ មាំ ធ្ឫតវន្តះ។
19 Die lieden dus hadden eigenlijk voor u moeten verschijnen, en mij in staat van beschuldiging stellen, zo ze iets tegen mij hadden in te brengen.
មមោបរិ យទិ កាចិទបវាទកថាស្តិ តហ៌ិ ភវតះ សមីបម៑ ឧបស្ថាយ តេឞាមេវ សាក្ឞ្យទានម៑ ឧចិតម៑។
20 Of laten zij hier eens zeggen, aan welk misdrijf ze mij schuldig hebben bevonden, toen ik voor de Hoge Raad ben verschenen;
នោចេត៑ បូវ៌្វេ មហាសភាស្ថានាំ លោកានាំ សន្និធៅ មម ទណ្ឌាយមានត្វសមយេ, អហមទ្យ ម្ឫតានាមុត្ថានេ យុឞ្មាភិ រ្វិចារិតោស្មិ,
21 of het moest gaan over dat éne woord, dat ik uitriep, toen ik in hun midden stond: Om de verrijzenis der doden sta ik thans voor u terecht.
តេឞាំ មធ្យេ តិឞ្ឋន្នហំ យាមិមាំ កថាមុច្ចៃះ ស្វរេណ កថិតវាន៑ តទន្យោ មម កោបិ ទោឞោៜលភ្យត ន វេតិ វរម៑ ឯតេ សមុបស្ថិតលោកា វទន្តុ។
22 Ofschoon Felix zeer goed bekend was met al wat deze richting betrof, verdaagde hij toch het proces, en zeide tot hen: Wanneer de overste Lúsias hier is gekomen, zal ik uw zaak onderzoeken.
តទា ផីលិក្ឞ ឯតាំ កថាំ ឝ្រុត្វា តន្មតស្យ វិឝេឞវ្ឫត្តាន្តំ វិជ្ញាតុំ វិចារំ ស្ថគិតំ ក្ឫត្វា កថិតវាន៑ លុឞិយេ សហស្រសេនាបតៅ សមាយាតេ សតិ យុឞ្មាកំ វិចារម៑ អហំ និឞ្បាទយិឞ្យាមិ។
23 Hij beval den honderdman, hem wel gevangen te houden, maar het hem niet moeilijk te maken, en niemand van zijn vrienden te beletten, hem te verzorgen.
អនន្តរំ ពន្ធនំ វិនា បៅលំ រក្ឞិតុំ តស្យ សេវនាយ សាក្ឞាត្ករណាយ វា តទីយាត្មីយពន្ធុជនាន៑ ន វារយិតុញ្ច ឝមសេនាបតិម៑ អាទិឞ្ដវាន៑។
24 Enige dagen later lieten Felix en zijn vrouw Drusilla, die een jodin was, Paulus ontbieden, en hoorden hem over het geloof in Christus Jesus.
អល្បទិនាត៑ បរំ ផីលិក្ឞោៜធិបតិ រ្ទ្រុឞិល្លានាម្នា យិហូទីយយា ស្វភាយ៌្យយា សហាគត្យ បៅលមាហូយ តស្យ មុខាត៑ ខ្រីឞ្ដធម៌្មស្យ វ្ឫត្តាន្តម៑ អឝ្រៅឞីត៑។
25 Maar toen hij sprak van rechtvaardigheid, kuisheid en het toekomstig oordeel, werd Felix bang, en zeide: Ga nu maar heen; als ik tijd heb, zal ik u weer laten roepen.
បៅលេន ន្យាយស្យ បរិមិតភោគស្យ ចរមវិចារស្យ ច កថាយាំ កថិតាយាំ សត្យាំ ផីលិក្ឞះ កម្បមានះ សន៑ វ្យាហរទ៑ ឥទានីំ យាហិ, អហម៑ អវកាឝំ ប្រាប្យ ត្វាម៑ អាហូស្យាមិ។
26 Hij hoopte meteen, dat Paulus hem geld zou geven; ook daarom ontbood hij hem vaak, en onderhield zich met hem.
មុក្តិប្រប្ត្យត៌្ហំ បៅលេន មហ្យំ មុទ្រាទាស្យន្តេ ឥតិ បត្យាឝាំ ក្ឫត្វា ស បុនះ បុនស្តមាហូយ តេន សាកំ កថោបកថនំ ក្ឫតវាន៑។
27 Maar na verloop van twee jaren kreeg Felix tot opvolger Pórcius Festus. En daar Felix de Joden aan zich wilde verplichten, liet hij Paulus in de gevangenis achter.
កិន្តុ វត្សរទ្វយាត៑ បរំ បក៌ិយផីឞ្ដ ផាលិក្ឞស្យ បទំ ប្រាប្តេ សតិ ផីលិក្ឞោ យិហូទីយាន៑ សន្តុឞ្ដាន៑ ចិកីឞ៌ន៑ បៅលំ ពទ្ធំ សំស្ថាប្យ គតវាន៑។
