1 Samuël 3
1 Nog altijd verrichtte de jonge Samuël de dienst van Jahweh onder toezicht van Eli. Nu was in die dagen een woord van Jahweh zeldzaam, en visioenen kwamen niet dikwijls voor.
Pea naʻe tauhi kia Sihova ʻe he tamasiʻi ko Samuela ʻi he ʻao ʻo Ilai. Pea naʻe maʻungataʻa ʻae folofola ʻa Sihova ʻi he ngaahi ʻaho ko ia; naʻe ʻikai fakahā ha meʻa hā mai.
2 Maar eens gebeurde het volgende. Eli lag thuis te slapen, daar zijn ogen zo zwak begonnen te worden, dat hij niets meer kon zien;
Pea naʻe hoko ʻo pehē ʻi he ngaahi ʻaho ko ia, naʻe tokoto ʻa Ilai ʻi hono potu, pea naʻe fakaʻaʻau ke poʻuli hono mata, ʻo ʻikai kei mamata:
3 de godslamp was nog niet gedoofd en Samuël lag te rusten in Jahweh’s heiligdom, waar de ark van God stond.
Pea ʻi he teʻeki ai mate ʻae maama ʻi he faletapu ʻo Sihova, ʻaia naʻe ʻi ai ʻae puha tapu ʻoe ʻOtua, pea kuo tokoto ʻa Samuela ke mohe:
4 Toen riep Jahweh: Samuël! Hij antwoordde: Hier ben ik!
Naʻe ui ʻe Sihova kia Samuela; pea tali ʻe ia, “Ko au eni.”
5 Hij liep naar Eli en zeide: Hier ben ik; gij hebt me immers geroepen? Maar deze antwoordde: Ik heb niet geroepen; ga weer slapen. Hij ging heen, en legde zich weer te rusten.
Pea naʻe lele ia kia Ilai, ʻo ne pehē, “Ko au eni; he naʻa ke ui au.” Pea pehē ʻe ia, “Naʻe ʻikai te u ui; ke ke toe tokoto.” Pea naʻe ʻalu ia ʻo tokoto.
6 En weer riep Jahweh: Samuël! Samuël stond op, ging naar Eli en zeide: Hier ben ik; gij hebt me immers geroepen? Deze antwoordde: Ik heb niet geroepen, mijn jongen; ga maar weer slapen.
Pea naʻe toe ui ʻe Sihova, “Samuela.” Pea tuʻu ʻa Samuela ʻo ʻalu kia Ilai, ʻo ne pehē, “Ko au eni; he naʻa ke ui au.” Pea pehē ʻe ia, “ʻE hoku foha naʻe ʻikai te u ui; ke ke toe tokoto.”
7 Want Samuël was nog niet met Jahweh vertrouwd; nog nooit was het woord van Jahweh tot hem gericht.
Pea naʻe ʻikai ʻilo ʻe Samuela ʻa Sihova, pea naʻe teʻeki ai fakahā ʻae folofola ʻa Sihova kiate ia.
8 En weer riep Jahweh, nu voor de derde maal: Samuël! Hij stond op, liep naar Eli en zeide: Hier ben ik; gij hebt me immers geroepen? Toen begreep Eli, dat het Jahweh was, die den jongen riep,
Pea naʻe toe ui ʻe Sihova ʻa Samuela ko hono liunga tolu. Pea tuʻu ia ʻo ʻalu kia Ilai, ʻo ne pehē, “Ko au eni he naʻa ke ui au.” Pea naʻe toki ʻilo ʻe Ilai kuo ui ʻa Sihova ki he tamasiʻi.
9 en hij zeide tot Samuël: Ga weer slapen; en mocht het gebeuren, dat iemand u roept, antwoord dan: Spreek Jahweh, uw dienaar luistert. Samuël ging dus heen, en legde zich op zijn plaats te rusten.
Ko ia naʻe pehē ai ʻe Ilai kia Samuela, “ʻAlu ʻo tokoto hifo: pea ʻe pehē, kapau te ne ui koe, te ke pehē,’ʻE Sihova ke ke folofola mai; he ʻoku ongoʻi ʻe hoʻo tamaioʻeiki.’” Ko ia naʻe ʻalu ʻa Samuela ʻo tokoto ʻi hono potu.
10 Toen kwam Jahweh bij hem staan, en evenals de vorige malen riep Hij: Samuël, Samuël! Nu antwoordde Samuël: Spreek, uw dienaar luistert.
Pea naʻe hāʻele mai ʻa Sihova, ʻo tuʻu, ʻo ui ʻo hangē ko ia naʻe fai, “Samuela, Samuela.” Pea naʻe toki tali ʻe Samuela, ʻo pehē, “Ke ke folofola mai; he ʻoku ongoʻi ʻe hoʻo tamaioʻeiki.”
11 En Jahweh sprak tot Samuël: Waarachtig, Ik ga in Israël iets doen; en ieder die het verneemt, zijn beide oren zullen ervan tuiten!
Pea naʻe pehē ʻe Sihova kia Samuela, “Vakai, te u fai ha meʻa ʻi ʻIsileli, ʻe vavana ai ʻae telinga, ʻokinautolu kotoa pē ʻe fanongo ki ai.
12 Die dag ga Ik van begin tot eind aan Eli alles voltrekken, waarmede Ik zijn huis heb bedreigd.
ʻI he ʻaho ko ia te u fai kia Ilai ʻae ngaahi meʻa kotoa pē ʻaia kuo ʻosi ʻeku lea ai ki hono fale: ʻo kau ka kamata, te u fai ke ʻosi foki.
13 Ge moet hem verkondigen, dat Ik zijn huis voor altijd veroordeel, en wel omdat hij, wetend dat zijn zonen God verachtten, hen niet heeft bestraft.
He kuo u tala kiate ia te u fakamaauʻi hono fale ke taʻengata koeʻuhi ko e hia ʻoku ne ʻiloʻi; ko e meʻa ʻi he fai angahala lahi hono ongo foha, pea naʻe ʻikai te ne taʻofi ʻakinaua.
14 Daarom ook zweer Ik het huis van Eli: Nooit in der eeuwigheid zal de schuld van Eli’s huis door offer of gave worden verzoend.
Pea ko ia kuo u fuakava ai ki he fale ʻo Ilai, ʻe ʻikai fakamaʻa ʻae hia ʻae fale ʻo Ilai ʻaki ʻae feilaulau pe ko e meʻa ʻatu ʻo taʻengata.”
15 Samuël sliep nu door tot de morgen, en zette toen de deuren van Jahweh’s huis open. Maar Samuël zag er tegen op, om het visioen aan Eli mee te delen.
Pea naʻe tokoto ʻa Samuela ʻo aʻu ki he pongipongi, pea naʻa ne toʻo ʻae ngaahi matapā ʻoe fale ʻo Sihova. Pea naʻe manavahē ʻa Samuela ke fakahā ʻaia kuo hā mai kia Ilai.
16 Eli echter riep Samuël, en zeide: Samuël, mijn jongen! Deze antwoordde: Hier ben ik!
Pea naʻe ui ʻe Ilai kia Samuela, ʻo ne pehē, “ʻE Samuela ko hoku foha.” Pea pehē ʻe ia, “Ko au eni.”
17 Hij vroeg: Wat heeft Hij tot u gesproken? Verberg het mij niet. Zo mag God met u doen, en nog erger, als ge mij iets verzwijgt van alles wat Hij u heeft gezegd!
Pea naʻe pehē ʻe ia, “Ko e hā ʻae meʻa kuo folofolaʻaki ʻe Sihova kiate koe? ʻOku ou kole kiate koe ʻoua naʻa ke fakafufū ia ʻiate au: Ke fai pehē ʻe he ʻOtua kiate koe, mo lahi hake foki, ʻo kapau te ke ʻufiʻufi ʻiate au ha meʻa ʻe taha ʻi he ngaahi meʻa kotoa pē kuo ne folofola kiate koe.”
18 Toen deelde Samuël hem alles mee, zonder iets achter te houden. Waarop hij antwoordde: Het was Jahweh! Hij moge doen, wat Hem goeddunkt.
Pea naʻe fakahā ʻe Samuela ʻae meʻa kotoa pē kiate ia ʻo ʻikai fufū ha taha. Pea naʻe pehē ʻe ia, “Ko Sihova ia: tuku ke fai ʻe ia ʻaia ʻoku lelei ki hono finangalo.”
19 Samuël groeide op, en Jahweh was met hem; niet één van zijn woorden liet Hij onvervuld.
Pea naʻe tupu pe ʻa Samuela, pea naʻe ʻiate ia ʻa Sihova, pea naʻe ʻikai te ne tuku ke tō kelekele haʻane lea ʻe taha.
20 en van Dan tot Beër-Sjéba erkende heel Israël, dat Samuël tot profeet van Jahweh was aangesteld.
Pea naʻe ʻilo ʻe ʻIsileli kotoa pē mei Tani ʻo aʻu atu ki Peasipa, kuo hoko ʻa Samuela ko e palōfita ʻa Sihova.
21 Nog meerdere malen verscheen Jahweh in Sjilo; want in Sjilo openbaarde Hij Zich aan Samuël door het woord van Jahweh.
Pea naʻe toe fakahāhā ʻa Sihova ʻi Sailo: he naʻe fakahā ʻe Sihova ʻa ʻene ʻafio kia Samuela ʻi Sailo ʻi he folofola ʻa Sihova.
