2 Samuël 9
1 Eens vroeg David: Is er van de familie van Saul nog iemand overgebleven, aan wien ik barmhartigheid zou kunnen bewijzen, omwille van Jonatan?
“Nikhat David in adongin, Saul insung mite khat beh ahing naum nalai’u vem? Jonathan jal'a keiman khutona kamusah thei ding tin adongin ahile,
2 Nu behoorde aan de familie van Saul een knecht, die Siba heette. Deze werd bij David ontboden, en de koning zeide tot hem: Zijt gij Siba? Hij antwoordde: Uw dienaar!
Saul insunga soh natong ho lah a mi khat anaum khan ama chu amin Ziba akiti; Hichun lengpan jong amapa chu adongin, “Nang hi Ziba nahi hinam?” tin adongin ahileh. Hichun Ziba in jong adonbut in“Henge keima Ziba chu kahinai,” ati.
3 Toen zeide de koning: Is er nog niet iemand van de familie van Saul, aan wien ik Gods barmhartigheid zou kunnen bewijzen? Siba sprak tot den koning: Ja, er is nog een zoon van Jonatan; hij is aan beide benen lam.
Chuin lengpan adongin, “Saul insung mi khat beh ahingdoh um nalailou ham? Aum leh, keiman Pathen mi khutona chu kamusah nom uve atileh; Ziban jong lengpa ahindonbut in, henge, “Jonathan chapa khat aum nan, ama hi akengphang te ni chatmoa kibai ahi,” atipeh e.
4 Toen vroeg de koning: Waar woont hij? Siba antwoordde den koning: In het huis van Makir, den zoon van Ammiël, in Lo-Debar.
Chuphat in lengpan jong, “Ama chu hoiya umham?” tin ahin dong tan ahileh; Ziban lengpa chu aseipeh in, “Ama chu Lodebar khoa Ammiel chapa Makir In a um ahi,” ati.
5 Daarop liet David hem uit Lo-Debar, uit het huis van Ammiël, ontbieden.
Hichun David lengpan mi asolin, ama chu Makir In na konin agapuidoh sah tai.
6 Toen Mefibósjet, de zoon van Jonatan, den zoon van Saul, bij David kwam, en hem met een diepe buiging had gehuldigd, sprak David: Mefibósjet! Hij antwoordde: Uw dienaar!
Hiti hin Saul tupa Jonathan chapa Mephibosheth kitipa chu David koma ahungin alu kunin jana apen ahi. Chuin David chun ahoupin, “Mephibosheth atileh; aman jong, “keima nasohpa kahi,” tin adonbut’e.
7 David zeide tot hem: Vrees niet, want ik wil voor u barmhartig zijn omwille van uw vader Jonatan. Ik zal u alle landerijen van uw vader Saul teruggeven, en ge zult geregeld aan mijn tafel eten.
Hichun David’in akoma hitin aseiye, “Kicha hih in, keiman napa Jonathan jal a nanghi kakhoto ding, chujongle khatvei napu Saul neilegou anahikhasa jouse chu aboncha nangma kapeh kit ding nahi; chule nangman hiche leng ankong phunga hi keima toh an naneh khom ding ahiye,” ati.
8 Hij boog zich neer en zeide: Wat is uw dienaar, dat ge u bekommert om een doden hond gelijk ik?
Hichun Mephibosheth jong chun jana ape kit’in aseikit’e, “Nasohpa kei hi ipi kahiya nangin hiche uicha thisa tobang chunga hi khutona neimusah khoh ding ham?” atitai.
9 Daarop liet de koning Siba komen, den knecht van Saul, en zeide tot hem: Al wat aan Saul toebehoort, en aan zijn gehele familie, geef ik aan den zoon van uw heer.
David lengpan Saul sohpa Ziba chu akouvin akoma hitin aseipeh’e, “Ipi hijongle Saul thilkeo anei jouse leh ama insung mite nei jouse chu aboncha hiche napu chapa hi kapeh ahitai.
10 Met uw kinderen en dienaren moet gij voor hem het land bewerken, en hem de opbrengst afdragen voor het levensonderhoud van het gezin van uw heer. Mefibósjet zelf, de zoon van uw heer, zal geregeld aan mijn tafel eten. Nu had Siba vijftien kinderen en twintig knechten.
Hijeh a chu napu chapa hin anneh akimu jouna dinga nangma le nachapate, chule nasohten ama dinga lou nabol peh dingu ahin, alousoh ga nahin poh pehji dingu ahi; ahin hiche Mephibosheth napu tupa vang hin keima ankong phunga an aneh jing jeng ding ahi,” tin thu apetai. Ziba kitipa hin chapa som le nga ananeiyin, soh jong som ni jen aneiyin ahi.
11 Siba sprak tot den koning: Alwat mijn heer en koning zijn dienaar beveelt, zal uw dienaar ten uitvoer brengen. Zo at Mefibósjet aan Davids tafel als een van s konings eigen kinderen.
Chuin Ziba in lengpa koma aseijin, “Kapu lengpan nasohpa keima neithupeh bang bang chun nasohpa hin gabol nange,” ati. Hiti chun hiche nikho apet chun Mephobisheth hin lengpa chate lah a khatpen bang in David ankong phunga chun an anejing jeng tan ahi.
12 Mefibósjet had een zoon, die nog jong was, en Mika heette; allen, die in het huis van Siba woonden, waren slaven van Mefibósjet.
Mephibosheth jong hin chapa gollhang khat aneiyin, amin jong chu Mica ahi. Chunikho apet chun Mephibosheth soh natong din Ziba insung mite abonchan apang tauvin ahi.
13 Zelf bleef Mefibósjet dus te Jerusalem wonen, omdat hij geregeld aan ‘s konings tafel at. Hij was aan beide benen lam.
Hiti hin Mephibosheth akengphang te ni kibai pachu Jerusalem a achangin, chule aniseh in leng ankong ah an anejing tan ahi.
