2 Kronieken 11
1 Zodra Roboam nu te Jerusalem was aangekomen, verzamelde hij uit de stammen Juda en Benjamin wel honderd tachtigduizend strijdbare mannen, om tegen Israël oorlog te voeren en het koningschap voor Roboam terug te winnen.
Pea ʻi heʻene haʻu ʻa Lehopoami ki Selūsalema, naʻe fakakātoa ʻe ia mei he fale ʻo Siuta mo Penisimani ʻae kau tangata fili, ko e kau tangata tau, ʻe taha kilu mo e toko fā mano, ke nau tauʻi ʻa ʻIsileli, koeʻuhi ke nau toe liliu mai ʻae puleʻanga kia Lehopoami.
2 Maar het woord van Jahweh werd tot den godsman Sjemajáhoe gericht:
Ka naʻe haʻu ʻae folofola ʻa Sihova kia Simaia ko e tangata ʻae ʻOtua, ʻo pehē,
3 Zeg aan Roboam, den zoon van Salomon, den koning van Juda:
[Ke ke ]lea kia Lehopoami ko e foha ʻo Solomone ko e tuʻi ʻo Siuta, pea ki ʻIsileli kotoa pē ʻi Siuta mo Penisimani, ʻo pehē,
4 Zo spreekt Jahweh! Trekt niet op, en voert geen oorlog tegen uw broeders! Iedereen kere terug naar zijn huis; want door Mij is dit alles beschikt. Zij luisterden naar Jahweh, en zagen er van af, tegen Jeroboam op te trekken.
ʻOku pehē ʻe Sihova, “ʻOua te mou ʻalu hake, pe tau ki homou kāinga: mou foki atu taki taha ʻae tangata ki hono fale: he ko e meʻa ni kuo fai ia ʻiate au.” Pea naʻa nau fai talangofua ki he folofola ʻa Sihova, pea naʻa [nau ]foki ʻo ʻikai ʻalu ke tauʻi ʻa Selopoami.
5 Roboam bleef dus in Jerusalem wonen en verbouwde verschillende steden in Juda tot vesting.
Pea naʻe nofo ʻa Lehopoami ʻi Selūsalema, pea naʻe langa ʻe ia ʻae ngaahi kolotau ʻi Siuta.
6 Zo bracht hij Betlehem, Etam, Tekóa,
Naʻa ne langa ʻa Petelihema, mo ʻEtami, mo Tikoa,
7 Bet-Soer, Soko, Adoellam,
Mo Petesua, mo Soko, mo ʻAtulami,
8 Gat, Maresja, Zif,
Mo Kati, mo Malesa, mo Sifi,
9 Adoráim, Lakisj, Azeka,
Mo ʻAtolaimi, mo Lakisi, mo ʻAseka,
10 Sora, Ajjalon en Hebron, die in Juda en Benjamin lagen, in staat van verdediging,
Mo Sola, mo ʻAsaloni, mo Hepeloni, ʻaia ʻoku ʻi Siuta mo Penisimani ko e ngaahi kolotau.
11 maakte er sterke vestingen van, stelde er bevelhebbers aan en sloeg er voorraden op van proviand, olie en wijn;
Pea naʻa ne fakamālohi ʻe ia ʻae ngaahi kolotau, pea tuku ki ai ʻae ngaahi ʻeikitau, mo faʻo [ki ai ʻae ]meʻakai, mo e lolo mo e uaine.
12 en daar in die verschillende steden schilden en lansen aanwezig waren, maakte hij ze buitengewoon sterk. Zo bleven Juda en Benjamin voor hem behouden.
Pea ne tuku ʻi he ngaahi kolo taki taha ʻae ngaahi pā mo e ngaahi tao, ʻo ne ngaohi ia ke mālohi ʻaupito, he naʻe kau ʻa Siuta mo Penisimani kiate ia.
13 De priesters en levieten die in Israël woonden verhuisden uit hun woonplaatsen, en vestigden zich bij hem.
Pea naʻe haʻu kiate ia ʻae kau taulaʻeiki mo e kau Livai mei honau ngaahi potu nofoʻanga kotoa pē.
14 De levieten moesten namelijk hun landerijen en bezittingen verlaten en naar Juda en Jerusalem uitwijken, omdat Jeroboam met zijn zonen hen had afgezet als priesters van Jahweh,
Ka naʻe siʻaki ʻe he kau Livai honau ngaahi ʻapi mo honau ngaahi tofiʻa, pea haʻu ki Siuta mo Selūsalema: he naʻe liʻaki ʻakinautolu ʻe Selopoami mo hono ngaahi foha ke ʻoua naʻa nau fai ʻae ngāue ʻae taulaʻeiki kia Sihova.
15 en zelf priesters aanstelde op de offerhoogten, bij de bokken- en kalverbeelden, die hij gemaakt had.
Pea naʻa ne fakanofo ʻae kau taulaʻeiki maʻana ki he ngaahi potu māʻolunga, pea maʻae ngaahi tēvolo, pea ki he ngaahi ʻuhiki pulu ʻaia naʻa ne ngaohi.
16 Zij werden gevolgd door velen uit alle stammen van Israël, die vastbesloten waren, Jahweh te blijven vereren, den God van Israël, en die naar Jerusalem kwamen, om Jahweh te offeren, den God van hun vaderen.
Pea naʻe muimui ʻiate kinautolu ki Selūsalema, mei he ngaahi faʻahinga kotoa pē ʻo ʻIsileli, ʻakinautolu kotoa pē naʻe pau honau loto ke kumi kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻIsileli, ke feilaulau kia Sihova ko e ʻOtua ʻo ʻenau ngaahi tamai.
17 Zij versterkten het koninkrijk Juda, en waren drie jaar lang een steun voor Roboam, den zoon van Salomon; want drie jaar lang bewandelde hij de weg van David en Salomon.
Ko ia naʻa nau fakamālohi ʻae puleʻanga ʻo Siuta, pea naʻe fakamālohiʻi ʻa Lehopoami ko e foha ʻo Solomone, ʻi he taʻu ʻe tolu: he naʻa nau ʻalu ʻi he taʻu ʻe tolu ʻi he hala ʻo Tevita mo Solomone.
18 Roboam nam Abicháil tot vrouw, de dochter van Eliab, den zoon van Jerimot, zoon van David, zoon van Jesse.
Pea naʻe ʻomi ʻe Lehopoami ʻa Mehalate ko e ʻofefine ʻo Selimoti ko e foha ʻo Tevita kena mali, mo ʻApieli ko e ʻofefine ʻo ʻIliapi, ko e foha ʻo Sese:
19 Zij schonk hem de zonen Jeöesj, Sjemarja en Záham.
ʻAia naʻa na fānau kiate ia ʻae fānau: ko Siusi, mo Samalia, mo Seami.
20 Na haar nam hij Maäka tot vrouw, de dochter van Absalom; zij schonk hem Abias, Attai, Ziza en Sjelomit.
Pea hoko mo ia naʻa ne ʻomi ʻa Meaka ko e ʻofefine ʻo ʻApisalomi: ʻaia naʻa ne fānau kiate ia ʻa ʻApisa, mo ʻAtai, mo Sisa, mo Silomiti.
21 Roboam hield van Maäka, de dochter van Absalom, veel meer dan van al zijn andere vrouwen en bijvrouwen; hij had namelijk achttien vrouwen en zestig bijvrouwen, en was de vader van acht en twintig zonen en zestig dochters.
Pea naʻe ʻofa ʻa Lehopoami kia Meaka ko e ʻofefine ʻo ʻApisalomi ʻo lahi hake ʻi hono ngaahi uaifi kotoa pē mo ʻene sinifu: (he naʻa ne maʻu ʻae uaifi ʻe toko hongofulu ma toko valu mo e sinifu ʻe toko onongofulu: pea naʻe fānau kiate ia ʻae foha ʻe toko uofulu ma toko valu, mo e ʻofefine ʻe toko onongofulu.)
22 Roboam stelde Abias, den zoon van Maäka, als kroonprins aan het hoofd van zijn broers; want hem wilde hij koning maken.
Pea ngaohi ʻe Lehopoami ʻa ʻApisa ko e tama ʻa Meaka ke tuʻukimuʻa, pea ke pule ia ki hono ngaahi kāinga: he naʻe tokanga ia ke fakanofo ia ke tuʻi.
23 Hij was echter zo verstandig, enkelen van zijn andere zonen in alle streken van Juda en Benjamin over de verschillende vestingen te verdelen, waar hij hun een rijk bestaan verleende en veel vrouwen verschafte.
Pea naʻe fai fakapotopoto ia, ʻo ne tufaki ʻene fānau kotoa pē ki he ngaahi potu kotoa pē ʻo Siuta mo Penisimani, ki he ngaahi kolo tau kotoa pē: pea naʻa ne ʻatu kiate kinautolu ʻae meʻakai lahi ʻaupito. Pea naʻe manako ia ki he uaifi tokolahi.
