1 Samuël 16
1 sprak Jahweh tot Samuël: Hoe lang nog blijft ge treuren over Saul, terwijl Ik hem ontzet heb uit het koningschap over Israël? Vul uw kruik met olie en ga naar Jesse, den Betlehemiet, waarheen Ik u zend; want onder zijn zonen heb Ik mij een koning uitverkoren.
Angraeng mah Samuel khaeah, Israel kaminawk ukkung siangpahrang ah ohhaih ahmuen hoiah Saul to ka pahnawt boeh pongah, nasetto maw anih to palung na set thuih han vop? Moi takii pongah situi to lawn ah loe, caeh ah; Bethlehem vangpui ah kaom Jesse khaeah kang patoeh han; anih ih capanawk thung hoiah kami maeto siangpahrang ah ka qoih boeh, tiah a naa.
2 Maar Samuël vroeg: Hoe kan ik daarheen gaan? Als Saul het hoort, laat hij mij vermoorden! Jahweh hernam: Ge moet een jong rund met u meenemen en zeggen: Ik kom Jahweh een offer brengen.
Toe Samuel mah, Kawbangmaw ka caeh thai tih? Saul mah thaih nahaeloe na hum tih, tiah a naa. Angraeng mah, Maitaw tala maeto hoih ah loe, Angraeng khaeah angbawnhaih sak hanah ka caeh han, tiah thui ah.
3 Nodig dan Jesse op het offer uit. Ik zal u wel te kennen geven, wat ge moet doen; hem moet ge zalven, dien Ik u aanwijs.
Angbawnhaih sak naah Jesse to kawk ah; na sak han koi hmuen kang patuek han hmang; kang patuek ih kami to kai hanah situi bawh ah, tiah a naa.
4 Samuël deed wat Jahweh bevolen had. Toen hij in Betlehem aankwam, gingen de oudsten der stad hem ontsteld tegemoet, en vroegen hem: Brengt uw komst vrede?
Angraeng mah thuih ih lok baktih toengah, Samuel mah sak moe, Bethlehem vangpui ah caeh; anih angzoh tiah vangpui thung ih kacoehtanawk mah panoek o naah, tasoeh o moe, Nang loe poekmonghaih hoiah maw nang zoh? tiah a naa o.
5 Hij antwoordde: Ja, ik kom Jahweh een offer brengen. Heiligt u dus; dan kunt ge aan het offer deelnemen. En hij heiligde Jesse met zijn zonen, en nodigde hen uit op het offer.
Samuel mah, Kamong ah ni kang zoh; Angraeng khaeah angbawnhaih sak hanah kang zoh; ciimcai oh loe, angbawnhaih sak hanah kai hoi nawnto angzo oh, tiah a naa. Jesse hoi a caanawk to ciimcaisak pacoengah, angbawnhaih ahmuen ah a kawk.
6 Toen zij bij elkaar waren gekomen, en hij Eliab zag, dacht hij: Nu wijst Jahweh zeker zijn gezalfde aan!
Nihcae to ah angzoh o naah, Samuel mah Eliab to hnuk, to naah Angraeng mah situi bawh ih kami loe Anih hmaa ah oh boeh, tiah a poek.
7 Maar Jahweh sprak tot Samuël: Let niet op zijn uiterlijk of op zijn rijzige gestalte; hèm wil Ik niet. Want God ziet niet als een mens; de mens ziet het uiterlijk, maar Jahweh ziet het hart.
Toe Angraeng mah Samuel khaeah, Eliab ih tungkrang hoi somsanghaih to khen hmah; anih loe ka qoih ih kami na ai ni; kami mah khet ih hmuen to Angraeng mah khen ai; kami mah loe tasa bang ih tungkrang to khet, toe Angraeng mah loe palungthin ni khet, tiah a naa.
8 Toen riep Jesse Abinadab en stelde hem aan Samuël voor. Deze dacht: Hèm heeft Jahweh evenmin uitverkoren.
To naah Jesse mah Abinadab to kawk moe, Samuel hmaa ah caehsak; toe Samuel mah, Angraeng mah hae kami hae qoi ai, tiah a naa.
9 Ook van Sjamma, die daarop aan Samuël voorgesteld werd, dacht hij: Ook hèm heeft Jahweh niet uitverkoren.
To pacoengah Jesse mah, Shammah to caehsak let bae; toe Samuel mah, Hae kami doeh Angraeng mah qoi ai, tiah a naa.
10 Zo stelde Jesse zijn zeven zonen aan Samuël voor; maar Samuël zei tot Jesse: Geen van hen heeft Jahweh uitverkoren.
Jesse mah a capa sarihto Samuel hmaa ah caehsak boih. Toe Samuel mah anih khaeah, Angraeng mah hae kaminawk hae qoi ai, tiah a naa.
11 Daarop vroeg hij hem: Zijn dat al uw zonen? Jesse antwoordde: De jongste ontbreekt nog; die is bij de kudde. Maar Samuël sprak tot Jesse: Laat hem dan halen; want wij gaan niet aan tafel, voordat hij hier is.
To naah Samuel mah Jesse khaeah, Hae zetto khue maw capa na tawnh boeh? tiah a naa. Jesse mah, Kanawk koek maeto oh vop, toe anih loe tuu toep, tiah a naa. Samuel mah Jesse khaeah, Anih to kawksak ah, anih hae ah pha ai karoek to kang hnu mak ai, tiah a naa.
12 Hij liet hem dus halen. Het bleek een blonde jongeman te zijn, met mooie ogen en een prettig voorkomen. Nu sprak Jahweh: Sta op. Hem moet ge zalven; want hij is het!
To pongah anih kawk hanah kami to patoeh; anih phak naah, anih loe ngan amling hup, krang hoih khue ai ah, khet kamcuk ah oh. To naah Angraeng mah, Anih boeh ni, angthawk loe situi bawh ah, tiah a naa.
13 Samuël nam dus de oliekruik, en zalfde hem in de kring van zijn broeders. En van die dag af rustte de geest van Jahweh op David. Daarna keerde Samuël naar Rama terug.
To pacoengah Samuel mah situi suekhaih moi takii to lak moe, amnawkamyanawk hmaa ah anih to situi hoiah bawh; to na ni hoi kamtong David nuiah Angraeng ih Muithla to oh. To pacoengah Samuel loe angthawk moe, Ramah vangpui ah amlaem let.
14 De geest van Jahweh was van Saul geweken; nu kwelde hem een boze geest, door Jahweh gezonden.
Vaihi loe Angraeng ih Muithla mah Saul to caehtaak ving boeh pongah, muithla kasae mah anih to raihaih paek.
15 Daarom zeiden de dienaren van Saul tot hem: Zie toch, hoe een boze geest van God u kwelt.
Saul ih toksah tamnanawk mah anih khaeah, Khenah, Sithaw khae hoi kasae muithla mah raihaih ang paek boeh.
16 Als onze heer het verlangt, staan uw dienaren voor u gereed, om iemand te zoeken, die citer kan spelen. Mocht de boze geest van God u overvallen, dan zal zijn spel u goed doen.
Vaihi ka caeh o moe, katoeng kruek kop kami kang pakrong pae o hanah, kaicae ih angraeng mah a taengah toksah tamnanawk to lokpaek ah; to tiah nahaeloe Sithaw khae hoi kasae muithla na nuiah angzoh naah, katoeng kruek kop kami mah katoeng to na kruek pae ueloe, na poekhaih palungthin to nawm tih, tiah a naa o.
17 Daarop gaf Saul aan zijn dienaars bevel: Ziet eens voor mij naar iemand uit, die goed kan spelen, en brengt hem bij me.
To pongah Saul mah a tamnanawk khaeah, Katoeng kruek kop kami to pakrong oh loe, kai khaeah na hoi oh, tiah a naa.
18 Een van zijn hovelingen antwoordde: Wel, ik ken een zoon van Jesse, den Betlehemiet, die spelen kan. Het is een dapper man en een echt soldaat, welbespraakt en flink van gestalte, en Jahweh is met hem.
A tamna maeto mah, Khenah, Bethlehem vangpui ah katoeng kruek kop parai Jesse capa maeto ka hnuk, anih loe thacak moe, misatuh kop kami ah oh; lokthuih thaih moe, krang doeh hoih, Angraeng loe anih hoi nawnto oh, tiah a naa.
19 Saul zond dus boden naar Jesse met het verzoek: Stuur mij uw zoon David, die bij de kudde is.
To naah Saul mah Jesse khaeah laicaeh patoeh moe, Tuu toepkung, na capa David to na patoeh ah, tiah a naa.
20 Daarop nam Jesse een ezel, belaadde hem met brood, een leren zak wijn en een geitebokje, en liet dat door zijn zoon David naar Saul brengen.
To pongah Jesse mah hrang to lak moe, takaw hoi misurtui pailang maeto phawhsak pacoengah, maeh caa maeto hoi nawnto a capa David to Saul khaeah patoeh.
21 Zo kwam David bij Saul en werd hij zijn dienaar. En zoveel hield Saul van hem, dat hij hem tot zijn wapendrager benoemde,
David loe Saul khaeah caeh moe, toksak amtong; Saul mah anih to paroeai palung; to pongah David loe anih ih misatukhaih hmuenmae phawkung ah suek.
22 en aan Jesse liet vragen: Laat David mijn dienaar blijven; want hij heeft genade gevonden in mijn ogen.
To naah Saul mah Jesse khaeah kami patoeh, David hae ka palung pongah, kai ih tok hae sah poe nasoe, tiah a thuisak.
23 En telkens als de geest van God Saul overviel, nam David de citer en speelde erop; dan kalmeerde Saul en voelde zich beter, omdat de boze geest van hem week.
Angraeng khae ih kasae muithla Saul khaeah phak naah, David mah katoeng to lak moe, kruek; to naah Saul loe hoihkhang kue, poeknawm kue moe, kasae muithla mah anih to caehtaak.
