< Wer Mamit 4 >

1 Mano kaka ijaber, jaherana! Yaye, mano kaka ijaber! Wengeni neno mamuol ka akuru. Yie wiyi chalo gi kweth mag diek, malor koa e Got Gilead.
Zie, gij zijt schoon, Mijn vriendin! zie, gij zijt schoon; uw ogen zijn duiven ogen tussen uw vlechten; uw haar is als een kudde geiten, die het gras van den berg Gileads afscheren.
2 Lekeni tar mana ka kweth mag rombe makoro eka oliel yiegi kendo mowuok kar luok. Moro ka moro wuotho gi nyithinde ma rude, kendo onge moro man kende.
Uw tanden zijn als een kudde schapen, die geschoren zijn, die uit de wasstede opkomen; die al te zamen tweelingen voortbrengen, en geen onder hen is jongeloos.
3 Pien dhogi chalo gi law marakwaro; kendo dhogi ber ahinya. Lembi moum gi law yom machalo mana gi olemo mongʼinore.
Uw lippen zijn als een scharlaken snoer, en uw spraak is liefelijk; de slaap uws hoofds is als een stuk van een granaatappel tussen uw vlechten.
4 Ngʼuti chalo gi osuch Daudi, mochungʼ tir gi chia; kuode alufu achiel oliero kuome, ma kargi duto gin kuodi mag jokedo.
Uw hals is als Davids toren, die gebouwd is tot ophanging van wapentuig, waar duizend rondassen aan hangen, altemaal zijnde schilden der helden.
5 Thundeni chalo gi nyithi mwanda ariyo maromre adier gichalo gi nyithind mwanda ma rude, makwayo e kind ondanyo.
Uw twee borsten zijn gelijk twee welpen, tweelingen van een ree, die onder de lelien weiden.
6 Ka piny oseyawore kendo rumbi oserumo, eka abiro dhi ewi got kuma gik madungʼ tik mangʼwe ngʼar yudoree kendo nyaka ewi gode matindo miwangʼoe ubani.
Totdat de dag aankomt, en de schaduwen vlieden, zal Ik gaan tot den mirreberg, en tot den wierookheuvel.
7 Ijaber e yore duto, jaherana; onge mbala moro amora e dendi.
Geheel zijt gij schoon, Mijn vriendin, en er is geen gebrek aan u.
8 Yaye jaherana, bi wadhi kodi ka waa e got Lebanon, adier bi koda walor ka waa Lebanon. Lor piny ia e chuny got Amana, lor ia ewi got mar Senir gi Hermon, wuog e bur sibuoche kendo wuog ewi got kama kwach oloko miechgi.
Bij Mij van den Libanon af, o bruid! kom bij Mij van den Libanon af; zie van den top van Amana, van den top van Senir en van Hermon, van de woningen der leeuwinnen, van de bergen der luipaarden.
9 Yaye jaherana, ka aneno kaka ingʼiya, kod tigo malich miliero e ngʼuti, to chunya rumo.
Gij hebt Mij het hart genomen, Mijn zuster, o bruid! gij hebt Mij het hart genomen, met een van uw ogen, met een keten van uw hals.
10 Mano kaka herani miya mor, yaye osiepna, ma ahero; mano kaka herani kelo mor mangʼeny moloyo divai, kendo ngʼwe ngʼar moloyo modhi mamoko duto!
Hoe schoon is uw uitnemende liefde, Mijn zuster, o bruid! hoeveel beter is uw uitnemende liefde dan wijn, en de reuk uwer olien dan alle specerijen!
11 Yaye jaherana, pien dhogi mit ka mor kich; lewi chalona chak kata mor kich. Lewni mirwako dungʼ tik mamit mana ka tik mamit mar got Lebanon.
Uw lippen, o bruid! druppen van honigzeem; honig en melk is onder uw tong, en de reuk uwer klederen is als de reuk van Libanon.
12 Yaye jaherana, ichalo gi puodho mochiel; kendo ka soko molor dhoge modin motegno.
Mijn zuster, o bruid! gij zijt een besloten hof, een besloten wel, een verzegelde fontein.
13 Yiende madongo e puothi gin olembe mongʼinore, molembegi beyo, kendo mit kaka olemb hena kod nad.
Uw scheuten zijn een paradijs van granaatappelen, met edele vruchten, cyprus met nardus;
14 Gin olembe mopogore opogore kaka nad kod safron, gi kalmas kod sinamon, kod yedhe mangʼwe ngʼar, kaka ubani gi mane-mane, kod apilo mamit mag tedo.
Nardus en saffraan, kalmus en kaneel, met allerlei bomen van wierook, mirre en aloe, mitsgaders alle voornaamste specerijen.
15 Ichalo gi puodho ma thidhna ni e iye, bende ichalo gi soko mar pi mamol, kendo ichalo gi aore mamol kawuok ewi gode mag Lebanon.
O fontein der hoven, put der levende wateren, die uit Libanon vloeien!
16 Wuogi ka ikudho, in yamb nyandwat, bende in yamb milambo kudhi! Kudhi e puotha, mondo tikne okere malach. We jaherana koro obi odonji e puothe kendo obil olembene moyiedhi kendo mamit.
Ontwaak, noordenwind! en kom, Gij zuidenwind! doorwaai mijn hof, dat zijn specerijen uitvloeien. O, dat mijn Liefste tot Zijn hof kwame, en ate zijn edele vruchten!

< Wer Mamit 4 >