2 Corinthiërs 2

1 Ik had me daarom voorgenomen, niet meer bij u terug te komen in droefheid.

For my own sake, as well, I decided not to pay you another painful visit.

2 Want indien ik ú bedroef, wie moet mij dan verblijden? Tenslotte hij alleen, die zelf door mij zou zijn bedroefd.

If it is I who cause you pain, why, who is there to cheer me, except the very person whom I am paining?

3 En om dezelfde reden heb ik u ook geschreven, opdat ik bij mijn komst niet bedroefd zou worden door hen, over wie ik mij verheugen moest; ik vertrouwde daarbij van u allen, dat mijn blijdschap ook uw aller blijdschap zou zijn.

So I wrote as I did, for fear that, if I had come, I should have been pained by those who ought to have made me glad; for I felt sure that it was true of you all that my joy was in every case yours also.

4 Waarlijk in grote bekommernis en beklemming van hart heb ik u onder veel tranen geschreven, niet opdat gij bedroefd zoudt worden, maar opdat gij de liefde zoudt leren kennen, die ik u zo vurig toedraag.

I wrote to you in sore trouble and distress of heart and with many tears, not to give you pain, but to let you see how intense a love I have for you.

5 Wanneer zeker iemand droefheid heeft veroorzaakt, dan heeft hij niet mij bedroefd, maar enigszins althans, om niet te overdrijven, u allen.

Now whoever has caused the pain has not so much pained me, as he has, to some extent — not to be too severe — pained every one of you.

6 Voor die persoon is de bestraffing, door de meerderheid opgelegd, voldoende geweest,

The man to whom I refer has been sufficiently punished by the penalty inflicted by the majority of you;

7 zodat gij hem nu maar vergiffenis moest schenken en bemoedigen, opdat hij niet door overdreven droefheid te gronde gaat.

so that now you must take the opposite course, and forgive and encourage him, or else he may be overwhelmed by the intensity of his pain.

8 Ik dring er dus op aan, hem door een openlijk besluit weer in liefde aan te nemen.

So I entreat you to assure him of your love.

9 Want ook hierom heb ik u geschreven, om proefondervindelijk van u te weten, of gij in alles gehoorzaam zijt.

I had this further object, also, in what I wrote — to ascertain whether you might be relied upon to be obedient in everything.

10 En wien gij iets vergeeft, dien schenk ook ik vergiffenis. En wat ik vergeven heb, —zo ik tenminste iets te vergeven heb, —dat heb ik voor Christus’ aanschijn vergeven om uwentwil,

When you forgive a man anything, I forgive him, too. Indeed, for my part, whatever I have forgiven (if I have had to forgive anything), I have forgiven for your sakes, in the presence of Christ,

11 opdat de satan geen voorsprong op ons krijgt; want over zijn bedoelingen tasten we niet in het duister.

so as to prevent Satan from taking advantage of us; for we are not ignorant of his devices.

12 Toen ik nu in Troas was aangekomen, om er Christus te preken, en mij door den Heer de deur daartoe was opengezet,

When I went to the district round Troas to tell the Good News of the Christ, even though there was an opening for serving the Master,

13 had ik toch geen rust voor mijn geest, omdat ik er mijn broeder Titus niet aantrof; maar ik nam afscheid van hen, en vertrok naar Macedónië.

I could get no peace of mind because I failed to find Titus, my Brother; so I took leave of the people there, and went on to Macedonia.

14 God zij dank! Overal toch leidt Hij ons rond tot Christus’ triomf; allerwege verspreidt Hij door ons de geur van diens kennis.

All thanks to God, who, through our union with the Christ, leads us in one continual triumph, and uses us to spread the sweet odour of the knowledge of him in every place.

15 Want Christus’ geur zijn wij voor God, zowel bij hen die worden gered, als bij hen die ten verderve gaan:

For we are the fragrance of Christ ascending to God — both among those who are in the path of Salvation and among those who are in the path to Ruin.

16 voor den één een doodslucht ten dode, voor den ander een levensgeur ten leven. Wie is tot zulk een taak bekwaam?

To the latter we are an odour which arises from death and tells of Death; to the former an odour which arises from life and tells of Life. But who is equal to such a task?

17 Wij; daar we niet als veel anderen handel drijven met Gods woord, maar met zuivere bedoelingen spreken, op gezag van God, ten overstaan van God, en in Christus.

Unlike many people, we are not in the habit of making profit out of God’s Message; but in all sincerity, and bearing God’s commission, we speak before him in union with Christ.