2 Koningen 7
1 Maar Eliseus sprak: Hoort het woord van Jahweh! Zo spreekt Jahweh! Morgen om deze tijd kost bij de poort van Samaria een maat meel een sikkel, en twee maten gerst evenveel.
Elisha nowacho niya, “Winjuru wach ma Jehova Nyasaye. Ma e gima Jehova Nyasaye wacho: Kiny kar sa maka ma, nengo gorogoro achiel mar mogo ibiro ngʼiewo silingʼ achiel, kendo gorogoro ariyo mar mogo mar shairi bende nongʼiew silingʼ ariyo e dhoranga Samaria.”
2 Maar de hopman, op wiens arm de koning leunde, riep den godsman toe: Al maakt Jahweh sluizen in de hemel, dan gebeurt dat nog niet! Eliseus hernam: Ge zult het met eigen ogen zien, maar er niet van eten.
Jatelo ma ruoth ne yiengore e goke nowachone ngʼat Nyasaye niya, “Winji, kata ka Jehova Nyasaye nyalo yawo dhorangeye mag polo, bende manyalo timore adier?” Elisha nodwoke niya, “Ibiro neno ma gi wengeni iwuon, to ok inicham gimoro amora kuomgi!”
3 Nu bevonden zich buiten de stadspoort vier melaatse mannen. Dezen zeiden tot elkander: Waarom zouden we hier blijven zitten, tot we dood zijn?
Koro ne nitie ji angʼwen ma jodhoho, mane bet e dhoranga dala maduongʼ. Negiwacho e kindgi giwegi niya, “Angʼo momiyo dwabed ka nyaka watho?
4 Besluiten we de stad in te gaan, dan sterven we daar van de honger; blijven we hier, dan sterven we ook. We moesten dus maar naar het kamp der Arameën overlopen. Laten ze ons in het leven, dan blijven we leven; doden ze ons, dan sterven we maar.
Ka wawacho ni wabiro dhi e dala maduongʼ, to kech ni kuno kendo wabiro tho. To bende ka wabet ka, pod wabiro mana tho. Kuom mano wadhiuru e kambi jo-Aram mondo wachiwre e lwetgi. Ka giweyowa to wanabed mangima, to ka ginegowa to wanatho.”
5 Zo stonden ze dan tegen het vallen van de avond op, om naar het kamp der Arameën te gaan. Maar toen ze de rand van het kamp der Arameën hadden bereikt, vonden ze daar niemand.
Kar kogwen negiwuok ma gidhi e kambi jo-Aram. Kane gichopo e dho kambi, kata mana ngʼat achiel ne onge kanyo,
6 Want de Heer had in het kamp der Arameën het gedruis van een groot leger met paarden en wagens doen horen, zodat ze tot elkander riepen: De koning van Israël heeft de koningen der Chittieten en van Moesri bezoldigd, om ons te overvallen!
nikech Ruoth Nyasaye nosekelo luoro e chuny jo-Aram ma giwinjo geche, farese kod jolweny mangʼeny, mani nomiyo giwacho e kindgi giwegi niya, “Neyeuru kaka ruodh Israel osengʼiewo pinje mag jo-Hiti gi ruodhi mag Misri mondo omonjwa!”
7 Zo waren ze bij het vallen van de avond op de vlucht geslagen; ze hadden hun tenten, hun paarden en ezels met het kamp, zoals het was, achtergelaten, en vluchtten nu om lijfsbehoud.
Kuom mano negia malo kar kogwen ma giringo ka giweyo hembegi, farese kod punde. Negiweyo kambigi gi mwandu duto mondo gitony gires ngimagi.
8 Toen de melaatsen dus aan de rand van het kamp waren aangekomen, gingen ze daar een tent binnen. Na gegeten en gedronken te hebben, namen ze er goud, zilver en kleren uit mee, en gingen heen, om het te verbergen. Daarna keerden ze terug, liepen een andere tent binnen, namen ook daar het een en ander weg, en gingen ook dat verbergen.
Jodhohogo nodhi nyaka dho kambi ma gidonjo e achiel kuom hembego. Negichamo chiemo kendo gimetho bangʼe gitingʼo fedha, dhahabu kod lewni mine gidhi gipandogi. Negidwogo kendo mi gidonjo e hema machielo, ma gikawo gik moko kanyo kendo gidok gipando.
9 Toen zeiden ze echter tot elkaar: Wij handelen niet zoals het behoort. Vandaag is een dag van blijde verrassing, en wij houden ons stil. Wanneer wij wachten, tot het licht is, worden we strafbaar. Laat ons dus heengaan, om het aan het koninklijk paleis te berichten.
Eka negiwacho kendgi giwegi niya, “Ok watim gima kare. Ma en odiechiengʼ mar wach maber, to eka walingʼ-go mana kendwa. Ka warito ma piny oyawore, to wabiro yudo kum. Kuom mano wadhiuru sani sani mondo water wachni ni joka ruoth.”
10 Bij de stad gekomen, riepen ze de poortwachters toe: We zijn naar het kamp der Arameën geweest, maar er was geen mens te horen of te zien; alleen de paarden en de ezels stonden er vastgebonden, en de tenten waren verlaten.
Omiyo negidhi magiluongo jorit rangeye mag dala maduongʼ kendo giwachonegi niya, “Ne wadhi e kambi jo-Aram to ok wayudo kata ngʼato achiel kata dwond ngʼato ne ok wawinjo to mana farese motwe gi punde kod hembe mowe mana kaka ne gin.”
11 Toen maakten de poortwachters alarm, en gaven het bericht door aan het koninklijk paleis.
Jorit rangeye nogoyo koko kowinjo wach maberno mi wachno notundo ne joka ruoth.
12 Ofschoon het nog nacht was, stond de koning op, en zei tot zijn hovelingen: Ik zal u zeggen, wat de Arameën hebben gedaan. Ze weten, dat wij honger lijden; daarom zijn ze het kamp uitgegaan, en hebben zich in het veld verborgen. Ze denken: Nu komen ze zeker de stad uit, en kunnen wij ze levend grijpen en de stad binnentrekken.
Ruoth nochungʼ malo otienono mowachone jodonge niya “Abiro nyisou gima jo-Aram osetimonwa. Gingʼeyo ni kech omakowa, omiyo giringo gia e kambigi ka gidhi pondo e bungu, ka giparo ni, ‘Jogi biro wuok oko kendo wabiro dhi ma wakawgi duto ka gingima miwadonji e dala maduongʼ.’”
13 Maar een van de hovelingen antwoordde: Laat men een vijftal van de paarden nemen, die hier nog over zijn; ze zijn er toch niet veel beter aan toe, dan de troep, die al dood is. Laat ons die er aan wagen, om te zien wat er gaande is.
Achiel kuom jodonge nodwoko niya, “Yier jomoko odhi e dala maduongʼ mondo okaw farese abich modongʼ kanyo. Ngima joidh faresego biro chalo mana gi ngima jo-Israel mowe ka; adier, gibiro chalo mana gi jo-Israel ma kech kayogi. Kuom mano waorgi mondo gidhi ginon gima timore.”
14 Ze kozen nu een paar ruiters uit, en de koning zond die het leger der Arameën achterna met het bevel, te gaan zien wat er aan de hand was.
Eka ne giyiero geche lweny ariyo gi faresegi kendo ruoth noorogi luwo bangʼ jolweny mag Aram. Nowachone joriemb gechego niya, “Dhiuru mondo unon-ane gima osetimore.”
15 Zij reden hun dus achterna tot aan de Jordaan, en zagen, dat heel de weg vol lag met kleren en wapens, die de Arameën bij hun overijlde vlucht hadden weggeworpen. Daarop keerden zij terug, en meldden het den koning.
Negiluwo bangʼ-gi nyaka aora Jordan mine giyudo ka yo opongʼ gi lewni kod gik moko mane lwar ka jo-Aram ringo ka kihondko ogoyogi. Bangʼ mano jootego noduogo monyiso ruoth gima gisetimo.
16 Toen liep het volk de stad uit, en plunderde het kamp der Arameën. En nu kostte inderdaad een maat meel en eveneens twee maten gerst slechts een sikkel, zoals Jahweh gezegd had.
Eka ji nowuok modhi oyako kambi jo-Aram. Kuom mano nengo gorogoro achiel mar mogo ne en silingʼ achiel to mogo mar shairi gorogoro ariyo nongʼiew silingʼ achiel mana kaka Jehova Nyasaye nosewacho.
17 De koning had den hopman, op wiens arm hij leunde, met het toezicht over de poort belast; maar het volk liep hem in de poort onder de voet. Zo stierf hij, zoals de godsman voorspeld had, toen de koning bij hem was gekomen.
Ruoth noketo jatend lweny mane oyiengore goke cha mondo orit dhorangach, to ji nonyone ka gimwomore e dhorangach motho mana kaka ngʼat Nyasaye ne osekoro e kinde mane ruoth obiro neno janabino e ode.
18 Toen immers de godsman tot den koning gezegd had, dat de volgende dag om dezelfde tijd in de poort van Samaria een maat meel en eveneens twee maten gerst slechts een sikkel zouden kosten,
Notimore mana kaka ngʼat Nyasaye ne osewacho ni ruoth niya, “Kiny e sa maka ma, nengo mar mogo gorogoro achiel nongʼiew silingʼ achiel to mogo mar shairi gorogoro ariyo nongʼiew silingʼ achiel e dhoranga Samaria.”
19 had de hopman den godsman toegeroepen: Al maakt Jahweh sluizen in de hemel, dan gebeurt dat nog niet! En deze had toen geantwoord: Gij zult het met eigen ogen zien, maar er niet van eten.
To jateloni nowachone ngʼat Nyasaye niya, “Winji, kata ka Jehova Nyasaye nyalo yawo dhorangeye mag polo, bende manyalo timore adier?” Ngʼat Nyasaye nodwoke niya, “Ibiro nene gi wangʼi, to ok inicham gimoro amora kuome!”
20 Zo is het ook gebeurd; want hij werd in de poort door het volk onder de voet gelopen en stierf.
Kendo mano e gima ne otimorene, nimar ji nomwomore gie dhorangach monyone mi otho.
