1 Samuël 8
1 Toen Samuël oud begon te worden, stelde hij zijn zonen als rechters over Israël aan.
A ELEMAKULE o Samuela, hoolilo aku la ia i kana mau keiki i mau lunakanawai no ka Iseraela.
2 Zijn oudste zoon heette Joël, de tweede Abija; zij spraken recht te Beër-Sjéba.
A o Ioela ka inoa o kana keiki mua, a o Abia ka inoa o ka lua o kana keiki: he mau lunakanawai laua ma Beereseba.
3 Zij volgden echter zijn voorbeeld niet, maar waren op eigen voordeel uit, namen steekpenningen aan en verkrachtten het recht.
Aka, aole i hele kana mau keiki ma kona aoao; huli ae la laua mamuli o ka waiwai alunu, a lawe laua i ke kipe, a hookahuli i ka pono.
4 Daarom kwamen al de oudsten van Israël bijeen, begaven zich naar Samuël te Rama,
Alaila hoakoakoaia'e la na lunakahiko a pau o ka Iseraela, a hele mai io Samuela la ma Rama,
5 en zeiden tot hem: Gij zijt oud geworden, en uw zonen volgen uw voorbeeld niet. Geef ons liever een koning, om ons te regeren, zoals ook alle andere volken hebben.
I mai la ia ia, Aia hoi, ua elemakule oe, aole i hele kau mau keiki ma kou aoao: ano e hoonoho oe i alii no makou, nana makou e hooponopono e like me na lahuikanaka a pau.
6 Maar het voorstel, dat ze gedaan hadden: "Geef ons een koning, om ons te regeren", was in de ogen van Samuël een misdaad. Hij bad tot Jahweh,
Ua hewa ia mea i ka manao o Samuela, i ka lakou i olelo mai ai, E haawi oe i alii no makou, nana makou e hooponopono. A pule aku la o Samuela ia Iehova.
7 en Jahweh sprak tot Samuël: Wees het volk terwille in alles wat ze u voorstellen. Want niet u hebben ze verworpen, maar Mij; Mij willen ze niet meer als Koning over zich hebben.
I mai la o Iehova ia Samuela, E hoolohe oe i ka leo o na kanaka i na mea a pau a lakou e olelo mai ai ia oe: no ka mea, aole lakou i hoowahawaha ia oe, aka, ua hoowahawaha mai lakou ia'u, i alii ole ai au maluna o lakou.
8 Juist zoals ze met Mij hebben gedaan van de dag af, dat Ik hen opvoerde uit Egypte tot heden toe, door Mij te verlaten en vreemde goden te dienen, zo doen ze ook nu met u.
E like me na hana a pau a lakou i hana'i, mai ka manawa a'u i lawe mai ai ia lakou mai Aigupita mai, a hiki i keia manawa, ia lakou i haalele ai ia'u, a malama aku i na akua e; pela lakou e hana nei ia oe.
9 Welnu, geef ze hun zin; alleen moet ge ze uitdrukkelijk waarschuwen, en hun het recht van den koning voorhouden, die over hen regeren zal.
Ano hoi, e hoolohe oe i ko lakou leo; aka, e ao ikaika aku oe ia lakou, a e hoike aku hoi i ke ano o ke alii e alii ai maluna o lakou.
10 Samuël bracht aan het volk, dat hem een koning had gevraagd, alles over wat Jahweh gezegd had.
Hai aku la o Samuela i ka olelo a pau a Iehova i na kanaka i noi ai ia ia i alii.
11 Hij sprak tot hen: Aldus is het recht van den koning, die over u gaat heersen. Over uw zonen mag hij beschikken, om ze bij zijn wagens en ruiterij onder te brengen, en ze vóór zijn wagen te laten lopen;
Olelo aku la ia, Eia ke ano o ke alii e alii ai maluna o oukou; E lawe no ia i na keikikane a oukou, a e hoonoho ia lakou nona ma na halekaa ona, a ma kona poe hoohololio, a e holo no kekahi mamua o na halekaa ona.
12 om ze in zijn dienst te stellen als hoofdman van duizend en vijftig; om zijn akker om te ploegen, zijn oogst binnen te halen en zijn oorlogs- en wapentuig te vervaardigen.
A e hoonoho no ia nona i na lunatausani a me na lunakanalima, a no ka mahi i kana mahi ana, a no ke oki ana i kana ai, a no ka hana ana i kana mea kaua, a me na mea o kona mau halekaa.
13 Over uw dochters mag hij beschikken als zalvenmengsters, keukenmeisjes en kooksters.
A e lawe no ia i na kaikamahine a oukou i mea hana i na mea ono, a i mea kuke, a i mea kahu ai.
14 Van uw akkers, uw wijngaarden en olijftuinen mag hij de beste in beslag nemen, om die weg te schenken aan zijn dienaars.
A e lawe no ia i na mahinaai o oukou, a me ka oukou pawaina, a me ka oukou paoliva, i na mea maikai, a e haawi aku na kana poe kauwa.
15 Van uw zaailanden en uw wijngaarden mag hij het tiende heffen, om het aan zijn hovelingen en ambtenaren te geven.
A e lawe no ia i ka hapaumi o na hua a oukou, a o na pawaina, a e haawi aku na kona mau luna, me kana mau kauwa.
16 Uw slaven en slavinnen, uw beste runderen en ezels mag hij opeisen, om die voor zijn eigen werk te gebruiken.
A e lawe no hoi ia i na kauwakane a oukou, a me na kauwawahine a oukou, a me ko oukou poe kanaka ui maikai, a me na hoki a oukou, a e hoonoho ia lakou no kana hana.
17 Van uw schapen mag hij het tiende heffen; en zelf zult gij zijn slaven zijn.
E lawe hoi ia i ka hapaumi o ka oukou poe hipa: a e lilo oukou i poe kauwa nana.
18 En mocht gij in de toekomst u beklagen over den koning, dien ge u verkozen hebt, dan zal Jahweh u niet verhoren.
A e uwe nui oukou ia la, no ko oukou alii a oukou i koho ai no oukou; aole o Iehova e hoolohe mai ia oukou ia la.
19 Maar het volk wilde niet luisteren naar de waarschuwing van Samuël, en zeide: Toch moet er een koning over ons zijn!
Aka, aole loa i hoolohe mai na kanaka i ka leo o Samuela: i mai la lakou, Aole, ua makemake no makou i alii maluna o makou,
20 We willen gelijk zijn aan alle andere volken; onze koning moet ons besturen, aan onze spits voor ons uitrukken en onze oorlogen voeren.
I like ai makou me na lahuikanaka e a pau; a i hooponopono ko makou alii ia makou, a e hele ia mamua o makou, a e kaua aku i ko makou kaua.
21 Toen Samuël al de eisen van het volk had gehoord, bracht hij ze aan Jahweh over.
Hoolohe ae la o Samuela i ka olelo a pau a na kanaka, a hai aku la ia mea i na pepeiao o Iehova.
22 En Jahweh sprak tot Samuël: Geef ze hun zin, en stel een koning over hen aan. Nu sprak Samuël tot de Israëlieten: Gaat allen terug naar uw stad!
Olelo mai la o Iehova ia Samuela, E hoolohe oe i ko lakou leo, a e hoonoho oe i alii no lakou. Olelo aku la o Samuela i na kanaka o ka Iseraela, E hoi oukou, o kela kanaka keia kanaka i kona kulanakauhale.
