1 Corinthiërs 15
1 Broeders, ik herinner u aan het Evangelie, dat ik u heb gepreekt, dat gij ook hebt aangenomen, waarop gij gegrondvest zijt,
Вэ фак куноскутэ, фрацилор, Евангелия пе каре в-ам проповэдуит-о, пе каре аць примит-о, ын каре аць рэмас
2 en waardoor gij zult worden gered, zo gij vasthoudt aan de zin, waarin ik het u heb verkondigd; in de veronderstelling althans, dat gij niet helemaal onnadenkend zijt gaan geloven.
ши прин каре сунтець мынтуиць, дакэ о цинець аша дупэ кум в-ам проповэдуит-о; алтфел, деӂяба аць крезут.
3 Want vóór alles heb ik u overgeleverd, wat ik zelf had ontvangen: Christus is voor onze zonden gestorven volgens de Schriften;
В-ам ынвэцат ынаинте де тоате, аша кум ам примит ши еу, кэ Христос а мурит пентру пэкателе ноастре, дупэ Скриптурь,
4 Hij is begraven, de derde dag is Hij verrezen volgens de Schriften;
кэ а фост ынгропат ши а ынвият а трея зи, дупэ Скриптурь,
5 en Hij is verschenen aan Kefas, daarna aan de twaalf.
ши кэ С-а арэтат луй Кифа, апой челор дойспрезече.
6 Vervolgens is Hij verschenen aan meer dan vijfhonderd broeders tegelijk, waarvan de meesten thans nog leven, en slechts enkelen zijn ontslapen.
Дупэ ачея С-а арэтат ла песте чинч суте де фраць деодатэ, динтре каре чей май мулць сунт ынкэ ын вяцэ, яр уний ау адормит.
7 Daarna is Hij verschenen aan Jakobus, toen aan alle Apostelen.
Ын урмэ, С-а арэтат луй Иаков, апой тутурор апостолилор.
8 Het laatst van allen verscheen Hij aan mij als aan de misdracht.
Дупэ ей тоць, ка уней стырпитурь, ми С-а арэтат ши мие.
9 Ja waarlijk, ik ben de allerminste der Apostelen, niet waardig Apostel genoemd te worden, daar ik Gods Kerk heb vervolgd;
Кэч еу сунт чел май неынсемнат динтре апостоль; ну сунт вредник сэ порт нумеле де апостол, фииндкэ ам пригонит Бисерика луй Думнезеу.
10 maar door Gods genade ben ik, wat ik ben, en de genade, die Hij me schonk, is niet ijdel geweest, maar meer dan alle anderen heb ik gezwoegd; niet ik, maar Gods genade met mij.
Прин харул луй Думнезеу сунт че сунт. Ши харул Луй фацэ де мине н-а фост задарник, ба ынкэ ам лукрат май мулт декыт тоць, тотушь ну еу, чи харул луй Думнезеу, каре есте ын мине.
11 Of ik het nu ben, of de anderen: zó preken wij, en zó hebt gij het geloofd!
Астфел дар, орь еу, орь ей, ной аша проповэдуим ши вой аша аць крезут.
12 Welnu, indien van Christus gepreekt wordt, dat Hij van de doden is verrezen, hoe kunnen dan sommigen onder u zeggen: De opstanding der doden is onmogelijk?
Яр дакэ се проповэдуеште кэ Христос а ынвият дин морць, кум зик уний динтре вой кэ ну есте о ынвиере а морцилор?
13 Indien de opstanding der doden onmogelijk is, dan is ook Christus niet verrezen.
Дакэ ну есте о ынвиере а морцилор, нич Христос н-а ынвият.
14 Maar zo Christus niet is verrezen, dan is onze prediking ijdel, ijdel ook uw geloof.
Ши дакэ н-а ынвият Христос, атунч проповэдуиря ноастрэ есте задарникэ ши задарникэ есте ши крединца воастрэ.
15 Dan blijken we bovendien valse getuigen van God te zijn; want we hebben van God getuigd, dat Hij Christus heeft opgewekt; terwijl Hij Hem niet opgewekt heeft, zo er inderdaad geen doden verrijzen.
Ба ынкэ ной сунтем дескопериць ши ка марторь минчиношь ай луй Думнезеу, фииндкэ ам мэртурисит деспре Думнезеу кэ Ел а ынвият пе Христос, кынд ну Л-а ынвият, дакэ есте адевэрат кэ морций ну ынвие.
16 Want zo er geen doden verrijzen, dan is ook Christus niet verrezen.
Кэч, дакэ ну ынвие морций, нич Христос н-а ынвият.
17 Maar zo Christus niet is verrezen, dan is uw geloof zonder nut, en zijt gij nog in uw zonden;
Ши дакэ н-а ынвият Христос, крединца воастрэ есте задарникэ, вой сунтець ынкэ ын пэкателе воастре
18 dan zijn ook zij verloren, die in Christus ontsliepen.
ши, прин урмаре, ши чей че ау адормит ын Христос сунт пердуць.
19 Zo we alleen voor dit leven onze hoop stellen op Christus, dan zijn we de meest beklagenswaardige van alle mensen.
Дакэ нумай пентру вяца ачаста не-ам пус нэдеждя ын Христос, атунч сунтем чей май ненорочиць динтре тоць оамений!
20 Maar neen, Christus is van de doden verrezen, als Eersteling onder hen, die ontslapen zijn.
Дар акум, Христос а ынвият дин морць, пырга челор адормиць.
21 Want omdat door een mens de dood is gekomen, daarom ook is door een Mens de opstanding der doden.
Кэч дакэ моартя а венит прин ом, тот прин ом а венит ши ынвиеря морцилор.
22 Zoals allen immers sterven door hun gemeenschap met Adam, zo zullen ook allen door hun gemeenschap met Christus herleven.
Ши дупэ кум тоць мор ын Адам, тот аша, тоць вор ынвия ын Христос,
23 Maar iedereen naar eigen rang. Christus als Eersteling; dan zij, die Christus toebehoren bij zijn komst.
дар фиекаре ла рындул четей луй. Христос есте чел динтый род, апой, ла вениря Луй, чей че сунт ай луй Христос.
24 Daarna komt het einde, als Hij het koningschap aan God en den Vader overdraagt, na alle heerschappij en alle macht en kracht te hebben vernietigd.
Ын урмэ, ва вени сфыршитул, кынд Ел ва да Ымпэрэция ын мыниле луй Думнезеу Татэл, дупэ че ва фи нимичит орьче домние, орьче стэпынире ши орьче путере.
25 Want Hij moet Koning zijn, totdat "Hij alle vijanden onder zijn voeten heeft gelegd".
Кэч требуе ка Ел сэ ымпэрэцяскэ пынэ ва пуне пе тоць врэжмаший суб пичоареле Сале.
26 En de dood is de laatste vijand, die vernietigd wordt;
Врэжмашул чел дин урмэ, каре ва фи нимичит, ва фи моартя.
27 want àlles heeft Hij onder zijn voeten gelegd. Wanneer Hij nu zegt, dat àlles onderworpen is, dan is heel duidelijk Hijzelf uitgezonderd, die alles aan Hem onderwierp.
Думнезеу, ын адевэр, „а пус тотул суб пичоареле Луй”. Дар кынд зиче кэ тотул Й-а фост супус, се ынцелеӂе кэ афарэ де Чел че Й-а супус тотул.
28 Zodra dus alles aan Hem onderworpen is, zal ook de Zoon Zichzelf onderwerpen aan Dengene, die alles aan Hem onderwierp, opdat God zij: Alles in allen.
Ши кынд тоате лукруриле Ый вор фи супусе, атунч кяр ши Фиул Се ва супуне Челуй че Й-а супус тоате лукруриле, пентру ка Думнезеу сэ фие тотул ын тоць.
29 Wat toch zullen zij aanvangen, die zich voor de doden laten dopen, zo er helemaal geen doden verrijzen? Waarom dan laten ze zich voor hen dopen?
Алтфел, че ар фаче чей че се ботязэ пентру чей морць? Дакэ ну ынвие морций ничдекум, де че се май ботязэ ей пентру чей морць?
30 En waartoe dient het dan, dat wijzelf ieder uur in gevaar verkeren?
Ши де че сунтем ной ын примеждие ын орьче клипэ?
31 Elke dag zie ik de dood van nabij; broeders, zowaar ik op u roem, in Christus Jesus onzen Heer.
Ын фиекаре зи, еу сунт ын примеждие де моарте; атыт есте де адевэрат лукрул ачеста, фрацилор, кыт есте де адевэрат кэ ам де че сэ мэ лауд ку вой ын Христос Исус, Домнул ностру.
32 Als ik te Éfese met wilde dieren had gevochten, zoals de mensen het wilden, wat zou het me hebben gebaat? Wanneer de doden niet verrijzen, laat ons dan maar eten en drinken, want morgen gaan we dood.
Дакэ, ворбинд ын фелул оаменилор, м-ам луптат ку фяреле ын Ефес, каре-мь есте фолосул? Дакэ ну ынвие морций, атунч „сэ мынкэм ши сэ бем, кэч мыне вом мури”.
33 Laat u niet verleiden: Slechte omgang bederft goede zeden.
Ну вэ ыншелаць: „Товэрэшииле реле стрикэ обичеюриле буне.”
34 Gebruikt uw nuchter verstand, zoals het behoort, en zondigt niet. Want er zijn er, die van God geen begrip hebben. Ik zeg het tot uw beschaming.
Веници-вэ ын фире кум се кувине ши ну пэкэтуиць! Кэч сунт ынтре вой уний каре ну куноск пе Думнезеу, спре рушиня воастрэ о спун.
35 Maar, zal iemand zeggen: Op welke wijze verrijzen de doden; met wat voor lichaam komen ze terug?
Дар ва зиче чинева: „Кум ынвие морций? Ши ку че труп се вор ынтоарче?”
36 Gij dwaas! Wat ge zelf zaait, wordt niet levend, zo het niet gestorven is;
Небун че ешть! Че семень ту ну ынвие дакэ ну моаре май ынтый.
37 bovendien wat ge zaait, is niet de uitwendige gestalte, die te voorschijn treedt, doch een naakte korrel, bijvoorbeeld van graan of iets anders;
Ши кынд семень, семень ну трупул каре ва фи, чи доар ун грэунте, кум се ынтымплэ: фие де грыу, фие де алтэ сэмынцэ.
38 maar God geeft er een gestalte aan, zoals het Hem behaagt, en wel aan ieder zaad zijn eigen gestalte.
Апой, Думнезеу ый дэ ун труп, дупэ кум воеште; ши фиекэрей семинце ый дэ ун труп ал ей.
39 Alle vlees is niet hetzelfde; maar anders is dat van mensen, anders dat van het vee, van vogels en vissen.
Ну орьче труп есте ла фел, чи алтул есте трупул оаменилор, алтул есте трупул добитоачелор, алтул есте трупул пэсэрилор, алтул ал пештилор.
40 Er zijn hemellichamen en aardse lichamen, maar de glans der hemelse is anders dan die der aardse.
Тот аша, сунт трупурь черешть ши трупурь пэмынтешть, дар алта есте стрэлучиря трупурилор черешть ши алта а трупурилор пэмынтешть.
41 Anders is de glans van de zon, anders de glans van de maan, anders de glans van de sterren; zelfs de ene ster verschilt van de andere in glans.
Алта есте стрэлучиря соарелуй, алта стрэлучиря луний ши алта есте стрэлучиря стелелор; кяр о стя се деосебеште ын стрэлучире де алтэ стя.
42 Zo is het ook met de opstanding der doden: Het wordt gezaaid in bederf, Het verrijst onbederflijk.
Аша есте ши ынвиеря морцилор. Трупул есте семэнат ын путрезире ши ынвие ын непутрезире;
43 Het wordt gezaaid in oneer, Het verrijst in heerlijkheid. Het wordt gezaaid in zwakheid, Het verrijst in kracht.
есте семэнат ын окарэ ши ынвие ын славэ; есте семэнат ын непутинцэ ши ынвие ын путере.
44 Een ziele-lichaam wordt gezaaid, Een geestelijk lichaam verrijst! Bestaat er een ziele-lichaam, er bestaat ook een geestelijk lichaam.
Есте семэнат труп фиреск ши ынвие труп духовническ. Дакэ есте ун труп фиреск, есте ши ун труп духовническ.
45 Aldus staat er ook geschreven: "De eerste mens Adam werd een levende ziel;" de laatste Adam een levendmakende Geest.
Де ачея есте скрис: „Омул динтый Адам а фост фэкут ун суфлет виу.” Ал дойля Адам а фост фэкут ун дух дэтэтор де вяцэ.
46 Niet het geestelijke gaat vooraf, maar wel het bezielde; daarna komt het geestelijke.
Дар ынтый вине ну че есте духовническ, чи че есте фиреск; че есте духовническ вине пе урмэ.
47 De eerste mens was uit de aarde, aards; de tweede Mens is uit de hemel.
Омул динтый есте дин пэмынт, пэмынтеск; омул ал дойля есте дин чер.
48 Welnu, zoals de aardse was, zo zijn ook de aardse; zoals de Hemelse was, zo zullen ook de hemelse zijn;
Кум есте чел пэмынтеск, аша сунт ши чей пэмынтешть; кум есте Чел череск, аша сунт ши чей черешть.
49 en zoals we de gestalte van den aardsen hebben gedragen, zo moeten we ook de gestalte van den Hemelsen dragen.
Ши дупэ кум ам пуртат кипул челуй пэмынтеск, тот аша вом пурта ши кипул Челуй череск.
50 Ik bedoel dit, broeders: vlees en bloed kunnen geen deel hebben aan het koninkrijk Gods, en het bederf heeft geen deel aan het onbederflijke.
Че спун еу, фрацилор, есте кэ ну пот карня ши сынӂеле сэ моштеняскэ Ымпэрэция луй Думнезеу, ши кэ путрезиря ну поате моштени непутрезиря.
51 Zie ik deel u een geheimenis mee: Niet allen zullen wij ontslapen, maar wel allen van gedaante veranderen;
Ятэ, вэ спун о тайнэ: ну вом адорми тоць, дар тоць вом фи скимбаць,
52 plotseling, in een oogwenk, bij de laatste stoot der bazuin. Want zodra de bazuin zal schallen, zullen de doden verrijzen, onbederflijk, maar wij van gedaante veranderen.
ынтр-о клипэ, ынтр-о клипялэ дин окь, ла чя дин урмэ трымбицэ. Трымбица ва суна, морций вор ынвия несупушь путрезирий ши ной вом фи скимбаць.
53 Want dit bederflijke moet met het onbederflijke worden bekleed; dit sterflijke met onsterflijkheid.
Кэч требуе ка трупул ачеста, супус путрезирий, сэ се ымбраче ын непутрезире ши трупул ачеста муритор сэ се ымбраче ын немурире.
54 En zodra dit bederflijke met het onbederflijke is bekleed, en dit sterflijke met onsterflijkheid, wordt het woord vervuld, dat geschreven staat: De dood is verzwolgen in overwinning.
Кынд трупул ачеста супус путрезирий се ва ымбрэка ын непутрезире ши трупул ачеста муритор се ва ымбрэка ын немурире, атунч се ва ымплини кувынтул каре есте скрис: „Моартя а фост ынгицитэ де бируинцэ.
Унде ыць есте бируинца, моарте? Унде ыць есте болдул, моарте?” (Hadēs g86)
56 De prikkel des doods is de zonde; de kracht der zonde de Wet.
Болдул морций есте пэкатул ши путеря пэкатулуй есте Леӂя.
57 Maar God zij dank, die ons de overwinning geeft door Jesus Christus onzen Heer.
Дар мулцумирь фие адусе луй Думнезеу, каре не дэ бируинца прин Домнул ностру Исус Христос!
58 En daarom, mijn geliefde broeders, staat onbewegelijk vast, weest ten allen tijde rijk in ‘s Heren werk; gij weet, dat uw arbeid niet vergeefs is in den Heer.
Де ачея, пряюбиций мей фраць, фиць тарь, неклинтиць, спориць тотдяуна ын лукрул Домнулуй, кэч штиць кэ остеняла воастрэ ын Домнул ну есте задарникэ.
