2 Kronieken 15
1 Nu kwam de geest van God over Azarjáhoe, den zoon van Oded.
Angraeng ih Muithla loe Oded capa Azariah nuiah angzoh;
2 Hij verscheen voor Asa, en sprak tot hem: Asa, en heel Juda en Benjamin, luistert naar mij! Jahweh is met u, als gij met Hem zijt. Wanneer gij Hem zoekt, zal Hij Zich door u laten vinden, maar verlaat gij Hem, dan verlaat Hij ook u.
Azariah loe Asa siangpahrang tongh hanah caeh, anih khaeah, Asa siangpahrang, Judahnawk hoi Benjamin kaminawk boih, ka lok hae tahngai oh; Angraeng khaeah na oh o nahaeloe, Angraeng doeh nangcae khaeah om tih; anih to na pakrong o nahaeloe, na hnu o tih; toe anih to na pahnawt o nahaeloe, anih mah doeh na pahnawt o toeng tih.
3 Lange tijd was Israël zonder den waren God, zonder priesters, die hen onderrichtten, en zonder Wet.
Atue paroeai thung Israel kaminawk loe Sithaw tangtang tawn o ai, patukkung qaima tawn o ai moe, daan doeh tawn ai ah khosak o.
4 Maar wanneer zij dan in nood geraakten, bekeerden zij zich tot Jahweh, Israëls God; dan zochten zij Hem, en Hij liet Zich door hen vinden.
Toe patangkhang o naah loe, Israel Angraeng Sithaw khaeah amlaem o let; anih to pakrong o naah nihcae mah hnuk o.
5 In zulke tijden was niemand veilig, of hij uitging of terugkwam; maar er heerste een geweldige onrust onder de bewoners dezer streken.
To nathuem ah kholong caeh kaminawk hanah, monghaih roe om ai; prae thung boih ah poek anghmanghaih to oh.
6 Het ene volk lag overhoop met het andere, de ene stad met de andere; want God bracht hen in verwarring, en in allerlei nood.
Sithaw mah congca patangkhanghaih hoi raihaih to paek pongah, prae maeto hoi maeto, vangpui maeto hoi maeto misa angthawk o.
7 Weest gij dus sterk, laat uw handen niet verslappen; want gij zult voor uw moeite worden beloond.
Toe nangcae mah tha pathok oh, bantha zok o sak hmah; na sak o ih tok baktih toengah tangqum na hnu o tih, tiah a naa.
8 Zodra Asa deze woorden en de profetie van den profeet Azarjáhoe, den zoon van Oded, vernam, vatte hij moed, liet de gruwelen opruimen in heel het land Juda en Benjamin en uit de steden op het Efraïmgebergte, die hij veroverd had, en vernieuwde het altaar van Jahweh, dat voor de voorhal van Jahweh stond.
Asa mah hae loknawk hoi tahmaa Oded mah thuih ih lok to thaih naah, tha ohsak moe, Judah prae, Benjamin prae hoi Ephraim mae nuiah lak ih vangpuinawk thung boih hoiah, panuet thok krangnawk to vah king; anih mah Angraeng im hmaa ah kaom, Angraeng ih hmaicam to pathoep let.
9 Hij riep heel Juda en Benjamin bijeen, met de mannen uit Efraïm en Manasse en Simeon, die zich onder hen hadden gevestigd, omdat zij in grote getale van Israël naar Juda waren overgegaan, toen zij zagen, dat Jahweh, zijn God, met hem was.
To pacoengah Judah kaminawk, Benjamin kaminawk, Ephraim kaminawk, Manaseh kaminawk hoi Simeon kaminawk to nawnto amkhuengsak boih; Asa khaeah Angraeng Sithaw oh, tiah Israel kaminawk boih mah panoek o naah, anih khaeah angzoh o.
10 Zij kwamen bijeen te Jerusalem in de derde maand van het vijftiende jaar der regering van Asa,
Asa siangpahrang ah ohhaih saning hatlaipangato haih, khrah thumto naah, Jerusalem vangpui ah amkhueng o.
11 en brachten die dag uit de buit zevenhonderd runderen en zevenduizend schapen aan Jahweh ten offer.
Misa khae hoi lak o ih maitaw cumvai sarihto hoi tuu sang sarihto Angraeng khaeah angbawnhaih ah paek o.
12 Zij verbonden zich, om Jahweh, den God hunner vaderen, te vereren met heel hun hart en heel hun ziel,
Angmacae poekhaih palungthin boih hoiah ampanawk ih Angraeng Sithaw to pakrong hanah lokmaihaih thungah akun o;
13 en iedereen te doden, die Jahweh, den God van Israël, niet vereerde, kleinen als groten, mannen als vrouwen.
mi kawbaktih doeh Israel Angraeng Sithaw pakrong ai kami loe, kathoeng kalen tih ai, nongpa nongpata tih ai, paduek han oh tiah,
14 Dit bezwoeren zij Jahweh met luider stem en onder het geschal van trompetten en bazuinen.
Angraeng khaeah tha hoi hanghaih, mongkah ueng moe, tuu taki bohhaih hoiah lokkamhaih a sak o.
15 Heel Juda verheugde zich erover, dat zij deze eed van ganser harte hadden gezworen; zij vereerden Jahweh onverdeeld. Daarom liet ook Jahweh Zich door hen vinden, en schonk hun rust aan alle kanten.
Nihcae loe palungthin boih hoi lokkam o pongah, Judah kaminawk boih anghoe o; koehhaih palungthin hoiah Angraeng to pakrong o pongah, Anih to hnuk o; Angraeng mah nihcae hanah ahmuen kruek hoi monghaih to paek.
16 Ook zette koning Asa zijn moeder Maäka af als gebiedster, omdat zij een schandbeeld van Asjera gemaakt had. Asa sloeg dit schandbeeld neer, en verbrandde het in het Kedrondal.
Siangpahrang Asa ih amsae nongpata Makaah mah Asherah thingkung tlim ah panuet thok krang to sak pongah, siangpahrang nongpata ah angdoethaih ahmuen hoiah takhoe ving; Asa mah krang to pakhoih pae boih, khok hoiah atit pae moe, Kidron ah hmai hoiah a thlaek.
17 En ofschoon de offerhoogten in Israël niet werden afgeschaft, bleef Asa toch zijn leven lang trouw.
Toe Israel prae thung hoiah hmuensangnawk to takhoe boih ai, toe Asa loe a hing thung Angraeng khaeah poekhaih to paek.
18 Met de wijgeschenken van zijn vader bracht hij ook zijn eigen wijgeschenken naar de tempel van God: zilver, goud en andere voorwerpen.
Angmah hoi ampa mah paek ih sui, sumkanglung hoi laom sabaenawk to Angraeng im thungah a sin boih.
19 Tot het vijf en dertigste regeringsjaar van Asa was er geen oorlog geweest;
Asa singpahrang ah ohhaih saning quithum, pangato thung prae thungah misa angtukhaih om ai.
