Handelingen 12
1 Omstreeks die tijd legde koning Herodes de hand op enige leden der Kerk, om hen te mishandelen.
He wode Kawoy Heroodisi woosa keetha asaappe baggaa gooda doomis.
2 Jakobus den broer van Johannes, doodde hij met het zwaard.
Yohaannisa ishaa Yayqooba mashshan wodhisis.
3 Toen hij zag, d t dit aan de Joden aangenaam was, liet hij ook Petrus gevangen nemen. Het was in de dagen der ongedesemde broden
Hessi Ayhudeta ufayssidayssa be7idi, gujjidi Phexiroosakka oythis. Hessi haniday Faasika Baale bonchchiya gallasatana.
4 Zodra hij hem in handen had, sloot hij hem in de gevangenis op, en liet hem door vier afdelingen elk van vier soldaten, bewaken. Het was zijn bedoeling, na het paasfeest hem voor het volk te brengen.
Phexiroosa oykkidi qachchis. Faasika bonchchiya gallasatappe guye deriya sinthe aathanaw qoppidi, oyddu oyddu wotaaddareti iya naagana mela tammanne usuppun wotaaddaretas aathi immis.
5 Maar terwijl Petrus in de gevangenis bleef opgesloten, werden er zonder ophouden door de Kerk voor hem gebeden opgedragen aan God.
Hessa gisho, Phexiroosi qasho keethan naagettees. Shin woosa keetha asay iyaw minthidi Xoossaa woossosona.
6 Toen nu Herodes hem vóór zou laten komen, sliep Petrus die nacht tussen twee soldaten; hij was met twee kettingen geboeid, en wachters voor de deur bewaakten de kerker.
Heroodisi Phexiroosa asaa sinthe shiishanaappe kase qamma Phexiroosi nam77u baggara nam77u wotaaddaretara santhalaatan qashettidi entta giddon dhiskkis. Naageyssati qasho keethaa penggetan eqqidi naagoosona.
7 En zie, daar stond een engel des Heren, en een licht schitterde in de cel. Hij stiet Petrus in de zij, wekte hem, en sprak: Sta haastig op. En de kettingen vielen van zijn handen af.
Akeekonna de7ishin Godaa kiitanchchoy qonccidis. Qasho keethan poo7oy poo7is. Kiitanchchoy Phexiroosa miyiya bochchi barkkisidi, “Elle dendda” yaagis. Iirakka santhalaatay iya kushiyappe wodhdhi aggis.
8 De engel zei hem: Doe uw gordel om, en bind uw sandalen aan. Hij deed het. Hij vervolgde: Sla uw mantel om, en kom achter mij aan.
Kiitanchchoy iyaakko, “Ne ma7uwa ma77a, ne caammaaka aatha” yaagis. Phexiroosi hessada oothis; kiitanchchoy, “Ne laxana ma77ada tana kaalla” yaagis.
9 Hij ging naar buiten en volgde hem, zonder te weten, dat het werkelijkheid was, wat de engel gedaan had; hij meende een visioen te aanschouwen.
Phexiroosi qasho keethafe keyidi kiitanchchuwa kaallis. Iyaw qonccethi be7iyabaa daanisippe attin kiitanchchoy oothiyabay tuma daanibeenna.
10 Ze gingen nu de eerste en de tweede wachtpost voorbij, en kwamen aan de ijzeren poort, die naar de stad leidt; deze ging vanzelf voor hen open. Ze traden naar buiten, sloegen een straat in: —en plotseling was de engel verdwenen.
Kiitanchchoynne Phexiroosi koyruwanne nam77antho wotaaddariya aadhdhidi katamaa efiya biraata penggiyako gakkidosona. Penggey enttaw barkka dooyetti aggis. Entti keyidi issi ogiyara bishin kiitanchchoy akeekonna Phexiroosappe shaaketti aggis.
11 Nu kwam Petrus tot bezinning, en sprak: Thans weet ik zeker, dat de Heer zijn engel heeft gezonden, en mij heeft gered uit de hand van Herodes, en van al wat het volk der Joden verwachtte.
Phexiroosas wozani simmin, “Tana Goday ba kiitanchchuwa kiittidi, Heroodisa kusheppenne naagidi uttida Ayhude asa ubbaafe ashshidayssa ha77i tuma eras” yaagis.
12 Hij dacht een ogenblik na, en ging naar het huis van Maria, de moeder van Johannes, ook Markus genaamd, waar velen in gebed waren verenigd.
I hessa akeekida wode daro asay issife shiiqidi Xoossaa woossiya bessaa, Marqqoosa giya Yohaannisa aaye Mayraami soo bis.
13 Toen hij aan de deur van het voorportaal klopte, kwam een dienstmeisje, Rode genaamd, opendoen.
Yan karen eqqidi xeegis. Issi Rooda giya oosanchchiya penggiya dooyanaw yasu.
14 Maar toen ze de stem van Petrus herkende, opende ze van blijdschap het voorportaal niet; ze vloog naar binnen, om te vertellen, dat Petrus buiten het voorportaal stond.
Rooda Phexiroosa qaala gididayssa erida wode ufayssan kumada kariya dooyenna guye woxxa bada, “Phexiroosi karen eqqis” yaagada asaas odasu.
15 Men gaf haar ten antwoord: Ge zijt niet goed wijs. Maar ze hield vol, dat het zo was. Nu zeide men: Dan is het zijn engel.
Asay iikko, “Neeni gooyay!” yaagidosona. Rooda Phexiroosa gididayssa geeshshada odasu. Entti, “Hessi iya naagiya kiitanchchuwa” yaagidosona.
16 Maar toen Petrus bleef kloppen, deden ze open, zagen hem en stonden versteld.
Shin Phexiroosi karen eqqidi xeegidi aggonna ixxin asay kariya dooyidi iya be7idi malaalettidosona.
17 Met de hand gaf hij hun een teken, dat ze zouden zwijgen. Hij verhaalde hun, hoe de Heer hem uit de gevangenis geleid had, en sprak: Vertel het aan Jakobus en aan de broeders. Toen ging hij heen, en vertrok naar een andere plaats
Shin entti si7i gaana mela Phexiroosi ba kushiyan mallidi Goday qasho keethafe iya waati kessidaakko enttaw qonccisi odidi, “Hayssa Yayqoobasinne ammaniyaa asatas odite” gidi yaappe keyidi harasoo bis.
18 Maar toen het dag was geworden, overviel de soldaten een ontzettende angst; waar toch Petrus gebleven kon zijn.
Sa7ay wonttiya wode, “Phexiroosi aw bide” gidi wotaaddareti woli giddon daro kaccidosona.
19 Herodes liet naar hem zoeken, maar vond hem niet. Nu riep hij de wachters ter verantwoording, en liet hen ter dood brengen. Hijzelf vertrok uit Judea naar Cesarea, en hield daar zijn verblijf.
Heroodisi Phexiroosa koyisin, I dhayida wode naageyssata qoridi, entta wodhana mela kiittis. Hessafe guye, Heroodisi Yihudappe Qisaariya wodhdhidi yan guutha wode uttis.
20 Nu was hij zeer verbitterd geweest op de Tyriërs en Sidoniërs. En omdat hun land zijn levensmiddelen betrok uit dat van den koning, gingen ze gezamenlijk bij hem hun opwachting maken, wisten Blastus, den kamerheer van den koning, voor zich te winnen, en smeekten om vrede.
Heroodisi Xiiroosa asa bollanne Sidoona asaa bolla daro hanqettis. Entta biittay kathi Heroodisa biittaafe demmiya gisho entti issife gididi iya moorinnaa Bilasxoosa banttaw cima oothidi giiganaw Heroodisakko bidosona.
21 Op de vastgestelde dag zat Herodes in vorstelijk gewaad op de troon, en hield een toespraak tot hen.
Heroodisi sunthida gallasan ba kawotethaa afilaa ma7idi, araata bolla uttidi asaas odis.
22 En het volk juichte hem toe: Dat is taal van een god, en niet van een mens.
Asay, “Hessi Xoossaa qaala, asa qaala gidenna” yaagidi waassidosona.
23 Maar op hetzelfde ogenblik sloeg hem een engel des Heren, omdat hij aan God niet de eer had gegeven; hij werd door de wormen verteerd, en stierf.
Heroodisi Xoossaa bonchchiboona gisho iirakka Godaa kiitanchchoy iya dechchin guxunen meetettidi hayqqis.
24 Maar het woord des Heren groeide aan, en breidde zich uit.
Shin Xoossaa qaalay diccishenne dalggishe bees.
25 Intussen waren Bárnabas en Saul, na hun taak te hebben volbracht uit Jerusalem teruggekeerd, en hadden Johannes, ook Markus geheten, met zich mee gebracht.
Barnnabaasinne Saa7oli bantta oosuwa polidi Marqqoosa giya Yohaannisa banttara ekkidi Yerusalaameppe simmidosona.
