1 Samuël 13
1 Saul was 1 jaar oud, toen hij koning werd, en… jaar regeerde hij over Israël.
Saul leng’a ahungpan chun akum somthum alhingtai chule kum somli le ni sungin lengvai anapon ahi.
2 Saul koos drieduizend Israëlieten uit, van wie er tweeduizend bij hem in Mikmas en het gebergte van Betel bleven, en duizend bij Jonatan in Giba van Benjamin; de rest van het volk stuurde hij naar zijn woonplaatsen terug.
Saul in Israel sepaiho lah’a konin atumbeh in mi sangthum alheng doh in, mi sangni chu Micmash le Bethel molsanga umpin, sangkhat vangchu Saul chapa Jonathan toh Benjamin gam Gibeah khopi’ah aum un chule mipi amoh cheng chu a inlam cheh uva asoltan ahi.
3 Daar Jonatan den Filistijnsen stadhouder in Giba doodde, vernamen de Filistijnen, dat de Hebreën waren afgevallen en dat Saul over heel het land de krijgstrompet had doen blazen.
Hiche phat chomkhat jouvin, Geba ah Philistine sepai touho chu Jonathan in asat in ahile, Philistinete chu ajoutauve. Hijeh chun Saul in gamsung tin ah kelki sumkon amut in, chule hitin aseiye, “Hebrew mipi te, hiche hi ngai tem’un, Philistine te dounan thoudoh un,” ati.
4 Maar ook heel Israël hoorde, dat Saul den Filistijnsen stadhouder gedood had, en dat Israël zich de haat van de Filistijnen op de hals had gehaald; waarop het volk zich achter Saul en Jonatan in Gilgal schaarde.
Israel mite jousen Saul in Philistinete chu Geba ngahmun khat abulu in asuhmang jeh in Philistine til’a sangin Isarelte chu ahot tauve tithu ajahdoh phat un, Israel sepai apumpi chu Gilgal’a Saul kithopi dia kikhom khom din thupeh anei tauvin ahi.
5 Ook de Filistijnen verenigden zich tot de aanval op Israël; ze hadden drieduizend wagens, zesduizend ruiters, en een voetvolk zo talrijk als het zand aan het strand van de zee. Ze trokken uit, en sloegen hun kamp op bij Mikmas, ten oosten van Bet-Awen.
Chuin Philistinete chu Israel tetoh kisat ding in akigong un, asakol kangtalai’u sangthum, sakol touthem mihem sang gup akigong’un chule mipi galsat ding chu twikhangle kam'a neldi jat hellin atam’un ahi.
6 De Israëlieten begrepen, dat het er slecht voor hen uitzag, en dat het volk het zwaar te verduren zou krijgen. Ze kropen weg in grotten, spelonken, rotsspleten, ravijnen en putten,
Israel mite nochimto’a aum’u ahetdoh phat’un, mipi techu atijauvin alungdong gam tauvin, songko ho’ah, hamboh lah’ah, chule kotong dung ah akisel gam taove.
7 of trokken de Jordaan-wedden over naar de landstreek Gad en Gilad. Saul bevond zich nog in Gilgal, ofschoon heel het volk uit angst van hem wegliep.
Mi phabep Jordan vadung agalkai’un, Gad le Gilead gamsung ah akisellun ahi. Hiche kahlah’a chun Saul Gilgal ah aume chule amite chu tijat in akihot hot jengun ahi.
8 Hij wachtte zeven dagen, volgens de termijn, die Samuël had gesteld. Maar toen Samuël niet in Gilgal kwam en het volk van hem wegliep,
Saul in Samuel chu nisagi jen angah in, hitichun Samuel in jong akitepna banga Gilgal’a ahung thei tahlou jeh in, mipite akithe cheh gam tauvin ahi.
9 beval Saul: Breng mij het brandoffer en de vredeoffers. En zelf droeg hij het brandoffer op.
Chuin Saul in, “Govam thilto hole chamna thilto neihin choi pehun “atin ahi. Chule Saul amatah in govam thilto ho lhandohna aneitan ahi.
10 Juist had hij het offer opgedragen, of daar kwam Samuël aan. Saul ging hem tegemoet, om hem te begroeten.
Saul in govam thilto lhandohna aboljou tah’in, Samuel jong ahung lhungpaiyin, chuin Saul chun kimutopi a chibai boldin apotdoh in ahi.
11 Maar Samuël vroeg: Wat hebt ge gedaan? Saul antwoordde: Wel, ik bemerkte, dat het volk van mij wegliep. En daar gij niet op de afgesproken tijd kwaamt, en de Filistijnen zich naar Mikmas samentrokken,
Hichun Samuel in, “Ipi bolla nahim?” tia adohle, Saul in jong adonbutin, “Nangla nikho kitep nabanga hung louva, mipi ho jouse keija kona akithe cheh uva, chule Philistine ten Micmash a akikhop khom’u kamu phatna kanabol ahitai,” ati.
12 dacht ik: Nu komen de Filistijnen op mij af naar Gilgal, nog eer ik Jahweh gunstig gestemd heb. Dus hakte ik de knoop maar door, en droeg zelf het offer op.
Hijeh a chu kasei ahi, “Tua hi Philistine te eiho dou dinga Gilgal’a kigosadem a um u ahitan, Pakai henga panpina jeng jong kanathum man lou ahitai, hiche jeh’a chu govamna thilto kanabol ahtai,” ati.
13 Nu sprak Samuël tot Saul: Ge hebt dwaas gehandeld! Zo ge het bevel hadt volbracht, dat Jahweh, uw God, u had gegeven, dan had Jahweh thans uw koningschap over Israël voor altijd bevestigd.
Hichun Samuel in adonbut in, “Nangoltave, nangman Pakaiyin nathupeh ho nanit tapoi, asei angai lechun Pakaiyin Israelte lenga imatih chan’a dinga natung jing ta dinga,” ati.
14 Maar nu zal uw koningschap geen stand houden. Jahweh zal Zich iemand naar zijn hart zoeken en hem tot vorst over zijn volk aanstellen, omdat ge niet onderhouden hebt, wat Jahweh u had bevolen. En Samuël stond op, vertrok uit Gilgal, en ging zijns weegs.
“Ahinla, tua hi naleng gam kichaitei ding ahitai. Pakaiyin ama lungthim he mikhat ahol ahitai. Pakaiyin amite chunga vaihom ding hi, lhendohsa akoi ahitai. Ijeh inem iti leh nangin thupeh nanit tapoi,” ati.
15 Wat er van het volk was overgebleven, volgde Saul ten strijde. Toen zij te Giba van Benjamin waren gekomen, monsterde Saul het volk, dat zich bij hem bevond; het waren ongeveer zeshonderd man.
Chuin Samuel in Gilgal adalhan ajotna ding’a akichetai. Adanghon vang asepaite kithopi dia che Saul nung ajuitauve. Hichun amaho Gilgal apat Benjamin gamsung’a Gibeah ah ache toutauve. Hichun Saul in asepaite ama nungjui ho chu avetoh in ahile pasal mi jagup tobang asimdohtai.
16 Zo stonden dus Saul met zijn zoon Jonatan en het volk, dat zich bij hen bevond, te Giba van Benjamin, terwijl de Filistijnen bij Mikmas waren gelegerd.
Chuin Saul le achapa Jonathan chule amani toh umkhom miho chu Benamin gamsung’a Geba a chun aum tauve, ahinlah Philistine mihon Micmash a panmun asem’un ahi.
17 Intussen verlieten drie plunderende benden het kamp der Filistijnen. De ene trok in de richting van Ofra, naar het land Sjoeal;
Hichun Philistine te, mibulu ding loithum chun panmuna kon chun ahung potdoh'un, loikhat chu Shual gam Oprah jotna lampi chu ajon’un,
18 de tweede in de richting van Bet-Choron; en de derde naar het grensgebied, dat over het Hyena-dal op de steppe uitziet.
Chule loikhat chun lhumlam a um Beth-horon lam chu ajon un, chule loi khat chun Zeboim phaicham gamthip kingah na gamgichin lampi ajot’un ahi.
19 Nu was er in heel het land Israël geen smid te vinden; want de Filistijnen hadden gezegd: De Hebreën moeten geen zwaarden of speren kunnen vervaardigen.
Hichelai chun Israel gam pumpia chun thihkheng khatcha ana umpon ahi, ajeh chu Philistine ten achuti louva ahile Hebrew miten chemjam le tengcha kikhen get unte atiu ahi.
20 Dus moest heel Israël zich tot de Filistijnen wenden, als men een ploeg, een houweel, een bijl of een sikkel te slijpen had.
Hijeh a chu Israel techu amitakip langkon, aloukaina, aheichau chule atupheng’u, akhet hem nom uva ahile akheng dinga Philistine te henga chesuh ji ahiuve.
21 En voor het scherpen van ploeg of houweel vroegen de Filistijnen een derde sikkel, en even zoveel voor het slijpen van bijlen of sikkels.
Tupheng, langkon thih, thihka, tucha thihmol, heicha chang suh hemna man chu paisa khat tobangbep ahi.
22 Zo kwam het, dat in de veldslag bij Mikmas niemand van het volk, dat bij Saul en Jonatan was, een zwaard of een lans bezat; alleen Saul en zijn zoon Jonatan waren ermee gewapend.
Chuti chun chuche nikhoa kon’in Saul le Jonathan toh kiloi miho khut’a chun chemjam le tengcha khat cha, Saul le achapa Jonathan tilou adang akimupon ahi.
23 Een wachtpost der Filistijnen hield ook de bergpas van Mikmas bezet.
Philistine sepaihon ho chun Micmash lampi chang din achedoh un ahi.
