2 Samuël 22

1 Ook heeft David tot Jahweh de woorden van dit lied gericht, toen Jahweh hem verlost had uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul.

Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.

2 En hij sprak:

Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.

3 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen. Mijn schild, de hoorn van mijn heil, mijn schutse en mijn toevlucht, Mijn redder heeft mij uit de verdrukking verlost.

Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.

4 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.

Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.

5 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven van de onderwereld sloegen over mij heen;

Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;

6 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)

La ŝnuroj de Ŝeol min ĉirkaŭis; La retoj de la morto min atingis. (Sheol h7585)

7 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En tot God verhief ik mijn stem. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:

En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.

8 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten des hemels; Want Hij was in woede ontstoken.

Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.

9 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.

Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.

10 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten.

Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.

11 Hij besteeg den cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.

Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.

12 Hij sloeg de duisternis als een dek om zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent.

Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.

13 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken vurige kolen.

De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.

14 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;

El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.

15 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde bliksems en joeg ze uiteen:

Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.

16 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot; Door het dreigen van Jahweh, Door het snuivend gebries van zijn neus.

Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.

17 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;

Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;

18 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.

Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.

19 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;

Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.

20 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.

Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.

21 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:

La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.

22 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;

Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.

23 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;

Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.

24 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard.

Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.

25 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid in zijn ogen.

Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.

26 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen,

Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;

27 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig;

Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.

28 Want Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken.

Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.

29 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;

Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.

30 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.

Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.

31 God! Volmaakt zijn Zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.

La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.

32 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!

Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?

33 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;

Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.

34 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;

Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.

35 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.

Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.

36 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw goedheid maakte mij groot.

Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.

37 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.

Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.

38 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen.

Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.

39 Ik heb ze verslagen, verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.

Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.

40 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;

Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.

41 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien. Mijn haters heb ik verdelgd.

Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.

42 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;

Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.

43 Ik vermaal ze als stof der aarde, Vertrap en vertreed ze als slijk op de straten.

Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.

44 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren. En mij aan het hoofd van de naties gesteld: Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar,

Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.

45 Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;

Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.

46 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.

Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.

47 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God, de Rots van mijn heil!

Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:

48 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;

Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;

49 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd.

Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.

50 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw naam verheerlijken onder de volken!

Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.

51 Machtige hulp verleent Hij zijn koning, En genade aan zijn Gezalfde, Aan David en zijn geslacht Voor altijd!

Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.