2 Kronieken 30
1 Daarna richtte Ezekias een uitnodiging aan heel Israël en Juda, en schreef er zelfs brieven over aan Efraïm en Manasse, om in de tempel van Jahweh te Jerusalem het paasfeest te komen vieren ter ere van Jahweh.
Hezekiah el supwalik kas nu fin acn Israel ac Judah nufon, ac el oayapa simusla leta ac supwala nu sin sruf lal Ephraim ac sruf lal Manasseh, tuh elos in tuku nu ke Tempul in Jerusalem, in oru Kufwen Alukela nu sin LEUM GOD lun Israel.
2 In overleg met zijn beambten en al het vergaderde volk in Jerusalem besloot de koning het paasfeest in de tweede maand te vieren.
Tokosra ac mwet pwapa lal, ac mwet nukewa su tukeni in acn Jerusalem, elos insesela tuh Kufwen Alukela in orek ke malem se akluo.
3 Zij hadden het namelijk niet op de gebruikelijke tijd kunnen doen, omdat de priesters zich toen nog niet in voldoende aantal hadden geheiligd, en het volk niet in Jerusalem bijeen was gekomen.
Elos tuh tia ku in oru ke pacl fal, ke sripen supus mwet tol su aknasnasyeyukla, ac oayapa supus mwet toeni nu Jerusalem.
4 Toen het plan de goedkeuring van den koning en van heel de gemeenschap had weggedragen,
Tokosra ac mwet uh insewowo ke oakwuk se elos orala inge.
5 besloten zij, een uitnodiging te richten tot heel Israël, van Beër-Sjéba tot Dan, om in Jerusalem het paasfeest te komen vieren ter ere van Jahweh, Israëls God; want men had het niet onder massale deelneming gevierd, zoals voorgeschreven staat.
Ke ma inge, elos suli mwet Israel nukewa, liki Dan in acn epang nwe Beersheba in acn eir, tuh elos in tukeni nu Jerusalem ac akfulatye Kufwen Alukela in fal nu ke Ma Sap. Enenu in pus mwet tukeni in pacl se inge liki pacl nukewa meet.
6 De boden, met de brieven van de hand des konings en zijner beambten, trokken dus heel Israël en Juda door, zoals de koning bepaald had, en zeiden: Israëlieten, bekeert u tot Jahweh, den God van Abraham, Isaäk en Israël, opdat Hij zich kere tot u, tot de Rest, die aan de hand van de koningen van Assjoer zijt ontsnapt.
Tokosra ac mwet pwapa lal elos supwala mwet utuk kas nu yen nukewa in Judah ac Israel. Pa inge ma elos sulkakin: “Mwet Israel, kowos moulla liki poun mwet Assyria ke elos tuh mweuni ac kutangla facl sesr. Inge kowos foloko nu yurin LEUM GOD lal Abraham, Isaac, ac Jacob, ac El ac fah folokot nu yuruwos.
7 Doet niet als uw vaderen en uw broeders, die afgevallen zijn van Jahweh, den God hunner vaderen, en die Hij tot een schande heeft gemaakt, zoals gij met eigen ogen kunt zien.
Nimet oana papa tomowos ac mwet Israel wiowos su tia pwaye nu sin LEUM GOD lalos. Kowos sifacna liye lah El sang kai upa nu selos.
8 Weest niet hardnekkig als uw vaderen, maar reikt Jahweh de hand, komt naar het heiligdom, dat Hij voor altijd heeft gewijd, en dient Jahweh, uw God, opdat zijn gloeiende toorn van u worde afgewend.
Nik kowos likkeke oana elos, a kowos in akos LEUM GOD. Fahsru nu ke Tempul in acn Jerusalem, yen LEUM GOD lowos El orala in mutal nwe tok, ac alu nu sel, tuh Elan tia sifil kasrkusrak suwos.
9 Want als gij u tot Jahweh bekeert, zullen uw broeders en uw zonen genade vinden in de ogen van hen, die ze gevangen hebben weggevoerd, en keren ze terug naar dit land. Want Jahweh, uw God, is genadig en barmhartig; Hij wendt van u zijn aanschijn niet af, als gij u tot Hem bekeert.
Kowos fin foloko nu yurin LEUM GOD na mwet su usla mwet wiowos nu in sruoh elos ac fah pakomutalos ac folokunulos nu yen selos. LEUM GOD lowos El kulang ac pakoten, ac kowos fin foloko nu yorol, El ac fah tia ngetla liki kowos.”
10 Toen de boden echter het land Efraïm en Manasse, tot Zabulon toe, van stad tot stad doorkruisten, werden ze uitgelachen en bespot;
Mwet utuk kas elos som nu in siti nukewa in acn lun sruf lal Ephraim ac Manasseh, ac elos som na nwe layen epang nu ke sruf lal Zebulun, a mwet we isrunulos ac aksruksrukelos.
11 alleen uit Aser, Manasse en Zabulon verootmoedigden zich enkelen, die naar Jerusalem kwamen.
Tusruktu oasr na mwet in sruf lal Asher, Manasseh, ac Zebulun, su lungse tuku nu Jerusalem.
12 Maar in Juda werkte de hand van God, zodat zij eensgezind besloten, aan de oproep van koning en voormannen op Jahweh’s bevel gehoor te geven.
God El oayapa oru tuh mwet in acn Judah in nunak sefanna ac engan in oru ma lungse lal ke elos akos ma tokosra ac mwet pwapa lal sapkin nu selos.
13 Zo stroomde een talrijke schare naar Jerusalem, om in de tweede maand het feest der ongedesemde broden te vieren; het was een geweldige massa.
Mwet puspis tukeni nu Jerusalem in malem akluo in akfulatye Kufwen Bread Tia Akpulol.
14 Zij begonnen met de altaren op te ruimen, die in Jerusalem stonden; ook verwijderden zij alle reukofferaltaren, en wierpen ze in het Kedrondal.
Elos usla loang nukewa in Jerusalem su tuh orekmakinyuk nu ke kisa ac nu ke akosak ma keng, ac sisla Infahlfal Kidron.
15 Daarna slachtten zij het pascha op de veertiende dag van de tweede maand. De priesters en de levieten, die zich beschaamd hadden gevoeld en zich intussen hadden geheiligd, droegen nu de brandoffers op in de tempel van Jahweh.
Ac ke len aksingoul akosr in malem sac, elos uniya sheep fusr nu ke Kufwen Alukela. Mwet tol ac mwet Levi su tia aknasnasla elos mwekin, na elos sifacna kisakunulosyang nu sin LEUM GOD, na toko elos fah ku in kisakin mwe kisa firir in Tempul.
16 Zij gingen op hun post staan, zoals het voorgeschreven was door de wet van Moses, den man Gods, en de priesters plengden het bloed, dat de levieten hun aanreikten.
Elos tu ke acn selos in Tempul, fal nu ke ma oakwuk in Ma Sap lal Moses, mwet lun God. Mwet Levi elos sang nu sin mwet tol srah ke ma kisakinyukla, tuh elos in sang aksroksrokye loang uh.
17 Want omdat een groot gedeelte van het vergaderde volk niet rein was, waren de levieten belast met het slachten van het pascha voor allen, die niet rein waren, om ze zelf aan Jahweh te wijden.
Na ke sripen pus mwet uh tia aknasnasla, elos tia ku in uniya sheep fusr nu ke Kufwen Alukela. Ouinge mwet Levi elos aolulos in orala, ac kisakunla sheep fusr inge nu sin LEUM GOD.
18 Ook kon het grootste gedeelte van het talrijke volk uit Efraïm en Manasse, Issakar en Zabulon, het pascha niet eten, zoals was voorgeschreven, omdat het niet rein was. Maar Ezekias bad voor hen, en zeide:
Sayen ma inge, pus sin mwet su tuku in sruf lal Ephraim, Manasseh, Issachar, ac Zebulun, tiana aknasnasla, tusruktu elos wi mongo ke kufwa uh, ac ma inge sie liki ma oakwuk in ma simusla. Tokosra Hezekiah el pre kaclos ac fahk,
19 Jahweh moge vergiffenis schenken aan ieder, die vastbesloten is, Jahweh te vereren, den Heer en God zijner vaderen, al doet hij het niet met een reinheid, die bij het heilige past.
“O LEUM GOD lun papa matu tumasr, ke lungkulang lulap lom, nunak munas nu selos inge su alu nu sum ke insialos kewa, elos finne tia aknasnasyalos.”
20 En Jahweh verhoorde Ezekias, en was het volk genadig.
LEUM GOD El lohng pre lal Hezekiah, ac El nunak munas nu selos.
21 Zo vierden de Israëlieten, die zich in Jerusalem bevonden, zeven dagen lang onder grote blijdschap het feest der ongedesemde broden, terwijl de priesters en levieten dag aan dag uit volle borst Jahweh’s lof bleven zingen.
Mwet su tukeni in acn Jerusalem, elos akfulatye Kufwen Bread Tia Akpulol ke len itkosr ac elos engan ma lulap. Len nu len mwet Levi ac mwet tol elos kaksakin LEUM GOD ke kuiyalos nufon.
22 En Ezekias sprak de levieten, die zoveel ijver toonden in de dienst van Jahweh, hartelijk toe. Toen zij gedurende de vastgestelde zeven dagen dankoffers hadden opgedragen en Jahweh hadden geprezen, den God hunner vaderen,
Hezekiah el kaksakin mwet Levi ke elos arulana pah in kol alu nu sin LEUM GOD. Tukun len itkosr ma elos oru kisa in kaksak lalos nu sin LEUM GOD lun mwet matu lalos meet ah,
23 besloot al het vergaderde volk, nog zeven dagen feest te vieren. Zo vierden ze nog zeven dagen een vreugdefeest.
na elos nukewa insese in sifilpa oru akfulat lalos ke len itkosr pac, ouinge elos tafwela akfulat lalos wi engan lulap.
24 Want koning Ezekias van Juda had aan het vergaderde volk duizend stieren en zevenduizend schapen geschonken, en de voormannen duizend stieren en tienduizend schapen. En daar de priesters zich nu ook in groten getale hadden geheiligd,
Tokosra Hezekiah el sang sie tausin cow mukul ac itkosr tausin sheep tuh mwet uh in uniya ac mongo kac. Ac mwet pwapa lal srukak pac sie tausin cow mukul ac singoul tausin sheep. Sie u na lulap sin mwet tol elos aknasnasyalosla sifacna.
25 verheugde zich al het vergaderde volk van Juda met de priesters en de levieten, met al het vergaderde volk, dat uit Israël was samengestroomd, en met de vreemdelingen, die uit het land Israël kwamen of in Juda woonden.
Ouinge mwet nukewa engan — mwet Judah, mwet tol, mwet Levi, mwet su tuku in acn epang me, oayapa mwetsac su mutana in acn Israel ac Judah.
26 Er heerste in Jerusalem een grote vreugde; want sinds de dagen van Salomon, den zoon van David, den koning van Israël, was zo iets in Jerusalem niet meer gebeurd.
Siti Jerusalem sessesla ke engan, mweyen soenna oasr pacl ma ouiya inge orek oe ke pacl lal Tokosra Solomon, wen natul David, nwe inge.
27 Toen verhieven zich de priesters en levieten, en zegenden het volk. En Jahweh luisterde naar hen, en hun gebed steeg op naar de hemel, zijn heilige woning.
Mwet tol ac mwet Levi siyuk ke akinsewowo lun LEUM GOD nu sin mwet uh. LEUM GOD El muta in acn sel inkusrao ac lohng pre lalos, ac El insese nu kac.
