2 Kronieken 20
1 Na dit alles trokken de Moabieten en Ammonieten met enige afdelingen Meoenieten tegen Josafat ten strijde.
Дупэ ачея, фиий луй Моаб ши фиий луй Амон ши ку ей ниште маониць ау порнит ку рэзбой ымпотрива луй Иосафат.
2 En men kwam Josafat berichten: Een geweldig leger Edomieten trekt tegen u op uit het Overjordaanse; ze staan reeds in Chasason-Tamar, of En-Gédi.
Ау венит ши ау дат де штире луй Иосафат, зикынд: „О маре мулциме ынаинтязэ ымпотрива та де динколо де маре, дин Сирия, ши сунт ла Хацацон-Тамар, адикэ Ен-Геди.”
3 In zijn angst nam Josafat zijn toevlucht tot Jahweh, en kondigde voor heel Juda een vasten af.
Ын спайма са, Иосафат шь-а ындрептат фаца сэ кауте пе Домнул ши а вестит ун пост пентру тот Иуда.
4 Daarom kwam Juda bijeen, om hulp te zoeken bij Jahweh; ja. uit alle steden van Juda kwam men bijeen, om hulp te zoeken bij Jahweh.
Иуда с-а адунат сэ кеме пе Домнул ши ау венит дин тоате четэциле луй Иуда сэ кауте пе Домнул.
5 Toen ging Josafat voor het vergaderde volk van Juda en Jerusalem bij de nieuwe voorhof van de tempel van Jahweh staan,
Иосафат а венит ын мижлокул адунэрий луй Иуда ши а Иерусалимулуй, ын Каса Домнулуй, ынаинтя курций челей ной.
6 en bad: Jahweh, God onzer vaderen! Gij zijt de God in de hemel, Gij heerst over alle koninkrijken der volken; in uw hand is macht en kracht, en niemand kan U weerstaan.
Ши а зис: „Доамне, Думнезеул пэринцилор ноштри, ну ешть Ту Думнезеу ын черурь ши ну стэпынешть Ту песте тоате ымпэрэцииле нямурилор? Оаре н-ай Ту ын мынэ тэрия ши путеря, аша кэ нимень ну Ци се поате ымпотриви?
7 Gij zijt onze God, die de bewoners van dit land voor Israël, uw volk, hebt uitgedreven, en die het land voor altijd hebt geschonken aan het kroost van Abraham, uw vriend.
Оаре н-ай изгонит Ту, Думнезеул ностру, пе локуиторий цэрий ачестея динаинтя попорулуй Тэу Исраел ши н-ай дат-о Ту пентру тотдяуна де моштенире семинцей луй Авраам, каре Те юбя?
8 Zij hebben er zich gevestigd, daar een heiligdom gebouwd ter ere van uw Naam, en hebben gezegd:
Ей ау локуит-о ши Ць-ау зидит ын еа ун локаш сфынт пентру Нумеле Тэу, зикынд:
9 Als een ramp ons mocht treffen: zwaard, strafgericht, pest of hongersnood, dan zullen wij voor deze tempel en voor uw aanschijn komen staan; want uw Naam woont in deze tempel. Dan zullen wij U aanroepen in onze nood, en Gij zult ons verhoren en helpen.
‘Дакэ ва вени песте ной врео ненорочире, сабия, жудеката, чума сау фоаметя, не вом ынфэциша ынаинтя касей ачестея ши ынаинтя Та, кэч Нумеле Тэу есте ын каса ачаста; вом стрига кэтре Тине дин мижлокул стрымторэрий ноастре, ши Ту не вей аскулта ши не вей мынтуи!’
10 Daar zijn nu de zonen van Ammon en Moab en van het Seïrgebergte! Gij hebt Israël de toegang tot hun land verboden, toen zij uit Egypte trokken, zodat zij hen met rust moesten laten, en ze niet hebben uitgeroeid.
Акум, ятэ, фиий луй Амон ши ай луй Моаб ши чей дин мунтеле Сеир, ла каре н-ай ынгэдуит луй Исраел сэ интре кынд веня дин цара Еӂиптулуй – кэч с-а абэтут де ла ей ши ну й-а нимичит –,
11 En zie, dat vergelden ze ons, door bij ons binnen te vallen en ons te verjagen van uw erfdeel, dat Gij ons hebt geschonken.
ятэ-й кум не рэсплэтеск акум, венинд сэ не изгоняскэ дин моштениря Та, пе каре не-ай дат-о ын стэпынире!
12 O God, zult Gij hen niet straffen? Want wij zijn machteloos tegenover dat geweldige leger, dat tegen ons optrekt; wij weten niet wat wij moeten doen, maar op U zijn onze ogen gevestigd.
О, Думнезеул ностру, ну-й вей жудека Ту пе ей? Кэч ной сунтем фэрэ путере ынаинтя ачестей марь мулцимь каре ынаинтязэ ымпотрива ноастрэ ши ну штим че сэ фачем, дар окий ноштри сунт ындрептаць спре Тине!”
13 Terwijl heel Juda zo voor Jahweh stond met kinderen, vrouwen en zonen,
Тот Иуда стэтя ын пичоаре ынаинтя Домнулуй, ку прунчий, невестеле ши фиий лор.
14 kwam midden onder het vergaderde volk de geest van Jahweh over Jachaziël, den zoon van Zekarjáhoe, zoon van Benaja, zoon van Jeïël, zoon van Mattanja, een leviet uit het geslacht van Asaf.
Атунч, Духул Домнулуй а венит ын мижлокул адунэрий песте Иахазиел, фиул луй Захария, фиул луй Беная, фиул луй Иеиел, фиул луй Матания, Левитул, динтре фиий луй Асаф.
15 En hij sprak: Luistert allen aandachtig, Judeërs, burgers van Jerusalem, en gij ook, koning Josafat. Zo spreekt Jahweh tot u! Weest niet bang, en laat u niet afschrikken door dat geweldige leger; want gij voert de strijd niet, maar God.
Ши Иахазиел а зис: „Аскултаць, тот Иуда ши локуиторий дин Иерусалим, ши ту, ымпэрате Иосафат! Аша вэ ворбеште Домнул: ‘Ну вэ темець ши ну вэ ынспэймынтаць динаинтя ачестей марь мулцимь, кэч ну вой вець лупта, чи Думнезеу.
16 Rukt morgen tegen hen op! Zie, ze zullen trekken door de pas van Sis, en gij zult op hen stoten aan het einde van het dal, ten oosten van de woestijn van Jeroeël.
Мыне коборыци-вэ ымпотрива лор. Ей се вор суи пе дялул Циц ши-й вець гэси ла капэтул вэий, ын фаца пустиулуй Иеруел.
17 Gij zult niet eens hoeven te strijden. Stelt u maar op, en blijft staan; dan zult gij zien, hoe Jahweh u redt, Juda en Jerusalem. Weest dus niet bang en laat u niet afschrikken; trekt ze morgen tegemoet, en Jahweh zal met u zijn!
Ну вець авя де луптат ын лупта ачаста; ашезаци-вэ, стаць аколо ши вець ведя избэвиря пе каре в-о ва да Домнул. Иуда ши Иерусалим, ну вэ темець ши ну вэ ынспэймынтаць; мыне, ешици-ле ынаинте, ши Домнул ва фи ку вой!’”
18 Toen boog Josafat zijn gelaat ter aarde, en al de Judeërs vielen met de burgers van Jerusalem in aanbidding voor Jahweh neer.
Иосафат с-а плекат ку фаца ла пэмынт ши тот Иуда ши локуиторий Иерусалимулуй с-ау арункат ынаинтя Домнулуй сэ се ынкине ынаинтя Луй.
19 En de levieten van het geslacht Kehat en Kore begonnen met luider stem de lof te zingen van Jahweh, Israëls God.
Левиций динтре фиий кехатицилор ши динтре фиий кореицилор с-ау скулат ши ау лэудат ку глас таре ши путерник пе Домнул Думнезеул луй Исраел.
20 De volgende morgen trokken zij in alle vroegte naar de woestijn van Tekóa. En terwijl zij uitrukten, ging Josafat voor hen staan, en sprak: Juda, en gij burgers van Jerusalem, luistert naar mij! Vertrouwt op Jahweh, uw God, en gij blijft behouden; vertrouwt op zijn profeten en slaagt!
А доуа зи, ау порнит дис-де-диминяцэ спре пустиул Текоа. Ла плекаря лор, Иосафат а венит ши а зис: „Аскултаци-мэ, Иуда ши локуиторий Иерусалимулуй! Ынкредеци-вэ ын Домнул Думнезеул востру ши вець фи ынтэриць; ынкредеци-вэ ын пророчий Луй, ши вець избути.”
21 Toen overlegde hij met het volk, en bepaalde, dat de zangers van Jahweh en de muzikanten in de heilige feestgewaden voor de soldaten uit moesten gaan en zingen: "Looft Jahweh; want eeuwig duurt zijn barmhartigheid!"
Апой, ын ынвоире ку попорул, а нумит ниште кынтэрець каре, ымбрэкаць ку подоабе сфинте ши мергынд ынаинтя оштирий, лэудау пе Домнул ши зичяу: „Лэудаць пе Домнул, кэч ындураря Луй цине ын вяк!”
22 En zodra zij begonnen met juichen en loven, liet Jahweh tegen de zonen van Ammon, Moab en van het Seïrgebergte, die naar Juda oprukten, twiststokers los, zodat zij op elkander begonnen in te slaan.
Ын клипа кынд ау ынчепут кынтэриле ши лауделе, Домнул а пус о пындэ ымпотрива фиилор луй Амон ши ай луй Моаб ши ымпотрива челор дин мунтеле Сеир, каре венисерэ ымпотрива луй Иуда. Ши ау фост бэтуць.
23 De zonen van Ammon en Moab keerden de wapens tegen de bewoners van het Seïrgebergte, om hen uit te roeien en te verdelgen; en toen zij met de bewoners van Seïr klaar waren, hielpen zij elkander in het verderf.
Фиий луй Амон ши ай луй Моаб с-ау арункат асупра локуиторилор дин мунтеле Сеир ка сэ-й нимичяскэ ку десэвыршире ши сэ-й прэпэдяскэ. Ши, дупэ че ау испрэвит ку локуиторий дин Сеир, с-ау ажутат уний пе алций сэ се нимичяскэ.
24 Toen Juda dus op de hooggelegen zoom van de woestijn was gekomen, en naar het leger uitkeek, zagen zij enkel lijken op de grond; er was niemand ontkomen!
Кынд а ажунс Иуда пе ынэлцимя де унде се зэреште пустиул, с-ау уйтат ынспре мулциме, ши ятэ кэ ей ерау ниште трупурь моарте ынтинсе пе пэмынт ши нимень ну скэпасе.
25 Nu trok Josafat met zijn volk er op af, om de buit te bemachtigen, en zij vonden bij hen een overvloed aan vee, klederen en kostbare voorwerpen. Ze ontnamen hun zoveel, dat ze het niet konden vervoeren; drie dagen waren ze bezig met het binnenhalen van de buit: zo geweldig was die.
Иосафат ши попорул сэу с-ау дус сэ я прэзиле; ау гэсит принтре трупурь мулте богэций ши лукрурь скумпе ши ау луат атыт де мулте, кэ н-ау путут сэ ле дукэ пе тоате. Трей зиле ау прэдат, кэч ера мултэ прадэ.
26 De vierde dag werden ze bijeengeroepen in de vallei Beraka, waar ze Jahweh zegenden; daarom werd die plek vallei Beraka genoemd, zoals ze nog heet.
А патра зи, с-ау стрынс ын Валя Берака, унде ау бинекувынтат пе Домнул, де ачея ау нумит локул ачеста Валя Берака, нуме каре й-а рэмас пынэ ын зиуа де азь.
27 Daarna keerden alle mannen van Juda en Jerusalem, met Josafat aan de spits, vol vreugde naar Jerusalem terug; want Jahweh had hun vreugde verschaft over hun vijanden.
Тоць оамений дин Иуда ши дин Иерусалим, ын фрунте ку Иосафат, ау плекат весель ши с-ау ынторс ла Иерусалим, кэч Домнул ый умплусе де букурие, избэвинду-й де врэжмаший лор.
28 En met harpen, citers en trompetten trokken ze Jerusalem binnen, en begaven zich naar de tempel van Jahweh.
Ау интрат ын Иерусалим ши ын Каса Домнулуй, ын сунете де алэуте ши де харпе ши трымбице.
29 Een geweldige vrees maakte zich meester van alle vreemde koninkrijken, toen men hoorde, dat Jahweh tegen den vijand van Israël gestreden had.
Гроаза Домнулуй а апукат тоате ымпэрэцииле челорлалте цэрь кынд ау аузит кэ Домнул луптасе ымпотрива врэжмашилор луй Исраел.
30 Sindsdien heerste er vrede in het rijk van Josafat; zijn God schonk hem rust aan alle kanten.
Ши ымпэрэция луй Иосафат а фост лиништитэ ши Думнезеул луй й-а дат паче де жур ымпрежур.
31 Zo regeerde Josafat over Juda. Hij was vijf en dertig jaar, toen hij koning werd, en regeerde vijf en twintig jaar te Jerusalem. Zijn moeder heette Azoeba en was een dochter van Sjilchi.
Иосафат а домнит песте Иуда. Авя трейзечь ши чинч де ань кынд а ажунс ымпэрат ши а домнит доуэзечь ши чинч де ань ла Иерусалим. Мама са се кема Азуба, фата луй Шилхи.
32 In alles volgde hij het voorbeeld van zijn vader Asa, zonder daarvan af te wijken; zo deed hij wat recht was in de ogen van Jahweh.
Ел а мерс пе каля татэлуй сэу, Аса, ши ну с-а абэтут делок, фэкынд че есте бине ынаинтя Домнулуй.
33 Alleen werden de offerhoogten niet afgeschaft; want nog steeds richtte het volk zijn hart niet op den God zijner vaderen.
Нумай кэ ынэлцимиле н-ау фост ындепэртате, ши попорул тот н-авя инима стрынс липитэ де Думнезеул пэринцилор сэй.
34 De verdere geschiedenis van Josafat, de vroegere zowel als de latere, staat beschreven in de Kronieken van Jehoe, den zoon van Chanani, die opgenomen zijn in het boek van de koningen van Israël.
Челелалте фапте але луй Иосафат, челе динтый ши челе де пе урмэ, сунт скрисе ын история луй Иеху, фиул луй Ханани, каре есте купринсэ ын картя ымпэрацилор луй Исраел.
35 Na dit alles sloot koning Josafat van Juda een verbond met den goddelozen koning Achazja, den koning van Israël;
Дупэ ачея, Иосафат, ымпэратул луй Иуда, с-а унит ку ымпэратул луй Исраел, Ахазия, а кэруй пуртаре ера нелеӂюитэ.
36 en hij kwam met hem overeen, schepen te bouwen, die naar Tarsjisj zouden varen. De schepen werden inderdaad te Es-jon-Géber gebouwd.
С-а унит ку ел ка сэ зидяскэ ниште корэбий, каре сэ мяргэ ла Тарсис, ши ау фэкут корэбий ла Ецион-Гебер.
37 Maar Eliézer, de zoon van Dodawáhoe, uit Maresja, profeteerde tegen Josafat en sprak: Omdat gij een verbond gesloten hebt met Achazjáhoe, zal Jahweh uw werk vernielen. Inderdaad werden de schepen vernield, en konden zij niet naar Tarsjisj varen.
Атунч, Елиезер, фиул луй Додава, дин Мареша, а пророчит ымпотрива луй Иосафат ши а зис: „Пентру кэ те-ай унит ку Ахазия, Домнул ыць нимичеште лукраря.” Ши корэбииле ау фост сфэрымате ши н-ау путут сэ се дукэ ла Тарсис.
