1 Samuël 5
1 Nadat de Filistijnen de ark van God hadden buitgemaakt, brachten ze haar van Ében-Haézer naar Asjdod.
Philisti loh a loh Pathen thingkawng te Ebenezer lamloh Ashdod la a khuen uh.
2 De Filistijnen namen de ark van God op, en plaatsten haar in de tempel van Dagon, waar ze haar naast Dagon neerzetten.
Te dongah Philisti loh a khuen Pathen thingkawng te Dagon im la a det uh tih Dagon taengah a khueh uh.
3 Als nu de inwoners van Asjdod de volgende morgen vroeg in de tempel van Dagon kwamen, waarachtig, daar lag Dagon voorovergevallen op de grond, vlak voor de ark van Jahweh! Ze tilden Dagon overeind, en zetten hem weer op zijn plaats.
A vuen ah Ashodi rhoek te a thoh uh vaengah Dagon tah BOEIPA thingkawng hmai ah diklai la a hmai longah tarha ana cungku. Te dongah Dagon te a loh uh tih amah hmuen la koep a khueh uh.
4 Maar toen ze een volgende morgen opstonden, lag Dagon weer voorovergevallen op de grond, vlak voor de ark van Jahweh; de kop van Dagon en zijn beide handpalmen lagen gebroken op de drempel, alleen zijn romp was heel gebleven.
A vuen mincang kah a thoh uh vaengah khaw Dagon te BOEIPA thingkawng hmai ah diklai la a hmai longah tarha cungku bal. Dagon kah a lu neh a kut kutpha rhoi khaw thohkong dongah a khuek tih Dagon bueng te sueng.
5 Daarom stappen in Asjdod ook nu nog de priesters van Dagon en allen, die de Dagontempel bezoeken, niet op de drempel van Dagon, maar zij springen er overheen.
Te dongah Dagon khosoih long khaw, Dagon im la aka kun boeih long khaw ti hnin duela Ashdod kah Dagon thohkong te cawt uh pawh.
6 Bovendien drukte Jahweh’s hand zwaar op de inwoners van Asjdod; Hij teisterde hen en sloeg hen, Asjdod en omgeving, met aambeien.
BOEIPA kut loh Ashodi te a nan tih a pong sak. Ashdod neh a khorhi khui te tungueh nen khaw, rhilcolh nen khaw a ngawn.
7 Toen dus de bewoners van Asjdod bemerkten, hoe ze er aan toe waren, zeiden ze: De ark van Israëls God blijft niet bij ons; want zijn hand drukt zwaar op ons en op onzen god Dagon.
Ashdod hlang rhoek loh a hmuh uh vaengah, “Mamih neh mamih kah pathen Dagon khaw a kut neh mat a nan coeng dongah Israel Pathen kah thingkawng he mamih taengah om voel boel saeh,” a ti uh.
8 Ze riepen dus al de Filistijnse tyrannen bij hen bijeen en vroegen: Wat moeten we doen met de ark van Israëls God? Zij antwoordden: Laat de ark van Israëls God naar Gat verhuizen! Ze brachten dus de ark van Israëls God over.
Te dongah Philisti boei rhoek te boeih a tah uh tih a tingtun uh vaengah, “Israel Pathen kah thingkawng te metlam n'saii eh?” a ti uh. Tedae, “Israel Pathen kah thingkawng te Gath la mael saeh,” a ti na uh dongah Israel Pathen kah thingkawng te a mael sak uh.
9 Maar nadat ze haar hadden overgebracht, veroorzaakte de hand van Jahweh een geweldige verwarring in die stad; Hij sloeg de bewoners van die stad van groot tot klein, en ook bij hen brak de kwaal der aambeien uit.
Thingkawng a mael hnukah khaw khopuei te BOEIPA kut loh a om thil pueng tih soekloeknah a len la muep om. Khopuei kah hlang te tanoe kangham la a ngawn tih amih pum dongah tungueh rhilcolh la a puek pa uh.
10 Nu stuurden ze de ark van God naar Ekron. Maar nauwelijks was de ark van God te Ekron aangekomen, of de bewoners van Ekron riepen: Nu schepen ze mij op met de ark van Israëls God, om mij en mijn volk te vermoorden.
Te dongah Pathen kah thingkawng te Ekron la a thak uh. Tedae Pathen kah thingkawng te Ekron la a pawk van neh Ekroni rhoek pang uh tih, “Mamih neh mah kah pilnam aka ngawn hamla Israel Pathen kah thingkawng tah mamih taengla ham mael coeng,” a ti uh.
11 Ze riepen dus alle Filistijnse tyrannen bijeen en zeiden: Stuurt de ark van Israëls God terug naar de plaats, waar ze thuis hoort, opdat zij mij en mijn volk niet dode! Want heel de stad stond doodsangst uit, zo pijnlijk werd daar de hand van God gevoeld.
Te dongah Philisti boei rhoek te boeih a tah uh tih a tingtun uh vaengah, “Israel Pathen kah thingkawng te thak uh lamtah amah hmuen la mael laeh saeh. Te daengah ni mamih neh mah pilnam he a duek sak pawt eh. Pathen kut loh mat a nan tih khopuei tom ah dueknah dongkah soekloeknah la om coeng,” a ti uh.
12 Zij, die niet stierven, werden met aambeien geslagen; en het hulpgeroep der stad steeg op ten hemel.
Hlang te tungueh rhilcolh neh a ngawn tih duek uh ngawn pawt dae khopuei kah a pang rhoe mah vaan la luei.
