Zefania 3
1 Mano kaka inine malit in dala maduongʼ ma jasand ji, ma toke tek kendo mogak.
Usæl han, den tråssuge og ureine, valdsbyen!
2 Dalani ok winj puonj ngʼato angʼata, kendo ok owinj kata puonj mora amora. Ok ogeno kuom Jehova Nyasaye, bende ok osud machiegni gi Nyasache.
Han høyrer ikkje på røysti åt nokon, tek ikkje tukt. På Herren lit han ikkje, til sin Gud vil han ikkje koma.
3 Jotende gin sibuoche maruto, to ruodhige chalo gi ondiegi mawuotho gotieno, ma ok we gimoro amora miyudi gokinyi.
Hovdingarne der inne er burande løver, domarane hans er som ulvar um kvelden; dei sparar inkje til morgondagen.
4 Jonabi mage gin josunga, kendo gin joma wuondore. Jodolo mage njawo kama ler mar lemo, kendo giketho chik.
Profetarne hans er skrythalsar, trulause menner, prestarne vanhelgar det heilage, gjer vald mot lovi.
5 To Jehova Nyasaye mantie e diergi, to en ngʼat makare, ok otim gimoro amora marach. Okinyi ka okinyi to ongʼado bura gi adier, kendo odiechiengʼ ka odiechiengʼ ok rem, to kata kamano, jaricho to onge wichkuot.
Herren er rettferdig der inne, gjer ikkje urett. Kvar morgon let han sin dom koma fram i ljoset, det glepp ikkje. Men den urettferdige kjenner ikkje skam.
6 “Asengʼado ogendini oko, kuondegi ma gigengʼorego bende asemuko. Yoregi osedongʼ nono, maonge ngʼama wuothoe. Miechgi madongo osekethi; maonge ngʼama nodongʼ kodakie kata achiel.
Eg hev øydt ut folkeslag, deira murtindar vart nedbrotne. Eg gjorde gatorne deira aude, so ingen ferdast på deim; byarne deira vart herja, so dei er utan folk, utan ibuar.
7 Ne awachone dala maduongʼ niya, ‘Adier ibiro luora, kendo ibiro yie gi puonjna!’ Ka itimo kamano, to kar dakni ok nongʼad oko, kendo ok anakume. Kata kamano, ne pod gi timo sinani mar timo gik maricho.”
Eg sagde: Berre du vil ottast meg, taka tukt, so skal bustaden din ikkje verta øydelagd med alt det som eg hev gjeve deg i varetekt. Like vel var dei uppsette på å lata alle sine gjerningar vera illverk.
8 Kuom mano, Jehova Nyasaye wacho niya, “Emomiyo koro rita, nyaka ndalo ma anangʼadnie bura. Asechano mondo achok ogendini gi pinjeruodhi, mondo aol mirimba kuomgi, ma en mirimba mager. Piny ngima ibiro wangʼo gi mach mar mirimba mager.
Difor, bia på meg, segjer Herren, til den dagen eg ris upp til herfang. For det er min dom at eg samlar folki og stemner saman kongeriki, renner ut harmen min yver deim, all min brennande vreide; for elden av min brennhug skal øyda heile jordi.
9 “Bangʼe anapwodh dho oganda mondo giduto giluong nying Jehova Nyasaye, kendo gitine gi chuny achiel.
For då vil eg gjeva folki nye, reine lippor, so dei kann kalla på Herrens namn og samheldigt tena honom.
10 Joga malama kendo moke e pinje loka aore mag Kush, nobi kakelona mich.
Frå landet burtanfor elvarne i Ætiopia skal dei føra mine tilbedarar, mitt spreidde folk bera fram offer til meg.
11 E odiechiengʼno ok inichak ine wichkuot kaluwore gi timbe maricho mane itimona, nikech abiro golo josunga mamor gi sungagi e dala maduongʼni. Ok inichak isungri kendo, e goda maler.
På den dagen tarv du ikkje skjemmast ved alle gjerningarne dine, som du synda imot meg med; for då vil eg rydja burt frå deg deim som jublar so stolt i deg, og du skal ikkje meir gjera deg stor på mitt heilage fjell.
12 To anawe joma muol e dieru kendo ma obolore, ma gin jogo ma oyie kuom nying Jehova Nyasaye.
Men eg vil leiva i deg eit audmjukt og armt folk, og dei skal lita på Herrens namn.
13 Jo-Israel modongʼ ok notim gima rach, ok giniriambi, bende miriambo ok nowuog e dhogi. Gibiro chiemo kendo nindo maonge ngʼama nomi gibed maluor.”
Israels leivning skal ikkje gjera urett, dei skal ikkje tala lygn, og det skal ikkje finnast svikfull tunga i deira munn. Ja, dei skal beita og liggja i ro, utan at nokon skræmer deim.
14 Wer, yaye nyar Sayun, go koko matek, yaye Israel! Bed mamor kendo moil gi chunyi duto, yaye nyar Jerusalem!
Jubla, dotter Sion! Lyft upp fagnadrop, Israel! Gled deg og frygda deg av alt ditt hjarta, dotter Jerusalem.
15 Jehova Nyasaye osegolo kuomi kum mosekumigo bende oseriembo wasika. Jehova Nyasaye, ma en Ruodh jo-Israel ni kodi ok inichak iluor gimoro amora manyalo hinyi.
Herren hev vend straffedomarne ifrå deg, rudt fienden din or vegen. Herren, Israels konge, er hjå deg. Du tarv ikkje meir ottast noko vondt.
16 Odiechiengʼno ji nowach ni Jerusalem niya, “Kik iluor, yaye Sayun, kik iwe badi obed mobengni.
På den dagen skal det segjast til Jerusalem: «Ottast ikkje, Sion, lat ikkje henderne siga!
17 Jehova Nyasaye ma Nyasachi ni kodi, en gi teko mar reso ji. Obiro bedo gi mor maduongʼ kuomi, kendo obiro kweyo chunyi gi herane, bende obiro wer ka omor gi ilo kuomi.”
Herren din Gud er hjå deg, ei kjempa som kann frelsa. Han gled seg yver deg med fagnad, han tegjer i sin kjærleik; han jublar i frygd yver deg.»
18 “Abiro golo kuomi masiche mane ochan ni biro timore kuomi e kinde mag sewni moyier, nikech gisebedo tingʼ mapek kuomi kendo gisemiyi wichkuot.
Eg samlar deim som med sorg hev vore utestengde frå høgtidsstemnorne; dei er frå deg. Vanæra tyngjer på deim.
19 E kindeno anakum jogo mane osandi, anakony rongʼonde kendo anachok joga mane oke e pinje. Abiro miyogi pak gi huma e piny ka piny mane okuodie wigi.
Sjå, på den tidi vil eg taka på trælkarane dine, og eg vil frelsa dei halte og sanka saman dei burtdrivne og gjera deim til æra og gjetord yver heile jordi, der dei fyrr var vanæra.
20 E kindeno abiro choki, e ndalono anakeli dala. Abiro miyi pak gi huma, e kind ogendini manie piny mangima, ka adwokoni gweth mane agwedhigo chon mana ka ineno,” Jehova Nyasaye owacho.
På den tid let eg dykk koma heim att, på den tid sankar eg dykk, og eg vil gjera dykk til gjetord og æra millom alle folki på jordi, når eg vender lagnaden dykkar for augo på dykk, segjer Herren.
