2 Samuël 16

1 Toen David even voorbij de top was gekomen, kwam Siba, de dienaar van Mefibósjet, hem tegemoet met een koppel gezadelde ezels, beladen met tweehonderd broden, honderd rozijnenkoeken, honderd zomervruchten en een zak wijn.

И Давид прейде мало что от роса, и се, Сива отрок Мемфивосфеов в сретение ему: и супруг ослят оседланых, и на них двести хлебов, и сто гроздий, и сто фиников, и мех вина.

2 De koning vroeg aan Siba, wat hij daarmee wilde. Siba antwoordde hem: Op de ezels kan het hof van den koning rijden, het brood en de vruchten kunnen de soldaten eten, de wijn kan worden gedronken door hen, die uitgeput raken in de woestijn.

И рече царь к Сиве: что сия тебе? И рече Сива: ослята на яждение дому цареву, а хлебы и финики на снедение отроком, и вино пити ослабевшым в пустыни.

3 Daarop vroeg de koning: En waar is de zoon van uw meester? Siba antwoordde den koning: Die is in Jerusalem achtergebleven; hij denkt natuurlijk, dat het huis Israël hem nu herstellen zal in het koningschap van zijn vader.

И рече царь: и где сын господина твоего? И рече Сива ко царю: се, седит во Иерусалиме, яко рече: днесь возвратят ми весь дом Израилев царство отца моего.

4 Toen zeide de koning tot Siba: Zo; dan is alles, wat aan Mefibósjet behoort, voor u! Siba antwoordde: Ik betuig u mijn hulde, mijn heer en koning; moge ik genade vinden in uw ogen!

И рече царь к Сиве: се, тебе вся елика суть Мемфивосфеова. И рече Сива поклонився: да обрящу благодать пред очима твоима, господи мой царю.

5 Toen koning David Bachoerim bereikt had, kwam iemand van het geslacht van Sauls familie uit die plaats gelopen; hij heette Sjimi, en was een zoon van Gera. Al vloekend kwam hij naar buiten gelopen,

И прииде Давид царь до Вафирима, и се, оттуду муж исхождаше от рода дому Сауля, имя же ему Семей сын Гирань: изыде же исходя и проклиная

6 en gooide met stenen naar David en naar alle dienaren van koning David, hoewel al het volk en heel de keurbende aan zijn rechter- en linkerhand gingen.

и камением метая на Давида и на вся отроки царя Давида: и вси людие и вси сильнии одесную и ошуюю царя бяху.

7 En dit kregen ze van den vloekenden Sjimi te horen: Eruit, bloedhond; eruit, Belialskind!

И тако рече Семей проклиная его: изыди, изыди, мужу кровей и мужу беззаконный:

8 Jahweh wreekt op u al het bloed van het huis van Saul, dien ge als koning hebt verdrongen; nu geeft Jahweh het koningschap over aan uw zoon Absalom. Ja, nu zit ge in de ellende, omdat ge een bloedhond zijt!

возврати на тя Господь вся крови дому Сауля, понеже воцарился еси вместо его: и даде Господь царство в руце Авессалома сына твоего: и се, ты в злобе твоей, яко муж кровей ты.

9 Toen zeide Abisjai, de zoon van Seroeja, tot den koning: Waarom moet die dode hond mijn heer en koning vloeken? Zal ik er heen gaan, om hem de kop af te slaan?

И рече Авесса сын Саруин ко царю: почто проклинает пес умерший сей господина моего царя? Ныне пойду, и отиму главу его.

10 Maar de koning sprak: Dat is mijn zaak niet, noch de uwe, zonen van Seroeja! Als hij vloekt, omdat Jahweh hem heeft ingegeven, David te vloeken, wie mag dan zeggen: Waarom doet ge dat?

И рече царь ко Авессе: что мне и вам, сынове Саруины? Оставите его, и тако да проклинает, яко Господь рече ему проклинати Давида: и кто речет: почто сотворил еси тако?

11 En David vervolgde tot Abisjai en tot heel zijn hof: Mijn bloedeigen kind staat mij naar het leven, laat staan dan deze Benjamiet! Laat hem maar vloeken; want Jahweh heeft het hem ingegeven.

И рече Давид ко Авессе и ко всем отроком своим: се, сын мой изшедый из чрева моего ищет души моея, а кольми паче сын Иеминиев: оставите его проклинати мя, яко рече ему Господь:

12 Misschien ziet Jahweh neer op mijn ellende, en vergeldt Hij mij die vloek van vandaag met iets goeds.

негли призрит Господь на смирение мое, и возвратит ми благая вместо клятвы Его во днешний день.

13 En David trok met zijn manschappen verder, terwijl Sjimi op de flank van de berg gelijk met hem op ging, vloekend, met stenen gooiend, en stof opjagend.

И идяше Давид и вси мужие его путем: а Семей идяше со страны горы близ его идый и проклиная, и камением меща со страны его, и перстию сыпая.

14 Uitgeput bereikte de koning met heel zijn gevolg de Jordaan, waar hij adem schepte.

И прииде царь и вси людие иже с ним утруждени, и препочиша ту.

15 Intussen was Absalom, vergezeld van Achitófel, met heel Israël te Jerusalem aangekomen.

Авессалом же и вси мужие Израилевы внидоша во Иерусалим, и Ахитофел с ним.

16 Zodra Choesjai, de Arkiet, de vriend van David, bij Absalom kwam, riep hij Absalom toe: Leve de koning, leve de koning!

И бысть егда прииде Хусий первый друг Давидов ко Авессалому: и рече Хусий ко Авессалому: да живет царь.

17 Absalom vroeg Choesjai: Is dat nu uw trouwe vriendschap? Waarom zijt ge niet met uw vriend meegegaan?

И рече Авессалом к Хусию: сия ли милость твоя со другом твоим? Почто не отшел еси со другом твоим?

18 Choesjai gaf Absalom ten antwoord: Neen, ik behoor aan hem, die door Jahweh en dit volk en alle Israëlieten is uitverkoren, en bij hèm blijf ik.

И рече Хусий ко Авессалому: ни, но вслед (иду), егоже избра Господь и людие сии и вси мужие Израилевы, того есмь, и с тем буду:

19 Bovendien, aan wien kan ik beter mijn diensten aanbieden, dan aan zijn zoon? Zoals ik in dienst van uw vader geweest ben, zo wil ik het ook in de uwe zijn.

и второе, кому аз поработаю? Не пред сыном ли его? Якоже работах пред отцем твоим, тако буду и пред тобою.

20 Nu sprak Absalom tot Achitófel: Overlegt met elkaar, wat we moeten doen.

И рече Авессалом ко Ахитофелу: дадите себе совет, что сотворим?

21 En Achitófel gaf Absalom de raad: Begeef u naar de bijvrouwen van uw vader, die hij achtergelaten heeft, om het paleis te bewaken. Als heel Israël verneemt, dat ge u bij uw vader onmogelijk hebt gemaakt, zullen al uw aanhangers moed vatten.

И рече Ахитофел ко Авессалому: вниди к подложницам отца твоего, яже остави стрещи дом свой, и услышат вси Израилтяне, яко посрамил еси отца твоего, и возмогут руки всех сущих с тобою.

22 Daarom werd er voor Absalom een tent gespannen op het dak, en begaf Absalom zich ten aanschouwen van heel Israël tot de bijvrouwen van zijn vader.

И поставиша Авессалому шатер на палате, и вниде Авессалом к подложницам отца своего пред очима всех Израилтян.

23 Immers, een raad, die Achitófel gaf, gold in die dagen zoveel, als vroeg men een uitspraak van God; zoveel waarde had elke raad van Achitófel, zowel bij David als bij Absalom.

И совет Ахитофелев, егоже совещаваше во дни первыя, имже образом вопросил бы кто Бога о словеси, тако всяк совет Ахитофелев, и иже Давиду, и иже Авессалому.