2 Corinthiërs 10
1 Ik, Paulus zelf, die dichtbij zo schuchter jegens u ben, maar op een afstand heel dapper, ik vermaan u bij Christus’ zachtmoedigheid en gematigdheid;
But as for me Paul, I entreat you by the gentleness and self-forgetfulness of Christ--I who when among you have not an imposing personal presence, but when absent am fearlessly outspoken in dealing with you.
2 en ik bid u, bij mijn komst niet krachtdadig te moeten ingrijpen met die beslistheid, waarmee ik denk op te treden tegen dat slag van lieden, die menen, dat we wandelen naar het vlees.
I beseech you not to compel me when present to make a bold display of the confidence with which I reckon I shall show my 'courage' against some who reckon that we are guided by worldly principles.
3 Want wel wandelen we in het vlees, maar we kampen niet naar het vlees.
For, though we are still living in the world, it is no worldly warfare that we are waging.
4 De wapens toch, waarmee we kampen, zijn niet vleselijk, maar krachtig voor God, om er burchten mee neer te halen; diepzinnigheden werpen we er mee omver,
The weapons with which we fight are not human weapons, but are mighty for God in overthrowing strong fortresses.
5 ook elke hoogte, die zich verheft tegen de kennis van God; alle denken nemen we er mee gevangen, om het te brengen onder gehoorzaamheid van Christus;
For we overthrow arrogant 'reckonings,' and every stronghold that towers high in defiance of the knowledge of God, and we carry off every thought as if into slavery--into subjection to Christ;
6 en we houden ze gereed, om iedere ongehoorzaamheid te straffen, zo gauw úw gehoorzaamheid maar volmaakt is.
while we hold ourselves in readiness to punish every act of disobedience, as soon as ever you as a Church have fully shown your obedience.
7 Geeft acht op wat voor de hand ligt. Is iemand overtuigd, dat hij Christus toebehoort, dan mag hij toch wel bij zichzelf eens bedenken, dat ook wij Christus toebehoren, evengoed als hij.
Is it outward appearances you look to? If any man is confident as regards himself that he specially belongs to Christ, let him consider again and reflect that just as he belongs to Christ, so also do we.
8 Ja, al ging ik nog veel verder met roemen op de volmacht, die de Heer mij gaf, om u op te bouwen, maar niet om u te gronde te richten, ik zou er niet over te blozen hebben.
If, however, I were to boast more loudly of our Apostolic authority, which the Lord has given us that we may build you up, not pull you down, I should have no reason to feel ashamed.
9 Maar ik wil de schijn niet hebben, dat ik u met mijn brieven vrees wil aanjagen.
Let it not seem as if I wanted to frighten you by my letters.
10 Want, zo heet het: de brieven zijn gewichtig en krachtig, maar zijn persoonlijk optreden is zwak, zijn spreken onbeduidend.
For they say "His letters are authoritative and forcible, but his personal presence is unimpressive, and as for eloquence, he has none."
11 Laat hij, die zó spreekt, er wel aan denken, dat we van dichtbij zó zullen zijn met de daad, als we het uit de verte in onze brieven zijn met het woord.
Let such people take this into their reckoning, that whatever we are in word by our letters when absent, the same are we also in act when present.
12 Maar wat we niet durven: ons op één lijn stellen, of zelfs vergelijken met dat soort lieden, die zich zo gaarne laten gelden. Zij toch meten zich af naar zichzelf, en vergelijken zich met zichzelf, zonder het te bespeuren.
For we have not the 'courage' to rank ourselves among, or compare ourselves with, certain persons distinguished by their self-commendation. Yet they are not wise, measuring themselves, as they do, by one another and comparing themselves with one another.
13 Wij daarentegen zullen niet gaan roemen zonder maat te houden, maar slechts volgens het meetsnoer, dat God ons tot maat heeft gegeven: en dit is, dat we tot u zouden doordringen.
We, however, will not exceed due limits in our boasting, but will keep within the limits of the sphere which God has assigned to us as a limit, which reaches even to you.
14 We rekken ons dus niet buiten dit meetsnoer uit, als waart gij buiten ons bereik gebleven; want feitelijk zijn we tot u doorgedrongen met het Evangelie van Christus.
For there is no undue stretch of authority on our part, as though it did not extend to you. We pressed on even to Corinth, and were the first to proclaim to you the Good News of the Christ.
15 We beroemen ons dan ook niet buiten die maat, en op het werk van anderen. Maar wel koesteren we de hoop, dat we, bij het toenemen van het geloof in uw midden, met ons eigen meetsnoer ons nog aanmerkelijk zullen uitbreiden,
We do not exceed our due limits, and take credit for other men's labours; but we entertain the hope that, as your faith grows, we shall gain promotion among you--still keeping within our own sphere--promotion to a larger field of labour,
16 en het Evangelie in verder liggende streken zullen verkondigen. Maar dan niet met het meetsnoer van anderen, om ons te roemen op wat reeds gedaan is!
and shall tell the Good News in the districts beyond you, not boasting in another man's sphere about work already done by him.
17 Bovendien, "wie roemt, roeme in den Heer."
But "whoever boasts, let his boast be in the Lord."
18 Want niet die zichzelf prijst is goed bevonden, maar die geprezen wordt door den Heer.
For it is not the man that commends himself who is really approved, but he whom the Lord commends.
