2 Samuël 22

1 Ook heeft David tot Jahweh de woorden van dit lied gericht, toen Jahweh hem verlost had uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul.

E hizo David una canción para el Señor con estas palabras, el día en que el Señor lo liberó de las manos de todos sus enemigos, y de la mano de Saúl:

2 En hij sprak:

Y él dijo: El Señor es mi roca, mi fortaleza, y mi salvador;

3 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen. Mijn schild, de hoorn van mijn heil, mijn schutse en mijn toevlucht, Mijn redder heeft mij uit de verdrukking verlost.

Dios mío, roca mía, en él pondré mi fe; mi coraza y el poder de mi salvación, mi torre alta y mi lugar seguro; Mi salvador, que me mantiene a salvo del hombre violento.

4 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.

Enviaré mi clamor al Señor, quien es digno de alabanza; Así me protegeré de los que están contra mí.

5 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven van de onderwereld sloegen over mij heen;

Porque las olas de la muerte me rodearon, y los mares del mal me hicieron temer;

6 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)

Los lazos del infierno me rodearon: las redes de la muerte cayeron sobre mí. (Sheol h7585)

7 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En tot God verhief ik mijn stem. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:

En mi angustia mi voz subió al Señor, y mi clamor a mi Dios: mi voz llegó a su oído en su santo Templo, y mi oración llegó a sus oídos.

8 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten des hemels; Want Hij was in woede ontstoken.

Entonces la tierra se conmovió con un golpe violento; Las bases del cielo se movieron y temblaron, porque él estaba enojado.

9 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.

De su nariz salía humo, y de su boca salía un fuego de destrucción: encendía carbones.

10 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten.

Se doblaron los cielos para que descendiera; y estaba oscuro bajo sus pies.

11 Hij besteeg den cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.

Y atravesó el aire, sentado en una nube de tormenta, yendo rápidamente sobre las alas del viento.

12 Hij sloeg de duisternis als een dek om zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent.

E hizo a su alrededor la oscuridad su tabernáculo, una masa de aguas, gruesas nubes de los cielos.

13 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken vurige kolen.

Un fulgor de resplandor salió de su presencia, lloviendo hielo y carbones de fuego.

14 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;

El Señor hizo truenos en los cielos, y la voz del Altísimo estaba sonando.

15 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde bliksems en joeg ze uiteen:

Y él envió sus flechas, llevándolas en todas direcciones; por sus llamas de fuego mis enemigos se turbaron.

16 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot; Door het dreigen van Jahweh, Door het snuivend gebries van zijn neus.

Luego se vieron los canales profundos del mar, y se descubrieron las bases del mundo, debido a la ira del Señor, a causa del fuerte soplo del aliento de su nariz.

17 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;

Me tendió la mano desde de lo alto, me tomó y me sacó de las grandes aguas.

18 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.

Me liberó de mi fuerte odiador, de los que estaban contra mí, porque eran más fuertes que yo.

19 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;

Ellos vinieron sobre mí en el día de mi problema, pero el Señor fue mi apoyo.

20 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.

Me sacó a un lugar espacioso; Él era mi salvador porque se deleitaba en mí.

21 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:

El Señor me da la recompensa de mi justicia, porque mis manos están limpias delante de él.

22 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;

Porque he guardado los caminos del Señor; No he sido apartado de mi Dios.

23 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;

Porque todas sus decisiones estaban delante de mí, y no aparté de mí sus leyes.

24 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard.

Y fui recto delante de él, y me guardé del pecado.

25 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid in zijn ogen.

Por esto el Señor me ha dado la recompensa de mi justicia, porque mis manos están limpias en sus ojos.

26 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen,

Sobre el que tiene misericordia, tú tendrás misericordia; para los rectos serás recto;

27 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig;

El que es santo verá que tú eres santo; Pero para el hombre cuyo camino no es recto, serás un juez duro.

28 Want Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken.

Porque tú eres el salvador de los que están en problemas; Pero tus ojos están puestos en los hombres de orgullo, para humillarlos.

29 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;

Porque tú eres mi luz, oh Señor; y el Señor alumbra mi oscuridad.

30 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.

Con tu ayuda, me abrí paso a través de un ejército, con la ayuda de mi Dios, he saltado sobre muros.

31 God! Volmaakt zijn Zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.

En cuanto a Dios, su camino es perfecto, la palabra del Señor es purificada; Él es un escudo seguro para todos aquellos que ponen su fe en él.

32 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!

Porque ¿quién es Dios sino el Señor? ¿Y quién es la roca, sino nuestro Dios?

33 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;

Dios me ciñe de poder, guiándome de manera directa.

34 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;

Hace mis pies ligeros como de ciervo, y me pone en lugares altos.

35 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.

Él hace que mis manos sean expertas en la guerra, de modo que un arco de bronce se doble por mis brazos.

36 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw goedheid maakte mij groot.

Me has dado la coraza de tu salvación, y tu misericordia me ha hecho grande.

37 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.

Has ensanchado mis pasos debajo de mí, para que mis pies no se deslicen.

38 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen.

Voy tras mis enemigos y los alcancé; No volviendo atrás hasta que todos sean vencidos.

39 Ik heb ze verslagen, verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.

Les he enviado destrucción y les he dado heridas para que no puedan levantarse: están bajo mis pies.

40 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;

Porque he sido armado por ti con fuerza para el combate; has abatido a los que salieron contra mí.

41 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien. Mijn haters heb ik verdelgd.

Has hecho que mis enemigos huyan delante de mí, y a los que me odiaban destruí.

42 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;

Estaban gritando, pero no había nadie que acudiera en su ayuda: ni siquiera él Señor, les respondió.

43 Ik vermaal ze als stof der aarde, Vertrap en vertreed ze als slijk op de straten.

Entonces fueron aplastados tan pequeños como el polvo de la tierra, pisoteados bajo mis pies como él lodo de las calles.

44 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren. En mij aan het hoofd van de naties gesteld: Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar,

Me has liberado de las luchas de mi pueblo; Tú me has hecho cabeza de las naciones; un pueblo del cual no tenía conocimiento serán mis siervos.

45 Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;

Los extranjeros de otros países, se pondrán bajo mi autoridad: desde el momento en que mi nombre llegue a sus oídos, me obedecerán.

46 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.

Los extranjeros se debilitarán y saldrán de sus lugares secretos temblando de miedo.

47 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God, de Rots van mijn heil!

El Señor está vivo; Alabado sea mi roca, exaltado sea él Dios de mi salvación.

48 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;

Es Dios quien envía castigo a mis enemigos, y pone a los pueblos bajo mi gobierno.

49 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd.

Me libera de mis enemigos. Me levanto sobre los que me atacan: me has liberado del hombre violento.

50 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw naam verheerlijken onder de volken!

Por eso te alabaré, oh Señor, entre las naciones, y cantaré alabanza a tu nombre.

51 Machtige hulp verleent Hij zijn koning, En genade aan zijn Gezalfde, Aan David en zijn geslacht Voor altijd!

La gran salvación da a su rey. Y muestra su fidelidad a su pacto; tiene misericordia del rey de su elección, David, y de su descendencia para siempre.