< 2 Kronieken 14 >

1 Abias ging bij zijn vaderen te ruste, en werd in de Davidstad begraven. Zijn zoon Asa volgde hem op. In zijn dagen had het land tien jaar lang rust.
Abijah athi phat chun David khopia chun akivuitan ahi. Chuin achapa Asa chu ama banin Lengin ahung pangin, hiti chun gamsunga chun kum som sung chamna le lungmona anaumin ahi.
2 Asa deed wat goed en recht was in de ogen van Jahweh, zijn God:
Asa chun Pakai a-Pathen mit mun, alunglhaina dingle thilpha jeng abollin ahi.
3 hij ruimde de vreemde altaren en de offerhoogten op, sloeg de heilige zuilen stuk, hakte de heilige palen om,
Aman gamchom miho maicham phungle, doihou ho doi-khom chu aladohsoh keijin ahi.
4 en scherpte de Judeërs in, dat zij Jahweh moesten vereren, den God hunner vaderen, en zijn wet en geboden moesten onderhouden.
Asa chun Judah ten apu apau Pakai Pathen aholluva, chule adan hole athupeh’a anunna diuvin thu apetan ahi.
5 Ook uit alle steden van Juda verwijderde hij de offerhoogten en de reukaltaren. Onder hem had het rijk rust.
Asa chun Judah khopi jousea doikhom leh, gimnamtui ahal nau maicham phungho jong chu aladoh soh kei tan ahi.
6 Daar het land vrede had, en hij in die jaren geen oorlog hoefde te voeren, omdat Jahweh hem rust verleende, bouwde hij verschillende vestingen in Juda.
Chuche chamna kum sungchun Judah gamsung pumpia khopiho kul thopal ana gendoh jouvin ahi. Hiche phatsung hin, ama dounan koimachan gal anabol poi; ajeh chu Pakai in agalmi ho akonna akicholdo sah ahi.
7 En hij zeide tot Juda: Laat ons deze steden versterken, en ze met een muur en torens, met poorten en grendels omgeven. Nog zijn wij baas in eigen land, omdat wij Jahweh, onzen God, vereren; want omdat wij Hem vereren, schenkt Hij ons rust naar alle kanten. En ze brachten de bouw tot een gelukkig einde.
Asa chun Judah mite chu aseipeh’in, “Khopi ho sao hitin chule bang insang kotpi le thihkhao tothon kulpi gen uhite gam hi eihoa ahijenge, ajeh chu eihon Pakai Pathen chu ina holjinguva, chule aman akimvel jousea hi chamna eina peh’u ahi,” ati’ Hitichun amahon hiche tohgon ho chu ana chepiuvin atongdoh soh keitauvin ahi.
8 Het leger van Asa bestond uit driehonderdduizend Judeërs, gewapend met schild en lans, en tweehonderdduizend Benjamieten, gewapend met schilden en vertrouwd met de boog; allemaal dappere mannen.
Asa chun tengcha le kidalna pho mangcha Judah phunga kon sepai hangsan sang jathum aneiyin ahi. Chujongleh Benjamin phunga konin, kidalna pho neoloi le thalpi mangcha sepai galhang sang jani le somget aneiyin, sepai hon anigella chu, galsat jedan phatecha kihil them mi ahiuve.
9 Eens rukte Zérach, de Koesjiet, tegen hem op met een leger van een millioen man en driehonderdduizend strijdwagens. Toen hij Maresja had bereikt,
Khatvei chu Ethiopia mi Zerah kiti pa chun sepai mi nelkhat, chule sakol kangtalai jathum chun Judah techu ahin no khum un ahi. Amaho chun Mareshah khopi chan ahin dellut un ahi.
10 ging Asa hem tegemoet, en zij stelden zich in het dal Sefata bij Maresja in slagorde op.
Chuin Asa chun asepai techu galsat din sah lam Mereshah phaichamma chun akoi tan ahi.
11 Nu riep Asa tot Jahweh, zijn God, en sprak: Jahweh; Gij alleen kunt helpen in de strijd van een machteloze tegen een sterke! Help ons, Jahweh, onze God; want wij nemen onze toevlucht tot U, en in uw Naam trekken wij tegen dit geweldige leger op, Jahweh, Gij zijt onze God; tegen U is niemand bestand!
Chutah chun Asa chun a-Pakai, Pathen henga atao in, “O Pakai nangtai lou koima khatcha hiche thanei lou keima hin thaneitah galmite douna eikithopi jou ding aumpoi, neipanpeuvin O Pakai, ka Pathen-u neikithopiu vin, ijeh-inem itileh nangma jengbou katah san’u nahi’e, hiche nangma minna chu hiche simjoulou dou dinga hung kondoh a kahiuve, O Pakai nangma ka Pathen’un ahin, hiche mihem ho hi nang sangin chung nun sah hih hellin,” ati.
12 En Jahweh bracht de Koesjieten voor Asa de nederlaag toe. De Koesjieten sloegen op de vlucht,
Chuti chun Asa le Judah sepai ho masanga Pakai in Ethiopi mite gal ajo peh in, galmite chu ajam tauvin ahi.
13 en Asa met zijn manschappen achtervolgden hen tot Gerar. Er sneuvelden zoveel Koesjieten, dat ze zich niet konden herstellen; ze werden door Jahweh en zijn leger volkomen vernietigd. De Judeërs bemachtigden een zeer grote buit,
Asa le asepaite chun Gerar chan chu agadellun, chule hiti chun Ethiopi mite tamtah chun kinung thodoh jou kit dingin akigel tapouve. Amaho chu Pakai le a sepaiten asumangun chuin Judah te Sepai ho chun thilkeo tampi ahin kipoh doh tauvin ahi.
14 en overweldigden alle steden in de omgeving van Gerar; zo diep zat de schrik voor Jahweh er in! Zij plunderden al die steden, omdat er veel buit te behalen viel;
Amaho Gerar’a aum sungu chun chuche gamkai’a khopi ho chu ano khum un ahile Pakai a kon achunguva kichat tijat a chu in, amahon hiche kho jouse chu achomun ahi. Ajeh chu hiche lai munna chu mithil lah ding atama tam uma ahi,
15 zelfs de tenten der veehoeders haalden zij omver, en maakten een groot aantal schapen en kamelen buit. Toen keerden ze naar Jerusalem terug.
Amahon gancha chingho gebuh jong chu anokhum uvin, kelngoi hon kelcha le sangongsao hon ho chu ahin kipuidoh uvin, chuin ama ho chu Jerusalema ahung kinung le tauvin ahi.

< 2 Kronieken 14 >