2 Corinthiërs 2

1 Ik had me daarom voorgenomen, niet meer bij u terug te komen in droefheid.

But I determined this in myself, that with sorrow I would not again come to you:

2 Want indien ik ú bedroef, wie moet mij dan verblijden? Tenslotte hij alleen, die zelf door mij zou zijn bedroefd.

for if I cause you to grieve, who is he that makes me glad, but he that is made sorry by me?

3 En om dezelfde reden heb ik u ook geschreven, opdat ik bij mijn komst niet bedroefd zou worden door hen, over wie ik mij verheugen moest; ik vertrouwde daarbij van u allen, dat mijn blijdschap ook uw aller blijdschap zou zijn.

And I wrote to you this very thing, that, on coming to you, I might not have sorrow from those from whom I ought to receive joy; because I have confidence in you all, that my joy is the joy of you all.

4 Waarlijk in grote bekommernis en beklemming van hart heb ik u onder veel tranen geschreven, niet opdat gij bedroefd zoudt worden, maar opdat gij de liefde zoudt leren kennen, die ik u zo vurig toedraag.

For out of much affliction and distress of heart, I wrote to you with many tears: not that you might be grieved, but that you might know the love which I have more abundantly for you.

5 Wanneer zeker iemand droefheid heeft veroorzaakt, dan heeft hij niet mij bedroefd, maar enigszins althans, om niet te overdrijven, u allen.

But if any one has caused grief, he has grieved, not me only, but, in some measure―not to speak harshly―all of you.

6 Voor die persoon is de bestraffing, door de meerderheid opgelegd, voldoende geweest,

Sufficient for such a one is the punishment, which was inflicted by the greater number:

7 zodat gij hem nu maar vergiffenis moest schenken en bemoedigen, opdat hij niet door overdreven droefheid te gronde gaat.

so that, on the other hand, you should rather forgive and comfort him, lest such a one should be swallowed up in too much sorrow.

8 Ik dring er dus op aan, hem door een openlijk besluit weer in liefde aan te nemen.

Wherefore, I exhort you to give him an assurance of your love.

9 Want ook hierom heb ik u geschreven, om proefondervindelijk van u te weten, of gij in alles gehoorzaam zijt.

For I wrote to you for this purpose also, that I might have a sure proof from you, whether you are obedient in all things.

10 En wien gij iets vergeeft, dien schenk ook ik vergiffenis. En wat ik vergeven heb, —zo ik tenminste iets te vergeven heb, —dat heb ik voor Christus’ aanschijn vergeven om uwentwil,

Whom you forgive any thing, I forgive it also: for what I have forgiven, if I have forgiven any thing, I have forgiven for your sake, in the person of Christ,

11 opdat de satan geen voorsprong op ons krijgt; want over zijn bedoelingen tasten we niet in het duister.

lest an advantage should be taken of us by Satan; for we are not ignorant of his devices.

12 Toen ik nu in Troas was aangekomen, om er Christus te preken, en mij door den Heer de deur daartoe was opengezet,

And when I came to Troas to preach the gospel of the Christ, and a door was opened to me in the Lord,

13 had ik toch geen rust voor mijn geest, omdat ik er mijn broeder Titus niet aantrof; maar ik nam afscheid van hen, en vertrok naar Macedónië.

I had no rest in my spirit, because I did not find Titus my brother; but I took leave of them, and went into Macedonia.

14 God zij dank! Overal toch leidt Hij ons rond tot Christus’ triomf; allerwege verspreidt Hij door ons de geur van diens kennis.

Now, thanks be to God, who always causes us to triumph in the Christ, and sheds in every place, by us, the fragrance of the knowledge of himself.

15 Want Christus’ geur zijn wij voor God, zowel bij hen die worden gered, als bij hen die ten verderve gaan:

For, through God, we are a sweet odor of Christ, among the saved, and among the lost:

16 voor den één een doodslucht ten dode, voor den ander een levensgeur ten leven. Wie is tot zulk een taak bekwaam?

to the one, we are the odor of death ending in death; to the other, the odor of life ending in life: and who is sufficient for these things?

17 Wij; daar we niet als veel anderen handel drijven met Gods woord, maar met zuivere bedoelingen spreken, op gezag van God, ten overstaan van God, en in Christus.

For we do not, as the many, adulterate the word of God; but, as from sincerity, but, as from God, in the sight of God speak we in Christ.