2 Koningen 8
1 Eliseus had in een gesprek met de vrouw, wier zoon hij ten leven had opgewekt, gezegd: Vertrek, en ga met uw gezin voor enige tijd ergens in het buitenland wonen; want Jahweh dreigt met hongersnood. Die is er trouwens reeds, en zal zeven jaar duren.
Elisha mah a capa hingsak let ih nongpata khaeah, Nangmah hoi nangmah ih imthung takohnawk to angthawk oh loe caeh oh; na oh thaih ih ahmuen ah caeh oh loe, om oh; Angraeng mah hae prae thungah, saning sarihto thung khokhahaih phaksak hanah khokhan boeh, tiah a naa.
2 En de vrouw was vertrokken en had gedaan, wat de godsman gezegd had; zij was heengegaan met haar gezin, en had zeven jaar in het land der Filistijnen vertoefd.
Sithaw kami mah thuih ih lok baktih toengah, to nongpata mah angthawk moe, sak; anih loe a imthung takoh kaminawk boih hoi nawnto caeh moe, Philistin prae thungah saning sarihto oh.
3 Na verloop van zeven jaar was de vrouw uit het land der Filistijnen teruggekeerd, en nu ging zij naar den koning, om zijn hulp in te roepen voor haar huis en haar land.
Saning sarihto boeng pacoengah, Philistin prae hoiah amlaem let; siangpahrang khaeah angmah ih im hoi angmah ih long ahmuen to hnik let hanah a caeh.
4 De koning was toen in gesprek met Gechazi, den dienaar van Eliseus. Hij zeide: Vertel me toch al de wonderen, die Eliseus gedaan heeft.
Siangpahrang mah Sithaw kami ih tamna Gehazi khaeah, Elisha mah sak ih lensawk dawnrai koi hmuennawk to na thui ah, tiah a naa.
5 En juist was hij den koning aan het vertellen, hoe Eliseüs een dode had opgewekt, toen de vrouw, wier zoon hij het leven had weergegeven, bij den koning kwam smeken om haar huis en haar land. Gechazi zeide: Mijn heer en koning, daar hebt gij de vrouw met haar zoon, dien Eliseus heeft opgewekt.
Elisha mah kadueh kami kawbangmaw hingsak let, tiah Gehazi mah thuih pae nathuem ah, Elisha mah a capa hingsak let ih nongpata loe a im hoi angmah ih long ahmuen hnik hanah siangpahrang khaeah caeh. Gehazi mah, Aw ka angraeng, siangpahrang, to nongpata loe anih hae boeh ni; hae kami loe Elisha mah hingsak let ih, nongpata ih capa ni, tiah a naa.
6 Nu ondervroeg de koning de vrouw, en zij vertelde hem alles. Toen gaf de koning haar een kamerling mee met de opdracht: Zorg er voor, dat zij heel haar eigendom terugkrijgt, met heel de opbrengst van de akker sinds het ogenblik, waarop zij het land verliet, tot heden toe.
Siangpahrang mah to nongpata khaeah to kawng to dueng naah, nongpata mah anih khaeah thuih pae. Siangpahrang mah angmah ih angraeng maeto kawk moe, Hae nongpata ih hmuennawk boih paek let ah, prae a caehtaak pacoeng hoi vaihi khoek to kaom a prae thung hoiah hnuk ih hmuennawk to paek boih let hanah, a thuih pae.
7 Eliseus kwam eens te Damascus, ter, wijl koning Ben-Hadad van Aram ziek lag. Toen men den koning berichtte, dat de godsman in de stad was aangekomen,
Elisha loe Damaska vangpui ah caeh; to naah Syria siangpahrang Ben-Hadad loe ngannat; siangpahrang khaeah, Sithaw kami hae ah angzoh, tiah thuih pae o.
8 zeide hij tot Chazaël: Neem geschenken mee en ga naar den godsman, om door zijn bemiddeling Jahweh te raadplegen, en Hem te vragen, of ik van deze ziekte genezen zal.
Siangpahrang mah Hazael khaeah, Tangqum maeto sin paeh loe, Sithaw kami tongh hanah caeh ah; anih mah, Kai loe hae nathaih thung hoiah ngan ka tui let tih maw, tiah angmah ih Angraeng khaeah duengsak ah, tiah a naa.
9 Chazaël ging er dus heen, en nam als geschenk veertig kameellasten met allerlei kostbaarheden van Damascus mee. Bij den godsman aangekomen, maakte hij zijn opwachting, en zeide: Uw zoon Ben-Hadad, de koning van Aram, zendt mij tot u, om u te vragen, of hij van zijn ziekte genezen zal.
To pongah Hazael loe tahnongsawk hrang quipalito nuiah Damaska vangpui thung ih kahoih koek tangqum to phawh moe, Elisha tongh hanah caeh, anih hmaa ah angdoet moe, Na capa Ben-Hadad Syria siangpahrang mah, Kai loe hae nathaih thung hoiah ka hoih let tih maw? tiah duengsak hanah kai ang patoeh, tiah a naa.
10 Eliseus antwoordde: Ga hem maar zeggen, dat hij zal genezen; doch Jahweh heeft mij geopenbaard, dat hij zeker zal sterven.
Elisha mah anih khaeah, Caeh loe hae tiah thui paeh, Ngan na tui let tih; toe anih loe dueh tangtang tih, tiah Angraeng mah ang hnuksak, tiah a naa.
11 Maar nu verstarde het gelaat van den godsman; hij werd hevig ontsteld, en begon ten slotte te wenen.
Anih mah Hazael mikhmai sae ai karoek to khet; to pacoeng ah Sithaw kami to qah.
12 Chazaël vroeg hem: Heer, waarom weent gij? Hij antwoordde: Omdat ik weet, hoeveel kwaad gij de Israëlieten zult aandoen; hun vestingen zult gij in brand steken, hun jonge mannen met het zwaard doden, hun kleine kinderen verpletteren en hun zwangere vrouwen openrijten.
Hazael mah, Ka angraeng, tipongah na qah loe? tiah a naa. Anih mah, Israel kaminawk nuiah na sak han koi sethaih to ka panoek pongah ka qah; nang mah nihcae misa abuephaih im to hmai hoiah na thlaek pae ueloe, thendoengnawk to sumsen hoiah na hum tih; a caanawk to long ah na va ueloe, zokpomh nongpatanawk to na taprok pae tih, tiah a naa.
13 Chazaël zeide: Maar hoe kan uw dienaar, een dode hond, zo iets geweldigs verrichten? Eliseus antwoordde: Jahweh heeft mij u als koning van Aram doen zien.
Hazael mah, Na tamna kai, ui mah kawbangmaw to baktih kalen hmuennawk to ka sah thai tih? tiah a naa. Elisha mah, Nang loe Syria siangpahrang ah na om tih, tiah Angraeng mah ang hnuksak boeh, tiah a naa.
14 Zo ging hij van Eliseus heen. Toen hij bij zijn heer was aangekomen, vroeg deze hem: Wat heeft Eliseus u gezegd? Hij antwoordde: Hij heeft mij gezegd, dat gij genezen zult.
Hazael mah Elisha to tacawt taak moe, angmah ih angraeng khaeah caeh. Ben-Hadad mah, Elisha mah timaw ang thuih? tiah dueng naah, Hazael mah, Ngan na tui let tih hmang, tiah ang thuih, tiah a naa.
15 Maar de volgende dag nam hij een laken, doopte het in water en drukte het Ben-Hadad op het gezicht. Deze stierf, en Chazaël werd koning in zijn plaats.
Hazael mah khawnbangah kathah parai kahni to lak moe, tui ah nup pacoengah, siangpahrang ih mikhmai to khuk pae khoep, to pongah siangpahrang loe duek; to pacoengah Hazael to siangpahrang ah oh.
16 In het vijfde jaar der regering van Joram, den zoon van Achab, over Israël, werd Joram, de zoon van Josafat, koning van Juda.
Ahap capa Joram Israel siangpahrang ah ohhaih saning quipangato haih naah, Jehosaphat capa Jehoram doeh Judah siangpahrang ah oh.
17 Hij was twee en dertig jaar oud, toen hij koning werd, en regeerde acht jaar te Jerusalem.
Siangpahrang ah oh naah, anih loe saning quithumto pacoeng, saning hnetto oh boeh; anih loe Jerusalem ah saning tazetto thung siangpahrang ah oh.
18 Hij volgde het wangedrag van de koningen van Israël, evenals het huis van Achab; want hij was met een dochter van Achab gehuwd. Hij deed wat kwaad was in de ogen van Jahweh.
Anih loe Israel siangpahrangnawk caehhaih loklam to pazui; Ahab canu to zu haih pongah, Ahab imthung takoh mah sak ih baktih toengah anih mah doeh sak, anih loe Angraeng mikhnukah kasae hmuen to sak.
19 Toch wilde Jahweh Juda niet vernietigen terwille van David, zijn dienaar, tot wien Hij gezegd had, dat Hij hem voor altijd een licht zou geven voor zijn aanschijn.
Toe a tamna David pongah, Angraeng mah Judah to phraek han koeh ai; anih loe David hoi a caanawk khaeah hmai paaang toepsoep hanah loksuek boeh.
20 Tijdens zijn regering maakten de Edomieten zich onafhankelijk van Juda, en stelden een eigen koning aan.
Anih dung nathuem ah Edom mah Judah to tuk moe, angmacae koeh ah angmacae ih acaeng to siangpahrang ah suek o.
21 Daarom trok Joram met al zijn strijdwagens naar Saïr. Maar toen hij ‘s nachts een aanval waagde, werd hij door de Edomieten omsingeld en met de aanvoerders van zijn strijdwagens verslagen, en het volk vluchtte naar huis.
To pongah Joram mah hrang lakok to sin boih moe, Zair vangpui ah caeh; anih loe aqum ah angthawk moe, hrang lakok hoiah anih takui Edom ih misatuh angraengnawk to tuk; to naah kaminawk loe angmacae im ah cawnh o.
22 Zo werd Edom van Juda onafhankelijk, en is het gebleven tot heden toe. Ook Libna ging bij die gelegenheid verloren.
To pongah vaihni ni khoek to Edom kaminawk loe Judah ih misa ah oh o poe; to nathuem ah Libnah prae doeh misa angthawk.
23 De verdere geschiedenis van Joram, met al wat hij deed, is beschreven in het boek der kronieken van de koningen van Juda.
Joram siangpahrang ah oh nathung kaom hmuennawk hoi a sak ih hmuennawk boih loe, Judah siangpahrangnawk ahmin pakuemhaih cabu thungah tarik o na ai maw?
24 Joram ging bij zijn vaderen te ruste, en werd in de Davidstad bij zijn vaderen begraven. Zijn zoon Achazja volgde hem op.
Jehoram loe ampanawk khaeah anghak moe, ampanawk khaeah David vangpui ah aphum o; to pacoengah a capa Ahaziah to siangpahrang ah oh.
25 In het twaalfde jaar der regering van Joram, den zoon van Achab, over Israël, werd Achazja, de zoon van Joram, koning van Juda.
Israel siangpahrang Ahab capa Joram siangpahrang ah ohhaih saning hatlaihnetto naah, Judah siangpahrang Jehoram capa Ahaziah to siangpahrang ah oh.
26 Achazja was twee en twintig jaar, toen hij koning werd, en regeerde één jaar te Jerusalem. Zijn moeder heette Ataljáhoe, en was de dochter van Amri.
Ahaziah siangpahrang ah oh naah, saning pumphae hnetto oh boeh; anih loe Jerusalam ah saningto thung siangpahrang ah oh. Anih ih amno hmin loe Israel siangpahrang Omri canu, Athaliah.
27 Hij volgde het wangedrag van het huis van Achab en deed wat kwaad was in de ogen van Jahweh, juist als het huis van Achab; hij was trouwens met het huis van Achab verwant.
Anih loe Ahab imthung takoh caehhaih loklam to pazui; Ahab imthung takoh ah oh pongah, Ahab imthung takoh mah sak ih hmuen baktih toengah, Angraeng mikhnukah kahoih ai hmuen to a sak.
28 Toen Joram, de zoon van Achab, ten strijde trok tegen koning Chazaël van Aram, werd hij bij Rama in Gilad door de Arameën gewond.
Ahaziah loe Syria siangpahrang Hazael tuk hanah Ahab capa Joram hoiah Ramoth Gilead ah nawnto caeh; to naah Syria kaminawk mah Joram to ahmaa caak o sak.
29 Daarom keerde koning Joram terug, om te Jizreël te herstellen van de wonden, die de Arameën hem in de oorlog met Chazaël, den koning van Aram, bij Rama hadden toegebracht. En bij die gelegenheid kwam Achazja, de zoon van Joram en koning van Juda, den zieken Joram, den zoon van Achab, te Jizreël bezoeken.
Joram siangpahrang loe, Syria siangpahrang Hazael hoi Ramah ah misa angtuk hoi; to naah Syria kaminawk mah anih to ahmaa caak o sak pongah, ahmaa hoisak hanah Jezreel ah amlaem let. Judah siangpahrang Jehoram capa Ahaziah loe ahmaa kacaa Ahab capa Joram khaeah paqaih hanah Jezreel ah caeh tathuk.
