< 1 Corinthiërs 13 >

1 Al spreek ik de talen van mensen en engelen, Maar ik heb de liefde niet: Ik ben een rinkelend bekken, Of een rammelend cymbaal.
Nkali meleketaga ibheleketo yowe ya bhandunji na ya ashimalaika, monaga nepelaga kupingana na bhandu, nne njibha mbuti lidebhe lyangali shindu eu kengele.
2 Al heb ik de gave der profetie, Al bezit ik alle geheimen en kennis, Al heb ik het volle geloof, dat bergen verzet: Zonder liefde ben ik niets.
Kabhili, ngolaga kalama ja londola na lunguya ntenga gwa a Nnungu, na kwiimanya indu ya nng'iyo na ya lunda na kola ngulupai ja malila, nkali kombola kuamiya itumbi, ikabheje nepelaga pingana na bhandunji, nne nngabha shindu.
3 Al schenk ik weg al wat ik heb, Al geef ik mijn lichaam, om mij te laten verbranden: Zo ik de liefde niet heb, Het dient mij tot niets.
Ndolaga indu yangu yowe nikwaapanganga bhaalaga, nkali niishoyaga shiilu shangu shijokwe moto, nepelaga pingana na bhandu, shakwa sha mbwaila.
4 De liefde is geduldig, De liefde is goedertieren, De liefde is niet afgunstig, Niet pronkzuchtig, niet verwaand.
Apingana na bhandu, anakwiipililila, na anakola uguja, na jwangali lupimililo, na akakwiipuna na wala jwangali miinjili.
5 Zij handelt niet onedel, En zoekt zichzelve niet, Zij laat zich niet verbitteren, En rekent het kwade niet aan.
Apingana na bhandu, anakwiitimalika na akaloleya pwaida jakwe nnyene, wala akatumbala na akakwiibhika muntima yangali ya mmbone,
6 Over onrecht is zij niet blijde, Maar over de waarheid verheugd.
akaangalila yangali ya mmbone, ikabhe anaangalila ili ya kweli.
7 Alles bedekt zij, alles gelooft zij, Alles hoopt zij, alles duldt zij.
Apingana na bhandu akaatotoshela, akaaleka kulupalila na anakwiipililila yowe.
8 De liefde: zij vergaat nimmer! Maar profetieën: zij houden op, En talen: zij zullen verstommen, En kennis: zij zal vergaan.
Kupingana na bhandu, kwangali mpelo. Monaga kupagwaga kulunguya ntenga gwa a Nnnugu, shikupele, kupagwaga kubheleketa shibheleketo sha ambi, shikupele, nkali lupagwaga lumanyio, shikupite.
9 Want ons kennen is ten halve, Ons profeteren slechts ten dele;
Pabha indu itukwiimanya na londola ishokope.
10 Maar komt eens het volmaakte, Het onvolmaakte verdwijnt.
Ikabheje malanga gushigaishe gatimilile gala, gowe gangatimilila shigapele.
11 Toen ik een kind was, sprak ik als kind, Voelde ik als kind, dacht ik als kind;
Punaliji mwana jwanshoko nashinkubheleketa malinga mwana, nashinkumanya malinga mwana, natendaga ganishiya malinga mwana. Ikabheje ngakuleje, indu yowe ya shigwana njileka.
12 Nu ik een man ben, Leg ik het kinderlijke af. Thans zien wij in een wazige spiegel; Straks aangezicht tot aangezicht. Thans ken ik slechts ten halve; Straks ten volle, zoals ik zelf ben gekend.
Pabha itukwiibhona nnaino, ni mbuti shiwili nshioo tukawiibhona ukoto, ikabheje gene malangago shitwiibhone ukoto. Nnaino ingwiimanya ishokope, ikabheje kungai shiniimanye yowe ukoto, malinga a Nnungu shibhaamanya nne.
13 Zo blijven bestaan Geloof, hoop en liefde, Drie in getal; Maar de grootste daarvan is de liefde.
Bhai nnaino ilonjeya itatu, ngulupai na kukulupalila na pingana, ikabheje shikulungwa kaje ni kupingana.

< 1 Corinthiërs 13 >