< 2 Corinthiërs 3 >

1 Gaan we nu opnieuw onszelf aanprijzen? Of behoeven we misschien, als sommige anderen, aanbevelingsbrieven aan u of van u?
Keimaho le keimaho kichang seiphat bol a kahiuvem? Keiho hi midangho banga seiphatna lekha poa hung ding kahiuvem? Ahilouleh amaho thalhenga lekhathot jih dinga kon na nganseu vem? Koima umponte.
2 Gijzelf zijt onze brief, wel geschreven in ons hart, maar niettemin gekend en gelezen door alle mensen.
Keihon seiphatna lekha kangeh u chu nangho tah nahiuve. Na hinkho man danu hi kalung sunguva kijihlut mitin in asim theiyu chule nalah uva napha katoh u mihon ahin hetdoh u chu ahitai.
3 Want het is bekend, dat gij een brief van Christus zijt, die door ons is geschreven, niet met inkt, maar met den Geest van den levenden God; niet op stenen tafelen, maar op de vleselijke tafelen van het hart.
Nangho hi Christa a kona lekhathot chu nahiuvin, nalah uva lhachana katoh doh'u kavetsah'u nahi tauve. Hiche lekhathot hi lekhatwiya kijihdoh hilouvin, Pathen hing lhagao toh kithoa kijihdoh chu ahi. Hichu songpheng chunga lekhajem chu hita louva mihem lungsunga kona kijih doh chu ahi.
4 Door Christus hebben we dit zelfvertrouwen bij God.
Keihon hicheho jouse chunga kakison nau chu Christa jal'a Pathen katahsanu chu ahi.
5 Want niet door onszelf, en als door eigen kracht zijn we in staat, iets te bedenken; maar onze geschiktheid is uit God,
Hichu keima hon keiho changseh bou abol dinga gunchena neija kahiuve katinau ahipoi. Gunchena kaneiyu hi Pathena kon ahiye.
6 die ons bekwaam heeft gemaakt, om bedienaars te worden van een nieuw Verbond, niet van de letter, maar van den Geest. Want de letter doodt, maar de Geest maakt levend.
Aman keiho hi Amaa Kitepna Thah lhacha ho hidinga boltheina eipeh u ahitai. Hiche Kitepna hi akijih dohsa Danbua kon hilouva, Lhagaova kon ahijo bouve. Kitepna Lui akijihdoh sapa chu thina a kichaiya ahin, hinla Kitepna Thah a Lhagaovin hinna apeh ahi.
7 Welnu, wanneer de bediening des doods, met letters op steen gegrift, in heerlijkheid is geweest, zodat de zonen Israëls het gelaat van Moses niet konden aanstaren om de voorbijgaande glans van zijn aanschijn,
Lamlui, songphenga kijih chun thina asodoh in ahi, loupina nasatah Israel mipi ten ana vetngam lou u Mose maivah'a kipan ahivangin. Ajeh chu amaivah chu Pathen loupina toh vahtha ahin, hiche vah chu akem suhsuh in amang jenge.
8 hoe veel te meer moet dan de bediening des Geestes in heerlijkheid zijn!
Tua hi eihon Lhagao Thengin hinna apeh jeh a lampi thah a chu loupina lenjo lampi thah a chu iginchat diu hilou ham?
9 En wanneer de bediening der verdoeming heerlijk was, hoeveel te meer moet de bediening der rechtvaardiging overvloeien van heerlijkheid!
Lamluiya themmo channa polut bon chu aloupia ahileh Pathen toh kilungtoh lampi thah chu iti loupi jocheh ding hitam?
10 Ja, wat eens verheerlijkt was, is in vergelijking met deze allesovertreffende heerlijkheid toch eigenlijk nooit zó verheerlijkt geweest.
Tahbeh mongin lampithah a Kitepna Thah aloupi dan hi loupina masa chuto tekahpi thei ahipoi.
11 Want indien het vergankelijke van heerlijkheid is omgeven, hoeveel te meer is dan het onvergankelijke in heerlijkheid!
Hitia lampilui chu kheldoh ahitah a ahileh, ichan geiya athah tonsot'a um chu loupijo cheh ding hi tam?
12 In het bezit van zulk een hoop, tonen we ook grote openhartigheid;
Hiche lampi thah chu eiho eikipeuva ahitah leh eiho hatah a lungngam ding ihitauve.
13 en wij doen niet als Moses, die een sluier voor zijn gelaat trok, opdat de zonen Israëls het einde niet zouden zien van de voorbijgaande glans.
Eiho hi, Mosen aloupina amai pon'a akhu khum Israel mipi ten avetngam lou u tobang chu ihipouve, hiche aloupina chu kemmang dinga kigongsa ahi.
14 Waarlijk, hun begrip is er door afgestompt. Want tot op de dag van heden is diezelfde sluier blijven hangen bij de voorlezing van het oude Verbond; want er werd niet ontsluierd, dat het een einde kreeg door Christus.
Ahivangin mipite lunggel chu atahsahjo cheh in, chule tuni geiyin jong Kitepna Lui akisim doh chanin, hiche ponlukhu chun amaiyu akhu khumun, thutah chu ahekhen theiji tapouve. Chule hiche ponlukhuh hi Christa tahsan jal'a bou kisubei theiyah ahi.
15 Ja, tot heden toe ligt er een sluier over hun hart, telkens als Moses wordt voorgelezen.
Ahi, tulai nikho jengin jong Mose lekhabuho asimlai chanun, alungthimu hiche ponlukhu chun atomjin, chule amahon ahekhen theiji tapouve.
16 Maar de sluier wordt weggenomen, als men zich wendt tot den Heer;
Hinlah mi koiham khat chu Pakaiya ahung kihei tengleh, ponlukhu chu lahdoh ahitai.
17 want de Heer is de Geest, en waar de Geest des Heren is, daar is vrijheid.
Ajeh iham itileh Pakai chu Lhagao ahin, chule Pakai Lhagao umna chan chu chamlhatna ahi.
18 En wij allen spiegelen met ongesluierd gelaat de heerlijkheid des Heren terug, en worden zelfs steeds heerlijker in zijn beeld herschapen, zoals dit door ‘s Heren Geest geschiedt.
Chutia chu eimaho jouse ponlukhu kiladoh chengse hi Pakai loupina chu mua chule tahlang'ah ihitauve. Chule Pakai chu Lhagao ahin, chule eiho Ama loupina mela chu kikhel cheh cheh a ihitauve.

< 2 Corinthiërs 3 >