1 Kronieken 16

1 Toen de ark van God aangekomen was, zette men haar op haar plaats, midden in de tent, die David voor haar had gespannen. Daarna droeg David brand- en vredeoffers aan God op;

Sedan de hade fört Guds ark ditin, ställde de den i tältet som David hade slagit upp åt den, och framburo därefter brännoffer och tackoffer inför Guds ansikte.

2 en toen hij de brand- en vredeoffers had opgedragen, zegende hij het volk in de Naam van Jahweh.

När David hade offrat brännoffret och tackoffret, välsignade han folket i HERRENS namn.

3 Tenslotte hield hij voor alle Israëlieten een uitdeling; en allen, mannen als vrouwen, kregen ieder een broodkoek, een stuk vlees en een druivenkoek.

Och åt var och en av alla israeliterna, både man och kvinna, gav han en kaka bröd, ett stycke kött och en druvkaka.

4 Daarna belastte hij enige levieten met de dienst van de ark van Jahweh: ze moesten Jahweh, den God van Israël, danken, loven en prijzen.

Och han förordnade vissa leviter till att göra tjänst inför HERRENS ark, för att de skulle prisa, tacka och lova HERREN, Israels Gud:

5 Het waren Asaf, het hoofd, en zijn plaatsvervanger Zekarja; verder Jeïël, Sjemiramot, Jechiël, Mattitja, Eliab, Benajáhoe, Obed-Edom en Jeïël. Dezen moesten met harpen en citers, Asaf met cymbalen,

Asaf såsom anförare, näst efter honom Sakarja, och vidare Jegiel, Semiramot, Jehiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom och Jegiel med psaltare och harpor; och Asaf skulle slå cymbaler.

6 en de priesters Benajáhoe en Jachaziël met trompetten voortdurend feestelijke klanken laten horen voor de verbondsark van God.

Men prästerna Benaja och Jahasiel skulle beständigt stå med sina trumpeter framför Guds förbundsark.

7 Die dag liet David voor de eerste maal Asaf en zijn ambtgenoten het "Looft Jahweh" zingen:

På den dagen var det som David först fastställde den ordningen att man genom Asaf och hans bröder skulle tacka HERREN på detta sätt:

8 Looft Jahweh, verkondigt zijn Naam, Maakt onder de volken zijn daden bekend;

"Tacken HERREN, åkallen hans namn, gören hans gärningar kunniga bland folken.

9 Zingt en juicht Hem ter ere, En verhaalt al zijn wonderen!

Sjungen till hans ära, lovsägen honom, talen om alla hans under.

10 Roemt in zijn heilige Naam: Vreugd moet er zijn in de harten der Jahweh-vereerders! Wendt u tot Jahweh en zijn macht,

Berömmen eder av hans heliga namn; glädje sig av hjärtat de som söka HERREN.

11 Houdt niet op, zijn aanschijn te zoeken;

Frågen efter HERREN och hans makt, söken hans ansikte beständigt.

12 Denkt aan de wonderen, die Hij deed, Aan zijn tekenen, aan zijn gerichten:

Tänken på de underbara verk som han har gjort, på hans under och hans muns domar,

13 Gij kinderen van Israël, zijn dienaar; Gij zonen van Jakob, zijn vriend!

I Israels, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.

14 Hij, Jahweh, is onze God; Voor heel de aarde gelden zijn wetten!

Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.

15 Hij blijft zijn verbond voor eeuwig indachtig, En zijn belofte in duizend geslachten:

Tänken evinnerligen på hans förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,

16 Het verbond met Abraham gesloten, De belofte, aan Isaäk gezworen.

på det förbund han slöt med Abraham och på hans ed till Isak.

17 En Hij heeft die belofte aan Jakob bekrachtigd, Aan Israël het eeuwig verbond:

Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;

18 Hij zeide: "Aan u zal Ik geven Het land van Kanaän als uw erfdeel".

han sade: 'Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott.'

19 Toch waren ze daar maar gering in getal, Nog zonder aanzien en vreemd.

Då voren I ännu en liten hop, I voren ringa och främlingar därinne.

20 En toen ze nog zwierven van volk tot volk, Van het ene rijk naar het andere,

Och de vandrade åstad ifrån folk till folk ifrån ett rike bort till ett annat.

21 Duldde Hij niet, dat iemand ze kwelde, Maar tuchtigde koningen om hunnentwil:

Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:

22 "Raakt mijn gezalfden niet aan, En doet mijn profeten geen leed!"

'Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont.'

23 Heel de aarde, zingt Jahweh ter eer! Verkondigt zijn heil iedere dag;

Sjungen till HERRENS ära, alla länder, båden glädje var dag, förkunnen hans frälsning.

24 Meldt aan de naties zijn glorie, Aan alle volken zijn wonderen!

Förtäljen bland hedningarna hans ära, bland alla folk hans under.

25 Want groot is Jahweh, hoog te prijzen, En boven alle goden te vrezen.

Ty stor är HERREN och högt lovad, och fruktansvärd är han mer än alla gudar.

26 Ja, alle goden der volkeren zijn niets, Maar Jahweh heeft de hemel gemaakt.

Ty folkens alla gudar äro avgudar, men HERREN är den som har gjort himmelen.

27 Glans en glorie zijn voor zijn aanschijn, Kracht en vreugde in zijn woonplaats.

Majestät och härlighet äro inför hans ansikte, makt och fröjd i hans boning.

28 Brengt Jahweh, geslachten der volken, Brengt Jahweh glorie en lof.

Given åt HERREN, I folkens släkter, given åt HERREN ära och makt;

29 Brengt Jahweh de eer van zijn Naam, En treedt met offers voor zijn aanschijn; Werpt u neder voor Jahweh in zijn heilige woning,

given åt HERREN hans namns ära, bären fram skänker och kommen inför hans ansikte, tillbedjen HERREN i helig skrud.

30 Heel de aarde, beef voor zijn aanschijn! Hij houdt de weegschaal der wereld, zodat ze niet schommelt.

Bäven för hans ansikte, alla länder; se, jordkretsen står fast och vacklar icke.

31 Laat de hemelen juichen, de aarde jubelen, Laat de volken roepen: Jahweh is koning!

Himmelen vare glad, och jorden fröjde sig, och bland hedningarna säge man: 'HERREN är nu konung!'

32 Laat bulderen de zee met wat ze bevat. Laat jubelen het veld, met wat er op groeit,

Havet bruse och allt vad däri är, marken glädje sig och allt som är därpå;

33 In het woud de bomen juichen Voor het aanschijn van Jahweh, want Hij komt, Hij komt, om de aarde te richten!

ja, då juble skogens träd inför HERREN, ty han kommer för att döma jorden.

34 Looft Jahweh, want Hij is goed, En zijn genade duurt eeuwig!

Tacken HERREN, ty han är god, ty hans nåd varar evinnerligen,

35 Zegt tot hem: Ach, red ons, God, onze steun, Red ons, en breng ons uit het land der heidenen samen: Opdat wij uw heilige Naam mogen danken, En uw heerlijkheid prijzen!

och sägen: 'Fräls oss, du vår frälsnings Gud, församla oss och rädda oss från hedningarna, så att vi få prisa ditt heliga namn och berömma oss av ditt lov.'

36 Gezegend zij Jahweh, Israëls God, Van eeuwigheid tot eeuwigheid! En heel het volk riep: Amen! Halleluja!

Lovad vare HERREN, Israels Gud, från evighet till evighet!" Och allt folket sade: "Amen", och lovade HERREN.

37 Toen liet hij daar Asaf en zijn ambtgenoten voor de verbondsark van Jahweh, om zonder ophouden dienst te doen voor de ark, zoals het voor iedere dag was voorgeschreven; en als poortwachters Obed-Edom,

Och han gav där, inför HERRENS förbundsark, åt Asaf och hans bröder uppdraget att beständigt göra tjänst inför arken, var dag med de för den dagen bestämda sysslorna.

38 den zoon van Jedoetoen, en Chosa, met acht en zestig stamgenoten.

Men Obed-Edom och deras bröder voro sextioåtta; och Obed-Edom, Jedituns son, och Hosa gjorde han till dörrvaktare.

39 Maar den priester Sadok met zijn ambtgenoten, de priesters, stelde hij aan bij de tabernakel van Jahweh op de hoogte van Gibon.

Och prästen Sadok och hans bröder, prästerna, anställde han inför HERRENS tabernakel, på offerhöjden i Gibeon,

40 Op het brandofferaltaar moesten ze zonder onderbreking ‘s morgens en ‘s avonds brandoffers opdragen voor Jahweh, juist zoals het geschreven staat in de wet, die Jahweh aan Israël gegeven had.

för att de beständigt skulle offra åt HERREN brännoffer på brännoffersaltaret, morgon och afton, och göra allt vad som var föreskrivet i HERRENS lag, den som han hade givit åt Israel;

41 Bij hen bevonden zich Heman en Jedoetoen en de overigen, die uitverkoren en met name aangewezen waren, om ter ere van Jahweh het "Looft Jahweh, want eeuwig duurt zijn barmhartigheid" te zingen.

och jämte dem Heman och Jedutun och de övriga namngivna utvalda, på det att de skulle tacka HERREN, därför att hans nåd varar evinnerligen.

42 Bij Heman en Jedoetoen berustte de zorg voor de trompetten en cymbalen, voor de muziekinstrumenten en voor de godsdienstige liederen. De zonen van Jedoetoen bewaakten de poort.

Och hos dessa, nämligen Heman och Jedutun, förvarades trumpeter och cymbaler åt dem som skulle spela, så ock andra instrumenter som hörde till gudstjänsten. Och Jedutuns söner gjorde han till dörrvaktare.

43 Daarna ging heel het volk naar huis, en David keerde terug, om zijn gezin te begroeten.

Sedan gick allt folket hem, var och en till sitt; men David vände om för att hälsa sitt husfolk.