Handelingen 22
1 Mannen, broeders en vaders, luistert naar wat ik u thans te mijner verdediging ga zeggen.
Chuin Paul in, “Sopite le jaumtah pateho, kakihonna thu kasei hi ngaiyuvin,”
2 Toen ze hoorden, dat hij in het hebreeuws tot hen sprak, werd het nog stiller. Hij vervolgde:
Amaho paova thu asei chu ajah phat un mipi ho chu athipchet jengun,
3 Ik ben een jood, geboren te Tarsus in Cilicië, maar opgevoed in deze stad; aan de voeten van Gamáliël ben ik geschoold volgens de strenge uitleg der voorvaderlijke Wet, en werd ik een ijveraar voor God, zoals gij dat allen heden zijt.
Chuin Paul in, “Keima Tarsus gam'a Cilicia khopia peng Juda mi kahin, chule chihna thepna lama Jerusalema Gamaliel noiya hung seilen kahi. Ama noiya hung seilen khat kahi jeh chun Judate dan le chonna ho phatecha hung kijil kahi. Tunia nangho jouse banga hi Pathen a dinga tompan tah mi kana hin ahi.
4 Daarom heb ik deze richting ten dode toe vervolgd, mannen en vrouwen in boeien geslagen en in de gevangenis geworpen,
Chule anung juiho ka sugentheiyin, abang kathat jin, chule numei pasal kamanin songkul'ah kakhum jin ahi.
5 zoals ook de hogepriester en heel de Raad kan getuigen. Zelfs kreeg ik brieven van hen mee voor de broeders in Damascus; en ik reisde daarheen, om ook hen, die zich daar bevonden, geboeid naar Jerusalem te voeren, en hen te doen straffen.
Thempu chung nung le kivaihom na upa hon hiche hi eihetpeh-u ahi. Ajeh chu Damascus a um sopi Judate henga kahunga Christian ho kamat a suhgenthei dinga Jerusalema ka hin kai nadinga amaho koma phalna lekha kahin kichoi ahi.”
6 Maar toen ik op mijn reis Damascus naderde, bliksemde eensklaps midden op de dag een schitterend licht uit de hemel om mij heen.
Ahin Damascus khopi lut ding kon lampi laitah ah, hichu sunkim ahin, hichun vana konin vah hattah khat in kakimvel ahin kho tan,
7 Ik viel op de grond, en hoorde een stem, die mij zeide: "Saul, Saul, waarom vervolgt ge Mij?"
Keijong tol'a kalhu jeng in ahile aw khat kajan, “Saul, Saul, ipi dinga neibolset jing ham?” ahin tin ahi.
8 Ik antwoordde: "Wie zijt Gij, Heer?" Hij sprak tot mij: "Ik ben Jesus van Názaret, dien ge vervolgt".
Chuin ken jong, “Nang koi nahim?” kati. Chuin aw chun eihin donbut in “Keima nabolset jing Nazareth Yeshua chu kahi” ahin tin ahi.
9 Mijn gezellen zagen wel het licht, maar de stem van Hem, die met mij sprak, hoorden ze niet
Chuin kakilhonpi miho chun vah chu amuvin, ahin kakoma thusei aw chun ipi asei ham ahe pouve.
10 Toen zei ik: "Heer, wat moet ik doen?" En de Heer sprak tot mij: "Sta op, en ga naar Damascus; daar zal men u alles zeggen, wat u gelast wordt".
Hichun “Ipi kabol ding ham Pakai” tin kadong in ahile, Pakaiyin eihin donbut in “Thoudoh inlang Damascus khosunga khun lut in chuteng ipi nabol ding nakisei peh ding ahi,” ati.
11 En daar ik niet meer kon zien door de glans van dat licht, namen mijn gezellen me bij de hand, en zó kwam ik te Damascus aan.
Vah hattah jeh a kamit in kho amutah lou jeh in kalhonpi ho chun kakhut in eikaiyun khopi sunga eikailut un ahi.
12 Een zekere Ananias, een vroom man naar de Wet, en in aanzien bij alle Joden, die daar woonden,
Hichea chun Ananias ana cheng in ama chu Pathen gingtah mi ahin Judate dan juithem tah le Damascus khopia um Judate jousen angaisang tah mi khat ahi.
13 kwam naar mij toe, ging voor mij staan, en sprak: "Saul, broeder, zie op". En op hetzelfde ogenblik zag ik hem.
Ama chu kakoma ahung ding in, “Sopipa Saul kho mukit tan atin ahile apettah chun ama chu kamu tan ahi.”
14 Hij vervolgde: De God onzer vaderen heeft u voorbestemd, om zijn wil te leren kennen, den Gerechte te zien, en de stem uit zijn mond te vernemen.
Chuin aman, “Ipu ipateu Pathen chun alunggot lam heding le, dihtah pa mua, chule athu ngai dinga nalhen ahitai” ati.
15 Want ge zult voor Hem bij alle mensen moeten getuigen, wat ge gezien en gehoord hebt.
Ajeh chu nangman namu hole najah ho jouse chu nasei phong le-a ama thu hettoh sah a napan ding ahitai.
16 Nu dan, wat draalt ge? Sta op, laat u dopen, en uw zonden afwassen onder aanroeping van zijn Naam.
Ipi nakhongai nahlai ham? Kipat doh in lang baptize chang tan, Pakai min kouvin lang nachonset soplhan eiti.
17 Toen ik te Jerusalem was teruggekeerd, en eens in de tempel aan het bidden was, geraakte ik in geestverrukking.
Chuin Jerusalem kahung kile chun Houin ah dilsun kataovin ahile,
18 Ik zag Hem, en Hij sprak tot mij: "Haast u, en vertrek aanstonds uit Jerusalem; want van u zal men geen getuigenis over Mij aanvaarden".
Gaovin Yeshua kamun aman, “Kipat loiyin! Jerusalema kon in jamdoh in ajeh chu hiche laiya miho hin keima thudola nathusei asan lou dingu ahi” ati.
19 Ik zeide: Heer, ze weten toch, dat ik het was, die allen, die in U geloofden, gevangen liet nemen en in de synagogen liet geselen;
Ahin keiman kaseiyin, “Pakai kikhopna in tin aseijui ho kasuh gentheiya songkul'a kakhum jong ahesoh keiyuve”
20 en dat ik er bij stond, toen het bloed werd vergoten van Stéfanus, uw getuige; dat ik er behagen in had, en de kleren bewaarde van hen, die hem doodden.
Chule nasoh pa Stephen aselih pet uva asangkhol sutlhah hou akoinau koma ding jong chu kanahinai, kati.
21 Maar Hij sprak tot mij: "Ga heen; want Ik zal u zenden ver weg naar de heidenen".
Ahin Pakaiyin, “Chen gamlha tah a chidang namdang te lah a kasol ding nahi!” ati.
22 Tot zo ver hadden ze naar hem geluisterd; maar nu schreeuwden ze het uit: Weg met hem van de aarde; want hij is niet waard, dat hij leeft.
Hichun mipi hon chuche Paul thusei chu ajah phat un asamuvin, “Hitobang michu delmang un, ahing dinga jong lom ahipoi!” atiuvin ahi.
23 Ze huilden, rukten zich de kleren af, en wierpen stof in de lucht.
Chuin mipi chun a sangkholu asut un, vanlama vutvai atheuvin ahi.
24 Nu gaf de hoofdman bevel, hem in de burcht te voeren, en hem door geselen tot bekentenis te brengen, opdat hij te weten zou komen, waarom ze zo tegen hem te keer bleven gaan.
Chuin Sepai vaipopa chun, Paul chu inpi sunga apuilut sah in, mipi achunga chubang tah a alunghannau ajeh seidoh sah ding ngaito nan jepsah ding in thu apetan ahi.
25 Maar toen men Paulus had uitgestrekt, om hem te binden, zei hij tot den aanwezigen honderdman: Is het u geoorloofd, een romeins burger te geselen, die zelfs niet eens veroordeeld is?
Chuin Paul chu jep dinga ahin kan phat un aman akoma ding sepai lamkai pa henga chun, “Rome mikhat athemmo na khol masa louva jep ding chu dan in aphal hinam?” tin adong in ahi.
26 Toen de honderdman dit hoorde, ging hij den hoofdman berichten, en zeide: Wat gaat ge beginnen; die man is een Romein!
Chuin sepai lamkai pan chuche ajah phat chun sepai vaipopa koma achen, “Ipi bol nahim? Amahi Rome mi hibouva hila!” atin ahi.
27 De hoofdman ging er naar toe, en zei hem: Zeg me, zijt ge een Romein? Hij antwoordde: Ja!
Chuin sepai vaipopa chu Paul henga ahung in, “Nangma Rome mi nahim? seiyin,” tin adong tan ahile Paul in jong “Kahinai,” ati.
28 De hoofdman hernam: Ik heb me dat burgerrecht voor veel geld moeten kopen. Welnu, sprak Paulus, en ik heb het door geboorte verkregen.
Chuin sepai vaipopa chun aseiyin “Keijong sum tampi kapeh jouva Rome mihina chang kahi bouve,” atin ahile Paul in “Keivang kapena pat'a Rome mi a peng kahi,” ati.
29 Nu lieten zijn pijnigers hem aanstonds met rust; en nu de hoofdman wist, dat hij Romein was, werd hij bang, ook omdat hij hem had laten boeien.
Chuin Paul in Rome mi kahi ati ajahdoh phat in thudong dinga kigong sepai ho chu gang tah in apot doh tauvin ahi, chule sepai vaipopa jong chun chutobang thupeh anei jeh chun akicha lheh jeng in ahi.
30 Daar hij echter nauwkeurig wilde weten, waarvan hij door de Joden beschuldigd werd, liet hij hem de volgende dag uit de gevangenis halen, en gaf hij bevel, dat de opperpriesters en heel de Hoge Raad bijeen zouden komen. Toen bracht hij Paulus er heen, en stelde hem in hun midden.
Ajing nikhon Paul chung changa boina thu hetdoh nading in sepai vaipopa chun Judate kivaihom na a lamkai hole thempu ho chu hungkhom ding in thu apen, chule amaho masanga ding dingin Paul chu ana lhadoh tan ahi.
