2 Samuël 22

1 Ook heeft David tot Jahweh de woorden van dit lied gericht, toen Jahweh hem verlost had uit de hand van al zijn vijanden en ook uit de hand van Saul.

Mluvil pak David Hospodinu slova písně této v ten den, když ho vysvobodil Hospodin z ruky všech nepřátel jeho, i z ruky Saulovy.

2 En hij sprak:

A řekl: Hospodin skála má a hrad můj, i vysvoboditel můj se mnou.

3 Jahweh, mijn toevlucht, mijn burcht en mijn veste; Mijn God, mijn rots, waarop ik kan schuilen. Mijn schild, de hoorn van mijn heil, mijn schutse en mijn toevlucht, Mijn redder heeft mij uit de verdrukking verlost.

Bůh skála má, doufati budu v něho; štít můj a roh spasení mého, vyvýšení mé a útočiště mé, spasitel můj, kterýž od násilí vysvobozuje mne.

4 Ik roep: Geprezen zij Jahweh! En ben van mijn vijand verlost.

Chvály hodného vzýval jsem Hospodina, a od nepřátel svých vysvobozen jsem.

5 De branding van de dood had mij al gegrepen, De golven van de onderwereld sloegen over mij heen;

Nebo obklíčily mne byly úzkosti smrti, a proudové bezbožných předěsili mne.

6 De strikken van het dodenrijk hielden mij vast, De klemmen van de dood lagen voor mij gereed: (Sheol h7585)

Bolesti smrtelné obstoupily mne, a osídla smrti zachvátila mne. (Sheol h7585)

7 Maar ik riep tot Jahweh in mijn nood, En tot God verhief ik mijn stem. En Hij hoorde mijn stem in zijn vorstelijke woning, Mijn hulpgeroep drong door tot zijn oren:

V úzkosti své vzýval jsem Hospodina, a k Bohu svému volal jsem, i vyslyšel z chrámu svého hlas můj, a křik můj přišel v uši jeho.

8 Daar schudde en beefde de aarde, Rilden en dreunden de fundamenten des hemels; Want Hij was in woede ontstoken.

Tedy pohnula se a zatřásla země, základové nebes pohnuli se, a třásli se pro rozhněvání jeho.

9 Rook steeg op uit zijn neus, Verslindend vuur spoot uit zijn mond, En gloeiende kolen spatten er uit.

Dým vycházel z chřípí jeho, a oheň zžírající z úst jeho, od něhož se uhlí roznítilo.

10 Hij boog de hemel, en daalde neer, Grauwe wolken onder zijn voeten.

Nakloniv nebes, sstoupil, a mrákota byla pod nohami jeho.

11 Hij besteeg den cherub en vloog in het rond, Zwevend op de windewieken.

I vsedl na cherubín a letěl, a spatřín jest na peří větrovém.

12 Hij sloeg de duisternis als een dek om zich heen, Donkere nevels, dreigende wolken waren zijn tent.

Položil temnosti vůkol sebe jako stany, shrnutí vod, oblaky husté.

13 En door de gloed, die voor Hem uitging, Braakten zijn wolken vurige kolen.

Od blesku oblíčeje jeho rozpálilo se uhlí řeřavé.

14 En in de hemel donderde Jahweh, Verhief de Allerhoogste zijn stem;

Hřímal s nebes Hospodin, a Nejvyšší vydal zvuk svůj.

15 Hij schoot zijn pijlen en strooide ze rond, Slingerde bliksems en joeg ze uiteen:

Vystřelil i střely, kterýmiž je rozptýlil, a blýskání, jímž je porazil.

16 Open lag de bedding der zee, Het fundament van de aarde kwam bloot; Door het dreigen van Jahweh, Door het snuivend gebries van zijn neus.

I ukázaly se hlubiny mořské, a odkryti jsou základové okršlku, pro zůřivé kárání Hospodinovo, pro dmýchání větru chřípí jeho.

17 Van boven boog Hij Zich neer, greep mij vast, En trok mij weg uit de onstuimige wateren;

Poslav s výsosti, přijal mne, vytáhl mne z vod velikých.

18 Hij verloste mij van mijn grimmigen vijand En van mijn haters, want ze waren te machtig.

Vysvobodil mne od nepřítele mého silného, od těch, kteříž mne nenáviděli, ačkoli silnější mne byli.

19 Ze waren uitgetrokken op de dag van mijn rampspoed, Maar Jahweh was mijn beschermer;

Předstihli mne v den trápení mého, ale Hospodin byl mi podpora.

20 Hij beveiligde mij, En bracht mij redding, omdat Hij mij liefhad.

Kterýž vyvedl mne na prostranství, vysvobodil mne, nebo sobě oblíbil mne.

21 Toen werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, Mijn reinheid van handen vergolden:

Odplatil mi Hospodin podlé spravedlnosti mé, podlé čistoty rukou mých odplatil mi.

22 Want ik had de wegen van Jahweh bewandeld, Niet gezondigd tegen mijn God;

Nebo jsem ostříhal cest Hospodinových, aniž jsem se bezbožně strhl Boha svého.

23 Ik had al zijn geboden voor ogen gehouden, Niet zijn wetten ontweken;

Všickni zajisté soudové jeho jsou před oblíčejem mým, aniž jsem od kterých ustanovení jeho odstoupil.

24 Ik was voor Hem zonder smet, Had mij zuiver van zonde bewaard.

A tak byv dokonalý před ním, šetřil jsem, abych se nedopustil nepravosti.

25 Daarom werd mijn gerechtigheid door Jahweh beloond, En mijn reinheid in zijn ogen.

Protož odplatil mi Hospodin podlé spravedlnosti mé, vedlé čistoty mé před očima jeho.

26 Want voor getrouwen toont Gij U trouw, Voor rechtschapenen rechtschapen,

Ty, Pane, s milosrdným milosrdně nakládáš, a k upřímému upřímě se máš.

27 Rein voor den reine, Maar voor de listigaards listig;

K sprostnému sprostně se ukazuješ, a s převráceným převráceně zacházíš.

28 Want Gij redt het deemoedige volk, Maar vernedert hovaardige blikken.

Lid pak ssoužený vysvobozuješ, ale před vysokomyslnými oči své sklopuješ.

29 Gij zijt, o Jahweh, mijn lamp, Mijn God, die licht in mijn duisternis straalt;

Ty zajisté jsi svíce má, ó Hospodine. Hospodin jistě osvěcuje temnosti mé.

30 Met U durf ik de stormloop beginnen, Met mijn God de wallen bespringen.

Nebo v tobě proběhl jsem vojska, v Bohu svém přeskočil jsem zed.

31 God! Volmaakt zijn Zijn wegen, Jahweh’s woord is gelouterd. Hij is voor allen een schild, Die vluchten tot Hem.

Toho Boha silného cesta jest dokonalá, výmluvnosti Hospodinovy přečištěné; onť jest štít všech, kteříž doufají v něho.

32 Wie toch is God, dan Jahweh alleen; Wie een rots, dan alleen onze God!

Nebo kdo jest Bohem kromě Hospodina? A kdo jest skalou kromě Boha našeho?

33 God! Hij omgordt mij met kracht, En baant mij een veilige weg;

Bůh jest síla má i vojska mého, onť působí volnou cestu mou.

34 Hij maakt mijn voeten vlug als hinden, En doet mij de hoogste toppen beklimmen;

Èiní nohy mé jako laní, a na vysokých místech mých postavuje mne.

35 Hij oefent mijn handen ten strijde, Mijn armen tot het spannen van de koperen boog.

Cvičí ruce mé k boji, tak že lámi lučiště ocelivá rukama svýma.

36 Zo hebt Gij mij het schild van uw heil gereikt; Uw goedheid maakte mij groot.

Nebo dal mi štít spasení svého, a dobrotivost jeho zvelebila mne.

37 Gij hebt een weg voor mijn stappen gebaand, En mijn voeten wankelden niet.

Rozšířil kroky mé pode mnou, aby se nepodvrtly nohy mé.

38 Ik vervolgde mijn vijanden, haalde ze in, En keerde niet terug, eer ik ze had verslagen.

Honil jsem nepřátely své a zahladil jsem je, aniž jsem se navrátil, dokudž jsem jich nevyplénil.

39 Ik heb ze verslagen, verpletterd, zodat ze niet opstaan, Maar onder mijn voet blijven liggen.

Docela jsem je vyhubil a sprobodal jsem je, tak že nepovstanou; i padli pod nohy mé.

40 Gij hebt mij met kracht omgord tot de strijd, Mijn tegenstanders voor mij doen bukken;

Ty zajisté, Bože, přepásals mne udatností k boji, porazils pode mne ty, kteříž povstávají proti mně.

41 Gij liet mij de rug van mijn vijanden zien. Mijn haters heb ik verdelgd.

Nýbrž dals mi šíji nepřátel mých, těch, kteříž v nenávisti měli mne, a vyplénil jsem je.

42 Nu huilen ze, maar niemand helpt: Tot Jahweh zelfs, maar Hij antwoordt hun niet;

Ohlédali se, ale nebyl, kdo by vysvobodil, k Hospodinu, ale nevyslyšel jich.

43 Ik vermaal ze als stof der aarde, Vertrap en vertreed ze als slijk op de straten.

I potřel jsem je jako prach země, jako bláto na ulicích potlačil a rozptýlil jsem je.

44 Gij hebt mij gered uit de strijd met de volkeren. En mij aan het hoofd van de naties gesteld: Volkeren, die ik niet kende, werden mij dienstbaar,

Ty jsi mne vytrhl z různic lidu mého, zachovals mne, abych byl za hlavu národům; lid neznámý mně sloužil.

45 Vreemden brachten mij hulde; Nauwelijks hadden ze van mij gehoord, Of ze gehoorzaamden mij;

Cizozemci lhali mi, a jakž zaslechli, uposlechli mne.

46 Anderen lagen uitgeput neer, En kropen sidderend uit hun burchten.

Cizozemci svadli, a třásli se i v ohradách svých.

47 Leve Jahweh! Gezegend mijn Rots; Hoogverheven de God, de Rots van mijn heil!

Živť jest Hospodin, a požehnaná skála má; protož ať jest vyvyšován Bůh, skála spasení mého,

48 Gij hebt mij gewroken, o God, Volkeren aan mij onderworpen;

Bůh silný, kterýž dává mi pomsty a podmaňuje mi lidi.

49 Mij van mijn grimmigen vijand verlost, Zege over mijn bestrijders verleend, mij van geweldenaars bevrijd.

Vyvodíš mne z prostřed nepřátel mých, a nad povstávajícími proti mně vyvyšuješ mne, člověka nepravého mne zbavuješ.

50 Daarom wil ik U prijzen, o Jahweh, Uw naam verheerlijken onder de volken!

Protož chváliti tě budu, Hospodine, mezi národy, a jménu tvému žalmy zpívati budu.

51 Machtige hulp verleent Hij zijn koning, En genade aan zijn Gezalfde, Aan David en zijn geslacht Voor altijd!

Onť jest hrad jistého spasení krále svého, a ten, kterýž činí milosrdenství pomazanému svému Davidovi, i semeni jeho až na věky.