2 Kronieken 35

1 Hierop vierde Josias in Jerusalem het paasfeest ter ere van Jahweh. Op de veertiende dag van de eerste maand slachtte men het pascha.

Pea naʻe fai foki ʻe Sosaia ʻa e [kātoanga ]ʻoe Lakaatu kia Sihova ʻi Selūsalema: pea naʻa nau tāmateʻi ʻae Lakaatu ʻi hono [ʻaho ]hongofulu ma fā ʻoe ʻuluaki māhina.

2 Hij liet de priesters hun post innemen, en spoorde hen aan tot de dienst van de tempel van Jahweh.

Pea naʻa ne fokotuʻu ʻae kau taulaʻeiki ʻi honau ngaahi lakanga, ʻo ne tokoni ʻakinautolu ʻi he ngāue ʻi he fale ʻo Sihova.

3 En tot de levieten, die heel Israël moesten onderrichten en aan Jahweh waren gewijd, sprak hij: Brengt de heilige ark in de tempel, die Salomon, de zoon van David, den koning van Israël, heeft gebouwd. Gij hoeft haar niet meer op de schouders te dragen; wijdt u daarom aan Jahweh, uw God, en aan Israël, zijn volk.

Pea naʻe pehē ʻe ia ki he kau Livai ʻaia naʻe akonakiʻi ʻa ʻIsileli kotoa pē, ʻakinautolu naʻe māʻoniʻoni kia Sihova, “Mou ʻai ʻae puha māʻoniʻoni ʻi he fale naʻe langa ʻe Solomone ko e foha ʻo Tevita ko e tuʻi ʻo ʻIsileli: ʻe ʻikai ʻai ia ko e kavenga ki homou uma: ko eni mou tauhi ʻa Sihova ko homou ʻOtua, mo hono kakai ko ʻIsileli,

4 Houdt u gereed naar uw families en afdelingen, zoals die door David, den koning van Israël, en door zijn zoon Salomon zijn ingeschreven,

Pea teuteu ʻakimoutolu ʻi he ngaahi fale ʻo hoʻomou ngaahi tamai, ʻo fakatatau ki homou lakanga, ʻo taau mo e tohi ʻa Tevita ko e tuʻi ʻo ʻIsileli, pea hangē ko e tohi ʻa Solomone ko hono foha.

5 en laat telkens een groep van een levietische familie in het heiligdom ter beschikking staan van de familiegroepen uwer broeders, de leken.

Pea mou tuʻu ʻi he potu māʻoniʻoni ʻo fakatatau mo e vahe ʻoe ngaahi fale ʻoe ngaahi tamai ʻo homou kāinga ko e kakai, pea taau mo e vahe ʻoe ngaahi fale ʻoe kau Livai.

6 Slacht het pascha, na u geheiligd te hebben, en maakt het voor uw broeders gereed, en volgt daarbij het voorschrift op, door Jahweh aan Moses gegeven.

Ko ia mou tāmateʻi ʻae Lakaatu, pea fakamāʻoniʻoni ʻakimoutolu, pea teuteu homou ngaahi kāinga, koeʻuhi ke nau fai ʻo hangē ko e folofola ʻa Sihova ʻi he nima ʻo Mōsese.”

7 Josias stelde uit zijn koninklijk bezit voor alle aanwezige leken dertigduizend stuks schapen, lammeren en geitjes, en drieduizend runderen beschikbaar, alles voor het pascha.

Pea naʻe foaki ʻe Sosaia ki he kakai, ʻi he fanga manu, ko e fanga lami mo e ʻuhikiʻi kosi, ko e meʻa foaki kotoa pē ki he [kātoanga ]ʻoe Lakaatu, maʻae kakai naʻe kātoa, ko e tolu mano, mo e fanga pulu ʻe tolu afe: naʻe ʻomi ʻae meʻa ni mei he koloa ʻae tuʻi.

8 Ook zijn voormannen schonken bereidwillig hun gaven aan het volk, aan de priesters en de levieten. Chilki-ja, Zekarj hoe en Jechiël, de leiders van het Godshuis, schonken aan de andere priesters zes en twintighonderd paasoffers en driehonderd runderen.

Pea naʻe foaki fiemālie pe ʻe hono houʻeiki ki he kakai, pea ki he kau taulaʻeiki, mo e kau Livai: ko Hilikia mo Sakalia mo Sehieli, ko e kau pule ki he fale ʻoe ʻOtua, naʻa nau foaki ki he kau taulaʻeiki ko e feilaulau ʻi he [kātoanga ]ʻoe Lakaatu, ko e fanga manu siʻi ko e ua afe mo e onongeau, mo e fanga pulu ʻe tolungeau.

9 Konanjáhoe en Sjemajáhoe met Netanel, zijn broers en Chasjabjáhoe, Jeïël en Jozabad, de voornaamste levieten, schonken aan de andere levieten vijfduizend paasoffers en vijfhonderd runderen.

Pea ko Kononaia foki, mo Simaia mo Netanili, ko hono kāinga, mo Hesapaia mo Sehieli mo Sosapati, ko e kau tuʻukimuʻa ʻoe kau Livai, naʻa nau foaki ki he kau Livai ko e feilaulau ki he [kātoanga ]ʻoe Lakaatu, ko e fanga manu siʻi ʻe nima afe, mo e fanga pulu ʻe nimangeau.

10 De dienst werd aldus geregeld. De priesters stonden op hun post, en eveneens de verschillende afdelingen der levieten, volgens het voorschrift des konings.

Ko ia naʻe teuteu ʻae ngāue, pea naʻe tuʻu ʻae kau taulaʻeiki ʻi honau potu, mo e kau Livai ʻi honau lakanga, ʻo fakatatau ki he fekau ʻae tuʻi.

11 Men slachtte het pascha, en de priesters sprengden met hun handen het bloed, terwijl levieten het dier de huid afstroopten.

Pea naʻa nau tāmateʻi ʻae Lakaatu, pea naʻe luluku ʻe he kau taulaʻeiki ʻae toto mei honau nima, pea naʻe fohifohiʻi ʻae ngaahi manu ʻe he kau Livai.

12 De tot het brandoffer bestemde delen zonderden ze af, om die aan de familiegroepen der leken te geven, die ze aan Jahweh moesten offeren, zoals geschreven staat in het boek van Moses. Eveneens deden zij met de runderen.

Pea naʻa nau hiki ʻae ngaahi feilaulau tutu, koeʻuhi ke nau foaki ʻo fakatatau ki he ngaahi vahe ʻoe ngaahi fale nofoʻanga ʻoe kakai, ke ʻatu kia Sihova, ʻo hangē ko ia kuo tohi ʻi he tohi ʻa Mōsese. Pea naʻa nau fai pehē pe ki he fanga pulu.

13 Daarna braadden zij het pascha op het vuur, zoals het is voorgeschreven, kookten de heilige stukken in potten, ketels en pannen, en haastten zich er mee naar de leken.

Pea naʻa nau tunu ʻa e [feilaulau ʻoe ]Lakaatu ʻaki ʻae afi ʻo fakatatau ki he tuʻutuʻuni: ka ko hono ngaahi meʻa māʻoniʻoni niʻihi naʻa nau haka ʻi he ngaahi kulo, mo e kulo lahi, mo e ngaahi ipu, pea tufa leva ia ki he kakai kotoa pē.

14 Daarna bereidden ze het voor zichzelf en voor de priesters; want daar de priesters, de zonen van Aäron, tot de nacht toe werk hadden met het opdragen van de brandoffers en het vet, bereidden de levieten het voor zichzelf en voor de priesters, de zonen van Aäron.

Pea hili ia naʻa nau teuteu maʻanautolu, pea maʻae kau taulaʻeiki: koeʻuhi naʻe moʻua ʻae kau taulaʻeiki ko e ngaahi foha ʻo ʻElone ʻi he ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu mo e ngako, ʻo feʻunga mo e poʻuli: ko ia naʻe teuteu ai maʻanautolu ʻe he kau Livai, pea maʻae kau taulaʻeiki ko e ngaahi foha ʻo ʻElone.

15 De zangers, de zonen van Asaf, konden op hun post blijven staan naar het voorschrift van David, Asaf, Heman en Jedoetoen, de zieners des konings; de poortwachters bij de verschillende poorten; niemand behoefde zijn post te verlaten, want hun ambtgenoten de levieten zorgden voor hen.

Pea naʻe ʻi honau potu ʻae kau hiva ko e ngaahi foha ʻo ʻAsafi, ʻo fakatatau ki he fekau ʻa Tevita, mo ʻAsafi, mo Hemoni, mo Situtuni ko e tangata kikite ʻae tuʻi: pea naʻe tali ʻi he matapā ʻae kau leʻo matapā: koeʻuhi ke ʻoua naʻa nau ʻalu mei heʻenau ngāue: he naʻe teuteuʻi maʻanautolu ʻe honau kāinga ko e kau Livai.

16 Zo werd die dag de gehele dienst van Jahweh met betrekking tot het bereiden van het pascha en het opdragen der brandoffers op het altaar van Jahweh naar het voorschrift van koning Josias geregeld.

Pea pehē, naʻe teu ʻae ngāue kotoa pē ʻa Sihova ʻi he ʻaho [kātoanga ]ʻoe Lakaatu, pea ke ʻatu ʻae ngaahi feilaulau tutu ki he feilaulauʻanga ʻo Sihova, ʻo fakatatau ki he fekau ʻae tuʻi ko Sosaia.

17 En zo vierden de aanwezige Israëlieten op die dag het paasfeest, en daarna gedurende zeven dagen het feest der ongedesemde broden.

Pea naʻe fai ʻa e [kātoanga ]ʻoe Lakaatu ʻi he kuonga ko ia ʻe he fānau ʻa ʻIsileli naʻe ʻi ai, mo e kātoanga ʻoe mā taʻelēvani ʻi he ʻaho ʻe fitu.

18 Sinds de dagen van den profeet Samuël was het paasfeest nog nooit op deze wijze gevierd: geen enkele koning van Israël had een paasfeest gevierd, zoals koning Josias het vierde met de priesters en de levieten, en met alle aanwezige Judeërs en Israëlieten en de burgers van Jerusalem.

Pea naʻe ʻikai ha [kātoanga ʻoe ]Lakaatu ʻe fai ʻi ʻIsileli ʻo hangē ko ia talu ʻae ngaahi ʻaho ʻo Samuela ko e palōfita: pea naʻe ʻikai fai ha [kātoanga ʻoe ]Lakaatu ʻe he ngaahi tuʻi kotoa pē ʻo ʻIsileli ʻo hangē ko ia naʻe fai ʻe Sosaia, mo e kau taulaʻeiki, mo e kau Livai, mo Siuta kotoa pē mo ʻIsileli ʻaia naʻe kātoa, mo e kakai ʻo Selūsalema.

19 Dit paasfeest werd gevierd in het achttiende jaar van koning Josias.

Naʻe fai ʻa e [kātoanga ʻoe ]Lakaatu ni ʻi hono hongofulu ma valu ʻoe taʻu ʻae pule ʻa Sosaia.

20 Nadat Josias zo de tempel weer in orde had gebracht, rukte Neko, de koning van Egypte op, om een veldslag te leveren bij Karkemisj aan de Eufraat. Toen Josias hem tegemoet trok,

Pea hili ʻae meʻa ni kotoa pē, pea ʻosi hono teuʻi ʻae faletapu ʻe Sosaia, naʻe ui hake ʻa Niko ko e tuʻi ʻo ʻIsipite ke tauʻi ʻa Kalikimisi ʻaia ʻoku ofi ki he ʻIufaletisi: pea naʻe ʻalu kituaʻā ʻa Sosaia ke tauʻi ia.

21 zond hij gezanten naar hem toe, en liet hem zeggen: Wat hebben wij met elkander te maken, koning van Juda? Ik ruk ditmaal niet op tegen u, maar naar mijn hoofdkwartier; God heeft mij bevolen, haast te maken. Verzet u niet tegen God, die met mij is; anders stort Hij u in het verderf.

Ka naʻa ne fekau ʻae kau tangata fekau kiate ia, ʻo pehē, “Ko e hā ʻeku kau kiate koe, ʻa koe ko e tuʻi ʻo Siuta? ʻOku ʻikai te u haʻu ke tauʻi koe he ʻaho ni, ka ki he fale ʻaia ʻoku ou tauʻi: he naʻe fekau au ʻe he ʻOtua ke u fakatoʻotoʻo: ke ke taʻofi koe ke ʻoua naʻa ke fie kau ki he ʻOtua, ʻaia ʻoku ʻiate au, telia naʻa ne tāmateʻi koe.”

22 Maar Josias liet hem niet met rust; hij was zo overmoedig, met hem te strijden, en niet te luisteren naar de woorden van Neko, die hem door God waren ingegeven. Toen echter koning Josias in de vallei van Megiddo slag ging leveren,

Ka naʻe ʻikai fie kalofaki ʻe Sosaia hono mata meiate ia, ka naʻa ne fakapuli ia, koeʻuhi ke na fai mo ia, pea naʻe ʻikai te ne tokanga ki he ngaahi lea ʻa Niko mei he fofonga ʻoe ʻOtua, ka naʻe haʻu ke tauʻi ia ʻi he teleʻa ʻo Mekito.

23 werd hij door de boogschutters getroffen. En de koning zeide tot zijn dienaren: Brengt me weg; want ik ben zwaar gewond.

Pea naʻe fana ʻe he kau fana ki he tuʻi ko Sosaia: pea naʻe pehē ʻe he tuʻi ki heʻene kau tamaioʻeiki, “ʻAve au mei heni: he kuo u lavea lahi.”

24 Zijn dienaren droegen hem weg uit de wagen, legden hem in zijn andere wagen, en vervoerden hem naar Jerusalem. Hier stierf hij, en werd in de graven van zijn vaderen bijgezet. Heel Juda en Jerusalem treurde om Josias.

Ko ia naʻe ʻave ai ia ʻe heʻene kau tamaioʻeiki mei he saliote ko ia, pea naʻe tuku ia ki hono ua ʻo ʻene saliote naʻa ne maʻu: pea naʻa nau ʻomi ia ki Selūsalema, pea pekia ia: pea nau tanu ia ʻi he tanuʻanga ʻe taha ʻo ʻene ngaahi tamai. Pea naʻe tangi mamahi ʻa Siuta mo Selūsalema koeʻuhi ko Sosaia.

25 Jeremias dichtte een klaagzang op Josias, en alle zangers en zangeressen herdachten hem in hun klaagliederen, zoals ze op de huidige dag nog doen; want ze werden in Israël ingevoerd, en zijn verzameld in de Klaagliederen.

Pea naʻe tangilāulau ʻa Selemaia koeʻuhi ko Sosaia: pea naʻe kau kia Sosaia ʻae lea ʻae kau tangata hiva kotoa pē mo e kau fefine hiva ʻi heʻenau ngaahi lea tangi ʻo aʻu ki he ʻaho ni, pea naʻa nau fokotuʻu ia ko e meʻa fai maʻu ʻi ʻIsileli: pea vakai, kuo tohi ia ʻi he ngaahi tangilāulau.

26 De verdere geschiedenis van Josias, met zijn vrome daden overeenkomstig de voorschriften van Jahweh’s wet,

Pea ko eni, ko hono toe ʻoe ngāue ʻa Sosaia, mo ʻene angalelei, ʻo fakatatau ki ne meʻa naʻe tohi ʻi he fono ʻa Sihova,

27 en zijn andere daden, de vroegere zowel als de latere, staat opgetekend in het boek der koningen van Israël en Juda.

Pea mo ʻene ngaahi ngāue, ko e ʻuluaki mo e kimui, kuo tohi ia ʻi he tohi ki he ngaahi tuʻi ʻo ʻIsileli mo Siuta.