Handelingen 10
1 Te Cesarea woonde een man, Cornélius geheten, een honderdman van de legerafdeling, die de Italiaanse werd genoemd.
កៃសរិយានគរ ឥតាលិយាខ្យសៃន្យាន្តគ៌តះ កណ៌ីលិយនាមា សេនាបតិរាសីត្
2 Hij was vroom en godvrezend met heel zijn gezin, gaf veel aalmoezen aan het volk en bad zonder ophouden tot God.
ស សបរិវារោ ភក្ត ឦឝ្វរបរាយណឝ្ចាសីត៑; លោកេភ្យោ ពហូនិ ទានាទីនិ ទត្វា និរន្តរម៑ ឦឝ្វរេ ប្រាត៌្ហយាញ្ចក្រេ។
3 Zekere dag, tegen het negende uur, zag hij duidelijk in een visioen een engel Gods bij zich binnentreden, die tot hem sprak: Cornélius!
ឯកទា ត្ឫតីយប្រហរវេលាយាំ ស ទ្ឫឞ្ដវាន៑ ឦឝ្វរស្យៃកោ ទូតះ សប្រកាឝំ តត្សមីបម៑ អាគត្យ កថិតវាន៑, ហេ កណ៌ីលិយ។
4 Hij staarde hem angstig aan, en zeide: Wat is er, Heer? Hij sprak tot hem: Uw gebeden en aalmoezen zijn opgestegen, en worden voor Gods aanschijn herdacht.
កិន្តុ ស តំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ភីតោៜកថយត៑, ហេ ប្រភោ កិំ? តទា តមវទត៑ តវ ប្រាត៌្ហនា ទានាទិ ច សាក្ឞិស្វរូបំ ភូត្វេឝ្វរស្យ គោចរមភវត៑។
5 Zend nu een paar mannen naar Joppe, om zekeren Simon te ontbieden, die ook Petrus wordt genoemd.
ឥទានីំ យាផោនគរំ ប្រតិ លោកាន៑ ប្រេឞ្យ សមុទ្រតីរេ ឝិមោន្នាម្នឝ្ចម៌្មការស្យ គ្ឫហេ ប្រវាសការី បិតរនាម្នា វិខ្យាតោ យះ ឝិមោន៑ តម៑ អាហ្វាយយ;
6 Hij woont bij een leerlooier Simon in, wiens huis aan zee is gelegen.
តស្មាត៑ ត្វយា យទ្យត៑ កត៌្តវ្យំ តត្តត៑ ស វទិឞ្យតិ។
7 Zodra de engel, die tot hem sprak, zich had verwijderd, ontbood hij twee van zijn dienaars en een vroom soldaat uit zijn oppassers;
ឥត្យុបទិឝ្យ ទូតេ ប្រស្ថិតេ សតិ កណ៌ីលិយះ ស្វគ្ឫហស្ថានាំ ទាសានាំ ទ្វៅ ជនៅ និត្យំ ស្វសង្គិនាំ សៃន្យានាម៑ ឯកាំ ភក្តសេនាញ្ចាហូយ
8 hij legde hun alles uit, en zond hen naar Joppe.
សកលមេតំ វ្ឫត្តាន្តំ វិជ្ញាប្យ យាផោនគរំ តាន៑ ប្រាហិណោត៑។
9 De volgende dag tegen het zesde uur, terwijl ze nog. onderweg waren, maar de stad reeds begonnen te naderen, ging Petrus naar het dakterras, om te bidden.
បរស្មិន៑ ទិនេ តេ យាត្រាំ ក្ឫត្វា យទា នគរស្យ សមីប ឧបាតិឞ្ឋន៑, តទា បិតរោ ទ្វិតីយប្រហរវេលាយាំ ប្រាត៌្ហយិតុំ គ្ឫហប្ឫឞ្ឋម៑ អារោហត៑។
10 Na enige tijd kreeg hij honger, en wilde wat eten. Terwijl men iets gereedmaakte, kwam hij in geestverrukking.
ឯតស្មិន៑ សមយេ ក្ឞុធាត៌្តះ សន៑ កិញ្ចិទ៑ ភោក្តុម៑ ឰច្ឆត៑ កិន្តុ តេឞាម៑ អន្នាសាទនសមយេ ស មូច៌្ឆិតះ សន្នបតត៑។
11 Hij zag de hemel geopend, en een soort zak als een groot laken, die aan de vier uiteinden werd neergelaten en op de aarde terechtkwam.
តតោ មេឃទ្វារំ មុក្តំ ចតុព៌្ហិះ កោណៃ រ្លម្ពិតំ ព្ឫហទ្វស្ត្រមិវ កិញ្ចន ភាជនម៑ អាកាឝាត៑ ប្ឫថិវីម៑ អវារោហតីតិ ទ្ឫឞ្ដវាន៑។
12 Daarin bevonden zich allerlei viervoetige en kruipende dieren der aarde en vogels uit de lucht.
តន្មធ្យេ នានប្រការា គ្រាម្យវន្យបឝវះ ខេចរោរោគាមិប្រភ្ឫតយោ ជន្តវឝ្ចាសន៑។
13 En een stem klonk hem tegen: Sta op, Petrus, slacht en eet.
អនន្តរំ ហេ បិតរ ឧត្ថាយ ហត្វា ភុំក្ឞ្វ តម្ប្រតីយំ គគណីយា វាណី ជាតា។
14 Maar Petrus sprak: Onmogelijk, Heer; want nog nooit heb ik iets gegeten, wat bezoedeld is, of onrein.
តទា បិតរះ ប្រត្យវទត៑, ហេ ប្រភោ ឦទ្ឫឝំ មា ភវតុ, អហម៑ ឯតត៑ កាលំ យាវត៑ និឞិទ្ធម៑ អឝុចិ វា ទ្រវ្យំ កិញ្ចិទបិ ន ភុក្តវាន៑។
15 Weer klonk tot hem een stem, nu voor de tweede maal: Wat God rein heeft verklaard, moogt gij niet bezoedeld noemen.
តតះ បុនរបិ តាទ្ឫឝី វិហយសីយា វាណី ជាតា យទ៑ ឦឝ្វរះ ឝុចិ ក្ឫតវាន៑ តត៑ ត្វំ និឞិទ្ធំ ន ជានីហិ។
16 Dit gebeurde tot driemaal toe; daarna werd plotseling de zak naar de hemel opgetrokken.
ឥត្ថំ ត្រិះ សតិ តត៑ បាត្រំ បុនរាក្ឫឞ្ដំ អាកាឝម៑ អគច្ឆត៑។
17 Terwijl Petrus zich afvroeg, wat het visioen, dat hij aanschouwd had, wel mocht betekenen, zie, daar stonden de mannen voor de deur, die door Cornélius waren gezonden, en die naar het huis van Simon vroegen.
តតះ បរំ យទ៑ ទឝ៌នំ ប្រាប្តវាន៑ តស្យ កោ ភាវ ឥត្យត្រ បិតរោ មនសា សន្ទេគ្ធិ, ឯតស្មិន៑ សមយេ កណ៌ីលិយស្យ តេ ប្រេឞិតា មនុឞ្យា ទ្វារស្យ សន្និធាវុបស្ថាយ,
18 Luid roepend vroegen ze, of Simon, die Petrus genoemd wordt, daar ook verblijf hield.
ឝិមោនោ គ្ឫហមន្វិច្ឆន្តះ សម្ប្ឫឆ្យាហូយ កថិតវន្តះ បិតរនាម្នា វិខ្យាតោ យះ ឝិមោន៑ ស កិមត្រ ប្រវសតិ?
19 Terwijl Petrus bleef nadenken over het visioen, sprak de Geest: Daar zijn drie mannen, die naar u vragen.
យទា បិតរស្តទ្ទឝ៌នស្យ ភាវំ មនសាន្ទោលយតិ តទាត្មា តមវទត៑, បឝ្យ ត្រយោ ជនាស្ត្វាំ ម្ឫគយន្តេ។
20 Sta dus op, ga naar beneden, en trek zonder enig bedenken met hen mee; want Ik heb ze gezonden.
ត្វម៑ ឧត្ថាយាវរុហ្យ និះសន្ទេហំ តៃះ សហ គច្ឆ មយៃវ តេ ប្រេឞិតាះ។
21 Petrus ging naar beneden, en sprak tot de mannen: Zie, ik ben degene, dien gij zoekt; wat is de reden van uw komst?
តស្មាត៑ បិតរោៜវរុហ្យ កណ៌ីលិយប្រេរិតលោកានាំ និកដមាគត្យ កថិតវាន៑ បឝ្យត យូយំ យំ ម្ឫគយធ្វេ ស ជនោហំ, យូយំ កិន្និមិត្តម៑ អាគតាះ?
22 Ze zeiden: De honderdman Cornélius, een rechtvaardig en godvrezend man, in hoog aanzien bij heel het joodse volk, heeft van een heiligen engel een godsspraak ontvangen, om u in zijn huis te ontbieden, en te horen, wat ge hem hebt te zeggen.
តតស្តេ ប្រត្យវទន៑ កណ៌ីលិយនាមា ឝុទ្ធសត្ត្វ ឦឝ្វរបរាយណោ យិហូទីយទេឝស្ថានាំ សវ៌្វេឞាំ សន្និធៅ សុខ្យាត្យាបន្ន ឯកះ សេនាបតិ រ្និជគ្ឫហំ ត្វាមាហូយ នេតុំ ត្វត្តះ កថា ឝ្រោតុញ្ច បវិត្រទូតេន សមាទិឞ្ដះ។
23 Hierop verzocht hij hun, binnen te komen en zijn gasten te zijn. De volgende dag vertrok hij met hen, en ging op weg; ook enige broeders uit Joppe gingen met hen mee.
តទា បិតរស្តានភ្យន្តរំ នីត្វា តេឞាមាតិថ្យំ ក្ឫតវាន៑, បរេៜហនិ តៃះ សាទ៌្ធំ យាត្រាមករោត៑, យាផោនិវាសិនាំ ភ្រាត្ឫណាំ កិយន្តោ ជនាឝ្ច តេន សហ គតាះ។
24 De dag daarna kwam hij te Cesarea aan. Cornélius verwachtte hem, en had zijn bloedverwanten en beste vrienden bij zich genodigd.
បរស្មិន៑ ទិវសេ កៃសរិយានគរមធ្យប្រវេឝសមយេ កណ៌ីលិយោ ជ្ញាតិពន្ធូន៑ អាហូយានីយ តាន៑ អបេក្ឞ្យ ស្ថិតះ។
25 Zodra Petrus aankwam, ging Cornélius hem tegemoet, wierp zich ter aarde, en knielde aan zijn voeten neer.
បិតរេ គ្ឫហ ឧបស្ថិតេ កណ៌ីលិយស្តំ សាក្ឞាត្ក្ឫត្យ ចរណយោះ បតិត្វា ប្រាណមត៑។
26 Maar Petrus beurde hem op, en sprak: Sta op; ook ik ben maar een mens.
បិតរស្តមុត្ថាប្យ កថិតវាន៑, ឧត្តិឞ្ឋាហមបិ មានុឞះ។
27 Met hem sprekende ging hij naar binnen, en vond er velen bijeen.
តទា កណ៌ីលិយេន សាកម៑ អាលបន៑ គ្ឫហំ ប្រាវិឝត៑ តន្មធ្យេ ច ពហុលោកានាំ សមាគមំ ទ្ឫឞ្ដ្វា តាន៑ អវទត៑,
28 En hij zeide tot hen: Gij weet, dat het een jood niet geoorloofd is, omgang te hebben met een heiden, of hem aan huis te bezoeken; maar God heeft me doen weten, dat geen enkel mens besmet of onrein mag worden genoemd.
អន្យជាតីយលោកៃះ មហាលបនំ វា តេឞាំ គ្ឫហមធ្យេ ប្រវេឝនំ យិហូទីយានាំ និឞិទ្ធម៑ អស្តីតិ យូយម៑ អវគច្ឆថ; កិន្តុ កមបិ មានុឞម៑ អវ្យវហាយ៌្យម៑ អឝុចិំ វា ជ្ញាតុំ មម នោចិតម៑ ឥតិ បរមេឝ្វរោ មាំ ជ្ញាបិតវាន៑។
29 Daarom ben ik gekomen, toen ik ontboden werd, zonder enig bezwaar te maken. Ik vraag dus alleen naar de reden, waarom gij mij hebt ontboden.
ឥតិ ហេតោរាហ្វានឝ្រវណមាត្រាត៑ កាញ្ចនាបត្តិម៑ អក្ឫត្វា យុឞ្មាកំ សមីបម៑ អាគតោស្មិ; ប្ឫច្ឆាមិ យូយំ កិន្និមិត្តំ មាម៑ អាហូយត?
30 Cornélius antwoordde; Juist vier dagen geleden, tegen het negende uur, was ik thuis in gebed; en zie, daar stond voor mij een man, in helderwit gewaad.
តទា កណ៌ីលិយះ កថិតវាន៑, អទ្យ ចត្វារិ ទិនានិ ជាតានិ ឯតាវទ្វេលាំ យាវទ៑ អហម៑ អនាហារ អាសន៑ តតស្ត្ឫតីយប្រហរេ សតិ គ្ឫហេ ប្រាត៌្ហនសមយេ តេជោមយវស្ត្រភ្ឫទ៑ ឯកោ ជនោ មម សមក្ឞំ តិឞ្ឋន៑ ឯតាំ កថាម៑ អកថយត៑,
31 Hij sprak: Cornélius, uw gebed is verhoord, en uw aalmoezen zijn voor Gods aanschijn herdacht.
ហេ កណ៌ីលិយ ត្វទីយា ប្រាត៌្ហនា ឦឝ្វរស្យ កណ៌គោចរីភូតា តវ ទានាទិ ច សាក្ឞិស្វរូបំ ភូត្វា តស្យ ទ្ឫឞ្ដិគោចរមភវត៑។
32 Zend dus iemand naar Joppe, om Simon te ontbieden, die ook Petrus wordt genoemd; hij verblijft in het huis van den leerlooier Simon, dat aan zee is gelegen.
អតោ យាផោនគរំ ប្រតិ លោកាន៑ ប្រហិត្យ តត្រ សមុទ្រតីរេ ឝិមោន្នាម្នះ កស្យចិច្ចម៌្មការស្យ គ្ឫហេ ប្រវាសការី បិតរនាម្នា វិខ្យាតោ យះ ឝិមោន៑ តមាហូយយ; តតះ ស អាគត្យ ត្វាម៑ ឧបទេក្ឞ្យតិ។
33 Toen heb ik u dadelijk ontboden; en ge hebt goed gedaan, met over te komen. Nu zijn wij allen voor Gods aanschijn bijeen, om alles te vernemen, wat u door den Heer is bevolen.
ឥតិ ការណាត៑ តត្ក្ឞណាត៑ តវ និកដេ លោកាន៑ ប្រេឞិតវាន៑, ត្វមាគតវាន៑ ឥតិ ភទ្រំ ក្ឫតវាន៑។ ឦឝ្វរោ យាន្យាខ្យានានិ កថយិតុម៑ អាទិឝត៑ តានិ ឝ្រោតុំ វយំ សវ៌្វេ សាម្ប្រតម៑ ឦឝ្វរស្យ សាក្ឞាទ៑ ឧបស្ថិតាះ ស្មះ។
34 Toen opende Petrus de mond, en sprak Nu zie ik waarachtig, dat er bij God geen aanzien van personen bestaat;
តទា បិតរ ឥមាំ កថាំ កថយិតុម៑ អារព្ធវាន៑, ឦឝ្វរោ មនុឞ្យាណាម៑ អបក្ឞបាតី សន្
35 maar dat al wie Hem vreest en gerechtigheid doet, Hem welgevallig is, tot welk volk hij ook hoort.
យស្យ កស្យចិទ៑ ទេឝស្យ យោ លោកាស្តស្មាទ្ភីត្វា សត្កម៌្ម ករោតិ ស តស្យ គ្រាហ្យោ ភវតិ, ឯតស្យ និឝ្ចយម៑ ឧបលព្ធវានហម៑។
36 Dit is het woord, dat Hij aan de kinderen Israëls heeft verkondigd. toen Hij de blijde boodschap bracht van vrede door Jesus Christus: Hij is de Heer van àllen.
សវ៌្វេឞាំ ប្រភុ រ្យោ យីឝុខ្រីឞ្ដស្តេន ឦឝ្វរ ឥស្រាយេល្វំឝានាំ និកដេ សុសំវាទំ ប្រេឞ្យ សម្មេលនស្យ យំ សំវាទំ ប្រាចារយត៑ តំ សំវាទំ យូយំ ឝ្រុតវន្តះ។
37 Gij weet, wat er na het doopsel, dat Johannes gepreekt heeft, van Galilea af door heel Judea is gebeurd.
យតោ យោហនា មជ្ជនេ ប្រចារិតេ សតិ ស គាលីលទេឝមារភ្យ សមស្តយិហូទីយទេឝំ វ្យាប្នោត៑;
38 Hoe God Jesus van Názaret met den Heiligen Geest en met kracht heeft gezalfd hoe Hij weldoende rondging en allen genas, die door den duivel werden beheerst, omdat God met Hem was.
ផលត ឦឝ្វរេណ បវិត្រេណាត្មនា ឝក្ត្យា ចាភិឞិក្តោ នាសរតីយយីឝុះ ស្ថានេ ស្ថានេ ភ្រមន៑ សុក្រិយាំ កុវ៌្វន៑ ឝៃតានា ក្លិឞ្ដាន៑ សវ៌្វលោកាន៑ ស្វស្ថាន៑ អករោត៑, យត ឦឝ្វរស្តស្យ សហាយ អាសីត៑;
39 En wij, wij zijn getuigen van alles wat Hij gedaan heeft in het land van de Joden en in Jerusalem. Hem hebben ze aan het kruis geslagen, en gedood;
វយញ្ច យិហូទីយទេឝេ យិរូឝាលម្នគរេ ច តេន ក្ឫតានាំ សវ៌្វេឞាំ កម៌្មណាំ សាក្ឞិណោ ភវាមះ។ លោកាស្តំ ក្រុឝេ វិទ្ធ្វា ហតវន្តះ,
40 maar God heeft Hem de derde dag opgewekt en Hem laten verschijnen:
កិន្តុ ត្ឫតីយទិវសេ ឦឝ្វរស្តមុត្ថាប្យ សប្រកាឝម៑ អទឝ៌យត៑។
41 niet aan heel het volk, maar aan de getuigen, door God voorbeschikt: aan ons, die met Hem gegeten hebben en gedronken na zijn verrijzenis uit de doden.
សវ៌្វលោកានាំ និកដ ឥតិ ន ហិ, កិន្តុ តស្មិន៑ ឝ្មឝានាទុត្ថិតេ សតិ តេន សាទ៌្ធំ ភោជនំ បានញ្ច ក្ឫតវន្ត ឯតាទ្ឫឝា ឦឝ្វរស្យ មនោនីតាះ សាក្ឞិណោ យេ វយម៑ អស្មាកំ និកដេ តមទឝ៌យត៑។
42 En ons heeft Hij de opdracht gegeven, aan het volk te prediken en te getuigen, dat Hij door God is aangesteld als Rechter van levenden en doden.
ជីវិតម្ឫតោភយលោកានាំ វិចារំ កត៌្តុម៑ ឦឝ្វរោ យំ និយុក្តវាន៑ ស ឯវ ស ជនះ, ឥមាំ កថាំ ប្រចារយិតុំ តស្មិន៑ ប្រមាណំ ទាតុញ្ច សោៜស្មាន៑ អាជ្ញាបយត៑។
43 Van Hem getuigen al de profeten, dat ieder. die in Hem gelooft, vergiffenis van zonden verkrijgt door zijn Naam.
យស្តស្មិន៑ វិឝ្វសិតិ ស តស្យ នាម្នា បាបាន្មុក្តោ ភវិឞ្យតិ តស្មិន៑ សវ៌្វេ ភវិឞ្យទ្វាទិនោបិ ឯតាទ្ឫឝំ សាក្ឞ្យំ ទទតិ។
44 Nog was Petrus aan het woord, toen de Heilige Geest op allen neerdaalde, die naar de toespraak stonden te luisteren.
បិតរស្យៃតត្កថាកថនកាលេ សវ៌្វេឞាំ ឝ្រោត្ឫណាមុបរិ បវិត្រ អាត្មាវារោហត៑។
45 De gelovigen uit de besnijdenis die met Petrus waren meegekomen, stonden verbaasd. dat de gave van den Heiligen Geest ook over de heidenen was uitgestort;
តតះ បិតរេណ សាទ៌្ធម៑ អាគតាស្ត្វក្ឆេទិនោ វិឝ្វាសិនោ លោកា អន្យទេឝីយេភ្យះ បវិត្រ អាត្មនិ ទត្តេ សតិ
46 want ze hoorden hen in talen spreken, en God verheerlijken. Toen hernam Petrus:
តេ នានាជាតីយភាឞាភិះ កថាំ កថយន្ត ឦឝ្វរំ ប្រឝំសន្តិ, ឥតិ ទ្ឫឞ្ដ្វា ឝ្រុត្វា ច វិស្មយម៑ អាបទ្យន្ត។
47 Zou iemand het water kunnen weigeren, en deze mensen niet dopen, die toch den Heiligen Geest hebben ontvangen, juist zoals wij?
តទា បិតរះ កថិតវាន៑, វយមិវ យេ បវិត្រម៑ អាត្មានំ ប្រាប្តាស្តេឞាំ ជលមជ្ជនំ កិំ កោបិ និឞេទ្ធុំ ឝក្នោតិ?
48 En hij beval, hen te dopen in de naam van Jesus Christus Toen verzochten ze hem, enkele dagen te blijven.
តតះ ប្រភោ រ្នាម្នា មជ្ជិតា ភវតេតិ តានាជ្ញាបយត៑។ អនន្តរំ តេ ស្វៃះ សាទ៌្ធំ កតិបយទិនានិ ស្ថាតុំ ប្រាត៌្ហយន្ត។
