2 Kronieken 10
1 Daar heel Israël nu te Sikem bijeenkwam, om Roboam tot koning uit te roepen, ging ook deze er heen.
Isarelnaw abuemlah Shekhem kholah siangpahrang rawi hanelah a cei awh. Rehoboam hai a cei vah.
2 Zodra echter Jeroboam dat vernam, de zoon van Nebat, die zich in Egypte ophield, waarheen hij voor koning Salomon uitgeweken was, keerde hij uit Egypte terug.
Solomon siangpahrang koehoi Izip ram lah ka yawng e Nebat capa Jeroboam teh hote kamthang a thai navah Izip ram hoi bout a tho.
3 Men liet hem ontbieden, en zo kwamen hij en alle Israëlieten voor Roboam en zeiden:
Tami a patoun teh ahni hah a kaw awh. Jeroboam hoi Isarelnaw abuemlah a tho awh teh, Rehoboam koevah,
4 Uw vader heeft ons een zwaar juk opgelegd; verlicht gij nu de harde dienstbaarheid, waartoe uw vader ons dwong, en het zware juk, dat hij ons heeft opgelegd, en wij zullen u dienen.
Na pa ni hmuen ka ri pueng hai na phu sak awh. Hatdawkvah, na pa ni nget ka tawn lah na tawk sak e hoi hnokari na phu sak e heh bet pâhaw sak haw, telah pawiteh na thaw ka tawk awh han telah atipouh awh.
5 Hij antwoordde: Gaat heen tot overmorgen, en komt dan bij mij terug. Toen het volk weg was,
Ahni ni hnin thum touh aloum hnukkhu bout tho awh atipouh navah, taminaw ni koung a taki awh.
6 ging koning Roboam te rade bij de bejaarde mannen, die bij het leven van zijn vader Salomon diens vertrouwelingen waren geweest, en vroeg hun: Wat raadt gij mij, dit volk te antwoorden?
Siangpahrang Rehoboam ni hete tami lawk bout a pathung hanelah bangtelamaw pouknae na poe awh han telah a na pa a hring nah ateng ouk kaawm e kacuenaw koe pouknae a hei.
7 Ze zeiden hem: Wanneer gij dit volk nu terwille zijt, en het een goedgunstig antwoord geeft, zal het u voor altijd dienen.
Ahnimanaw ni hete taminaw heh na pahren pawiteh lung na hawi sak pawiteh, lawkkanemcalah na dei pawiteh, na tami lah pou ka o awh han telah atipouh.
8 Maar hij verwierp de raad, die de bejaarde mannen hem gegeven hadden, en ging te rade bij de jongelieden, die met hem waren opgegroeid en nu zijn vertrouwelingen waren.
Hatei, kacuenaw ni pouknae a poe e hah dâw laipalah ateng kaawm e a hui thoundounnaw koe pouknae a hei.
9 Hij zeide hun: Wat raadt gij mij, dit volk te antwoorden, dat mij heeft durven zeggen: "Verlicht het juk, dat uw vader ons heeft opgelegd."
Rangpuinaw ni na pa ni hnokari a patue e pâhaw sak leih ati awh dawkvah, ahnimanaw koe bout ka dei pouh hanelah, bangtelamaw pouknae na poe awh han telah a pacei navah,
10 En de jongemannen, die met hem waren opgegroeid, zeiden hem: Dit moet ge antwoorden aan dit volk, dat tot u durfde zeggen: "Uw vader heeft ons een zwaar juk opgelegd; maak gij het nu lichter!" Zo moet ge tot hen spreken: Mijn pink is dikker dan mijns vaders middel.
a hui thoundounnaw ni na pa ni hnokari na phu sak katetnaw koe hettelah dei pouh, kaie kutcarei teh, apa e keng hlak a tha han.
11 Heeft mijn vader u een zwaar juk opgelegd, ik zal uw juk nog verzwaren; heeft mijn vader u met zwepen getuchtigd, ik zal het met schorpioenen doen.
Apa ni hnokari na phu sak awh toe. Kai ni het hlak hoe ka ri e na phu sak awh han rah. Apa ni nangmanaw ruitaboung hoi na hem awh. Kai niteh, aikam hoi na hem awh han telah tet pouh loe, atipouh awh.
12 Toen Jeroboam met al het volk op bevel van den koning, om overmorgen bij hem terug te komen, na drie dagen bij den koning kwam,
Siangpahrang ni apâthum hnin bout tho awh atipouh e patetlah apâthum hnin dawk Jeroboam hoi taminaw pueng teh Rehoboam koe a tho awh.
13 gaf de koning een hard antwoord aan het volk. Want koning Roboam stoorde zich niet aan de raad, die de bejaarde mannen hem hadden gegeven,
Hatnavah Rehoboam siangpahrang ni kacuenaw ni a poe e pouknae a hnoun teh, a hui thoundounnaw ni a poe e pouknae patetlah,
14 maar volgens de raad der jongelieden zeide hij hun: Heeft mijn vader u een zwaar juk opgelegd, ik zal het nog verzwaren. Heeft mijn vader u met zwepen getuchtigd, ik zal het met schorpioenen doen.
Apa ni nangmanaw hnokari poung e na phu sak awh toe. Kai ni het hlak hoe na phu sak awh han rah. Apa ni nangmanaw ruitaboung hoi na hem awh. Kai niteh, aikam hoi na hem awh han rah telah puenghoi bout a dei pouh.
15 De koning was dus het volk niet terwille; want Jahweh had het zo beschikt om zijn belofte te houden, die Hij door den profeet Achijáhoe van Sjilo aan Jeroboam, den zoon van Nebat, had gedaan.
Siangpahrang ni khocanaw ni a dei e lawk a tarawi ngaihoehnae teh, BAWIPA ni Shiloh tami Ahijah hno lahoi Nebat capa Jeroboam koe a dei pouh e lawk a kuep sak hane a ngai dawk doeh.
16 Toen Israël dus zag, dat de koning hun niet ter wille was, riep heel het volk den koning toe: Wat hebben wij met David te maken? Wij hebben niets uit te staan met den zoon van Jesse! Terug naar uw tenten, Israël! David, zorg voor uw eigen huis! Heel Israël trok zich dus terug naar zijn tenten,
Isarelnaw abuemlah ni, siangpahrang ni lawk a ngâi hoeh e a hmu awh navah, bangmaw Devit koe coe hane ka tawn awh, Jesi capa koe coe hane râw ka tawn awh hoeh. Oe Isarelnaw, namamae rim koe lah ban awh leih. Oe Devit namae imthung khenhaw! telah atipouh awh. Hottelah Isarelnaw teh amamae rim koe lah lengkaleng a ban awh.
17 en Roboam werd koning alleen over de Israëlieten, die in de steden van Juda woonden.
Hatei, Judah ram lah kaawm e Isarelnaw teh Rehoboam ni a uk awh.
18 Wel vaardigde koning Roboam den leider van de arbeidsdienst Hadoram nog af, maar Israël stenigde hem dood, en koning Roboam moest overhaast zijn wagen bestijgen, om nog naar Jerusalem te kunnen vluchten.
Hahoi, siangpahrang Rehoboam ni thaw katawknaw ka uk e Adoniram teh Isarelnaw koe a patoun. Hatei ahnimanaw ni talung hoi mat a dei awh. Hatdawkvah, siangpahrang Rehoboam teh rangleng dawk karanglah a kâcui teh, Jerusalem lah a yawng.
19 Zo scheurde Israël zich van het huis van David los; dit bleef zo tot op de huidige dag.
Hottelah Isarelnaw ni, atu totouh Devit catounnaw a taran awh.
