Handelingen 12
1 Omstreeks die tijd legde koning Herodes de hand op enige leden der Kerk, om hen te mishandelen.
| تَسْمِنْ سَمَیے ہیرودْراجو مَنْڈَلْیاح کِیَجَّنیبھْیو دُحکھَں داتُں پْرارَبھَتْ۔ |
2 Jakobus den broer van Johannes, doodde hij met het zwaard.
| وِشیشَتو یوہَنَح سودَرَں یاکُوبَں کَرَوالاگھاتینْ ہَتَوانْ۔ |
3 Toen hij zag, d t dit aan de Joden aangenaam was, liet hij ook Petrus gevangen nemen. Het was in de dagen der ongedesemde broden
| تَسْمادْ یِہُودِییاح سَنْتُشْٹا اَبھَوَنْ اِتِ وِجْنایَ سَ پِتَرَمَپِ دھَرْتُّں گَتَوانْ۔ |
4 Zodra hij hem in handen had, sloot hij hem in de gevangenis op, en liet hem door vier afdelingen elk van vier soldaten, bewaken. Het was zijn bedoeling, na het paasfeest hem voor het volk te brengen.
| تَدا کِنْوَشُونْیَپُوپوتْسَوَسَمَیَ اُپاتِشْٹَتْ؛ اَتَ اُتْسَوے گَتے سَتِ لوکاناں سَمَکْشَں تَں بَہِرانییّامِیتِ مَنَسِ سْتھِرِیکرِتْیَ سَ تَں دھارَیِتْوا رَکْشْنارْتھَمْ ییشامْ ایکَیکَسَںگھے چَتْوارو جَناح سَنْتِ تیشاں چَتُرْناں رَکْشَکَسَںگھاناں سَمِیپے تَں سَمَرْپْیَ کارایاں سْتھاپِتَوانْ۔ |
5 Maar terwijl Petrus in de gevangenis bleef opgesloten, werden er zonder ophouden door de Kerk voor hem gebeden opgedragen aan God.
| کِنْتُں پِتَرَسْیَ کاراسْتھِتِکارَناتْ مَنْڈَلْیا لوکا اَوِشْرامَمْ اِیشْوَرَسْیَ سَمِیپے پْرارْتھَیَنْتَ۔ |
6 Toen nu Herodes hem vóór zou laten komen, sliep Petrus die nacht tussen twee soldaten; hij was met twee kettingen geboeid, en wachters voor de deur bewaakten de kerker.
| اَنَنْتَرَں ہیرودِ تَں بَہِرانایِتُں اُدْیَتے سَتِ تَسْیاں راتْرَو پِتَرو رَکْشَکَدْوَیَمَدھْیَسْتھانے شرِنْکھَلَدْوَیینَ بَدّھوَح سَنْ نِدْرِتَ آسِیتْ، دَووارِکاشْچَ کارایاح سَمُّکھے تِشْٹھَنَتو دْوارَمْ اَرَکْشِشُح۔ |
7 En zie, daar stond een engel des Heren, en een licht schitterde in de cel. Hij stiet Petrus in de zij, wekte hem, en sprak: Sta haastig op. En de kettingen vielen van zijn handen af.
| ایتَسْمِنْ سَمَیے پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتے سَمُپَسْتھِتے کارا دِیپْتِمَتِی جاتا؛ تَتَح سَ دُوتَح پِتَرَسْیَ کُکْشاواواتَں کرِتْوا تَں جاگَرَیِتْوا بھاشِتَوانْ تُورْنَمُتِّشْٹھَ؛ تَتَسْتَسْیَ ہَسْتَسْتھَشرِنْکھَلَدْوَیَں گَلَتْ پَتِتَں۔ |
8 De engel zei hem: Doe uw gordel om, en bind uw sandalen aan. Hij deed het. Hij vervolgde: Sla uw mantel om, en kom achter mij aan.
| سَ دُوتَسْتَمَوَدَتْ، بَدّھَکَٹِح سَنْ پادَیوح پادُکے اَرْپَیَ؛ تینَ تَتھا کرِتے سَتِ دُوتَسْتَمْ اُکْتَوانْ گاتْرِییَوَسْتْرَں گاتْرے نِدھایَ مَمَ پَشْچادْ ایہِ۔ |
9 Hij ging naar buiten en volgde hem, zonder te weten, dat het werkelijkheid was, wat de engel gedaan had; hij meende een visioen te aanschouwen.
| تَتَح پِتَرَسْتَسْیَ پَشْچادْ وْرَجَنَ بَہِرَگَچّھَتْ، کِنْتُ دُوتینَ کَرْمَّیتَتْ کرِتَمِتِ سَتْیَمَجْناتْوا سْوَپْنَدَرْشَنَں جْناتَوانْ۔ |
10 Ze gingen nu de eerste en de tweede wachtpost voorbij, en kwamen aan de ijzeren poort, die naar de stad leidt; deze ging vanzelf voor hen open. Ze traden naar buiten, sloegen een straat in: —en plotseling was de engel verdwenen.
| اِتّھَں تَو پْرَتھَماں دْوِتِییانْچَ کاراں لَنْگھِتْوا یینَ لَوہَنِرْمِّتَدْوارینَ نَگَرَں گَمْیَتے تَتْسَمِیپَں پْراپْنُتاں؛ تَتَسْتَسْیَ کَواٹَں سْوَیَں مُکْتَمَبھَوَتْ تَتَسْتَو تَتْسْتھانادْ بَہِ رْبھُوتْوا مارْگَیکَسْیَ سِیماں یاوَدْ گَتَو؛ تَتوکَسْماتْ سَ دُوتَح پِتَرَں تْیَکْتَوانْ۔ |
11 Nu kwam Petrus tot bezinning, en sprak: Thans weet ik zeker, dat de Heer zijn engel heeft gezonden, en mij heeft gered uit de hand van Herodes, en van al wat het volk der Joden verwachtte.
| تَدا سَ چیتَناں پْراپْیَ کَتھِتَوانْ نِجَدُوتَں پْرَہِتْیَ پَرَمیشْوَرو ہیرودو ہَسْتادْ یِہُودِییَلوکاناں سَرْوّاشایاشْچَ ماں سَمُدّھرِتَوانْ اِتْیَہَں نِشْچَیَں جْناتَوانْ۔ |
12 Hij dacht een ogenblik na, en ging naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, ook Markus genaamd, waar velen in gebed waren verenigd.
| سَ وِوِچْیَ مارْکَنامْرا وِکھْیاتَسْیَ یوہَنو ماتُ رْمَرِیَمو یَسْمِنْ گرِہے بَہَوَح سَمْبھُویَ پْرارْتھَیَنْتَ تَنِّویشَنَں گَتَح۔ |
13 Toen hij aan de deur van het voorportaal klopte, kwam een dienstmeisje, Rode genaamd, opendoen.
| پِتَرینَ بَہِرْدْوارَ آہَتے سَتِ روداناما بالِکا دْرَشْٹُں گَتا۔ |
14 Maar toen ze de stem van Petrus herkende, opende ze van blijdschap het voorportaal niet; ze vloog naar binnen, om te vertellen, dat Petrus buiten het voorportaal stond.
| تَتَح پِتَرَسْیَ سْوَرَں شْرُوا سا ہَرْشَیُکْتا سَتِی دْوارَں نَ موچَیِتْوا پِتَرو دْوارے تِشْٹھَتِیتِ وارْتّاں وَکْتُمْ اَبھْیَنْتَرَں دھاوِتْوا گَتَوَتِی۔ |
15 Men gaf haar ten antwoord: Ge zijt niet goed wijs. Maar ze hield vol, dat het zo was. Nu zeide men: Dan is het zijn engel.
| تے پْراووچَنْ تْوَمُنْمَتّا جاتاسِ کِنْتُ سا مُہُرْمُہُرُکْتَوَتِی سَتْیَمیوَیتَتْ۔ |
16 Maar toen Petrus bleef kloppen, deden ze open, zagen hem en stonden versteld.
| تَدا تے کَتھِتَوَنْتَسْتَرْہِ تَسْیَ دُوتو بھَویتْ۔ |
17 Met de hand gaf hij hun een teken, dat ze zouden zwijgen. Hij verhaalde hun, hoe de Heer hem uit de gevangenis geleid had, en sprak: Vertel het aan Jakobus en aan de broeders. Toen ging hij heen, en vertrok naar een andere plaats
| پِتَرو دْوارَماہَتَوانْ ایتَسْمِنَّنْتَرے دْوارَں موچَیِتْوا پِتَرَں درِشْٹْوا وِسْمَیَں پْراپْتاح۔ |
18 Maar toen het dag was geworden, overviel de soldaten een ontzettende angst; waar toch Petrus gebleven kon zijn.
| تَتَح پِتَرو نِحشَبْدَں سْتھاتُں تانْ پْرَتِ ہَسْتینَ سَنْکیتَں کرِتْوا پَرَمیشْوَرو یینَ پْرَکارینَ تَں کارایا اُدّھرِتْیانِیتَوانْ تَسْیَ ورِتّانْتَں تانَجْناپَیَتْ، یُویَں گَتْوا یاکُبَں بھْراترِگَنَنْچَ وارْتّامیتاں وَدَتیتْیُکْتا سْتھانانْتَرَں پْرَسْتھِتَوانْ۔ |
19 Herodes liet naar hem zoeken, maar vond hem niet. Nu riep hij de wachters ter verantwoording, en liet hen ter dood brengen. Hijzelf vertrok uit Judea naar Cesarea, en hield daar zijn verblijf.
| پْرَبھاتے سَتِ پِتَرَح کْوَ گَتَ اِتْیَتْرَ رَکْشَکاناں مَدھْیے مَہانْ کَلَہو جاتَح۔ |
20 Nu was hij zeer verbitterd geweest op de Tyriërs en Sidoniërs. En omdat hun land zijn levensmiddelen betrok uit dat van den koning, gingen ze gezamenlijk bij hem hun opwachting maken, wisten Blastus, den kamerheer van den koning, voor zich te winnen, en smeekten om vrede.
| ہیرودْ بَہُ مرِگَیِتْوا تَسْیودّیشے نَ پْراپْتے سَتِ رَکْشَکانْ سَںپرِچّھیَ تیشاں پْرانانْ ہَنْتُمْ آدِشْٹَوانْ۔ |
21 Op de vastgestelde dag zat Herodes in vorstelijk gewaad op de troon, en hield een toespraak tot hen.
| پَشْچاتْ سَ یِہُودِییَپْرَدیشاتْ کَیسَرِیانَگَرَں گَتْوا تَتْراواتِشْٹھَتْ۔ |
22 En het volk juichte hem toe: Dat is taal van een god, en niet van een mens.
| سورَسِیدونَدیشَیو رْلوکیبھْیو ہیرودِ یُیُتْسَو سَتِ تے سَرْوَّ ایکَمَنْتْرَناح سَنْتَسْتَسْیَ سَمِیپَ اُپَسْتھایَ لْواسْتَنامانَں تَسْیَ وَسْتْرَگرِہادھِیشَں سَہایَں کرِتْوا ہیرودا سارْدّھَں سَنْدھِں پْرارْتھَیَنْتَ یَتَسْتَسْیَ راجْنو دیشینَ تیشاں دیشِییاناں بھَرَنَمْ اَبھَوَتْں |
23 Maar op hetzelfde ogenblik sloeg hem een engel des Heren, omdat hij aan God niet de eer had gegeven; hij werd door de wormen verteerd, en stierf.
| اَتَح کُتْرَچِنْ نِرُپِتَدِنے ہیرودْ راجَکِییَں پَرِچّھَدَں پَرِدھایَ سِںہاسَنے سَمُپَوِشْیَ تانْ پْرَتِ کَتھامْ اُکْتَوانْ۔ |
24 Maar het woord des Heren groeide aan, en breidde zich uit.
| تَتو لوکا اُچَّیحکارَں پْرَتْیَوَدَنْ، ایشَ مَنُجَرَوو نَ ہِ، اِیشْوَرِییَرَوَح۔ |
25 Intussen waren Bárnabas en Saul, na hun taak te hebben volbracht uit Jerusalem teruggekeerd, en hadden Johannes, ook Markus geheten, met zich mee gebracht.
| تَدا ہیرودْ اِیشْوَرَسْیَ سَمّانَں ناکَروتْ؛ تَسْمادّھیتوح پَرَمیشْوَرَسْیَ دُوتو ہَٹھاتْ تَں پْراہَرَتْ تینَیوَ سَ کِیٹَیح کْشِینَح سَنْ پْرانانْ اَجَہاتْ۔ کِنْتْوِیشْوَرَسْیَ کَتھا دیشَں وْیاپْیَ پْرَبَلابھَوَتْ۔ تَتَح پَرَں بَرْنَبّاشَولَو یَسْیَ کَرْمَّنو بھارَں پْراپْنُتاں تابھْیاں تَسْمِنْ سَمْپادِتے سَتِ مارْکَنامْنا وِکھْیاتو یو یوہَنْ تَں سَنْگِنَں کرِتْوا یِرُوشالَمْنَگَراتْ پْرَتْیاگَتَو۔ |
