1 Petrus 2
1 Legt dan af alle boosheid, valsheid, huichelarij, afgunst en alle kwaadsprekerij.
ಸರ್ವ್ವಾನ್ ದ್ವೇಷಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾಂಶ್ಚ ಛಲಾನ್ ಕಾಪಟ್ಯಾನೀರ್ಷ್ಯಾಃ ಸಮಸ್ತಗ್ಲಾನಿಕಥಾಶ್ಚ ದೂರೀಕೃತ್ಯ
2 Weest, als pasgeboren kinderkens, begerig naar onvervalste geestelijke melk, om daardoor op te groeien tot zaligheid,
ಯುಷ್ಮಾಭಿಃ ಪರಿತ್ರಾಣಾಯ ವೃದ್ಧಿಪ್ರಾಪ್ತ್ಯರ್ಥಂ ನವಜಾತಶಿಶುಭಿರಿವ ಪ್ರಕೃತಂ ವಾಗ್ದುಗ್ಧಂ ಪಿಪಾಸ್ಯತಾಂ|
3 zo "gij reeds gesmaakt hebt, dat de Heer goedertieren is."
ಯತಃ ಪ್ರಭು ರ್ಮಧುರ ಏತಸ್ಯಾಸ್ವಾದಂ ಯೂಯಂ ಪ್ರಾಪ್ತವನ್ತಃ|
4 Nadert tot Hem, de levende steen, —door de mensen verworpen, maar uitverkoren en kostbaar bij God,
ಅಪರಂ ಮಾನುಷೈರವಜ್ಞಾತಸ್ಯ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರೇಣಾಭಿರುಚಿತಸ್ಯ ಬಹುಮೂಲ್ಯಸ್ಯ ಜೀವತ್ಪ್ರಸ್ತರಸ್ಯೇವ ತಸ್ಯ ಪ್ರಭೋಃ ಸನ್ನಿಧಿಮ್ ಆಗತಾ
5 en laat u als levende stenen opbouwen tot een geestelijke tempel, bestemd voor een heilig priesterschap, dat geestelijke offers brengt, welgevallig aan God door Jesus Christus.
ಯೂಯಮಪಿ ಜೀವತ್ಪ್ರಸ್ತರಾ ಇವ ನಿಚೀಯಮಾನಾ ಆತ್ಮಿಕಮನ್ದಿರಂ ಖ್ರೀಷ್ಟೇನ ಯೀಶುನಾ ಚೇಶ್ವರತೋಷಕಾಣಾಮ್ ಆತ್ಮಿಕಬಲೀನಾಂ ದಾನಾರ್ಥಂ ಪವಿತ್ರೋ ಯಾಜಕವರ್ಗೋ ಭವಥ|
6 Daarom staat er in de Schrift: "Zie, Ik leg in Sion een uitverkoren steen, een kostbare hoeksteen; En wie in Hem gelooft, wordt niet beschaamd."
ಯತಃ ಶಾಸ್ತ್ರೇ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ, ಯಥಾ, ಪಶ್ಯ ಪಾಷಾಣ ಏಕೋ ಽಸ್ತಿ ಸೀಯೋನಿ ಸ್ಥಾಪಿತೋ ಮಯಾ| ಮುಖ್ಯಕೋಣಸ್ಯ ಯೋಗ್ಯಃ ಸ ವೃತಶ್ಚಾತೀವ ಮೂಲ್ಯವಾನ್| ಯೋ ಜನೋ ವಿಶ್ವಸೇತ್ ತಸ್ಮಿನ್ ಸ ಲಜ್ಜಾಂ ನ ಗಮಿಷ್ಯತಿ|
7 Voor u dus de eer, omdat gij gelooft. Maar voor wie niet geloven, blijft het gelden: "De steen, die de bouwlieden hadden verworpen, Is hoeksteen geworden;
ವಿಶ್ವಾಸಿನಾಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮೇವ ಸಮೀಪೇ ಸ ಮೂಲ್ಯವಾನ್ ಭವತಿ ಕಿನ್ತ್ವವಿಶ್ವಾಸಿನಾಂ ಕೃತೇ ನಿಚೇತೃಭಿರವಜ್ಞಾತಃ ಸ ಪಾಷಾಣಃ ಕೋಣಸ್ಯ ಭಿತ್ತಿಮೂಲಂ ಭೂತ್ವಾ ಬಾಧಾಜನಕಃ ಪಾಷಾಣಃ ಸ್ಖಲನಕಾರಕಶ್ಚ ಶೈಲೋ ಜಾತಃ|
8 Maar ook een steen des aanstoots, En een rotsblok, waarover men struikelt." Omdat ze het woord niet geloven, stoten ze zich; en hiertoe zijn ze voorbestemd.
ತೇ ಚಾವಿಶ್ವಾಸಾದ್ ವಾಕ್ಯೇನ ಸ್ಖಲನ್ತಿ ಸ್ಖಲನೇ ಚ ನಿಯುಕ್ತಾಃ ಸನ್ತಿ|
9 Gij echter zijt een uitverkoren geslacht, een koninklijk priesterdom, een heilige natie, een aangeworven volk: om te verkondigen de deugden van Hem, die u riep uit de duisternis tot zijn wonderbaar licht.
ಕಿನ್ತು ಯೂಯಂ ಯೇನಾನ್ಧಕಾರಮಧ್ಯಾತ್ ಸ್ವಕೀಯಾಶ್ಚರ್ಯ್ಯದೀಪ್ತಿಮಧ್ಯಮ್ ಆಹೂತಾಸ್ತಸ್ಯ ಗುಣಾನ್ ಪ್ರಕಾಶಯಿತುಮ್ ಅಭಿರುಚಿತೋ ವಂಶೋ ರಾಜಕೀಯೋ ಯಾಜಕವರ್ಗಃ ಪವಿತ್ರಾ ಜಾತಿರಧಿಕರ್ತ್ತವ್ಯಾಃ ಪ್ರಜಾಶ್ಚ ಜಾತಾಃ|
10 Gij, vroeger geen volk, nu Gods volk; vroeger van genade verstoken, nu begenadigd.
ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯೂಯಂ ತಸ್ಯ ಪ್ರಜಾ ನಾಭವತ ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಮ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಜಾ ಆಧ್ವೇ| ಪೂರ್ವ್ವಮ್ ಅನನುಕಮ್ಪಿತಾ ಅಭವತ ಕಿನ್ತ್ವಿದಾನೀಮ್ ಅನುಕಮ್ಪಿತಾ ಆಧ್ವೇ|
11 Geliefden, ik vermaan u, als pelgrims en vreemdelingen, u verre te houden van de vleselijke lusten, die strijd voeren tegen de ziel.
ಹೇ ಪ್ರಿಯತಮಾಃ, ಯೂಯಂ ಪ್ರವಾಸಿನೋ ವಿದೇಶಿನಶ್ಚ ಲೋಕಾ ಇವ ಮನಸಃ ಪ್ರಾತಿಕೂಲ್ಯೇನ ಯೋಧಿಭ್ಯಃ ಶಾರೀರಿಕಸುಖಾಭಿಲಾಷೇಭ್ಯೋ ನಿವರ್ತ್ತಧ್ವಮ್ ಇತ್ಯಹಂ ವಿನಯೇ|
12 Leidt onder de heidenen een voorbeeldig leven, opdat zij uw wandel, waarover ze thans u als boosdoeners lasteren, uit uw goede werken zullen leren kennen op de dag der bezoeking, en dan glorie zullen brengen aan God.
ದೇವಪೂಜಕಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆಚಾರ ಏವಮ್ ಉತ್ತಮೋ ಭವತು ಯಥಾ ತೇ ಯುಷ್ಮಾನ್ ದುಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಲೋಕಾನಿವ ಪುನ ರ್ನ ನಿನ್ದನ್ತಃ ಕೃಪಾದೃಷ್ಟಿದಿನೇ ಸ್ವಚಕ್ಷುರ್ಗೋಚರೀಯಸತ್ಕ್ರಿಯಾಭ್ಯ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಶಂಸಾಂ ಕುರ್ಯ್ಯುಃ|
13 Weest onderdanig aan ieder menselijk gezag om ‘s Heren wil: aan den koning als opperheer;
ತತೋ ಹೇತೋ ರ್ಯೂಯಂ ಪ್ರಭೋರನುರೋಧಾತ್ ಮಾನವಸೃಷ್ಟಾನಾಂ ಕರ್ತೃತ್ವಪದಾನಾಂ ವಶೀಭವತ ವಿಶೇಷತೋ ಭೂಪಾಲಸ್ಯ ಯತಃ ಸ ಶ್ರೇಷ್ಠಃ,
14 aan de landvoogden als zijn gezanten, om de boosdoeners te straffen en de goeden te prijzen.
ದೇಶಾಧ್ಯಕ್ಷಾಣಾಞ್ಚ ಯತಸ್ತೇ ದುಷ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಣಾಂ ದಣ್ಡದಾನಾರ್ಥಂ ಸತ್ಕರ್ಮ್ಮಕಾರಿಣಾಂ ಪ್ರಶಂಸಾರ್ಥಞ್ಚ ತೇನ ಪ್ರೇರಿತಾಃ|
15 Want het is de wil van God, dat gij, door het goede te doen, het onverstand van domme mensen tot zwijgen brengt.
ಇತ್ಥಂ ನಿರ್ಬ್ಬೋಧಮಾನುಷಾಣಾಮ್ ಅಜ್ಞಾನತ್ವಂ ಯತ್ ಸದಾಚಾರಿಭಿ ರ್ಯುಷ್ಮಾಭಿ ರ್ನಿರುತ್ತರೀಕ್ರಿಯತೇ ತದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯಾಭಿಮತಂ|
16 Doet het als vrije mannen; niet als mensen, die de vrijheid als een dekmantel der boosheid gebruiken, maar als dienstknechten Gods.
ಯೂಯಂ ಸ್ವಾಧೀನಾ ಇವಾಚರತ ತಥಾಪಿ ದುಷ್ಟತಾಯಾ ವೇಷಸ್ವರೂಪಾಂ ಸ್ವಾಧೀನತಾಂ ಧಾರಯನ್ತ ಇವ ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವೀಶ್ವರಸ್ಯ ದಾಸಾ ಇವ|
17 Houdt alle mensen in ere, hebt de gemeenschap lief; vreest God, eert den koning!
ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಸಮಾದ್ರಿಯಧ್ವಂ ಭ್ರಾತೃವರ್ಗೇ ಪ್ರೀಯಧ್ವಮ್ ಈಶ್ವರಾದ್ ಬಿಭೀತ ಭೂಪಾಲಂ ಸಮ್ಮನ್ಯಧ್ವಂ|
18 Gij slaven, weest onderdanig aan uw meesters met alle ontzag; niet alleen aan de goede en vriendelijke, maar ook aan de lastige.
ಹೇ ದಾಸಾಃ ಯೂಯಂ ಸಮ್ಪೂರ್ಣಾದರೇಣ ಪ್ರಭೂನಾಂ ವಶ್ಯಾ ಭವತ ಕೇವಲಂ ಭದ್ರಾಣಾಂ ದಯಾಲೂನಾಞ್ಚ ನಹಿ ಕಿನ್ತ್ವನೃಜೂನಾಮಪಿ|
19 Want dit is een welgevallige daad, wanneer men uit gewetensplicht tegenover God het leed verdraagt, dat men onverdiend moet lijden.
ಯತೋ ಽನ್ಯಾಯೇನ ದುಃಖಭೋಗಕಾಲ ಈಶ್ವರಚಿನ್ತಯಾ ಯತ್ ಕ್ಲೇಶಸಹನಂ ತದೇವ ಪ್ರಿಯಂ|
20 Wat eer toch steekt er in, gelaten te zijn, als gij geslagen wordt, omdat gij misdaan hebt? Neen, dit is welgevallig aan God: gelaten te zijn, als gij lijdt, ofschoon gij goed hebt gehandeld.
ಪಾಪಂ ಕೃತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಚಪೇಟಾಘಾತಸಹನೇನ ಕಾ ಪ್ರಶಂಸಾ? ಕಿನ್ತು ಸದಾಚಾರಂ ಕೃತ್ವಾ ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಯದ್ ದುಃಖಸಹನಂ ತದೇವೇಶ್ವರಸ್ಯ ಪ್ರಿಯಂ|
21 Hiertoe immers zijt gij geroepen; want ook Christus heeft geleden voor u, en u een voorbeeld nagelaten, opdat gij zijn voetstappen zoudt volgen.
ತದರ್ಥಮೇವ ಯೂಯಮ್ ಆಹೂತಾ ಯತಃ ಖ್ರೀಷ್ಟೋಽಪಿ ಯುಷ್ಮನ್ನಿಮಿತ್ತಂ ದುಃಖಂ ಭುಕ್ತ್ವಾ ಯೂಯಂ ಯತ್ ತಸ್ಯ ಪದಚಿಹ್ನೈ ರ್ವ್ರಜೇತ ತದರ್ಥಂ ದೃಷ್ಟಾನ್ತಮೇಕಂ ದರ್ಶಿತವಾನ್|
22 Hij heeft geen zonde bedreven, en er was geen bedrog in zijn mond;
ಸ ಕಿಮಪಿ ಪಾಪಂ ನ ಕೃತವಾನ್ ತಸ್ಯ ವದನೇ ಕಾಪಿ ಛಲಸ್ಯ ಕಥಾ ನಾಸೀತ್|
23 toch hoonde Hij niet, als Hij gehoond werd, en dreigde Hij niet, als Hij leed; maar Hij liet het over aan Hem, die met rechtvaardigheid oordeelt.
ನಿನ್ದಿತೋ ಽಪಿ ಸನ್ ಸ ಪ್ರತಿನಿನ್ದಾಂ ನ ಕೃತವಾನ್ ದುಃಖಂ ಸಹಮಾನೋ ಽಪಿ ನ ಭರ್ತ್ಸಿತವಾನ್ ಕಿನ್ತು ಯಥಾರ್ಥವಿಚಾರಯಿತುಃ ಸಮೀಪೇ ಸ್ವಂ ಸಮರ್ಪಿತವಾನ್|
24 Hij zelf heeft aan het kruishout in zijn Lichaam onze zonden gedragen, opdat wij, van de zonden ontlast, voor de gerechtigheid zouden leven. Door zijn striemen zijt gij genezen;
ವಯಂ ಯತ್ ಪಾಪೇಭ್ಯೋ ನಿವೃತ್ಯ ಧರ್ಮ್ಮಾರ್ಥಂ ಜೀವಾಮಸ್ತದರ್ಥಂ ಸ ಸ್ವಶರೀರೇಣಾಸ್ಮಾಕಂ ಪಾಪಾನಿ ಕ್ರುಶ ಊಢವಾನ್ ತಸ್ಯ ಪ್ರಹಾರೈ ರ್ಯೂಯಂ ಸ್ವಸ್ಥಾ ಅಭವತ|
25 want als schapen hebt gij rondgedwaald, maar thans zijt gij teruggekeerd tot den Herder, tot Hem, die uw zielen behoedt.
ಯತಃ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಯೂಯಂ ಭ್ರಮಣಕಾರಿಮೇಷಾ ಇವಾಧ್ವಂ ಕಿನ್ತ್ವಧುನಾ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಆತ್ಮನಾಂ ಪಾಲಕಸ್ಯಾಧ್ಯಕ್ಷಸ್ಯ ಚ ಸಮೀಪಂ ಪ್ರತ್ಯಾವರ್ತ್ತಿತಾಃ|
