2 Corinthiërs 4
1 En dit is de reden, dat we onbeschroomd optreden, nu we eenmaal uit barmhartigheid deze bediening hebben ontvangen.
അപരഞ്ച വയം കരുണാഭാജോ ഭൂത്വാ യദ് ഏതത് പരിചാരകപദമ് അലഭാമഹി നാത്ര ക്ലാമ്യാമഃ,
2 Waarachtig, we hebben gebroken met schandelijke geheimzinnigheid, we houden ons niet met sluwheid op, noch vervalsen Gods woord; maar door openlijke verkondiging der waarheid zijn we voor Gods oog onze eigen aanbeveling bij ieder menselijk geweten.
കിന്തു ത്രപായുക്താനി പ്രച്ഛന്നകർമ്മാണി വിഹായ കുടിലതാചരണമകുർവ്വന്ത ഈശ്വരീയവാക്യം മിഥ്യാവാക്യൈരമിശ്രയന്തഃ സത്യധർമ്മസ്യ പ്രകാശനേനേശ്വരസ്യ സാക്ഷാത് സർവ്വമാനവാനാം സംവേദഗോചരേ സ്വാൻ പ്രശംസനീയാൻ ദർശയാമഃ|
3 En zo er nog een sluier ligt over ons Evangelie, dan is dit alleen voor hen, die verloren gaan,
അസ്മാഭി ർഘോഷിതഃ സുസംവാദോ യദി പ്രച്ഛന്നഃ; സ്യാത് തർഹി യേ വിനംക്ഷ്യന്തി തേഷാമേവ ദൃഷ്ടിതഃ സ പ്രച്ഛന്നഃ;
4 en wier ongelovig verstand de god dezer wereld heeft verblind, zodat ze de uitstraling niet zien van het Evangelie der heerlijkheid van Christus, die het beeld is van God. (aiōn g165)
യത ഈശ്വരസ്യ പ്രതിമൂർത്തി ര്യഃ ഖ്രീഷ്ടസ്തസ്യ തേജസഃ സുസംവാദസ്യ പ്രഭാ യത് താൻ ന ദീപയേത് തദർഥമ് ഇഹ ലോകസ്യ ദേവോഽവിശ്വാസിനാം ജ്ഞാനനയനമ് അന്ധീകൃതവാൻ ഏതസ്യോദാഹരണം തേ ഭവന്തി| (aiōn g165)
5 Wij toch preken niet onszelf, maar Christus Jesus den Heer, onszelf slechts als uw dienstknechten om Jesus’ wil.
വയം സ്വാൻ ഘോഷയാമ ഇതി നഹി കിന്തു ഖ്രീഷ്ടം യീശും പ്രഭുമേവാസ്മാംശ്ച യീശോഃ കൃതേ യുഷ്മാകം പരിചാരകാൻ ഘോഷയാമഃ|
6 Want God, die gezegd heeft: "Licht zal schijnen uit duisternis," Hij heeft licht ontstoken in onze harten, opdat vandaar de kennis van Gods heerlijkheid, die op Christus’ aangezicht ligt, naar buiten zou stralen.
യ ഈശ്വരോ മധ്യേതിമിരം പ്രഭാം ദീപനായാദിശത് സ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യാസ്യ ഈശ്വരീയതേജസോ ജ്ഞാനപ്രഭായാ ഉദയാർഥമ് അസ്മാകമ് അന്തഃകരണേഷു ദീപിതവാൻ|
7 Maar we bezitten deze schat in lemen vaten; want de overvloed van kracht komt van God, en niet uit onszelf.
അപരം തദ് ധനമ് അസ്മാഭി ർമൃണ്മയേഷു ഭാജനേഷു ധാര്യ്യതേ യതഃ സാദ്ഭുതാ ശക്തി ർനാസ്മാകം കിന്ത്വീശ്വരസ്യൈവേതി ജ്ഞാതവ്യം|
8 Zo zijn we wel op allerlei wijze bestookt, maar niet benauwd; in twijfel, maar niet in vertwijfeling;
വയം പദേ പദേ പീഡ്യാമഹേ കിന്തു നാവസീദാമഃ, വയം വ്യാകുലാഃ സന്തോഽപി നിരുപായാ ന ഭവാമഃ;
9 vervolgd, maar niet verlaten; neergeworpen, maar niet te gronde gericht;
വയം പ്രദ്രാവ്യമാനാ അപി ന ക്ലാമ്യാമഃ, നിപാതിതാ അപി ന വിനശ്യാമഃ|
10 ten allen tijde dragen we Jesus’ doodslijden in het lichaam rond, opdat ook Jesus. leven door ons lichaam wordt geopenbaard.
അസ്മാകം ശരീരേ ഖ്രീഷ്ടസ്യ ജീവനം യത് പ്രകാശേത തദർഥം തസ്മിൻ ശരീരേ യീശോ ർമരണമപി ധാരയാമഃ|
11 Want tijdens ons leven worden we voortdurend ten dode overgeleverd om Jesus’ wil, opdat ook het leven van Jesus door ons sterflijk vlees wordt geopenbaard.
യീശോ ർജീവനം യദ് അസ്മാകം മർത്ത്യദേഹേ പ്രകാശേത തദർഥം ജീവന്തോ വയം യീശോഃ കൃതേ നിത്യം മൃത്യൗ സമർപ്യാമഹേ|
12 Zó werkt de dood in ons, het leven in u.
ഇത്ഥം വയം മൃത്യാക്രാന്താ യൂയഞ്ച ജീവനാക്രാന്താഃ|
13 Maar in het bezit van dezelfde geest des geloofs, waarvan geschreven staat: "Ik heb geloofd, daarom heb ik gesproken," geloven ook wij en spreken het daarom ook uit;
വിശ്വാസകാരണാദേവ സമഭാഷി മയാ വചഃ| ഇതി യഥാ ശാസ്ത്രേ ലിഖിതം തഥൈവാസ്മാഭിരപി വിശ്വാസജനകമ് ആത്മാനം പ്രാപ്യ വിശ്വാസഃ ക്രിയതേ തസ്മാച്ച വചാംസി ഭാഷ്യന്തേ|
14 wetend, dat Hij, die den Heer Jesus heeft opgewekt, ook ons met Jesus zal opwekken, en tegelijk met u voor Zich zal doen staan.
പ്രഭു ര്യീശു ര്യേനോത്ഥാപിതഃ സ യീശുനാസ്മാനപ്യുത്ഥാപയിഷ്യതി യുഷ്മാഭിഃ സാർദ്ധം സ്വസമീപ ഉപസ്ഥാപയിഷ്യതി ച, വയമ് ഏതത് ജാനീമഃ|
15 Want om u is dit alles geschied, opdat de genade, door zoveel middelen tot volheid gebracht, ook de dankzegging doet overvloeien, ter ere van God.
അതഏവ യുഷ്മാകം ഹിതായ സർവ്വമേവ ഭവതി തസ്മാദ് ബഹൂനാം പ്രചുരാനുഗ്രഹപ്രാപ്തേ ർബഹുലോകാനാം ധന്യവാദേനേശ്വരസ്യ മഹിമാ സമ്യക് പ്രകാശിഷ്യതേ|
16 We worden dus niet kleinmoedig; maar al gaat onze uitwendige mens ook ten onder, onze inwendige herstelt zich iedere dag.
തതോ ഹേതോ ർവയം ന ക്ലാമ്യാമഃ കിന്തു ബാഹ്യപുരുഷോ യദ്യപി ക്ഷീയതേ തഥാപ്യാന്തരികഃ പുരുഷോ ദിനേ ദിനേ നൂതനായതേ|
