2 Corinthiërs 2
1 Ik had me daarom voorgenomen, niet meer bij u terug te komen in droefheid.
Ам хотэрыт дар ын мине сэ ну мэ ынторк ла вой ку ынтристаре.
2 Want indien ik ú bedroef, wie moet mij dan verblijden? Tenslotte hij alleen, die zelf door mij zou zijn bedroefd.
Кэч, дакэ вэ ынтристез, де ла чине сэ мэ аштепт ла букурие, дакэ ну де ла чел ынтристат де мине?
3 En om dezelfde reden heb ik u ook geschreven, opdat ik bij mijn komst niet bedroefd zou worden door hen, over wie ik mij verheugen moest; ik vertrouwde daarbij van u allen, dat mijn blijdschap ook uw aller blijdschap zou zijn.
Ши в-ам скрис кум в-ам скрис, ка, ла вениря мя, сэ н-ам ынтристаре дин партя челор че требуяу сэ-мь факэ букурие ши сунт ынкрединцат, ку привире ла вой тоць, кэ букурия мя есте букурия воастрэ а тутурор.
4 Waarlijk in grote bekommernis en beklemming van hart heb ik u onder veel tranen geschreven, niet opdat gij bedroefd zoudt worden, maar opdat gij de liefde zoudt leren kennen, die ik u zo vurig toedraag.
В-ам скрис ку мултэ мыхнире ши стрынӂере де инимэ, ку окий скэлдаць ын лакримь, ну ка сэ вэ ынтристаць, чи ка сэ ведець драгостя неспус де маре пе каре о ам фацэ де вой.
5 Wanneer zeker iemand droefheid heeft veroorzaakt, dan heeft hij niet mij bedroefd, maar enigszins althans, om niet te overdrijven, u allen.
Дакэ а фост чинева о причинэ де ынтристаре, ну м-а ынтристат нумай пе мине, чи пе вой тоць; чел пуцин ын парте, ка сэ ну спун пря мулт.
6 Voor die persoon is de bestraffing, door de meerderheid opgelegd, voldoende geweest,
Есте дестул пентру омул ачеста педяпса каре й-а фост датэ де чей май мулць;
7 zodat gij hem nu maar vergiffenis moest schenken en bemoedigen, opdat hij niet door overdreven droefheid te gronde gaat.
аша кэ акум есте май бине сэ-л ертаць ши сэ-л мынгыяць, ка сэ ну фие доборыт де пря мултэ мыхнире.
8 Ik dring er dus op aan, hem door een openlijk besluit weer in liefde aan te nemen.
Де ачея, вэ рог сэ вэ арэтаць ярэшь драгостя фацэ де ел,
9 Want ook hierom heb ik u geschreven, om proefondervindelijk van u te weten, of gij in alles gehoorzaam zijt.
кэч в-ам скрис ши ку гындул ка сэ вэ пун ла ынчеркаре ши сэ вэд дакэ сунтець аскултэторь ын тотул.
10 En wien gij iets vergeeft, dien schenk ook ik vergiffenis. En wat ik vergeven heb, —zo ik tenminste iets te vergeven heb, —dat heb ik voor Christus’ aanschijn vergeven om uwentwil,
Дар пе чине ертаць вой, ыл ерт ши еу. Ын адевэр, че ам ертат еу – дакэ ам ертат чева – ам ертат пентру вой, ын фаца луй Христос,
11 opdat de satan geen voorsprong op ons krijgt; want over zijn bedoelingen tasten we niet in het duister.
ка сэ ну лэсэм пе Сатана сэ айбэ ун кыштиг де ла ной, кэч ну сунтем ын нештиинцэ деспре плануриле луй.
12 Toen ik nu in Troas was aangekomen, om er Christus te preken, en mij door den Heer de deur daartoe was opengezet,
Кынд ам ажунс ла Троа пентру Евангелия луй Христос, мэкар кэ ми се дескисесе аколо о ушэ ын Домнул,
13 had ik toch geen rust voor mijn geest, omdat ik er mijn broeder Titus niet aantrof; maar ik nam afscheid van hen, en vertrok naar Macedónië.
н-ам авут линиште ын духул меу, фииндкэ н-ам гэсит пе фрателе меу Тит; де ачея мь-ам луат зиуа бунэ де ла фраць ши ам плекат ын Мачедония.
14 God zij dank! Overal toch leidt Hij ons rond tot Christus’ triomf; allerwege verspreidt Hij door ons de geur van diens kennis.
Мулцумирь фие адусе луй Думнезеу, каре не поартэ тотдяуна ку карул Луй де бируинцэ ын Христос ши каре рэспындеште прин ной ын орьче лок мирясма куноштинцей Луй.
15 Want Christus’ geur zijn wij voor God, zowel bij hen die worden gered, als bij hen die ten verderve gaan:
Ын адевэр, ной сунтем ынаинтя луй Думнезеу о мирясмэ а луй Христос принтре чей че сунт пе каля мынтуирий ши принтре чей че сунт пе каля перзэрий:
16 voor den één een doodslucht ten dode, voor den ander een levensgeur ten leven. Wie is tot zulk een taak bekwaam?
пентру ачештя, о мирясмэ де ла моарте спре моарте; пентру ачея, о мирясмэ де ла вяцэ спре вяцэ. Ши чине есте де ажунс пентру ачесте лукрурь?
17 Wij; daar we niet als veel anderen handel drijven met Gods woord, maar met zuivere bedoelingen spreken, op gezag van God, ten overstaan van God, en in Christus.
Кэч ной ну стрикэм Кувынтул луй Думнезеу, кум фак чей май мулць, чи ворбим ку инимэ куратэ, дин партя луй Думнезеу, ынаинтя луй Думнезеу, ын Христос.
