< 2 Samuël 10 >

1 Toen enige tijd later de koning der Ammonieten te overlijden kwam, en door zijn zoon Chanoen werd opgevolgd,
Pea hili eni naʻe hoko ʻo pehē, naʻe pekia ʻae tuʻi ʻoe fānau ʻa ʻAmoni, pea naʻe hoko mo ia ʻi he pule ʻa hono foha ko Hanuni.
2 dacht David: Laat mij vriendschappelijke betrekkingen aanknopen met Chanoen, den zoon van Nachasj, zoals zijn vader dat met mij heeft gedaan. Daarom liet David hem door enige afgevaardigden zijn deelneming betuigen met zijn vader. Maar toen de afgevaardigden van David in het land der Ammonieten waren aangekomen,
Pea naʻe pehē ai ʻe Tevita, “Te u fakahā ʻae ʻofa kia Hanuni ko e foha ʻo Naʻasi, koeʻuhi ko e fakahā ʻae ʻofa kiate au ʻe heʻene tamai.” Pea naʻe fekau atu ʻe Tevita ʻa ʻene kau tamaioʻeiki ke nau fakafiemālieʻi ia koeʻuhi ko ʻene tamai. Pea naʻe haʻu [ai ]ʻae kau tamaioʻeiki ʻa Tevita ki he fonua ʻoe fānau ʻa ʻAmoni.
3 zeiden de hooggeplaatste Ammonieten tot Chanoen, hun heer: Denkt gij, dat David uw vader wil eren, omdat hij u zijn deelneming laat betuigen? Neen, David stuurt u zijn mensen alleen maar, om de stad te verspieden, haar geheimen uit te vorsen, en haar later te kunnen verwoesten.
Pea naʻe pehē ʻe he houʻeiki ʻoe fānau ʻo Hanuni ko honau ʻeiki, “ʻOku ke mahalo, kuo fai fakaʻapaʻapa ʻa Tevita ki hoʻo tamai, ʻi heʻene fekau mai ʻae kau fakafiemālie kiate koe? ʻIkai kuo fekau mai ʻe Tevita ʻa ʻene kau tamaioʻeiki kiate koe, koeʻuhi ke nau hakule ʻae kolo, pea mamata ki ai, pea ke nau lavaʻi ia?”
4 Daarop liet Chanoen de afgevaardigden van David gevangen nemen, hun baarden voor de helft wegscheren, hun kleding halverwege, tot aan het zitvlak, afknippen, en stuurde ze zo weg.
Ko ia naʻe puke ʻe Hanuni ʻae kau tamaioʻeiki ʻa Tevita, mo ne tele fakapotu taha ʻa honau fakapau, mo ne tuʻusi fakavaeua ʻa honau ngaahi kofu vala, [ʻo fai ]mei he tuʻungaiku, mo ne toki fekau ke nau ʻalu.
5 Toen dat aan David bekend werd, zond hij die zwaar beledigde mannen boden tegemoet, en liet hun zeggen: Blijft in Jericho, totdat uw baard weer is aangegroeid, en komt dan terug.
Pea ʻi heʻenau hoko ʻo fakahā ia kia Tevita, naʻa ne fekau atu [ha niʻihi ]ke fakafetaulaki atu kiate kinautolu, he naʻa nau mā lahi ʻaupito: pea naʻe pehē ʻe he tuʻi, “Mou tatali ʻi Seliko kaeʻoua ke toe tupu ʻa homou kava, pea mou toki haʻu.”
6 Daar de Ammonieten wel begrepen, dat ze het bij David verbruid hadden, gingen ze onderhandelen, en namen Aram van Bet-Rechob en Aram van Soba met twintigduizend man voetvolk in hun dienst, en de koningen van Maäka en Tob met twaalfduizend man.
Pea ʻi he vakai ʻe he fānau ʻa ʻAmoni kuo nau namukū ʻi he ʻao ʻo Tevita, naʻe fekau atu ʻe he fānau ʻa ʻAmoni, mo nau totongi ki he kakai Silia naʻe [nofo ]ʻi Pete-Lehopi, mo e kakai Silia ʻi Sopa, ko e kau tangata hāʻele ʻe toko ua mano, pea mei he tuʻi ko Meaka ʻae kau tangata ʻe toko taha afe, pea mo e kau tangata ʻe tokotaha mano mo e toko ua afe meia Isitopi.
7 Toen David dat vernam, zond hij Joab met heel zijn leger en het keurkorps er op uit.
Pea ʻi heʻene fanongo ki ai ʻa Tevita, naʻa ne fekau atu ʻa Soape, pea mo ʻene kau tangata tau kotoa pē.
8 Ook de Ammonieten rukten uit, en stelden zich op voor de poort van hun stad, terwijl de Arameën van Soba en Rechob met de manschappen van Tob en Maäka een afzonderlijke groep vormden in het open veld.
Pea naʻe hū mai kituʻa ʻae fānau ʻa ʻAmoni, pea naʻa nau fakanofo ʻae tau ʻi he hūʻanga ʻoe matanikolo: ka naʻe tuʻu kehe fakataha ʻi he ʻataʻatā ʻae kakai Silia ʻo Sopa, pea mo Lehopi, pea mo Isitopi, pea mo Meaka.
9 Daar Joab bemerkte, dat hem zowel van voren als van achteren een aanval dreigde, koos hij een deel van Israëls krijgers uit, en stelde die op tegen de Arameën,
Pea ʻi heʻene mamata ʻe Soape kuo fakanofo mai ʻae tau mei muʻa pea mei mui, naʻa ne fili mai ʻae kau toʻa kotoa pē ʻo ʻIsileli naʻe ongoongoa, mo ne tuku [ʻakinautolu ]ke tauʻi ʻae kakai Silia:
10 terwijl hij de rest van de manschappen aan zijn broer Abisjai toevertrouwde en tegen de Ammonieten opstelde.
Pea ko hono toe ʻoe kakai naʻa ne tuku ki he nima ʻo hono tokoua ko ʻApisai, koeʻuhi ke ne tauʻi ʻaki [ʻakinautolu ]ʻae fānau ʻa ʻAmoni.
11 Hij zeide: Als de Arameën mij te sterk worden, moet ge mij helpen; worden de Ammonieten u te sterk, dan zal ik u te hulp komen.
Pea naʻa ne pehē, “Kapau ʻe mālohi fau ʻae kakai Silia kiate au, te ke toki tokoni mai ʻe koe: pea kapau ʻe mālohi fau kiate koe ʻae fānau ʻa ʻAmoni, te u toki haʻu au ʻo tokoni kiate koe.
12 Wees flink, en laat ons dapper zijn voor ons volk en onzen God, en Jahweh zal doen wat Hem goeddunkt.
Mou lototoʻa, pea ke tau fai ʻo ngalingali tangata koeʻuhi ko hotau kakai, pea mo e ngaahi kolo ʻo hotau ʻOtua: pea ke fai ʻe Sihova ʻaia ʻoku lelei kiate ia.”
13 Daarop bond Joab met zijn manschappen de strijd aan met de Arameën, en dezen sloegen voor hem op de vlucht.
Pea naʻe ʻunuʻunu atu ʻa Soape, pea mo e kakai naʻe ʻiate ia, ke[nau ]tauʻi ʻae kakai Silia: pea naʻa nau hola mei hono ʻao.
14 En toen de Ammonieten bemerkten, dat de Arameën gevlucht waren, sloegen ook zij voor Abisjai op de vlucht en trokken zich terug in de stad. Daarom staakte Joab de strijd tegen de Ammonieten, en keerde naar Jerusalem terug.
Pea ʻi he sio ʻae fānau ʻa ʻAmoni ʻoku hola ʻae kakai Silia, naʻa nau toki hola foki mei he ʻao ʻo ʻApisai, ʻonau hū ki he kolo. Ko ia naʻe foki mai ʻa Soape mei he fānau ʻa ʻAmoni, ʻo ne haʻu ki Selūsalema.
15 Toen de Arameën zagen, dat ze door Israël waren verslagen, trokken zij al hun krachten tezamen,
Pea ʻi he vakai ʻe he kakai Silia kuo teʻia ʻakinautolu ʻi he ʻao ʻo ʻIsileli, naʻa nau tānaki fakataha ʻakinautolu.
16 en liet Hadadézer zelfs de Arameën van de overzijde der Rivier uitrukken. En met Sjobek, den legeroverste van Hadadézer, aan hun spits, trokken ze naar Chelam op.
Pea naʻe fekau atu ʻe Hetatesa, ʻo ne ʻomi ʻae kakai Silia naʻe nofo ʻi he tuʻa vaitafe: pea naʻa nau haʻu ki ʻElami; pea naʻe tataki ʻakinautolu ʻe Sopaki ko e ʻeiki pule ki he kau tau ʻa Hetatesa.
17 Toen David dit vernam, riep hij geheel Israël op, trok over de Jordaan en bereikte Chelam. De Arameën stelden zich op tegen David en streden met hem,
Pea ʻi hono fakahā eni kia Tevita, naʻa ne tānaki fakataha ʻa ʻIsileli kātoa, pea naʻa nau āʻa atu ʻi Sioatani, ʻonau hoko atu ki ʻElami. Pea naʻe teuteuʻi ʻae tau ʻae kakai Silia kia Tevita, pea naʻa nau tau mo ia.
18 maar moesten voor Israël wijken. En David doodde zevenhonderd paarden van de Arameën en veertigduizend hunner ruiters; ook Sjobek, hun legeroverste, werd op de plek doodgeslagen.
Pea naʻe feholaki ʻae kakai Silia mei he ʻao ʻo Tevita: pea naʻe tāmateʻi ʻe Tevita ʻa e [kau tangata ]naʻe heka ʻi he ngaahi saliote ʻe fitungeau ʻoe kakai Silia, pea mo e kau heka hoosi ʻe toko fā mano, pea naʻa ne taaʻi ʻa Sopaki ko e ʻeiki pule ʻo ʻenau kau tau, ʻaia naʻe mate ʻi ai.
19 Nu begrepen alle koningen, die van Hadadézer afhankelijk waren, dat ze het tegen Israël moesten afleggen; ze sloten dus vrede met Israël en onderwierpen zich. Voortaan wachtte Aram zich wel, om nog eens de Ammonieten te helpen.
Pea ʻi he sio ʻae haʻa tuʻi kotoa pē naʻe toka kia Hetatesa, kuo teʻia ʻakinautolu ʻi he ʻao ʻo ʻIsileli, naʻa nau alea kenau melino mo ʻIsileli, pea naʻa nau toka mai kiate kinautolu. Ko ia naʻe manavahē ai ʻae kakai Silia ke toe tokoni ki he fānau ʻa ʻAmoni.

< 2 Samuël 10 >