Handelingen 21
1 Toen we afscheid van hen hadden genomen, en afgevaren waren, stevenden we rechtdoor naar Kos, de volgende dag naar Rodus, en vandaar naar Pátara.
តៃ រ្វិស្ឫឞ្ដាះ សន្តោ វយំ បោតំ ពាហយិត្វា ឫជុមាគ៌េណ កោឞម៑ ឧបទ្វីបម៑ អាគត្យ បរេៜហនិ រោទិយោបទ្វីបម៑ អាគច្ឆាម តតស្តស្មាត៑ បាតារាយាម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម។
2 Hier troffen we een schip, dat naar Fenicië voer; we gingen aan boord en staken in zee.
តត្រ ផៃនីកិយាទេឝគាមិនម៑ បោតមេកំ ប្រាប្យ តមារុហ្យ គតវន្តះ។
3 Toen we Cyprus in het gezicht kregen, lieten we het links liggen, zetten koers naar Syrië, en landden te Tyrus; want daar moest het schip de lading lossen.
កុប្រោបទ្វីបំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តំ សវ្យទិឝិ ស្ថាបយិត្វា សុរិយាទេឝំ គត្វា បោតស្ថទ្រវ្យាណ្យវរោហយិតុំ សោរនគរេ លាគិតវន្តះ។
4 We zochten daar de leerlingen op, en bleven er zeven dagen lang; ze bezwoeren Paulus door den Geest, niet naar Jerusalem te gaan
តត្រ ឝិឞ្យគណស្យ សាក្ឞាត្ករណាយ វយំ តត្រ សប្តទិនានិ ស្ថិតវន្តះ បឝ្ចាត្តេ បវិត្រេណាត្មនា បៅលំ វ្យាហរន៑ ត្វំ យិរូឝាលម្នគរំ មា គមះ។
5 Nadat we er die dagen hadden doorgebracht, vertrokken we, en reisden verder; allen vergezelden ons met hun vrouwen en kinderen tot buiten de stad. Op het strand knielden we neer in gebed;
តតស្តេឞុ សប្តសុ ទិនេឞុ យាបិតេឞុ សត្សុ វយំ តស្មាត៑ ស្ថានាត៑ និជវត៌្មនា គតវន្តះ, តស្មាត៑ តេ សពាលវ្ឫទ្ធវនិតា អស្មាភិះ សហ នគរស្យ បរិសរបយ៌្យន្តម៑ អាគតាះ បឝ្ចាទ្វយំ ជលធិតដេ ជានុបាតំ ប្រាត៌្ហយាមហិ។
6 toen zeiden we elkander vaarwel. Wij bestegen het schip, en zij keerden naar huis terug.
តតះ បរស្បរំ វិស្ឫឞ្ដាះ សន្តោ វយំ បោតំ គតាស្តេ តុ ស្វស្វគ្ឫហំ ប្រត្យាគតវន្តះ។
7 We zeilden nu van Tyrus naar Ptolemaïs, waar we onze zeereis ten einde brachten; we gingen er de broeders begroeten, en vertoefden één dag onder hen.
វយំ សោរនគរាត៑ នាវា ប្រស្ថាយ តលិមាយិនគរម៑ ឧបាតិឞ្ឋាម តត្រាស្មាកំ សមុទ្រីយមាគ៌ស្យាន្តោៜភវត៑ តត្រ ភ្រាត្ឫគណំ នមស្ក្ឫត្យ ទិនមេកំ តៃះ សាទ៌្ធម៑ ឧឞតវន្តះ។
8 De volgende dag vertrokken we weer, en kwamen te Cesarea aan. We begaven ons naar het huis van Filippus, den evangelist, een van de zeven en we bleven bij hem;
បរេ ៜហនិ បៅលស្តស្យ សង្គិនោ វយញ្ច ប្រតិឞ្ឋមានាះ កៃសរិយានគរម៑ អាគត្យ សុសំវាទប្រចារកានាំ សប្តជនានាំ ផិលិបនាម្ន ឯកស្យ គ្ឫហំ ប្រវិឝ្យាវតិឞ្ឋាម។
9 hij had vier ongehuwde dochters, die profetessen waren.
តស្យ ចតស្រោ ទុហិតរោៜនូឍា ភវិឞ្យទ្វាទិន្យ អាសន៑។
10 Terwijl we daar meerdere dagen vertoefden, kwam er een profeet uit Judea aan, Agabus genaamd.
តត្រាស្មាសុ ពហុទិនានិ ប្រោឞិតេឞុ យិហូទីយទេឝាទ៑ អាគត្យាគាពនាមា ភវិឞ្យទ្វាទី សមុបស្ថិតវាន៑។
11 Toen hij ons kwam bezoeken, nam hij de gordel van Paulus, bond zich handen en voeten, en sprak: Dit zegt de Heilige Geest: "Zó zullen de Joden te Jerusalem den man binden, wien deze gordel behoort, en hem overleveren in de handen der heidenen".
សោស្មាកំ សមីបមេត្យ បៅលស្យ កដិពន្ធនំ គ្ឫហីត្វា និជហស្តាបាទាន៑ ពទ្ធ្វា ភាឞិតវាន៑ យស្យេទំ កដិពន្ធនំ តំ យិហូទីយលោកា យិរូឝាលមនគរ ឥត្ថំ ពទ្ធ្វា ភិន្នទេឝីយានាំ ករេឞុ សមប៌យិឞ្យន្តីតិ វាក្យំ បវិត្រ អាត្មា កថយតិ។
12 Toen we dit hoorden, drongen we met de broeders dier plaats er op aan, dat hij niet naar Jerusalem zou gaan.
ឯតាទ្ឫឝីំ កថាំ ឝ្រុត្វា វយំ តន្នគរវាសិនោ ភ្រាតរឝ្ច យិរូឝាលមំ ន យាតុំ បៅលំ វ្យនយាមហិ;
13 Maar Paulus antwoordde: Waarom weent gij, en breekt mij het hart? Ik ben immers bereid, mij te Jerusalem niet alleen te laten binden, maar er zelfs te sterven voor de naam van den Heer Jesus.
កិន្តុ ស ប្រត្យាវាទីត៑, យូយំ កិំ កុរុថ? កិំ ក្រន្ទនេន មមាន្តះករណំ វិទីណ៌ំ ករិឞ្យថ? ប្រភោ រ្យីឝោ រ្នាម្នោ និមិត្តំ យិរូឝាលមិ ពទ្ធោ ភវិតុំ កេវល តន្ន ប្រាណាន៑ ទាតុមបិ សសជ្ជោស្មិ។
14 Daar hij zich niet liet overhalen, hielden wij ook niet langer aan, maar zeiden: De wil des Heren geschiede.
តេនាស្មាកំ កថាយាម៑ អគ្ឫហីតាយាម៑ ឦឝ្វរស្យ យថេច្ឆា តថៃវ ភវត្វិត្យុក្ត្វា វយំ និរស្យាម។
15 Na die dagen maakten we ons reisvaardig, en gingen op naar Jerusalem.
បរេៜហនិ បាថេយទ្រវ្យាណិ គ្ឫហីត្វា យិរូឝាលមំ ប្រតិ យាត្រាម៑ អកុម៌្ម។
16 Ook enige leerlingen van Cesarea gingen met ons mee, om ons bij zekeren Mnason van Cyprus te brengen, die reeds sedert lang een leerling was, en bij wien we onderdak zouden vinden.
តតះ កៃសរិយានគរនិវាសិនះ កតិបយាះ ឝិឞ្យា អស្មាភិះ សាទ៌្ធម៑ ឥត្វា ក្ឫប្រីយេន ម្នាសន្នាម្នា យេន ប្រាចីនឝិឞ្យេន សាទ៌្ធម៑ អស្មាភិ រ្វស្តវ្យំ តស្យ សមីបម៑ អស្មាន៑ នីតវន្តះ។
17 Toen we te Jerusalem aankwamen, ontvingen ons de broeders met blijdschap.
អស្មាសុ យិរូឝាលម្យុបស្ថិតេឞុ តត្រស្ថភ្រាត្ឫគណោៜស្មាន៑ អាហ្លាទេន គ្ឫហីតវាន៑។
18 De volgende dag ging Paulus met ons naar Jakobus, waar ook al de priesters bijeen waren gekomen.
បរស្មិន៑ ទិវសេ បៅលេៜស្មាភិះ សហ យាកូពោ គ្ឫហំ ប្រវិឞ្ដេ លោកប្រាចីនាះ សវ៌្វេ តត្រ បរិឞទិ សំស្ថិតាះ។
19 Na de begroeting verhaalde hij in bijzonderheden, wat God door zijn bemiddeling onder de heidenen had verricht.
អនន្តរំ ស តាន៑ នត្វា ស្វីយប្រចារណេន ភិន្នទេឝីយាន៑ ប្រតីឝ្វរោ យានិ កម៌្មាណិ សាធិតវាន៑ តទីយាំ កថាម៑ អនុក្រមាត៑ កថិតវាន៑។
20 Toen ze dit hadden gehoord, verheerlijkten ze God Toch zeiden ze hem: Ge ziet, broeder, hoeveel duizenden Joden er zijn, die gelovig zijn geworden, en die allen ijveraars zijn voor de Wet.
ឥតិ ឝ្រុត្វា តេ ប្រភុំ ធន្យំ ប្រោច្យ វាក្យមិទម៑ អភាឞន្ត, ហេ ភ្រាត រ្យិហូទីយានាំ មធ្យេ ពហុសហស្រាណិ លោកា វិឝ្វាសិន អាសតេ កិន្តុ តេ សវ៌្វេ វ្យវស្ថាមតាចារិណ ឯតត៑ ប្រត្យក្ឞំ បឝ្យសិ។
21 Maar nu hebben ze van u horen zeggen, dat ge afval van Moses leert aan de Joden, die onder de heidenen leven, en hun zegt, dat ze hun kinderen niet mogen besnijden, of volgens onze gebruiken mogen leven
ឝិឝូនាំ ត្វក្ឆេទនាទ្យាចរណំ ប្រតិឞិធ្យ ត្វំ ភិន្នទេឝនិវាសិនោ យិហូទីយលោកាន៑ មូសាវាក្យម៑ អឝ្រទ្ធាតុម៑ ឧបទិឝសីតិ តៃះ ឝ្រុតមស្តិ។
22 Wat dus te doen? Ongetwijfeld komt er een talrijke schare bijeen; want men zal vernemen, dat ge gekomen zijt.
ត្វមត្រាគតោសីតិ វាត៌្តាំ សមាកណ៌្យ ជននិវហោ មិលិត្វាវឝ្យមេវាគមិឞ្យតិ; អតឯវ កិំ ករណីយម៑? អត្រ វយំ មន្ត្រយិត្វា សមុបាយំ ត្វាំ វទាមស្តំ ត្វមាចរ។
23 Doe derhalve, wat we u zeggen. Onder ons bevinden zich vier mannen, die een gelofte hebben gedaan.
វ្រតំ កត៌្តុំ ក្ឫតសង្កល្បា យេៜស្មាំក ចត្វារោ មានវាះ សន្តិ
24 Neem ze met u mee, laat u gelijk met hen reinigen, en betaal voor hen de kosten opdat ze zich het hoofd kunnen laten scheren; dan zullen allen weten, dat het onwaar is, wat ze over u hebben gehoord, maar dat ge zelf de Wet onderhoudt.
តាន៑ គ្ឫហីត្វា តៃះ សហិតះ ស្វំ ឝុចិំ កុរុ តថា តេឞាំ ឝិរោមុណ្ឌនេ យោ វ្យយោ ភវតិ តំ ត្វំ ទេហិ។ តថា ក្ឫតេ ត្វទីយាចារេ យា ជនឝ្រុតិ រ្ជាយតេ សាលីកា កិន្តុ ត្វំ វិធិំ បាលយន៑ វ្យវស្ថានុសារេណេវាចរសីតិ តេ ភោត្សន្តេ។
25 Wat de heidenen betreft, die het geloof hebben aanvaard, we hebben hun onze beslissing doen kennen, dat ze zich moeten wachten voor afgodenvlees, voor bloed en verstikt vlees, en voor ontucht.
ភិន្នទេឝីយានាំ វិឝ្វាសិលោកានាំ និកដេ វយំ បត្រំ លិខិត្វេត្ថំ ស្ថិរីក្ឫតវន្តះ, ទេវប្រសាទភោជនំ រក្តំ គលបីឌនមារិតប្រាណិភោជនំ វ្យភិចារឝ្ចៃតេភ្យះ ស្វរក្ឞណវ្យតិរេកេណ តេឞាមន្យវិធិបាលនំ ករណីយំ ន។
26 Daarom nam Paulus de volgende dag de mannen met zich mee, liet zich tegelijk met hen reinigen, ging met hen de tempel binnen, en kondigde aan, wanneer de dagen der gelofte geëindigd zouden zijn, en het offer voor een ieder van hen zou worden gebracht.
តតះ បៅលស្តាន៑ មានុឞានាទាយ បរស្មិន៑ ទិវសេ តៃះ សហ ឝុចិ រ្ភូត្វា មន្ទិរំ គត្វា ឝៅចកម៌្មណោ ទិនេឞុ សម្បូណ៌េឞុ តេឞាម៑ ឯកៃកាត៌្ហំ នៃវេទ្យាទ្យុត្សគ៌ោ ភវិឞ្យតីតិ ជ្ញាបិតវាន៑។
27 Maar toen de zeven dagen bijna voorbij waren, zagen de Joden uit Azië hem in de tempel. Ze joegen al het volk bijeen, grepen hem vast, en gilden het uit:
តេឞុ សប្តសុ ទិនេឞុ សមាប្តកល្បេឞុ អាឝិយាទេឝនិវាសិនោ យិហូទីយាស្តំ មធ្យេមន្ទិរំ វិលោក្យ ជននិវហស្យ មនះសុ កុប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា តំ ធ្ឫត្វា
28 "Israëlieten, te hulp! Dit is de man, die overal iedereen leert tegen het volk, tegen de Wet en tegen deze plaats; ook heeft hij heidenen in de tempel gebracht, en deze plaats ontwijd."
ប្រោច្ចៃះ ប្រាវោចន៑, ហេ ឥស្រាយេល្លោកាះ សវ៌្វេ សាហាយ្យំ កុរុត។ យោ មនុជ ឯតេឞាំ លោកានាំ មូសាវ្យវស្ថាយា ឯតស្យ ស្ថានស្យាបិ វិបរីតំ សវ៌្វត្រ សវ៌្វាន៑ ឝិក្ឞយតិ ស ឯឞះ; វិឝេឞតះ ស ភិន្នទេឝីយលោកាន៑ មន្ទិរម៑ អានីយ បវិត្រស្ថានមេតទ៑ អបវិត្រមករោត៑។
29 Want ze hadden Trófimus, den Efesiër, in zijn gezelschap in de stad gezien, en meenden nu, dat Paulus hem in de tempel gebracht had.
បូវ៌្វំ តេ មធ្យេនគរម៑ ឥផិឞនគរីយំ ត្រផិមំ បៅលេន សហិតំ ទ្ឫឞ្ដវន្ត ឯតស្មាត៑ បៅលស្តំ មន្ទិរមធ្យម៑ អានយទ៑ ឥត្យន្វមិមត។
30 Heel de stad kwam in rep en roer, en het volk liep te hoop. Ze maakten zich van Paulus meester, en sleurden hem buiten de tempel, waarvan aanstonds de deuren werden gesloten.
អតឯវ សវ៌្វស្មិន៑ នគរេ កលហោត្បន្នត្វាត៑ ធាវន្តោ លោកា អាគត្យ បៅលំ ធ្ឫត្វា មន្ទិរស្យ ពហិរាក្ឫឞ្យានយន៑ តត្ក្ឞណាទ៑ ទ្វារាណិ សវ៌្វាណិ ច រុទ្ធានិ។
31 Terwijl ze hem trachtten te doden, bereikte den legerhoofdman het bericht, dat heel Jerusalem in opschudding was.
តេឞុ តំ ហន្តុមុទ្យតេឞុ យិរូឝាលម្នគរេ មហានុបទ្រវោ ជាត ឥតិ វាត៌្តាយាំ សហស្រសេនាបតេះ កណ៌គោចរីភូតាយាំ សត្យាំ ស តត្ក្ឞណាត៑ សៃន្យានិ សេនាបតិគណញ្ច គ្ឫហីត្វា ជវេនាគតវាន៑។
32 Aanstonds nam hij soldaten en honderdmannen met zich mee, en snelde er heen. Zodra men den hoofdman en de soldaten zag, hield men op, Paulus te slaan.
តតោ លោកាះ សេនាគណេន សហ សហស្រសេនាបតិម៑ អាគច្ឆន្តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា បៅលតាឌនាតោ ន្យវត៌្តន្ត។
33 De hoofdman kwam naderbij, nam hem gevangen, en liet hem met twee kettingen boeien. Nu onderzocht hij, wie hij was, en wat hij gedaan had.
ស សហស្រសេនាបតិះ សន្និធាវាគម្យ បៅលំ ធ្ឫត្វា ឝ្ឫង្ខលទ្វយេន ពទ្ធម៑ អាទិឝ្យ តាន៑ ប្ឫឞ្ដវាន៑ ឯឞ កះ? កិំ កម៌្ម ចាយំ ក្ឫតវាន៑?
34 Maar uit de hoop schreeuwde de een dit, de ander dat. Daar hij dus door het rumoer niets zekers te weten kon komen, gaf hij bevel, hem naar de burcht te brengen.
តតោ ជនសមូហស្យ កឝ្ចិទ៑ ឯកប្រការំ កឝ្ចិទ៑ អន្យប្រការំ វាក្យម៑ អរៅត៑ ស តត្រ សត្យំ ជ្ញាតុម៑ កលហការណាទ៑ អឝក្តះ សន៑ តំ ទុគ៌ំ នេតុម៑ អាជ្ញាបយត៑។
35 Op de trappen moest hij zelfs door de soldaten worden gedragen om het opdringen van het volk.
តេឞុ សោបានស្យោបរិ ប្រាប្តេឞុ លោកានាំ សាហសការណាត៑ សេនាគណះ បៅលមុត្តោល្យ នីតវាន៑។
36 Want de volkshoop bleef volgen, en roepen: Weg met hem.
តតះ សវ៌្វេ លោកាះ បឝ្ចាទ្គាមិនះ សន្ត ឯនំ ទុរីកុរុតេតិ វាក្យម៑ ឧច្ចៃរវទន៑។
37 Juist toen Paulus de burcht zou worden binnengebracht, zeide hij tot den hoofdman: Mag ik u misschien iets zeggen? Hij antwoordde: Kent ge grieks?
បៅលស្យ ទុគ៌ានយនសមយេ ស តស្មៃ សហស្រសេនាបតយេ កថិតវាន៑, ភវតះ បុរស្តាត៑ កថាំ កថយិតុំ កិម៑ អនុមន្យតេ? ស តមប្ឫច្ឆត៑ ត្វំ កិំ យូនានីយាំ ភាឞាំ ជានាសិ?
38 Zijt ge dan de Egyptenaar niet, die laatst dat oproer heeft verwekt, en vier duizend bandieten naar de woestijn met zich mee heeft gelokt?
យោ មិសរីយោ ជនះ បូវ៌្វំ វិរោធំ ក្ឫត្វា ចត្វារិ សហស្រាណិ ឃាតកាន៑ សង្គិនះ ក្ឫត្វា វិបិនំ គតវាន៑ ត្វំ កិំ សឯវ ន ភវសិ?
39 Paulus hernam: Ik ben een jood, van Tarsus in Cilicië, burger ener stad, die niet zonder betekenis is. Ik bid u, laat me spreken tot het volk.
តទា បៅលោៜកថយត៑ អហំ កិលិកិយាទេឝស្យ តាឞ៌នគរីយោ យិហូទីយោ, នាហំ សាមាន្យនគរីយោ មានវះ; អតឯវ វិនយេៜហំ លាកានាំ សមក្ឞំ កថាំ កថយិតុំ មាមនុជានីឞ្វ។
40 Toen hij verlof had gegeven, ging Paulus op de trappen staan, en wenkte met de hand tot het volk. En toen het doodstil was geworden, sprak hij hen toe in het hebreeuws, en zeide:
តេនានុជ្ញាតះ បៅលះ សោបានោបរិ តិឞ្ឋន៑ ហស្តេនេង្គិតំ ក្ឫតវាន៑, តស្មាត៑ សវ៌្វេ សុស្ថិរា អភវន៑។ តទា បៅល ឥព្រីយភាឞយា កថយិតុម៑ អារភត,
