2 Samuël 22
1 Ook heeft David tot Jahweh de woorden van dit lied gericht, toen Jahweh hem verlost had uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul.
Og David talede Ordene af denne Sang for Herren paa den Dag, Herren havde friet ham af alle hans Fjenders Haand og af Sauls Haand,
2 En hij sprak:
og han sagde: Herren er min Klippe og min Befæstning og den, som befrier mig.
3 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen. Mijn schild, de hoorn van mijn heil, mijn schutse en mijn toevlucht, Mijn redder heeft mij uit de verdrukking verlost.
Han er Gud, min Klippe, paa hvilken jeg tror, mit Skjold og min Frelses Horn, min Ophøjelse og min Tilflugt, min Frelser, fra Vold har du frelst mig.
4 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.
Jeg vil paakalde Herren, som bør at loves, saa bliver jeg frelst fra mine Fjender.
5 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven van de onderwereld sloegen over mij heen;
Thi Dødens Bølger omspændte mig, Belials Bække forfærdede mig.
6 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)
Helvedes Reb omgave mig, Dødens Snarer laa foran mig. (Sheol h7585)
7 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En tot God verhief ik mijn stem. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:
Da jeg var i Angest, raabte jeg til Herren, ja, jeg raabte til min Gud, og han hørte min Røst af sit Tempel og mit Raab med sine Øren.
8 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten des hemels; Want Hij was in woede ontstoken.
Og Jorden bævede og rystede, Himmelens Grundvolde bevægedes, og de bævede, thi han var vred.
9 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.
Og der opgik en Røg af hans Næse, og Ild af hans Mund fortærede; gloende Kul brændte ud fra ham.
10 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten.
Og han bøjede Himmelen og for ned, og der var Mørkhed under hans Fødder.
11 Hij besteeg den cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.
Og han for paa Keruben og fløj, og han blev set over Vejrets Vinger.
12 Hij sloeg de duisternis als een dek om zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent.
Og han satte Mørkhed til Dække trindt omkring sig; der var Vandenes Forsamling og tykke Skyer.
13 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken vurige kolen.
Fra Glansen, som var for ham, brændte gloende Kul.
14 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;
Herren tordnede fra Himmelen, og den højeste udgav sin Røst.
15 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde bliksems en joeg ze uiteen:
Og han udskød Pile og adspredte dem; der kom Lyn, og han forfærdede dem.
16 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot; Door het dreigen van Jahweh, Door het snuivend gebries van zijn neus.
Da saas Havets Leje, Jordens Grundvolde blottedes ved Herrens Trusel, ved hans Næses Aandes Pust.
17 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;
Han udrakte sin Haand fra det høje, han hentede mig, han drog mig af mange Vande.
18 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.
Han friede mig fra min stærke Fjende, fra mine Hadere, thi de vare mig for stærke.
19 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;
De overfaldt mig i min Modgangs Tid; men Herren var min Støtte.
20 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.
Og han udførte mig i det vide Rum; han friede mig, thi han havde Lyst til mig.
21 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:
Herren gengældte mig efter min Retfærdighed, han betalte mig efter mine Hænders Renhed.
22 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;
Thi jeg har bevaret Herrens Veje, og jeg har ikke handlet ugudeligt imod min Gud.
23 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;
Thi alle hans Domme ere mig for Øje, og hans Skikke, fra dem viger jeg ikke;
24 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard.
men jeg var fuldkommen for ham og vogtede mig for min Misgerning.
25 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid in zijn ogen.
Og Herren betalte mig efter min Retfærdighed, efter min Renhed for hans Øjne.
26 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen,
Imod den fromme viser du dig from, imod den trofaste vældige viser du dig trofast.
27 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig;
Imod den rene viser du dig ren, og imod den forvendte viser du dig vrang.
28 Want Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken.
Og du skal frelse det elendige Folk, og dine Øjne ere over de høje, dem fornedrer du.
29 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;
Thi du, Herre, er min Lygte, og Herren skal gøre min Mørkhed klar.
30 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.
Thi ved dig stormer jeg igennem Skaren, ved min Gud springer jeg over en Mur.
31 God! Volmaakt zijn Zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.
Guds Vej er fuldkommen, Herrens Tale er lutret; han er alle dem et Skjold, som haabe paa ham.
32 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!
Thi hvo er en Gud foruden Herren? og hvo er en Klippe foruden vor Gud?
33 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;
Gud er min Styrke og Kraft, og han letter min Vej fuldkomment.
34 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;
Han gør mine Fødder som Hindernes og skal lade mig staa paa mine Høje.
35 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.
Han lærer mine Hænder til Krigen, og en Kobberbue spændes med mine Arme.
36 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw goedheid maakte mij groot.
Og du giver mig din Frelses Skjold; og idet du ydmyger mig, gør du mig stor.
37 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.
Du gør mine Trin vide under mig, og mine Knokler snublede ikke.
38 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen.
Jeg forfølger mine Fjender og ødelægger dem og vender ikke tilbage, før jeg har gjort Ende paa dem.
39 Ik heb ze verslagen, verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.
Ja, jeg har gjort Ende paa dem og knuset dem, at de ikke skulle rejse sig; og de faldt under mine Fødder.
40 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;
Og du har omgjordet mig med Kraft til Krigen, du skal nedbøje dem under mig, som staa op imod mig.
41 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien. Mijn haters heb ik verdelgd.
Og du har jaget mig mine Fjender paa Flugt, ja mine Hadere, og jeg udrydder dem.
42 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;
De saa sig om, men der var ingen Frelser; til Herren, men han svarede dem ikke.
43 Ik vermaal ze als stof der aarde, Vertrap en vertreed ze als slijk op de straten.
Og jeg støder dem smaa som Jordens Støv, som Dynd paa Gader knuser jeg dem og tramper dem ned.
44 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren. En mij aan het hoofd van de naties gesteld: Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar,
Og du udfriede mig fra mit Folks Kiv; du bevarede mig til Hedningernes Hoved, et Folk, som jeg ikke kendte, de tjene mig.
45 Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;
Den fremmedes Børn smigre for mig; da deres Øre hørte om mig, adløde de mig.
46 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.
Den fremmedes Børn visne hen, og de gaa omgjordede ud af deres Borge.
47 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God, de Rots van mijn heil!
Herren lever, og lovet være min Klippe, og Gud, min Frelses Klippe, skal ophøjes!
48 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;
Den Gud, som giver mig Hævn, og som nedkaster Folkene under mig,
49 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd.
og som fører mig ud fra mine Fjender; du ophøjer mig over dem, som staa op imod mig, du redder mig fra Voldsmænd.
50 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw naam verheerlijken onder de volken!
Derfor vil jeg bekende dig, Herre! iblandt Hedningerne og synge dit Navn Lov.
51 Machtige hulp verleent Hij zijn koning, En genade aan zijn Gezalfde, Aan David en zijn geslacht Voor altijd!
Han gør sin Frelse stor for sin Konge og gør Miskundhed imod sin Salvede, imod David og imod hans Sæd, evindelig.
