2 Corinthiërs 12
1 Moet er geroemd worden, al dient het nergens toe, dan kom ik nu aan de visioenen en openbaringen des Heren.
อาตฺมศฺลาฆา มมานุปยุกฺตา กินฺตฺวหํ ปฺรโภ รฺทรฺศนาเทศานามฺ อาขฺยานํ กถยิตุํ ปฺรวรฺตฺเตฯ
2 Ik ken een mens in Christus, die veertien jaar geleden naar de derde hemel is weggevoerd, —in het lichaam: ik weet het niet, of buiten het lichaam: ik weet het niet, God weet het.
อิตศฺจตุรฺทศวตฺสเรภฺย: ปูรฺวฺวํ มยา ปริจิต เอโก ชนสฺตฺฤตียํ สฺวรฺคมนียต, ส สศรีเรณ นิ: ศรีเรณ วา ตตฺ สฺถานมนียต ตทหํ น ชานามิ กินฺตฺวีศฺวโร ชานาติฯ
3 En ik weet van dien mens, dat hij in het Paradijs is opgenomen, —in het lichaam of buiten het lichaam: ik weet het niet, God weet het;
ส มานว: สฺวรฺคํ นีต: สนฺ อกถฺยานิ มรฺตฺตฺยวาคตีตานิ จ วากฺยานิ ศฺรุตวานฺฯ
4 en dat hij onuitsprekelijke woorden hoorde, die een mens niet nazeggen kan.
กินฺตุ ตทานีํ ส สศรีโร นิ: ศรีโร วาสีตฺ ตนฺมยา น ชฺญายเต ตทฺ อีศฺวเรไณว ชฺญายเตฯ
5 Over hem zal ik roemen; over mijzelf zal ik het niet doen, dan alleen in mijn zwakheden.
ตมธฺยหํ ศฺลาฆิเษฺย มามธิ นาเนฺยน เกนจิทฺ วิษเยณ ศฺลาฆิเษฺย เกวลํ สฺวเทารฺพฺพเลฺยน ศฺลาฆิเษฺยฯ
6 Maar al wilde ik ook roemen, toch was ik geen dwaas, omdat ik de waarheid spreek; maar ik doe het niet, opdat niemand meer van mij denken zal, dan wat hij van mij ziet of hoort,
ยทฺยหมฺ อาตฺมศฺลาฆำ กรฺตฺตุมฺ อิจฺเฉยํ ตถาปิ นิรฺพฺโพธ อิว น ภวิษฺยามิ ยต: สตฺยเมว กถยิษฺยามิ, กินฺตุ โลกา มำ ยาทฺฤศํ ปศฺยนฺติ มม วากฺยํ ศฺรุตฺวา วา ยาทฺฤศํ มำ มนฺยเต ตสฺมาตฺ เศฺรษฺฐํ มำ ยนฺน คณยนฺติ ตทรฺถมหํ ตโต วิรํสฺยามิฯ
7 zelfs niet op grond van buitengewone openbaringen. En opdat ik hierop niet ijdel zou worden, is mij een doorn in het vlees gestoken; een engel van Satan, om mij met vuisten te slaan, opdat ik niet hoogmoedig zou worden.
อปรมฺ อุตฺกฺฤษฺฏทรฺศนปฺราปฺติโต ยทหมฺ อาตฺมาภิมานี น ภวามิ ตทรฺถํ ศรีรเวธกมฺ เอกํ ศูลํ มหฺยมฺ อทายิ ตตฺ มทียาตฺมาภิมานนิวารณารฺถํ มม ตาฑยิตา ศยตาโน ทูต: ฯ
8 Tot driemaal toe bad ik den Heer, dat hij zou weggaan van mij.
มตฺตสฺตสฺย ปฺรสฺถานํ ยาจิตุมหํ ตฺริสฺตมธิ ปฺรภุมุทฺทิศฺย ปฺรารฺถนำ กฺฤตวานฺฯ
9 Maar Hij heeft mij gezegd: "Mijn genade is u genoeg; want juist bij zwakheid komt de Kracht tot haar recht!" Het liefst zal ik dus op mijn zwakheden roemen, opdat de kracht van Christus in mij mag wonen.
ตต: ส มามุกฺตวานฺ มมานุคฺรหสฺตว สรฺวฺวสาธก: , ยโต เทารฺพฺพลฺยาตฺ มม ศกฺติ: ปูรฺณตำ คจฺฉตีติฯ อต: ขฺรีษฺฏสฺย ศกฺติ รฺยนฺมามฺ อาศฺรยติ ตทรฺถํ สฺวเทารฺพฺพเลฺยน มม ศฺลาฆนํ สุขทํฯ
10 En zelfs verheug ik mij om Christus’ wil over zwakheid en smaad, over noden, vervolgingen en angsten. Want als ik zwak ben, ben ik sterk.
ตสฺมาตฺ ขฺรีษฺฏเหโต เรฺทารฺพฺพลฺยนินฺทาทริทฺรตาวิปกฺษตากษฺฏาทิษุ สนฺตุษฺยามฺยหํฯ ยทาหํ ทุรฺพฺพโล'สฺมิ ตไทว สพโล ภวามิฯ
11 Zeker, ik ben onverstandig geweest; maar gij hebt me er toe gedwongen. Want eigenlijk had ik moeten geprezen worden door ú. Want al ben ik ook niets, toch sta ik in niets ten achter bij die buitengewone apostelen;
เอเตนาตฺมศฺลาฆเนนาหํ นิรฺพฺโพธ อิวาภวํ กินฺตุ ยูยํ ตสฺย การณํ ยโต มม ปฺรศํสา ยุษฺมาภิเรว กรฺตฺตวฺยาสีตฺฯ ยทฺยปฺยมฺ อคโณฺย ภเวยํ ตถาปิ มุขฺยตเมภฺย: เปฺรริเตภฺย: เกนาปิ ปฺรกาเรณ นาหํ นฺยูโน'สฺมิฯ
12 de kentekenen toch van Apostel zijn onder u uitgewerkt met het grootste geduld, door wondertekenen, mirakels en krachten.
สรฺวฺวถาทฺภุตกฺริยาศกฺติลกฺษไณ: เปฺรริตสฺย จิหฺนานิ ยุษฺมากํ มเธฺย สไธรฺยฺยํ มยา ปฺรกาศิตานิฯ
13 Waarin zijt gij dan wel bij de andere kerken achtergesteld? Alleen hierin, dat ikzelf u niet tot last ben geweest. Vergeeft me dit onrecht.
มม ปาลนารฺถํ ยูยํ มยา ภารากฺรานฺตา นาภวไตตทฺ เอกํ นฺยูนตฺวํ วินาปราภฺย: สมิติโภฺย ยุษฺมากํ กึ นฺยูนตฺวํ ชาตํ? อเนน มม โทษํ กฺษมธฺวํฯ
14 Zie, ik sta op het punt, om voor de derde keer tot u te komen, en weer zal ik u niet tot last zijn. Want ik zoek niet het uwe, maar u. Niet de kinderen moeten schatten beleggen voor de ouders, maar de ouders voor de kinderen.
ปศฺยต ตฺฤตียวารํ ยุษฺมตฺสมีปํ คนฺตุมุทฺยโต'สฺมิ ตตฺราปฺยหํ ยุษฺมานฺ ภารากฺรานฺตานฺ น กริษฺยามิฯ ยุษฺมากํ สมฺปตฺติมหํ น มฺฤคเย กินฺตุ ยุษฺมาเนว, ยต: ปิโตฺร: กฺฤเต สนฺตานานำ ธนสญฺจโย'นุปยุกฺต: กินฺตุ สนฺตานานำ กฺฤเต ปิโตฺร รฺธนสญฺจย อุปยุกฺต: ฯ
15 Ik zal me dus gaarne offers getroosten, me zelfs uitputten voor uw zielen. En wanneer ik u zo grenzeloos liefheb, zou ik dan minder wederliefde ontvangen?
อปรญฺจ ยุษฺมาสุ พหุ ปฺรียมาโณ'ปฺยหํ ยทิ ยุษฺมตฺโต'ลฺปํ ปฺรม ลเภ ตถาปิ ยุษฺมากํ ปฺราณรกฺษารฺถํ สานนฺทํ พหุ วฺยยํ สรฺวฺววฺยยญฺจ กริษฺยามิฯ
16 Goed! Persoonlijk ben ik u niet tot last geweest, maar als sluw mens heb ik u met list beet gehad.
ยูยํ มยา กิญฺจิทปิ น ภารากฺรานฺตา อิติ สตฺยํ, กินฺตฺวหํ ธูรฺตฺต: สนฺ ฉเลน ยุษฺมานฺ วญฺจิตวานฺ เอตตฺ กึ เกนจิทฺ วกฺตวฺยํ?
17 Heb ik u soms uitgebuit door één van hen, die ik u zond?
ยุษฺมตฺสมีปํ มยา เย โลกา: ปฺรหิตาเสฺตษาเมเกน กึ มม โก'ปฺยรฺถลาโภ ชาต: ?
18 Hiervoor bestemde ik Titus, en zond den broeder met hem mee. Heeft Titus u dan uitgebuit? Hebben we niet in dezelfde geest, niet in dezelfde sporen gewandeld?
อหํ ตีตํ วินีย เตน สารฺทฺธํ ภฺราตรเมกํ เปฺรษิตวานฺ ยุษฺมตฺตสฺตีเตน กิมฺ อรฺโถ ลพฺธ: ? เอกสฺมินฺ ภาว เอกสฺย ปทจิเหฺนษุ จาวำ กึ น จริตวนฺเตา?
19 Gij zijt zeker reeds lang in de mening, dat we ons bij u aan het verdedigen zijn. Voor God en in Christus betuigen we: dit alles, geliefden, geschiedde om u te stichten.
ยุษฺมากํ สมีเป วยํ ปุน โรฺทษกฺษาลนกถำ กถยาม อิติ กึ พุธฺยเธฺว? เห ปฺริยตมา: , ยุษฺมากํ นิษฺฐารฺถํ วยมีศฺวรสฺย สมกฺษํ ขฺรีษฺเฏน สรฺวฺวาเณฺยตานิ กถยาม: ฯ
20 Want ik vrees, dat ik bij mijn komst u misschien niet zó zal vinden, als ik gaarne zou wensen; en dat ikzelf niet door u zal bevonden worden, zoals gij het verlangt; dat er misschien twist zal bestaan, naijver, wrok, partijzucht, kwaadspreken, laster, verwaandheid, wanordelijkheid;
อหํ ยทาคมิษฺยามิ, ตทา ยุษฺมานฺ ยาทฺฤศานฺ ทฺรษฺฏุํ เนจฺฉามิ ตาทฺฤศานฺ ทฺรกฺษฺยามิ, ยูยมปิ มำ ยาทฺฤศํ ทฺรษฺฏุํ เนจฺฉถ ตาทฺฤศํ ทฺรกฺษฺยถ, ยุษฺมนฺมเธฺย วิวาท อีรฺษฺยา โกฺรโธ วิปกฺษตา ปราปวาท: กรฺเณชปนํ ทรฺป: กลหศฺไจเต ภวิษฺยนฺติ;
21 ook, dat bij mijn komst God me door u zal vernederen, en dat ik verdriet zal hebben over velen, die vroeger hebben gezondigd, en nog geen berouw hebben getoond over de onreinheid, ontucht en ongebondenheid, waaraan ze zich schuldig hebben gemaakt.
เตนาหํ ยุษฺมตฺสมีปํ ปุนราคตฺย มทีเยศฺวเรณ นมยิเษฺย, ปูรฺวฺวํ กฺฤตปาปานฺ โลกานฺ สฺวียาศุจิตาเวศฺยาคมนลมฺปฏตาจรณาทฺ อนุตาปมฺ อกฺฤตวนฺโต ทฺฤษฺฏฺวา จ ตานธิ มม โศโก ชนิษฺยต อิติ พิเภมิฯ
