1 Samuël 9
1 Nu was er onder de Benjamieten een man, die Kisj heette; hij was een zoon van Abiël, den zoon van Seror, zoon van Bekorat, zoon van Afiach; hij was een Benjamiet, en een welvarend man.
Benjamin acaeng, Aphiah capa Bekorah, Bekorah capa Zeror, Zeror capa Abiel, Abiel capa Kish loe, thacak Benjamin acaeng ah oh.
2 Deze had een zoon, Saul genaamd, jong en flink. Niemand van de Israëlieten was zo flink als hij; met kop en schouder stak hij boven heel het volk uit.
Anih mah Saul, tiah ahmin kaom, capa maeto sak; anih loe takphrah kahoih thendoeng ah oh, anih baktih tungkrang kahoih Israel kaminawk thungah om ai; anih ih palaeng loe minawk boih pongah sang kue.
3 Eens werden de ezelinnen van Kisj, den vader van Saul, vermist. Kisj zeide dus tot zijn zoon Saul: Neem een van de knechten met u mee, en vooruit, ga de ezelinnen zoeken.
Saul ampa Kish ih hrang to anghmat ving pongah, Kish mah a capa Saul khaeah, Tamna maeto caeh haih loe, hrang to pakrong hoih, tiah a naa.
4 Ze doorkruisten het Efraïmgebergte en vervolgens de landstreek Sjalisja, zonder iets te vinden. Daarna zwierven ze door de landstreek Sjaälim, maar ook daar waren ze niet. Ook zochten ze het land van Benjamin af, maar ze vonden niets.
To pongah anih loe Ephraim prae mae nui ih prae to poeng moe, Shalisha taeng khoek to hrang to pakrong; toe hnu hoi ai; to pacoengah Shalim prae doeh poeng hoi let bae, toe hnu hoi ai toengtoeng vop.
5 Toen ze eindelijk in de landstreek Soef waren gekomen, zei Saul tot zijn knecht, die hem begeleidde: Laat ons maar teruggaan; anders maakt mijn vader zich nog meer bezorgd over ons, dan over de ezelinnen.
Zuph prae to a phak hoi naah loe, Saul mah a tamna khaeah, Angzo ah, amlaem si boeh; to tih ai nahaeloe kam pa mah hrang to poek ai ah, aihnik hae poek khing lat ueloe, mawn khing tih, tiah a naa.
6 Hij antwoordde hem: Daar in die stad woont een man Gods, die hoog in aanzien staat; want alles wat hij zegt komt haarfijn uit. Laat ons daarheen gaan; misschien kan hij ons inlichten omtrent de weg, die we hebben te gaan.
Toe a tamna mah anih khaeah, Khenah, hae vangpui thungah Sithaw kami maeto oh; anih loe paroeai khingya ih kami ah oh; anih mah lokthuih naah a thuih ih lok baktiah oh tangtang; vaihi to ah caeh hoi noek si; anih mah naa bangah maw a caeh hoi nahaeloe hoih tih, tiah na thui thai khoe doeh om tih, tiah a naa.
7 Saul zei tot den knecht: Wat kunnen we den man dan aanbieden, als we er heen gaan? Het brood in onze zakken is op, en we hebben geen geld; wat kunnen we den godsman dan aanbieden?
Saul mah a tamna khaeah, To kami khaeah a caeh hoi nahaeloe, to kami to tih tangqum maw a paek hoi han loe? Takaw kae doeh boeng boeh; Sithaw kami paek hanah tangqum tidoeh a tawn hoi ai boeh, timaw a tawnh hoi vop? tiah a naa.
8 De knecht hernam en zei tot Saul: Wel, ik heb nog een kwart zilveren sikkel, die ik den godsman zou kunnen aanbieden; dan zal hij ons wel inlichtingen geven over onze reis.
A tamna mah Saul khaeah; Khenah, phoisa shekel tamat to ka tawnh; a caeh hoi haih loklam thuih hanah, Sithaw kami to ka paek han, tiah a naa.
9 (Vroeger zei men namelijk in Israël, als men God ging bevragen: "Kom, laat ons naar den ziener gaan"; want de profeet van vandaag werd vroeger ziener genoemd.)
Canghniah loe Israel prae ah kami mah Sithaw lokdueng han koeh naah, Angzo ah, hmalam khet kop kami khaeah caeh si, tiah a thui o; to nathuem ah loe tahmaa to hmalam khenkung, tiah a kawk o.
10 Toen zei Saul tot den knecht: Uw voorstel is goed; kom, laat ons naar den ziener gaan. Ze gingen dus naar de stad waar de godsman woonde.
Saul mah a tamna khaeah, Hoih, angzo ah, caeh si, tiah a naa. To pongah Sithaw kami ohhaih vangpui ah a caeh hoi.
11 Terwijl ze de helling naar de stad beklommen, kwamen ze meisjes tegen, die water gingen putten. Ze vroegen haar: Is de ziener thuis?
Vangpui ohhaih mae nuiah a caeh hoi tahang naah, tangla thoemto tuidok hanah vangpui thung hoiah angzoh o, nihcae khaeah, Hae vangpui thungah hmalam khen kop kami oh maw? tiah a dueng hoi.
12 Ze antwoordden hun: Ja, de ziener is juist vóór u in de stad aangekomen; want er is vandaag op de hoogte een offer voor het volk.
Nihcae mah, Ue oh; nang hnik hmaa ah oh; vaihi karangah caeh hoih; kaminawk mah hmuensang ah angbawnhaih sak o pongah, anih loe vaihni vangpui ah angzoh.
13 Als gij nu naar de stad gaat, kunt gij hem nog treffen, voordat hij de hoogte beklimt om te eten. Want het volk kan niet beginnen, voordat hij komt; hij moet immers het offer zegenen, dan pas kunnen de gasten eten. Gaat dus naar boven, dan zult gij hem nog juist kunnen treffen.
Anih angbawnhaih buhcaak hanah hmuensang ah caeh ai naah, vangpui thung na kun hoi pacoengah na hnu hoi roep tih hmang; kaminawk loe angbawnhaih tahamhoihaih paek hanah anih angzo ai karoek to buhcaa o mak ai; tahamhoihaih paek pacoengah ni kaminawk mah buh to caak o; vaihi caeh hoiah, vaihi tue thuemah ni na hnu hoi thai tih, tiah a naa o.
14 Ze gingen dus naar de stad. Juist toen ze de poort binnenkwamen, liep Samuël hun tegemoet, daar hij naar buiten ging, om zich naar de hoogte te begeven.
Nihnik loe vangpui ah caeh hoi tahang moe, vangpui thungah akun hoi naah, khenah, Samuel loe hmuensang ah caeh tahang hanah, nihnik ohhaih ahmuen ah angzoh.
15 Nu had Jahweh daags voor de komst van Saul aan Samuël geopenbaard:
Saul angzoh hanah nito angaih vop, to naah hae hmuen hae Angraeng mah Samuel khaeah amtuengsak coek boeh,
16 Morgen om deze tijd zal Ik een man sturen uit het gebied van Benjamin; dien moet ge zalven tot vorst over mijn volk Israël. Hij zal mijn volk verlossen uit de macht der Filistijnen. Want Ik heb op mijn volk neergezien, daar zijn geroep tot Mij is doorgedrongen.
khawnbang vaihi atue ah, Benjamin prae ih kami maeto kang patoeh han; anih to kai ih Israel kaminawk zaehoikung ah situi bawh ah; anih mah kai ih kaminawk to Philistinnawk ban thung hoiah pahlong tih; a hang o haih lok kai khaeah phak boeh pongah, kaimah ih kaminawk to ka khet boeh, tiah a naa.
17 Toen nu Samuël Saul bemerkte, zeide Jahweh tot hem: Dat is de man, van wien Ik u gesproken heb; hij zal heersen over mijn volk.
Samuel mah Saul to hnuk naah, Angraeng mah anih khaeah, Nang khaeah kang thuih ih kami mah, kai ih kaminawk to uk tih, tiah a naa.
18 Intussen was Saul onder de poort op Samuël toegetreden. Hij vroeg: Wees zo goed, en vertel me, waar het huis van den ziener staat.
Saul mah khongkha ah Samuel hnuk naah anih khaeah, Hmalam kawng thui thaih kami ih im naa ah maw oh, nang thui thai tih maw? tiah a naa.
19 Samuël gaf Saul ten antwoord: Ik zelf ben de ziener. Ga voor mij uit naar de hoogte, en eet vandaag bij mij; morgen zal ik u uitgeleide doen, en u alles vertellen, wat u op het hart ligt.
Samuel mah Saul khaeah, Hmalam kawng thui thaih kami loe kai boeh ni, tiah a naa. Ka hmaa ah hmuensang ah caeh tahang ah, vaihni loe kai hoi nawnto buhcaa si; khawnbang khawnthaw ah kang caehsak han hmang, palung thungah na poek ih hmuennawk to kang thuih boih han.
20 Wat die ezelinnen betreft, die ge nu sinds drie dagen mist, heb daar geen zorg over; want ze zijn teruggevonden. Maar aan wien zal ten deel vallen, wat heel Israël zich wenst? Aan wien anders dan aan u en aan uw gehele familie?
Kalaem tangcae ni thumto naah, anghmaa laa hrang pongah, mawnhaih palung tawn hmah; hrang to hnuk o let boeh. Israel kaminawk mah mi maw koeh o? Nang hoi nam pa imthung takoh boih nuiah na ai maw koehhaih palung a suek o? tiah a naa.
21 Saul antwoordde en sprak: Ik ben toch maar een Benjamiet, uit de kleinste stam van Israël, en mijn geslacht is het onbeduidendste onder alle geslachten van de stam Benjamin. Waarom zegt ge mij dan zo iets?
Saul mah, Toe kai loe Israel acaeng thungah kathoeng koek, Benjamin acaeng ah ka oh; to pacoeng ah Benjamin acaeng thungah doeh kathoeng koek imthung takoh ah ka oh; tipongah to baktih lok to kai khaeah nang thuih loe? tiah a naa.
22 Nu nam Samuël Saul en zijn knecht met zich mee, en bracht ze naar een kamer, waar hij hun een plaats gaf aan het hoofd van de ongeveer dertig genodigden.
To naah Samuel mah Saul hoi a tamna to imthung ah caeh haih moe, a kawk ih kami quithumto thungah, kahoih koek ahmuen ah anghnutsak.
23 En tot den kok zei Samuël: Dien het gerecht op, dat ik u gegeven heb, en dat ik u verzocht, apart te houden.
Samuel mah buh thong kaminawk khaeah, Tapraek hanah, kang thuih ih, kai mah kang paek ih moi to, hae ah na sin ah, tiah a naa.
24 De kok diende dus de schenkel op met wat daarbij hoort, en zette die voor Saul neer. Samuël zeide: Eet wat u wordt voorgezet; want het werd voor u bestemd, toen ik het volk voor dit feest bijeenriep. Zo at Saul die dag bij Samuël;
To pongah caaknaek thongkung mah, moi palaeng to lak moe, Saul hmaa ah koeng pae; Samuel mah, khenah, Nang han tapraek moe, suek ih moi loe na hmaa ah patoem boeh, caa ah; ka kawk ih kaminawk khaeah ka thuih ih lok baktih toengah, hae loe vaihni ni khoek to nang hanah ni suek, tiah a naa. To na niah Saul hoi Samuel loe buh nawnto caak hoi.
25 daarna daalden zij van de hoogte naar de stad af. Men spreidde voor Saul een bed op het terras,
Hmuensang hoi vangpui ah amlaem hoi tathuk naah, Samuel hoi Saul imphu ah lokram hoi.
26 en hij ging slapen. Zodra de morgen was aangebroken, riep Samuël tot Saul, die op het terras was: Sta op, dan kan ik u uitgeleide doen. Saul stond dus op, en ging vergezeld van Samuël naar buiten.
Nihnik loe khawnbang khawnthaw ah angthawk hoi; khodai naah loe, Samuel mah Saul to imphu ah kawk; Angthawk ah, nam pui hoi kang patoeh han boeh, tiah a naa. Saul loe angthawk moe, Samuel hoi nawnto tasa bangah caeh hoi.
27 Toen ze tot het einde der stad waren afgedaald, sprak Samuël tot Saul: Zeg tegen den knecht, dat hij ons vooruit moet lopen. Blijf zelf een ogenblik stil staan, dan zal ik u Gods woord verkondigen.
Vangpui boenghaih ahmuen phak hoi naah, Samuel mah Saul khaeah, Na tamna to na hmabang ah caehsak ah, tiah a naa. To naah a thuih ih lok baktih toengah a tamna to hmabang ah caehsak, toe nang loe hae ah nawnetta thung om raeh, Sithaw khae ih lok kang thuih han vop, tiah a naa.
