1 Samuël 3
1 Nog altijd verrichtte de jonge Samuël de dienst van Jahweh onder toezicht van Eli. Nu was in die dagen een woord van Jahweh zeldzaam, en visioenen kwamen niet dikwijls voor.
Hitichun, Chapangpa Samuel chun Eli thempu noiya lhacha na atong jing in ahi. Hiche nikho phatlai chun Pakaiya kona thu hung kiphong chu ahahlheh jeng tai, chule themgao mu nei’ah a jongaum vah vah tapon ahi.
2 Maar eens gebeurde het volgende. Eli lag thuis te slapen, daar zijn ogen zo zwak begonnen te worden, dat hij niets meer kon zien;
Eli thempu in kho amuthei beh talou ahin, jankhat hi alupna ah aimutan ahi chule Samuel jong chu aimutan ahi.
3 de godslamp was nog niet gedoofd en Samuël lag te rusten in Jahweh’s heiligdom, waar de ark van God stond.
Pathen thaomei kide jong chu kisumit loulai ahin, Samuel vang chu ponbuh sunga aimutan ahi. Alupna chu Pathen thingkong komtah ahi.
4 Toen riep Jahweh: Samuël! Hij antwoordde: Hier ben ik!
Photlot louvin Pakaiyin, “Samuel” tin ahin koutan ahile, “Hoiyo, Ipi thu hitam?” tin ana donbut in ahi.
5 Hij liep naar Eli en zeide: Hier ben ik; gij hebt me immers geroepen? Maar deze antwoordde: Ik heb niet geroepen; ga weer slapen. Hij ging heen, en legde zich weer te rusten.
Ama athoudoh in Eli komlang ah alhaiyin, “Hiche ah kaume neikouvem?” aga tin ahile, Eli thempu jong, “Kakoupoi, nalupna ah chekit tan,” tin adonbut’in ahile amajong achekit tai.
6 En weer riep Jahweh: Samuël! Samuël stond op, ging naar Eli en zeide: Hier ben ik; gij hebt me immers geroepen? Deze antwoordde: Ik heb niet geroepen, mijn jongen; ga maar weer slapen.
Hichun Pakaiyin Samuel chu, “Samuel” tin ahin koukittai. Samuel jong athoudoh kit in Eli koma achekit in, “Hiche ah kaume neikouvem?” agatin ahi. Eli in jong hitin asei kit in, “Chapa kakoupoi, nalupna che kittan,” ati.
7 Want Samuël was nog niet met Jahweh vertrouwd; nog nooit was het woord van Jahweh tot hem gericht.
Samuel in Pakai ahi ding chu ahetlou ahi ajeh chu hitobang Pakai kouna chu anajah khah loulai ahi.
8 En weer riep Jahweh, nu voor de derde maal: Samuël! Hij stond op, liep naar Eli en zeide: Hier ben ik; gij hebt me immers geroepen? Toen begreep Eli, dat het Jahweh was, die den jongen riep,
Chuin Pakaiyin thumvei channan ahinkou kit in, Samuel athou doh in Eli thempu chu aga dong kit in, “Hiche ah kaume neikou vem?” ati. Chuin Eli in Pakai kouna ahiding kichen tah in ahetai.
9 en hij zeide tot Samuël: Ga weer slapen; en mocht het gebeuren, dat iemand u roept, antwoord dan: Spreek Jahweh, uw dienaar luistert. Samuël ging dus heen, en legde zich op zijn plaats te rusten.
Chuin Samuel jah ah hitin aseipeh in, “Galum kit inlang, ijem tia nahung kikou kit’a ahileh, ‘Pakai seijin nalhachapa keiman kangaiye’” tin aseipeh tai, hichun Samuel jong ajalkhun lam ah akile kittai.
10 Toen kwam Jahweh bij hem staan, en evenals de vorige malen riep Hij: Samuël, Samuël! Nu antwoordde Samuël: Spreek, uw dienaar luistert.
Chule Samuel henga Pakai ahung in, “Samuel! Samuel!” tin akouvin ahile, Samuel in, “Seijin nalhacha pa keiman kangaiye,” tin adonbut tan ahi.
11 En Jahweh sprak tot Samuël: Waarachtig, Ik ga in Israël iets doen; en ieder die het verneemt, zijn beide oren zullen ervan tuiten!
Chuin Pakaiyin Samuel koma, “Ven keiman Israel sunga thil khat kabol ding, ahin hichun aja jouse nakhang asut ding ahi.
12 Die dag ga Ik van begin tot eind aan Eli alles voltrekken, waarmede Ik zijn huis heb bedreigd.
Hiche nikho chule Eli insung douna a kasei jouse chu abulla kipat’a achaina geiya kaguilhun sah soh kei ding ahi.
13 Ge moet hem verkondigen, dat Ik zijn huis voor altijd veroordeel, en wel omdat hij, wetend dat zijn zonen God verachtten, hen niet heeft bestraft.
Keiman thutan nahi amale ainsung mite chunga thu katan ding ahi, tithu thu kapeh ahitai, hichu aimatih chana ding ahi, ajeh chu acha tenin Pathen ataitom lhon in, chule aman jong gihsalna aneipon ahi.
14 Daarom ook zweer Ik het huis van Eli: Nooit in der eeuwigheid zal de schuld van Eli’s huis door offer of gave worden verzoend.
Hijeh chun keiman Eli le achateni chonsetna chu kangaidam lou ding, kilhai nale pumgo thilto ho a kisucham joulou ding ahitai,” ati.
15 Samuël sliep nu door tot de morgen, en zette toen de deuren van Jahweh’s huis open. Maar Samuël zag er tegen op, om het visioen aan Eli mee te delen.
Samuel alupna ah jingkah changeiyin aumdentai, Chuin ponbuh sunga konin ahung thoudoh in kot ahin hongdoh in, athujah ho seidoh ding akicha behseh in ahi. Pakai thusei chengho seidoh ding chu hahsa asa lheh in ahi.
16 Eli echter riep Samuël, en zeide: Samuël, mijn jongen! Deze antwoordde: Hier ben ik!
Ahinlah Eli in akouvin, “Kacha Samuel,” tia agah kouleh, “Kei hicheah kaumnai,” tin Samuel in adonbut in ahi.
17 Hij vroeg: Wat heeft Hij tot u gesproken? Verberg het mij niet. Zo mag God met u doen, en nog erger, als ge mij iets verzwijgt van alles wat Hij u heeft gezegd!
“Pakaiyin nakoma ipi asei em? Abonchan imchah umlouvin neiseipeh in, ijem tia naim a naseidoh louva ahile Pathen mi jepna lePathen a kona thina nachunga chu mai tahen,” ati.
18 Toen deelde Samuël hem alles mee, zonder iets achter te houden. Waarop hij antwoordde: Het was Jahweh! Hij moge doen, wat Hem goeddunkt.
Chuin Samuel in Eli koma abonchan aseipeh sohkei tai, imacha aseidoh lou aumtapoi. Hichun Eli thempun jong, “Hiche hi Pathen phatsah ahi,” tin aphongdoh in ahi.
19 Samuël groeide op, en Jahweh was met hem; niet één van zijn woorden liet Hij onvervuld.
Samuel ahung khandoh toh lhon in Pakai in aumpin ahi. Chule thil ijakai Samuel in asei jouse aguilhung sohkei in ahi.
20 en van Dan tot Beër-Sjéba erkende heel Israël, dat Samuël tot profeet van Jahweh was aangesteld.
Chule Israel mipite jouse, Dan a kipat chunglam Beersheba chengeijin ahen, Samuel Pathen themgao ahitai ti suhdet ahitai.
21 Nog meerdere malen verscheen Jahweh in Sjilo; want in Sjilo openbaarde Hij Zich aan Samuël door het woord van Jahweh.
Pakai Pathen jong Shiloh mun ah akilah jing jeng in, Ponbuh sungah Samuel themgao komah thu alhut in, chule Samuel in Israel mipi te lah a ale lhut kit jin ahi.
